ภารกิจรัก นางนกต่อ

ขอแนะนำให้รู้จักกับนักสืบสาวตัวเอก คือ เดซี่ ที่ช่างเซ็กซี่  ขี้เล่น ขาลุย ภาคนี้จะมาพร้อมกับคู่หูคนใหม่ มีย่า สาวเนิร์ดยอดอัจฉริยะ สองสาวผู้มีบุคลิกต่างกันสุดขั้ว คล้ายกับสุดปลายของผู้มีอีคิวสูงกับไอคิวสูงมาเจอกัน เมื่อทั้งสองต้องทำงานร่วมกัน ผลจะออกมาเป็นเช่นไร?

ภารกิจแรกของสองสาวคือการไปเป็นสายลับ และล่อซื้อยา ในทีมฟุตบอลชื่อดังที่อุดมไปด้วยนักเตะหล่อๆมากมาย เธอทั้งคู่ต้องสืบหาฃตัวผู้ร้ายข้ามแดนที่พัวพันกับคดียาเสพติดรายใหญ่ที่ปลอมตัวเข้ามาในทีมฟุตบอล

นี้ เดซี่สาวจอมกวนจะใช้มารยาหญิงแปดล้านเล่มเกวียน ความกล้าได้

กล้าเสียหลอกล่อพวกหนุ่มๆ เพื่อล้วงความลับ ในขณะที่มีย่าที่ดูเหมือนซื่อบื้อ แต่ซ่อนความ

แหลมคมไว้ภายใน มิวายเธอต้องมาพัวพันกับพวกหนุ่มกลัดมัน อะไรจะเกิดขึ้น

(อยากอ่านแบบรวดเดียวจบคลิก >>>>>> https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiNjkyNjMwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNDAwMDkiO30

 1

“ฮ้า! อะไรนะคะบอส คุณป้านี่เหรอจะมาทำงานคู่กับหนู” เดสิกา โบรซอลท์ พรรณโชค อุทานด้วยเสียงอันดัง

เธอยืนกอดอก ใช้ตู้เอกสารเป็นที่พิงไหล่ ขาแยกปลายเท้าชี้ออกข้างหนึ่งราวกับมาดนางแบบหรูบนแคทวอล์กภายในห้องทำงานของนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่

ผู้ถูกพาดพิงกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงข้ามกับ พล.ต.ต สมานมิตร สิทธิไพศาล เธอหลุบสายตาลงต่ำ มองที่โต๊ะทำงานแบบไม่รู้จะทำอะไรดีไปกว่านั้น

“เอาน่า เดซี่ ขอแนะนำให้รู้จักกับ มีธยา สุวรรณลาภ เธอมีความเชี่ยวชาญในด้านแม่บ้านและการใช้พฤติกรรมภายในบ้าน”

เดสิกาเพ่งมองเธออย่างละเอียด เสื้อเชิ้ตสีฝุ่นกับกระโปรงดำยาวคลุมเข่าแบบมาตรฐาน รองเท้าผ้าใบสีมอ แว่นตากรอบดำกลมหนาเตอะบนใบหน้าที่ปราศจากเครื่องสำอาง เธอเหมาะจะเป็นแม่บ้านจริงๆ

“แต่บอสคะ สิ่งที่หนูต้องการคือนางนกต่อมาเป็นบัดดี้ ไม่ใช่คุณป้าแม่บ้าน” เธอย่นจมูกเดินวนไปมารอบๆห้องแคบแบบสำรวจตรวจตราอะไรบางอย่าง

“นอกจากนี้ มีธยา หรือผู้กองมีย่าซึ่งมีอายุ 26 ปีเท่ากับคุณนะผู้กองเดซี่เธอเรียนจบปริญญาเอกทางด้านจิตวิทยาการสอบสวน จากมหาวิทยาลัยนอร์ธลอนดอน” พล.ต.ต สมานมิตรเสริม

