ระดับขั้นของลมปราณ 15 ขั้น
ระดับลูกศิษย์ 1-9 ขั้น
ระดับผู้ฝึกยุทธ 1-9 ขั้น
ระดับปรมาจารย์ 1-9 ขั้น
ระดับยอดยุทธ 1-9 ขั้น
ระดับนักพรต 1-9 ขั้น
ระดับกษัตริย์ 1-9 ขั้น
ระดับจักรพรรดิ 1-9 ขั้น
ระดับบรรพบุรุษ 1-9 ขั้น
ระดับมหาวีรชน 1-9 ขั้น
ระดับมหาเซียน 1-9 ขั้น
ระดับมหาเทพ 1-9 ขั้น
ระดับพระเจ้า 1-9 ขั้น
ระดับจ้าวสวรรค์(จ้าวแห่งเซียน) 1-9 ขั้น
ระดับราชาเทพสวรรค์ 1-9 ขั้น
ระดับผู้ครอบครองดวงดาว 1-9 ขั้น
.......................................................................................................................................
อ๋องป้า (Xxng pa) หัวหน้าองค์รักษ์เซียนที่ลักลอบคบชู้กับสนมของจ้าวสวรรค์ (จ้าวแห่งเซียน) จึงถูกทัณฑ์สรรค์ขั้น 3 นั่นคือ กรอกยาพิษวัชระโหยหวน หลังจากนั้นก็อัปเปหิลงไปยังโลกมนุษย์ เพื่อรวบรวมของวิเศษที่ทางสรวงสวรรค์ทำสูญหาย ประกาศิษคำสั่งเหล่านี้นั้นจะยังส่งผลไปทุกภพทุกชาติไม่ว่าจะเกิดใหม่อีกสักกี่ครั้งก็ตามแต่ เรียกได้ว่าเป็นโทษมหันต์ที่มิมีผู้ใดอยากได้รับ เพราะของวิเศษของสวรรค์นั้นไม่ได้มีเพียงชิ้นสองชิ้น ถ้าให้เปรียบเทียบอย่างชัดเจน น่าจะเรียกว่า เป็นภูเขาเลากา ทั้งนี้ทั้งนั้นคล้ายๆเป็นนัยยะว่า ชาตินี้ทั้งชาติ อ๋องป้า ผู้น่าสงสารคงไม่มีวันได้กลับขึ้นไปสวรรค์ชั้นดาวดึงอีกเป็นแน่แท้
เซียนหลายท่านยังคงคัดค้านที่จะส่งบุคคลมากความสามารถอย่าง อ๋องป้า ไปยังโลกมนุษย์อันโสมม ข้อเสนอแนะของสภาเซียนอาวุโส ไม่มีทางที่จ้าวสวรรค์จะเมินได้ จึงทำได้แค่ทำลายร่างเซียนของ อ๋องป้า ทิ้งไป หลงเหลือแต่จิตวิญญาณ นั่นคงอนุโลมเสียเต็มประดา กับความผิดที่หนักหนาที่หัวหน้าองค์รักษ์ได้ก่อไว้
แม้แต่จ้าวสวรรค์ยังคงคาดไม่ถึงว่า . . . นางสนมทั้งหมดของตนนั้น ตกเป็นของ อ๋องป้า ผู้ควบตำแหน่งหัวหน้าองค์รักษ์ ก่อนจะเข้าถวายตัวกับจ้าวสวรรค์ ด้วยลีลาระดับตำนาน หญิงสาวทั้งหลายก็ต้องอยู่ในห้วงโลกีย์ของ อ๋องป้า ผู้พิชัตชัยเหนือสมรภูมิรบและสมรภูมิรัก
อ๋องป้า ในสภาพถูกจองจำไว้เป็นเวลานาน ผมเพ้ายุ่งเหยิง หน้าตามอมแมมคล้ายขอทาน หมดสง่าราศีแห่งเซียน นั่งสงบนิ่งอยู่บนขอบเหวของสวรรค์ดาวดึง รอคอยหญิงรับใช้มาประทานยาพิษตามที่ได้คาดโทษเอาไว้ สายตาของอ๋องป้านั้นเงียบงันดุจพญาเหยี่ยวจ้องมองไปยังจ้าวสวรรค์ที่แก่ชราถือไม้เท้าคอยพยุงไม่ให้ล้มอยู่รอมร่อ จนกระทั่งหญิงสาวที่งดงามและอ่อนช้อยเดินเข้ามาอย่างแช่มช้า ในมือถือถาดเงินสวยระการตา มีถ้วยสีทองแกะสลักอย่างวิจิตรตั้งตะง่าอยู่ลำพัง
