WT รักไร้เสียง
ภาค
2
ไม่ปล่อยให้รอนานสำหรับภาคนี้ รักไร้เสียงภาค2ที่ทุกคน รอยคอ เอ้ย! รอคอย -..- (แป้กๆก็กล้าเล่น)
จะมีดราม่าอะไรมั้ยหรือความฟินที่มากกว่าเดิม(?) ไต้จะเปลี่ยนไปแค่ไหนและวอร์คจะเปลี่ยนหรือเปล่า
น้องใบไม้จะน่ารักมากแค่ไหนจะลบรอยร้าวได้มั้ย
มาตามอ่านกันได้เลย!
แนะนำตัวละคร
INTRO
2 ปีต่อมา
…
เวลามันผ่านไปเร็วจริงๆนะครับ สองปีแล้วที่เรามีลูกชายน่ารักๆอยู่ด้วย ใบไม้ก็อายุเจ็ดขวบแล้วเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาชั้นป.หนึ่งที่โรงเรียนเอกชนโดยให้พี่เชไปรับไปส่ง ใบไม้น่ารักมากกกกกก! มากจนผมเริ่มหวงกลัวหนุ่มๆมาจีบเพราะผมมั่นใจว่าผู้หญิงไม่จีบคนที่น่ารักกว่าตัวเองแน่ๆ
“
หม่าม๊า! คุณครูชมใบไม้ด้วยแหละ
”
ใบไม้ที่กลับมาจากโรงเรียนวิ่งยิ้มหน้าบานเข้ามาหาผม ผมอุ้มลูกขึ้นแล้วหอมแก้มซ้ายขวาอย่างหมั่นเขี้ยว
“
คุณครูชมว่าไงครับ
?”
“
คุณครูบอกว่าใบไม้น่ารักฮะ! ถ้าโตขึ้นคุณครูจะแต่งงานกับใบไม้!
”
ผมชะงักแล้วมองซ้ายมองขวาเผื่อพี่วอร์คได้ยิน รายนั้นน่ะ
…
หวงลูกยิ่งกว่าอะไรอีก
“
ครูผู้หญิงหรือผู้ชายครับ
?”
“
ผู้ชายฮะ!
”
“…
ว่าไงนะ
?”
นั่นไง
…
พ่อจอมหวงลูกมาแล้ว พี่วอร์คเดินลงบันไดมาด้วยใบหน้านิ่งเรียบ อ่า จริงด้วยลืมบอกไปเลย สองปีมานี้เราย้ายมาอยู่ที่บ้านเต็มตัวแล้วครับและเป็นบ้านหลังใหม่ที่พี่วอร์คซื้อหลายล้านอยู่ส่วนบ้านที่ผมซื้อก็โอนกรรมสิทธิ์เป็นของใบไม้ไว้รอลูกโตพออยู่คนเดียวได้ก็จะให้ไปอยู่ที่นั่น
“
คุณครูจะแต่งงานกับใบไม้ฮะป๊ะป๋า
”
ใบไม้เปลี่ยนสรรพนามเรียกเมื่อต้นปีที่แล้วและพี่วอร์คเองก็ดูพอใจมากด้วย
“
เอ่อ ลูกพูดเล่นน่ะ พี่ไม่ต้องคิดจริงล่ะ
”
ผมรีบห้าม พี่วอร์คขมวดคิ้วนิดๆก่อนอุ้มใบไม้บ้าง ผมยิ้มแล้วมองนาฬิกาก่อนคว้าเสื้อกราวน์และกระเป๋ารวมทั้งโทรศัพท์กับกุญแจรถ
“
ไต้ไปก่อนนะ วันนี้เข้าเวรด้วย
”
ผมหอมแก้มสองพ่อลูกแล้วรีบออกมาที่รถ
“
ไงครับพี่แม็ค ดูสวยขึ้นนะ คึๆ
”
“
รีบๆไปเถอะครับคุณหมอ มัวแต่แซวคนอื่นระวังสายเอานะครับ
”
พี่แม็คกับผมยังคงไม่กินเส้นเหมือนเดิม ฟังจากรูปประโยคอาจจะไม่มีอะไรแต่สีหน้าท่าทางออกชัดเจนว่าไม่พอใจที่ผมแซว ผมไหวไหล่เบาๆแล้วรีบขึ้นรถขับออกมาทันที เฮ้อ เป็นหมอนี่เหนื่อยจริงๆเลยนะครับ เข้าเช้าบางวันก็ออกเช้าอีกวันแล้วยิ่งเป็นรัฐ บุคลากรก็น้อยจนต้องควบกันคนละวันสองวันส่วนผมก็โดนหนักหน่อยเพราะเป็นหมอน้องใหม่ รุ่นพี่ให้ทำอะไรก็ต้องทำ