มีธยายังคงนิ่งเงียบเอามือกอดอกแล้วเม้มปาก

“โอ้ ค่ะ เซอไพร้ซิ่ง แม่บ้านแบบนักสอบสวน” เดสิกายังไม่ให้เครดิต

เธอย้ายสะโพกมานั่งบนโต๊ะทำงานตรงหน้ามีธยา ยกขวาขึ้นไขว่ห้าง กระโปรงสั้นสีฟ้าอมเทาเลิกขึ้นน่าหวาดเสียว ก้มลงมองมีธยาแบบจ้อง

“เธอมีไอคิวเหนือคนปกติทั่วไป ซึ่งเหมาะมากกับการทำงานนี้”            ผู้บัญชาการยังคงพูดต่อไปยิ้มๆ อย่างภาคภูมิใจคล้ายกับได้เพชรเม็ดงาม

เดสิกากระโดดลงจากโต๊ะ ริมฝีปากแดงฉ่ำด้วยลิปสติกชั้นดีคลี่ยิ้ม หันไปเผชิญหน้ากับหัวหน้า

“โอเคคะบอส โปรดบอกแผนหนูมา จะให้ทำภารกิจอะไรคะ?”

“ผู้กองมีย่าครับ นี่ผู้กองเดซี่ สายลับอันดับ 1 ของหน่วยงานเรา” พล.ต.ต วัยกลางคนแนะนำ

มีธยาพยักหน้าน้อยๆ มองเธอด้วยหางตา แล้วคงยังไม่พูดไม่จา

“เธอไม่พูดค่ะ บอสขา ท่าทางจะทำงานกันลำบากละ”เดสิกาฟ้อง

“เอาน่า คุณสองคนพยายามสนิทกันให้ไว ภารกิจของเราเป็นงานที่ลึกลับซับซ้อน ต้องร่วมแรงร่วมใจ คุณนั่งลงก่อนเถอะเดซี่ เดินไปเดินมาผมเวียนหัว” นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่สั่งกึ่งขอร้อง แม้จะชินกับพฤติกรรมเพี้ยนของเดสิกา แต่ต้องยอมรับว่าเธอคือสายลับเบอร์หนึ่งของหน่วยงาน

เดสิกาแบมือแล้วยักไหล่ ลากเก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุดมานั่งด้วยมาดอันเฉิดฉายคล้ายกับนักร้องสาวชื่อดังในคลิปเพลง

“ภารกิจของคุณสองคนคือ ต้องสืบหาผู้ค้ายาข้ามชาติที่ปลอมตัวเข้ามาอยู่ในทีมฟุตบอล เรนเจอร์ เอฟซี”

“เรนเจอร์ เอฟซี!” สองสาวอุทานพร้อมกัน หากแต่เป็นคนละอารมณ์

เดสิกานั้นตื่นเต้นกับทีมฟุตบอลที่มีนักเตะหล่อลากมากมาย ส่วนมีธยาตกใจกับการที่ต้องไปสืบหาผู้ร้ายในที่ๆมีแต่ชายหนุ่มล้วนๆ!

“ถูกต้อง เราสืบทราบมาว่าผู้ร้ายรายนี้เป็นตัวการสำคัญที่นำส่งยาบ้าล็อตใหญ่ในอาเซียน และตอนนี้มันกำลังแฝงอยู่ในทีมฟุตบอลทีมนี้สิ่งที่เราไม่รู้ก็คือ...มันเป็นใคร” นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่เล่าความ

“ไม่สงสัยนักฟุตบอลที่ย้ายมาใหม่เหรอคะ” มีธยาพูดยาวเป็นประโยคแรก

เดสิกาย่นจมูก ‘นี่เหรอไอคิวสูง คิดได้แค่นี้’

“เอิ่ม แบบว่า” เธอหันไปมองมีธยา “เธอจับงานแบบนี้มานานรึยัง”

“นี่งานแรก” มีธยาตอบขรึมๆ

“มิน่า ต้องฝึกอีกเยอะนะคะผู้กองมีย่า ถ้ามันง่ายขนาดนั้นเค้าคงไม่ให้ฉันทำหรอกจ้า” เธอลากเสียง ยักคิ้วใส่ ลอยหน้า

