เป็นครั้งแรกที่แต่ง..ถ้าไม่ดีหรือชอบอย่างไรก็ช่วยเม้นติชมด้วยนะคะ
และพยายามทำตัวเป็นนักอ่านเงาเลยค่ะ ..มันไม่ดี😌
ขอแนะนำตัวซักนิดค่ะ ไรท์ชื้อ คิว นามปากกา พู่กันสีคราม ไรท์เป็นคนแต่งนิยายกากๆ.....แต่ไรท์จะแทนตัวเองว่าคิวเพื่อไม่ให้เป็นการห่างเหินจากรีดเดอร์นะคะ//ยิ้มเป็นมิตร
มาเกริ่่นนำเรื่องสักนิดดีกว่า...เพื่อกระตุ้นความอยากอ่านของรีดเดอร์นิ้ดดนึง
"ปัง!ปัง!"เสียงปืนดังสนั่นท่ามกลางความเงียบงันในชุมชนแห่งหนึ่ง ชายร่างใหญ่ได้ล้มฟุบล้มลงและการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่...เสียงฝนสาดกระเซ็นปนกับเสียงร้องให้ฟูมฟายกอดร่างไร้วิญญาณของผู้มีพระคุณทั้งสองท่าน โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างใดๆ และไม่รุ้ว่ามีดวงตาเล็กๆคู่นึงจับจ้องเขาอยู่ เจ้าของดวงตาเล็กนั้นได้ย่างกรายเข้ามาใกล้ชายหนุ่มเรื่อยๆ จนทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ เด็กน้อยได้ก้มกระซิบข้างๆหูของขายหนุ่มเบาๆ
"หยิบมันขึ้นมาสิ...หยิบมันขึ้นมา" เด็กตัวเล็กพูดพร้อมหัวเราะแล้วชี้ไปยังปืนที่ตกอยู่ข้างๆลำตัวของชายหนุ่ม ชายหนุ่มคิดตัดสินใจครู่หนึ่งพร้อมหยิบปืนขึ้นมาในมือ ก่อนเสียงเล็กๆจะดังขึ้นมาในหูอีกครั้ง
"ใช่~ หยิบมันขึ้นมา...ไม่ต้องคิดอะไรมาก..ผ่อนคลาย~" เด็กตัวเล็กพูดและจับมือคนตัวใหญ่ที่ถือปืนอยู่ เลื่อนมาไว้ที่หัวของชายหนุ่ม
"เอาเลย..ลั่นไกรเลยสิ อิๆ" เสียงหัวเราะแหลมดังฟังดูน่ากลัวพูดขึ้นอีกครั้ง ชายหนุ่มค่อยๆเล็งปืนมั่นที่ขมับตัวเอง
"คริ๊ก......ปั่งงง!!" เสียงปืนดังอีกครั้ง ร่างใหญ่ล้มดับวูบและสูญสิ้นลมหายใจ แทนที่จะโศกเศร้าเสียใจ..แต่เด็กน้อยตัวเล็กกลับขบขันราวกับมันเป็นเรื่องตลกก่อนจะทิ้งให้ร่างไร้วิญญาณของทั้ง3อยู่ด้วยกัน.....
อ้ะๆคิวพอแค่นี้ดีกว่าาา...เดี๋ยวไปต่อกันในเนื้อเรื่องนะ//ยิ้ม