"ท่านมีอะไรจะสั่งเสียหรือไม่?" จ้าวสวรรค์ผู้โอบอ้อมอารีเอ่ยถามในขณะที่เดินเคียงคู่มากับหญิงรับใช้อย่างพร้อมเพียง
. . . . . สีหน้า รูปร่าง ศักดิ์ศรี ความทรนงตนทั้งหลายเหล่านั้นย่อมทำให้จ้าวสวรรค์ขุ่นเคืองใจ แม้เพียงเล็กน้อย
ไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมสยบ ไม่อ่อนไหว
สายตานับร้อยคู่จากภายนอกมองดูสถานการณ์ที่หาดูได้ยากอย่างเช่นในตอนนี้ พวกเขากล้าพูดได้เลยว่า ไม่มีใครเหมือนเขา อ๋องป้า เป็นเพียงผู้เดียวในที่แห่งนี้ ที่ไม่เคยยอมก้มหัวให้ใคร แม้แต่จ้าวสวรรค์ ทั้งที่ในความเป็นจริง หญิงสาวมากมายต่างยอมพลีกายให้เขานั้น ล้วนแล้วแต่เป็นความต้องการของพวกนาง มิใช่ความผิดของ อ๋องป้า แม้แต่น้อย แต่จ้าวสวรรค์ก็แย่งชิงพวกนางไป ด้วยอำนาจที่ยิ่งใหญ่
ยาพิษชั้นเยี่ยมที่ถูกปรุงขึ้นอย่างยากลำบาก ถูกอ๋องป้า ยกรวดเดียวหมดชาม ในขณะที่หัวใจเขาตุ้มๆ ต่อมๆ ด้วยความตื่นเต้น หวังว่าคงจะไม่ทุกทรมานเท่าใดนัก พิษร้ายซึมซับเข้าไปทั่วทุกจุดชีพจร ทุกส่วนของร่างกาย ในขณะที่ร่างกายเซียนของเขาเริ่มที่จะ . . . ปริแตก กลายเป็นเถ้าธุรีอย่างช้าๆ แต่ดูเหมือนว่า จ้าวสวรรค์ยังคงมิพอใจอยู่บ้าง จึงก้าวเข้าหาชายหนุ่มอย่างมุ่งร้าย ในระยะที่ทั้งคู่สามารถจ้องตากันได้ หนึ่งผู้ชนะ หนึ่งผู้แพ้
เพียงเพราะ ชาติกำเนิดต่างกัน วงศ์ตระกูลต่างกัน ชนชั้นต่างกัน
"อย่าได้เจอกันอีกเลย ลาก่อน"
จ้าวสวรรค์ทำสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิด เขาถีบอก อ๋องป้า อย่างแรง ทำให้ อ๋องป้า กระเด็นไปตามแรงถีบจนตกลงสวรรค์ดาวดึง ด้วยความสูงหลายแสนเมตรจากพื้นดิน ไม่มีทางเลยที่เขาจะรอดชีวิต แม้จะเป็นเซียนผู้ยิ่งใหญ่ก็ยากที่จะรอดจากสถานการณ์นี้ไปได้
อ๊าก !!!
ทั้งที่เขาถูกโทษทัณฑ์ให้ได้รับความตายอยู่แล้ว แต่ใครจะรู้ว่าลึกๆ แล้วจ้าวสวรรค์จะอำมหิตถึงเพียงนี้ ร่างกายของ อ๋องป้า ค่อยๆ ลุกเป็นไฟอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งมันตกลงไปยังโลกมนุษย์
1 แสนเมตร . . .
1 หมื่นเมตร . . .
1 พันเมตร . . .
to be continue