มีธยามองเธอตอบแบบไม่ชอบใจ หน้านิ่ว

พล.ต.ท สมานมิตรไม่สนใจศึกเล็กครั้งนี้ เขาพูดต่อ

“ถึงอย่างไรเราก็ต้องสงสัยผู้ย้ายมาใหม่แน่นอน แต่ไม่แน่นะ พวกที่อยู่เดิมๆ ก็อาจจะเป็นตัวการได้ เพราะปกปิดดีเกินไปนี่แหละ เราจึงไม่รู้ ยังไงเราไม่ควรไว้ใจใครสักคนนะ”

“ไม่ให้ไว้ใจ แต่รักได้มั้ยคะบอสขา” เดสิกาหยอก ยิ้มหวาน ดวงตาเจ้าชู้

นายตำรวจผู้ใหญ่กระแอมเล็กน้อย เขายกน้ำขึ้นดื่มและยื่นแฟ้มให้สองสาวดูคนละปึก

“เปิดดูหน้าที่ห้าเป็นต้นไปนะครับ นี่เป็นประวัติของผู้จัดการทีม สต๊าฟโค้ช นักฟุตบอลทั้ง 30 คน รวมไปถึงเด็กปั้นของอะคาเดมีที่มาอยู่กับทีมใหญ่อีก 3 คน พนักงานแม่บ้าน รปภ. คนทำความสะอาดสนาม แม้กระทั่งเด็กยกธงของทีม ครบถ้วนอยู่ในแฟ้มนี้”

เดสิกาพลิกแฟ้มไปมาแล้วอุทาน

“ว้าว หล่อๆทั้งนั้นเลย หล่อเริ่ดหนูยกให้ เอรอน อีแวนส์”

เธอทำหน้าหื่น จุ๊บลงบนภาพของหนุ่มหล่อคนนั้น

มีธยามองเธออย่างตกใจ ‘ยัยขาหื่น’ เธอแอบคิด

“โอ้ มายก๊อด เฮ็กเตอร์ ชัยชมภู ลูกครึ่งสเปน เด็กน้อยคนนี้เร้าใจจริงๆ” เธอกอดแฟ้ม

“เช็ดน้ำลายบ้างก็ได้ ผู้กองเดซี่” สารวัตรสมานมิตรล้อยิ้มๆ

“ผมจะให้คุณไปเป็นฟิตเนสเทรนเนอร์ ควบตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญด้านการวินิจฉัยความฟิตของร่างกาย ผมหวังว่าความเซ็กซี่ของคุณจะเอาชนะใจเป้าหมายได้นะ” เขาเสริม

“ไว้ใจหนูเถอะคะบอส งานนี้มันเหมาะกับเดซี่แล้วคะ ฮิๆ แต่ว่า...” เธอปรายตามองมีธยา

“บอสจะให้คุณป้านี่ทำอะไรในทีมฟุตบอลคะ”

“แม่บ้านทำความสะอาดเสื้อผ้าและห้องพักนักกีฬาไงล่ะ เรนเจอร์ เอฟซี เป็นทีมเก่าแก่ก็จริง แต่เราพบว่าสถานภาพทางการเงินของทีมนี้ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก มักจะจ้างคนงานหนึ่งคนทำสองตำแหน่งเสมอ”

เดสิกาหัวเราะลั่น

“ซื้อหวยถูกค่ะบอส จะให้นางไปเป็นเลขาทีมก็คงจะยาก นักบอลหมดแรงเล่น ฮ่าๆ ควรเป็นแม่บ้านเหมาะละ”

“ฉันไม่ถนัดตำแหน่งแม่ยั่วเมือง” เธอพูดเรียบง่าย น้ำเสียงไม่บอกอารมณ์

เดสิกายักไหล่ มองเธออย่างทึ่งเล็กน้อย ‘หล่อนมีปากเหมือนกันแฮะ’

