"เอาตรงๆเลยนะ พี่ไม่ได้ชอบน้อง หน้าตาอย่างน้อง สิวเครอะ ดำก็ดำ แทมอ้วนอีก อย่ามาแตะต้องเทพบุตรอย่างพี่เลย ถือว่าพี่ขอ"
นี่คือคำพูดของชายชื่อเทพ ที่โมตัดสินใจสารภาพรักออกไป ในวันนั้น มันเหมือนหอกทิ่มแทงใจให้เลือดไหลนอง แล้วทิ้งบาดแผลเอาไว้ที่กลางใจ
แต่นั่นคือเหตุการณ์สำคัญของเด็กสาวที่ชื่อโม ที่จะเปลี่ยนชีวิตเค้าไปตลอดการณ์
__________________________________________________
2 ปีต่อมา...
ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
เด็กสาวมัดผมเปียน่ารักและโดดเด่นที่สุดในกลุ่มเพื่อนที่กำลังทำกิจกรรมรับน้องกันอยู่กำลังสนุกสนานกับกิจกรรมที่พี่ๆพาน้องๆทำกันอย่างครึกครื้น แน่นอนว่าเธอเป็นที่จับตามองต่อรุ่นเพื่อน หรือรุ่นพี่ในคณะด้วยกัน เธอคนนั้นก็คือโมนั่นเอง
ตลอด 2 ปี โมพยายามเปลี่ยนตัวเองอย่างหนัก เพราะคำพูดๆของชายที่เค้าเคยชื่นชอบ แต่หลังจากวันนั้นกลับกลายเป็นเกลียดอย่างหนัก เท่าที่คนๆนึงจะเกลียดได้
ในขณะที่กิจกรรมกำลังเป็นไปอย่างสนุกสนาน ก็มาถึงคราวกิจกรรมโหดอย่าง ใต่ตาข่ายข้ามแม่น้ำ พวกพี่ส่งเสียงร้องเชียร์กันเสียงดังจนน่ารำคาญ พวกรุ่นน้องก็กล่ำกลืนฝืนใจใต่ข้ามไปจนสำเร็จ แต่มาถึงคราวของโม สาวน้อยผู้ขี้กลัวและขี้ขลาด
โมพยายามเอาชนะความกลัวแล้วไต่ไปได้เกือบดี จนมาถึงครึ่งทางก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน โมเยียบพลาดพลัดตกลงไปในแม่น้ำ พร้อมกับสติที่หลุดลอย
ทันใดนั้นได้มีรุ่นพี่โดดลงไปช่วยอย่างรวดเร็วแบบไม่รีรอ ประคองตัวเธอขึ้นมาจากน้ำแล้วลากเข้าไปในฝัง แล้วรุ่นพี่คนนั้นก็ตบหน้าเบาๆ
"น้อง... น้องเป็นไรมั้ย..."
โมฟื้นขึ้นมาจากการหลับไหล แล้วลืมตาขึ้นมา เจอกับเทพบุตรสุดหล่อที่ร้องเรียกอยู่ข้างหน้า
"น้ำลึกไม่ถึงเอวก็จมได้เหรอ เธอนี่ตลกจังนะ"
เทพบุตรคนนั้นพูดพร้อมหัวเราะใส่โมที่ยังลุกไม่ไหว
ก่อนที่โมจะหลงไหลไปในการกระทำและใบหน้าอันหล่อเลาของชายคนนี้ ความรู้สึกประทับใจในการกระทำนั้นได้หายไป เมื่อเธอมารู้ว่าชายคนนั้นคือพี่เทพ ผู้ที่เคยสร้างบาดแผลเอาไว้กับตนเมื่อ 2 ปีก่อน...
Guest
