วิวาห์รักเจ้าสาวสำรอง
ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มายเลิฟ ในชื่อเรื่องรักซ่อนร้ายหัวใจซาตานนามปากกาปลายไผ่ เมื่อปี 2554
เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมารีไรท์เนื้อหาและเปลี่ยนชื่อ นามสกุลตัวละคร
ทำให้เนื้อหาต่างจากในหนังสือค่อนข้างมาก แต่ถึงอย่างไรเนื้อหาก็ยังเป็นโครงเรื่องเดิม ฝากติดตามด้วยนะคะ
ตัวอย่างบางส่วน
“คุณเป็นบ้าอะไร ถึงมาทำร้ายฉัน” คนถามน้ำตาคลอเพราะความเจ็บ
“ก็แล้วคุณกับแม่บุญธรรมของคุณกำลังคิดจะทำอะไรกันล่ะ หรือคิดว่าสิ่งกำลังทำจะไม่มีใครรู้” พารันเอ่ยถามเสียงห้าวห้วน นึกอยากบีบคอสวยๆ นี่นัก ที่บังอาจเข้าทางพ่อของเขา เพื่อทำลายความรักระหว่างเขาและภีรมาส แต่อย่าฝันว่าจะทำสำเร็จ!
“ฉันไม่ได้คิดทำอะไรทั้งนั้น”
“ยังปากจะแข็งอีกเหรอ”
“ก็ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรอย่างที่คุณกล่าวหาจริงๆ”
“ต้องให้ผมพูดใช่ไหมว่าคุณคิดจะทำอะไร”
“ก็พูดมาสิค่ะ เพราะฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณคิดว่าฉันกับคุณท่านจะทำอะไร” เสียงหวานยอกย้อน หน้าก็เบ้ เพราะความเจ็บ
“แม่บุญธรรมของคุณคิดจะจับผมไง ถึงได้นัดให้ผมมาดูตัวคุณ แต่คุณรีบไปบอกแม่บุญธรรมของคุณซะว่าให้เลิกคิดแผนชั่วๆ ได้แล้ว เพราะแม่บุญธรรมของคุณไม่มีวันจับผมได้สำเร็จ” เสียงห้าวห้วนพูดช้าชัด ย้ำทีละคำ ขณะที่คนฟังก็ตาเบิกกว้าง ตกใจกับข้อกล่าวหา
“พอรู้ทันก็อึ้งไปเลยหรือไง!” พารันกระตุกยิ้มหยัน
“ฉันกับคุณท่านไม่เคยมีความคิดแบบนั้น” เสียงหวานแย้ง พลางจ้องหน้าคนรักของเพื่อนสนิทอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนแบบเขาจะคิดอะไรแบบนี้ได้
“ไม่เคยน้อยไปสิ”
“ฉันไม่เคยคิดจะจับคุณ” หญิงสาวย้ำให้เขาฟังชัดๆ ทีละคำ
พารันยิ้มหยัน ก่อนขยับถอยห่างร่างเล็กแล้วมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณก็ดูสวยดี แต่คงไม่มีปัญญาหาแฟนใช่ไหม ถึงได้ขอให้แม่บุญธรรมหาให้ แล้วแม่บุญธรรมของคุณคงแกล้งโง่แน่ๆ ถึงไม่รู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว”
“คุณพารัน! คุณหยุดดูหมิ่นคุณท่านเดี๋ยวนี้”
พารันไม่สนใจน้ำเสียงโกรธเคืองของหญิงสาว ปากหยักร้ายขยับยิ้มหยันแล้วพูดต่อ
"แล้วผมจะบอกให้รู้ไว้ว่าผมกับกี้ เราก็รักกันมาก แล้วไม่ว่าคุณ แม่บุญธรรมของคุณ หรือใครหน้าไหนก็ไม่มีวันทำลายความรักของเราได้ จำเอาไว้!” พารันปล่อยมือจากแขนเล็กแล้วหันหลังจะเดินออกมาในขณะที่อีกคนกำลังอึ้งระคนตกใจ ที่เขาคิดได้เป็นตุเป็นตะ ก่อนจะช็อกอีกรอบเพราะน้ำเสียงห้วนๆ ที่หันกลับมาตอกย้ำให้เธอหน้าชา
“สวยๆ อย่างคุณ ต่อให้แก้ผ้ายั่วถึงเตียง ผมก็ไม่สน!
เพราะงั้นคุณรีบเข้าไปพาแม่บุญธรรมของคุณกลับไปซะ!”
+++++++++++++++++++++++++++++
Guest
