เควิน อีเมอร์สัน หนุ่มลูกครึ่งไทย - อังกฤษ อายุ 35 ปี นักธุรกิจหนุ่มผู้สุขุม เย็นชา
"ฉันเห็นค่าของเธอเมื่อตอนเธอจากไป"
"ได้โปรดอย่ามองพี่ด้วยสายตาที่เย็นชาแบบนี้"
แพรพลอย สุริยะ/แพรเพชร เทรย์เวอร์ สาวลูกครึ่งไทย - อเมริกัน อายุ 23 ปี
สาวน้อยที่อ่อนแอไร้เดียงสา/หญิงสาวที่เย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็ง
"อย่าทำอะไรพลอยเลยนะคะคุณเควิน พลอยกลัวแล้ว"
"บนโลกนี้ไม่มีที่อยู่สำหรับคนที่อ่อนแอ"
เด็กหญิงแคทเธอลีน เทรย์เวอร์/เด็กชายคริสโตเฟอร์ เทรย์เวอร์ สองพี่น้องฝาแฝดชาย-หญิง อายุ 3 ปี
"แม่อย่าร้องไห้นะคับ คริสจะปกป้องแม่เอง"
"คุณแม่ขา ร้องไห้เดี๋ยวไม่สวยนะคะ"
******************************************
"อาการเหมือนคนแพ้ท้องเลยนะคะ" มีนาพูดตามที่เธอสงสัย
"ถ้าท้องจริงก็ไปเอาเด็กออกลูกของใครก็ไม่รู้ หรือถ้าเป็นลูกของฉัน ฉันไม่มีทางรับเป็นพ่อของเด็กหรอก จะไปไหนก็ไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก" เควินพูดจบก็เดินไปเลื่อเก้าอี้ของมีนาให้ลุกจากโต๊ะอาหารแล้วโอบเอวเธอพาขึ้นห้องไป
แพรพลอยเดินออกมาจากบ้านของเขา เธอมองไปที่ห้องของเขา ลาเขาเป็นครั้งสุดท้าย เธออวยพรให้เขามีความสุขกับคนที่เขารัก
เธอเดินออกจากบ้านเขา ด้วยน้ำตาท่ามกลางฝนที่โหมกระหน่ำลงมา
***********
คืนนี้มีงานประมูลเครื่องเพชร เควินเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนการจัดงานครั้งนี้
"สวัสดีครับ คุณพอล" เควินทักทายภัคพล ผู้สนับสนุบรายใหญ่ของงานนี้
"สวัสดีครับ คุณเควิน" ภัคพลทักทายตอบ
"แด๊ดดี๊" เด็กชายและเด็กหญิง สองคนวิ่งเข้ามาหาภัคพล
"ไม่ยักรู้นะครับว่าคุณพอลมีลูกแล้ว" เควินเอ่ย
"ไม่ใช่ลูกผมหรอกครับ ลูกของน้องสาวนะครับ พ่อของเด็กไม่ยอมรับนะครับ ผมก็เลยรับเป็นพ่อเด็ก" ภัคพลบอกเควิน "สวัสดีคุณลุงเควินก่อนเร็ว เด็กๆ"
"สวัสดีคับ ผมชื่อ คริสคับ" เด็กชายแนะนำตัว
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ เคท เป็นน้องสาวฝาแฝดของพี่คริสและก็สวยเหมือนมามี๊ค่ะ" เด็กหญิงแนะนำตัว
"วันนี้น้องสาวผมมาเป็นนางแบบกิติมศักดิ์นะครับ เด็กๆเลยงอแงตามมาด้วย" ภัคพลมองเด็กสองคนด้วยความรัก ความเอ็นดู
"ผู้ชายคนนั้นเลวมากเลยนะครับ เด็กน่ารักแบบนี้ทิ้งได้ลงคอ" เควินเอ่ย มองเด็กทั้งสองคน ทำให้คิดถึงแพรพลอยกับลูก ตอนนี้เธอและลูกของเขาจะเป็นยังไง ลูกของเขาคงอายุไล่เลี่ยเด็กสองคนนี้"แล้วคุณพอลจัดการยังไงกับผู้ชายคนนั้นครับ" เควินพอจะรู้ดีว่า ภัคพลมีอำนาจมาแค่ไหน จะทำให้ใครหายไปจากโลกนี้ได้โดยง่าย
"ผมไม่รู้หรอกครับพ่อเด็กเป็นใคร น้องสาวผมไม่เคยบอกและขอให้ต่างคนต่างอยู่ ผมเคารพในการตัดสินใจของน้องสาวผมนะครับ" ภัคพลบอก
"แด๊ดดี๊เข้าไปในงานกันเถอะค่ะ ไปนั่งตรงแถวหน้าจะได้เห็นมามี๊ชัดๆ" เด็กหญิงอ้อนภัคพล
"งั้นเราเข้าไปในงานกันเถอะค่ะ" ภัคพลอุ้มเด็กหญิง ส่วนมืออีกข้างก็จูงเด็กชายเข้าไปในงาน
ภายในงาน ภัคพลพาเด็กๆมานั่งในที่นั่งของแขกวีไอพีกับเควิน ที่ทางทีมงานจัดไว้ให้ งานกำลังจะเริ่มขึ้น ผู้คนต่างเข้ามาภายในงานเพื่อประมูลเครื่องเพชรครั้งนี้
งานได้เริ่มขึ้นนางแบบต่างก็เดินเฉิดฉายโชว์เครื่องเพชร งานนี้มีนาคู่ขาของเควินก็มาเดินแบบด้วย
เมื่อมาถึงชุดฟินนาเล่ นางแบบในชุดฟินนาเล่ได้เดินออกมาพร้อมเครื่องเพชรราคาหลายร้อยล้าน ทุกคนต่างตะลึงในความงามของนางแบบและเครื่องเพชร ที่ดูเฉิดฉายอยู่กลางเวที
"แพรพลอย" เควินตะลึงเมื่อเห็นนางแบบในชุดฟินนาเล่เดินออกมา
"มามี๊" เด็กทั้งสองคนจูบส่งให้นางแบบสาวบนเวที
*******
หลังจากเสร็จงาน
"ขอโทษนะค่ะ ดิฉันเอาเครื่องเพชรมาคืนคุณค่ะ" เธอยืนกล่องเครื่องเพชรคืนให้เขา
"พลอยพี่คิดถึงพลอยมากเลยนะ พลอยหายไปไหนมา แล้วลูกของเราละ" เควินพยายามดึงเธอเข้ามากอด แต่เธอผลักเขาออกอย่างแรง จนเขาเซ
"ฉันไม่รู้จักคุณแล้วฉันก็ไม่ได้ชื่อพลอยด้วย" เธอยัดกล่องเครื่องเพชรใส่มือเขาแล้วเดินหนีไป
***********
"ถ้าเธอยังไม่ตัดสินใจอะไรละก่อ ฉันอาจจะควักหัวใจมันออกมากแทนก็ได้" หญิงสาวเดินจากไป ทิ้งให้แพรพลอยนั่งวิตกอยู่ตรงนั้น
* ฝากติดตามด้วยนะค่ะ 1 ไลค์ 1 เม้นให้กำลังใจกันด้วยนะคะ* ***สำหรับเรื่องนี้ถ้าผิดพลาดยังไงไรท์ต้องขออภัยด้วยนะคะ เพราะมันเป็นเรื่องที่ไรท์แต่งแรกๆ ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์สักเท่าไร 🙏🙏🙏***
Guest