พอมาถึงโรงพยาบาลผมก็ทักทายคนอื่นๆรวมถึงคนไข้ทุกคนที่นั่งรอคิวตัวเอง ผมเข้ามาในห้องแล้ววางกระเป๋าลงบนโต๊ะเล็กข้างๆก่อนสวมเสื้อกราวน์แล้วนั่งประจำที่จากนั้นก็เริ่มทำหน้าที่ของตนเอง
ผมชอบที่จะตรวจเด็กๆเพราะมันทำให้ผมนึกถึงตัวเองตอนอายุเท่านี้ ผมน้องไห้เพราะกลัวหมอ คิดแล้วก็ขำนะคนกลัวหมอแต่โตมาเป็นหมอเองซะงั้น
“
ไต้ ช่วงพักไปที่ห้องประชุมนะ มีหมอใหม่มาน่ะ
”
“
ครับพี่อ้อ
”
พี่อ้อ เป็นพยาบาลที่อยู่ที่นี่มานานและมักจะดูแลน้องใหม่อย่างผมได้ดีแต่บางทีพี่อ้อก็น่ากลัวเกิน ดุครั้งนึงตาแทบถลน
และเมื่อถึงช่วงพักผมก็ไปตามที่พี่อ้อบอก ในห้องประชุมดูคึกคักเป็นพิเศษโดยเฉพาะสาวๆแสดงว่าหมอที่มาใหม่คงเป็นผู้ชายสินะ
“
สวัสดีครับ ผม ไซกิ เบญจากิตนรัตน์ อายุ ยี่สิบห้า ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมอยู่แผนกกุมารเวช ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
”
ลูกครึ่งหรอ
?
แล้วเขาต้องมาทำกับผมใช่มั้ยเนี่ย
“
ไซกิเรียนรู้งานกับไต้ฝุ่นเลยนะ รุ่นเดียวกันว่าแต่
…
มีแฟนยังคะ!
”
ไซกิยิ้มเจื่อนๆแล้วมองมาที่ผมก่อนพยักหน้าทักทาย ผมยิ้มรับแล้วแยกออกมากินข้าวเดี๋ยวจะเข้าเวรซะก่อนแล้วจะหิวตายคาโต๊ะทำงาน
หมับ!
“
หืม
?”
ผมหันตามแรงจับก่อนพบว่าเป็นไซกิที่จับแขนผม
“
นายคือหมอไต้ฝุ่นใช่มั้ย
?”
ผมพยักหน้าแทนคำตอบแล้วปลายตามองมือเขาเชิงให้ปล่อย
“
โทษทีๆ
…
นายนี่..น่ารักตามที่เขาบอกกันเลยนะ
”
“
เอ่อ งั้นหรอ ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวก่อนนะ
”
ผมยิ้มแห้งๆแล้วรีบออกมาแต่ทว่าไซกิไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น เขามาขวางทางผมไว้ ผมมองอย่างไม่พอใจก่อนถามออกไปตรงๆว่าต้องการอะไร
“
ต้องการอะไรจากผมหรอครับคุณหมอไซกิ
?”
“
นายน่ารักเกินไปไต้ฝุ่น มันทำให้ก้อนเนื้อด้านซ้ายของชั้นใจเต้นแรง
”
“
โทษนะ ผมมีสามีแล้ว
”
สิ้นคำผมก็เดินผ่านมาเลยไม่สนว่าเขาจะทำหน้ายังไงแต่ว่า
…
“
ชั้นจะจีบนายให้ได้ไต้ฝุ่น!
”
บ้าชะมัด! อยากโดนตีนมาเฟียหรือไง!!
TBC…
TALK ::
ไม่ปล่อยให้รอนานจ้าาามาฟินกันต่อเลยกับภาค2ของคนใบ้และเด็กน้อย
เรื่องนี้จะอัพช้านิดนึงนะเพราะมีเรื่องอื่นๆอีก
ช่วยเม้นเป็นกำลังใจกันหน่อยน้าาา จุ้ปๆ
Guest
