หลังเลิกเรียนเป็นช่วงที่บรรดานักเรียนทั้งหลายต่างมีชีวิตชีวาที่สุดในรอบวัน นักเรียนส่วนใหญ่นั้นค่อยๆเดินเรียงแถวเพื่อกลับบ้าน นนท์ ยื่นถอดหายใจอยู่ทีหน้าป้ายเวรตรวจตึกของวันนี้
“อีกแล้วหรอ....”
เขาพูดรำพึงรำพันกับตัวเอง ก่อนที่จะเดินไปหยิบหนังสือตรวจอาคารเรียนออกมาเพื่อเตรียมบันทึกผลของการทำงาน ไม่ไหวจริงๆเลย เหนื่อยเปล่าๆ นนท์คิดก่อนจะค้นกระเป๋าหนังสือของตนเองเพื่อหาปากกา
“อ้าว....ยังไม่กลับอีกหรือ?”
เสียงแหลมๆ ฟังแล้วปวดหัวก็ดังเข้ามาใกล้ๆกับที่นั่งของเขา เขามองมาที่ต้นเสียงก่อนจะยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ออกมา เจ้าของเสียงนั้นคือ บัว เพื่อนต่างห้องของเขา ซึ่งก็เป็นหนึ่งในคณะกรรมการสภานักเรียนเหมือนกัน บัวมาพร้อมกับกล่องกระดาษซึ่งบรรจุแฟ้มงานต่างๆของสภานักเรียน ที่พึ่งเอาไปให้ท่านผอ.ดูผลงานมาเมื่อสักครู่นี้
“ผอ.ว่าไงบ้างละ”
นนท์ถาม เหมือนจะเป็นห่วง แต่ว่าใครจะรู้ว่าเขาคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่
“ ก็ดี เหลือเพียงเพิ่มรูปงานล่าสุดนี้เข้าไปและจัดให้มันสวยๆก็พอแล้วละ”
บัวค่อยๆจัดเอาแฟ้มออกมาวางตามชั้นซึ่งแน่นไปด้วยแฟ้มผลงานของคณะกรรมการรุ่นที่ผ่านมา
“นี่บัว... วันนี้ผมมีธุระต้องรีบกลับ วานช่วยตรวจตึกให้หน่อยสิ?”
เมื่อบัวฟังอย่างนั้น ก็ทำเหมือนหูทวนลมไป เรื่องอะไรที่ตูต้องช่วยละ เจ้าหล่อนคิด
“น่าช่วยหน่อยนะ...ครั้งเดี่ยวเอง”
“ครั้งเดียวหรอ”
บัวกัดฟันพูดแล้วทำหน้าเครียดแค้นมาให้เขา พร้อมกับยัดแฟ้มเข้าชั้นอย่างรุนแรง
“ครั้งก่อนละ และอีก 100 ก่อนหน้านั้นละอีก 200 กว่าครั้งก่อนก่อนละมันหมายความว่ายังไง”
“ก็เธอเป็นหัวหน้า...โครงการนี้เองไม่ใช่หรอ ดังนั้นเธอต้องรับผิดชอบสิ”
นนท์พูดพร้อมทำหน้าทะเล้น ยิ่งยั่วอารมณ์โมโหของบัวได้ดีที่เดียว
“แล้วไม่ทราบว่าใครเป็นคนวางแผนเรื่องนี้ละค่ะคุณชายขา?”
“เอาน่าๆ ช่วยหน่อยนะ เดี๋ยวน้องเค้าจะคอยนาน ฉันไม่ชอบให้น้องๆมารอคอยคนหล่ออย่างฉันนะมันไม่ดี”
นนท์พูดขึ้น บัวได้แต่ยิ้มก่อนจะหันมาจัดแฟ้มสุดท้ายเข้าชั้นอย่างเรียบร้อย
“ก็ได้......ไปเถอะเดี๋ยวดูให้ก็แล้วกันนะ”
บัวหันกลับมาแต่ก็ไม่พบนนท์ ซึ่งเจ้าตัวนั้นแอบหนีออกไปโดนทิ้งงานให้เธอทำตามเคย
“พวกผู้ชายนี้มันเหมือนกันหมดเลยหรือไง”
เธอบ่นก่อนที่จะเดินไปหยิบป้ายชื่อของตนเอง และเอากระดาษตรวจเช็คตึกมาเข้าแฟ้มใหม่ก่อนจะเดินออกจากห้องสภานักเรียนไป
วันรุ่งขึ้น ส้ม สาวน้อยม.ต้นผมยาวฟู กับเพื่อนน่ารักๆกับเธออีก 3 คนเดินขึ้นมายังชั้นบนสุดห้องที่ 1 ของอาคารวิทยาศาสตร์ ในมือของสาวเจ้านั้นมีกล่องของขวัญจากรุ่นพี่ที่แอบคบหากันอย่างสนิทสนม
“แหมๆ ยิ้มไม่หยุบเลยนะส้มจ๋า อยากรู้จริงๆเลยว่าในกล่องนั้นมันมีอะไรอยู่บ้างนะ”
เกมส์กล่าวขึ้น ส้ม แอบยิ้มหวาน ก่อนจะเดินเข้ามายังหน้าประตูห้องเรียน ซึ่งยังมีแสงสว่างออกจากห้องนั้นพร้อมกับเสียงพัดลมอันเก่าแก่ พัดทีเหมือนจะพักลงมาจากเพดาน
“เอ... พวกสภานักเรียนไม่ได้มาตรวจตึกหรือไงทำไมห้องนี้ยังเปิดไฟอยู่เลยละ”
ฟ้า เพื่อนอีกคนหนึ่งของส้มกล่าวขึ้น
“ก็อาจจะมาเตรียมซื้อของให้ส้มละมั้งถึงไม่ยอมมาทำการทำงาน อิอิ”
เกมส์พูดแล้วเอาตัวเองมากระแทรกตัวเพื่อนของเธอเบาๆ ทั้ง 3 จึงเปิดประตูเข้ามายังห้อง 1241 กลิ่นคาวคละคลุ้มเข้าจมูกของพวกเธอ หน้าต่างทุกบานปิดมีเพียงหลอดไฟเพียงหลอดเดี่ยวกลางห้องนั้นซึ่งมันก็กระพริบถี่ๆ พัดลมบนเพดาพัดไปอย่างช้าๆ เสียงเอียดอ๊าด ของมันพร้อมกับเลือดสีแดงเข้มที่ค่อยๆหยดลงบนกระดาษA4 ที่กระจัดกระจายไปทั่วห้อง โต๊ะเก้าอี้ล้มเกลื่อนห้อง มีร่างหนึ่งในชุดนักเรียน อาบไปด้วยเลือด ตามเนื้อตัวก็เต็มไปด้วยบาดแผลรอบกายนั้นก็เต็มไปด้วยเลือดอยู่กลางห้อง และร่างนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น บัว หญิงสาวที่มาตรวจอาคารเรียนเมื่อวานนี้นั้นเอง
Guest