“เอาล่ะๆ คุณสองคน ผมอยากให้ดูบุคคลต้องสงสัยดังนี้นะครับ ช่วยดูแฟ้มตามไปด้วย หนึ่ง มิคาเอล บูวารี่ นักเตะชาวฝรั่งเศสกองกลางที่เพิ่งย้ายมาใหม่ จากประวัติเราพบว่าเขาย้ายทีมบ่อยครั้งไปยังหลายประเทศโดยไม่แคร์เรื่องค่าตัว มันก็น่าสงสัยอยู่ไม่น้อยนะครับว่าทำไม... สอง เอรอน อีแวนส์ นักเตะหน้าตาดีชาวสก็อตที่มีพฤติกรรมลับๆล่อๆ เพิ่งย้ายมาฤดูกาลที่แล้ว สายสืบเราสามารถจับได้ว่าเขามีพฤติกรรมติดมือถือมาก อาจเข้าข่ายการคุยเรื่องค้ายา  สาม สมชัย อนันตพิบูลย์ ผู้จัดการทีม ได้ยินว่ามีปัญหาด้านการเงินอย่างมาก เพราะบ้าผู้หญิง หมดเงินไปกับการเลี้ยงดูสาวๆโขอยู่ จากการตรวจสอบขั้นลึกของเรา อาจทำให้เขาคิดค้ายาแทนค้าบอล” นายตำรวจอาวุโสแจกแจงรายละเอียดยาวเหยียด

“อืม ข้อมูลที่ให้มามีแค่นี้เหรอคะ” เดสิกาถาม

“คุณสามารถดูไฟล์ลับตามที่ให้ไปในแฟ้มได้ มันเป็นข้อมูลระดับลึกที่เก็บไว้ในแฟ้มประวัติที่กองบัญชาการตำรวจแห่งชาติ”

เดสิกาพยักหน้าหงึกๆ ในขณะที่มีธยาขยับแว่น จ้องแฟ้มเขม็ง

“หน้าที่ของพวกคุณคือจับตาดูพฤติกรรมของผู้ต้องสงสัยทั้งหมด และเป็นไปได้ให้ลองล่อซื้อดู ผมอยากให้คุณสองคนทำงานร่วมกัน แต่ก็นั่นแหละนะ การทำงานย่อมต้องมีแรงจูงใจ ผมจะดูผลงานในการค้นหาเบาะแสของพวกคุณสองคน ใครมีผลงานดี เรามีรางวัล ปีหน้าคงได้เลื่อนขั้นใหญ่เป็นกรณีพิเศษ” เขาจูงใจ

“แหม บอสทำเหมือนกับให้รางวัลนักขายตรงยังไงยังงั้นเลยค่ะ” เธอหัวเราะคิกคัก

“ตกลงค่ะท่าน ใครเก่งใครได้” แววตาของมีธยามุ่งมั่นขัดกับบุคลิกเชยๆ

“เดี๋ยวก่อนๆ กติกามีอยู่ว่า พวกคุณต้องคุยกันทุกวันเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูล ห้ามกั๊กเด็ดขาด ผมไม่ได้ให้เป็นศัตรูกันนะครับ แล้วก็ห้ามทำเป็นว่ารู้จักกันมาก่อน ติดต่อกันให้ใช้แชทเฟซบุ๊กหรือไลน์ แล้วลบข้อความทิ้งให้สิ้นซาก แล้วตอนนี้ทางกองสืบสวนได้มอบรหัสประจำตัวให้กับสายลับทุกคนเพื่อเป็นการอำพรางตัวชั้นหนึ่ง” ผู้บังคับบัญชากล่าว

“ของเดซี่รหัส 6969 ใช่มั้ยคะบอส” เดสิกาถามหน้าตาทะเล้น

ผู้การสมานมิตรทำหน้าปั้นยาก

“อะไรที่เกี่ยวกับ 69 นี่เอาไว้เรียกรถพยาบาลประจำพื้นที่ดีกว่ามั้ยผู้กอง”

“นั่นมัน 1669 ค่ะบอสขา” เธอหัวเราะก๊าก

“ผู้กองเดสิการหัส 199 ผู้กองมีธยารหัส 171”เขาบอก

“อุ๊ย! หนูชอบเลข 199 ราคาของขายตามตลาดนัด ขอบคุณค่ะผู้การ”

มีธยาขยับตัว ปิดแฟ้ม มองรอบตัวอย่างเบื่อหน่ายอะไรบางอย่าง

“ตกลงตามนี้นะครับ มีปัญหาอะไรให้โทรหรือแชทถามผมโดยตรง บอกรหัสเพื่อความสะดวก”

ผู้กองทั้งสองพยักหน้าแข็งขัน

-----------------------------------------------------------------------

ณ ห้องประชุมนักกีฬาและสต๊าฟโค้ช ทีมฟุตบอลเรนเจอร์ เอฟซี บุรุษวัยสี่สิบห้าปีนาม สมชัย ขยันเจริญ ผู้จัดการทีม นั่งเป็นประธานการประชุมอยู่ตรงหัวโต๊ะ นักกีฬาและสต๊าฟโค้ชทั้งหมดกว่า 30 คน นั่งรายล้อมโต๊ะรูปวงรี ข้างประธานมีเดสิกาและมีธยาเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ด้วย

“สวัสดีครับทุกท่าน ยินดีต้อนรับสู่การเปิดฤดูกาลใหม่ของทีมเรา และเนื่องจากใกล้กับการเปิดการแข่งขันฟุตบอลไทยแลนด์ พรีเมียร์ แชมเปี้ยน ผมเองในนามของผู้จัดการทีม ขอแจ้งให้ทราบว่า กำหนดการเข้าค่ายเพื่อเก็บตัวเตรียมความพร้อมสองสัปดาห์ต่อจากนี้ บอร์ดบริหารได้ตกลงกันแล้วว่า เราจะเก็บตัวกันที่สนามฟุตบอลย่อยของพวกเรา คือที่ม่านฟ้าสเตเดี้ยม จังหวัดน่าน ขอให้ทุกท่านเตรียมตัวให้พร้อมด้วยครับ”

ผู้จัดการทีมหยุดแล้วผายมือไปยังนางสาวทั้งสองข้างกาย

“และสำหรับวันนี้ ผมมีความยินดีที่จะแนะนำให้ทุกท่านรู้จักกับพนักงานใหม่ของเรา คุณเดสิกา โบรซิอัล พรรณโชค และคุณมีธยา ดวงเรืองสายครับ”

มีเสียงปรบมือดังขึ้น สมชัยพูดต่อไป

“คุณเดสิกา จะเข้ามารับตำแหน่งฟิตเนส เทรนเนอร์กับทีมแพทย์ของเรา ส่วนคุณมีธยาจะทำงานในตำแหน่งแม่บ้านของสโมสรครับ ขอเชิญคุณทั้งสองแนะนำตัวสักนิดครับ”

เดสิกาลุกขึ้นยืนด้วยมาดของนางแบบสาว เสียงฮือฮาดังขึ้นเมื่อทุกคนเห็นเธอชัดเจน เธอสวมชุดกีฬารัดรูป เห็นทรวดทรงเด่นชัด หน้าอกคัพดีของเธอฟ้องสายตาชาวโลกรับกับเอวคอดงามและสะโพกผายเด้งงอน ริมฝีปากสีชมพูจัดคลี่ยิ้มหวานหยดย้อย ดวงตาเปล่งประกายวิบวับ เธอยกมือขึ้นไหว้ทุกคน

“สวัสดีค่ะทุกท่าน เดสิกาชื่อเล่นเดซี่นะคะ” เธอกวาดสายตาไปยังนักกีฬาหนุ่มทีละคนๆ เธอจำทุกคนได้แม่นยำจากการนั่งท่องแฟ้มประวัติทั้งคืน ดวงตาเธอไปหยุดอยู่ที่ มิคาเอล บูวารี่ หนุ่มฝรั่งเศสมาดหล่อของทีม

“ฉันจะทำหน้าที่ฟิตเนสเทรนเนอร์ค่ะ ยินดีให้คำปรึกษาเรื่องความฟิต เอ๊ย สุขภาพกับทุกท่านตลอด 24 ชั่วโมงนะคะ เบอร์โทรศัพท์ ไอดีเฟสบุ๊ค ไอดีไลน์ ทวิตเตอร์ ไอจี อยู่ที่คุณพีช เลขานะคะ”

พีชนินทร์ รุ่งบริบูรณ์ทรัพย์ เลขานุการิณีของทีมนั่งหน้าตูมอยู่ข้างสมชัย เธอเป็นม่ายสาววัยสามสิบเศษ ท่าทางคล่องแคล่ว หากสังเกตจะเห็นได้ว่าสายตาของเธอแสดงออกว่าไม่ค่อยจะชอบใจเดสิกาเท่าใดนัก เธอนึกในใจอย่างอารมณ์เสียว่า ‘คู่แข่งมาแล้ว’

มีธยาลุกขึ้นยืนบ้าง เธอพนมมือไหว้ช้าๆ ช่างเป็นภาพที่ต่างจากเดสิกาอย่างเห็นได้ชัด ผมของเธอดำยาวตรง ด้านหน้าเป็นผมหน้าม้าสั้นบนคิ้วหนาที่ไร้การตัดแต่ง แว่นตาดำกลมหนาเตอะ ผิวหน้าไร้แป้งโดยสิ้นเชิง ปากซีดเซียวไร้รอยยิ้ม

“สวัสดี ฉันจะมาเป็นแม่บ้าน” พูดเสร็จเธอก็นั่งลงทันที

สองสาวสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนในที่แห่งนั้น คล้ายกับภาพขาวดำและสีสันคนละฉากมาพร้อมกัน

เดสิกานั่งลงแล้วยิ้มยั่ว ตาจ้องไปที่เอรอน อีแวนส์ เขาหล่อมากจริงๆ ไว้หนวดเคราตามสมัยนิยม แต่แปลกมาก เขาไม่มีสายตาเชิงชู้สาวตอบเธอมาเลย ‘เป็นเกย์หรือเปล่านี่’ เธอคิด ‘ต้องใช้มารยาเล่มไหนนายคนนี้จึงจะสนใจฉันนะ’

มีธยารู้สึกประหลาดใจ ‘อีตาบ้านี่ จ้องอะไรฉันนักนิ’ เอรอน อีแวนส์ มองเธอเป็นพักๆ เหมือนสนใจใคร่รู้อะไรบางอย่าง

‘หรือเค้าจะรู้ว่าฉันเป็นสายลับ’ เธอระแวงว่าตัวเองมีอะไรผิดปกติให้เขาจับได้หรือไม่ เธอก้มหน้าลงเพื่อหลบสายตา แว่นตาใหญ่ของเธอช่วยซ่อนความรู้สึกเป็นอย่างดี

เอรอน อีแวนส์ หนึ่งในผู้ต้องสงสัยของสองสาวสายลับกำลังงงกับท่าทีของมีธยา เธอดูเก็บเนื้อเก็บตัว สงวนถ้อยคำเกินไป และมีอะไรบางอย่างชวนให้คิดว่า ภายใต้แว่นหนากลมนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ส่วนเดสิกานั้น เป็นสาวสวยร้อนรักธรรมดาที่เขาเห็นในยุโรปจนชิน แววตาของเธอเชิญชวนเสียจนเขารู้สึกเฉยๆ ของอะไรที่มันง่ายดายนักเขามักไม่ค่อยจะชอบ

แดนเมือง สถิตย์กล้า ศูนย์หน้าร่างใหญ่ยักษ์ของเรนเจอร์ เอฟซี เด็กปั้นวัย 21 ปีจากอะคาเดมี่กำลังตะลึงมองสาวเซ็กซี่คนนั้น เดสิกา หรือเดซี่ ช่างเป็นผู้หญิงที่มีเซ็กส์ แอพพีล (เสน่ห์ทางเพศ) อย่างร้ายกาจ ถ้าเขาได้เป็นแฟนกับเธอ หรือได้นอนกับเธอสักครั้ง เขายกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ

มิคาเอล บูวารี่ไม่รอช้า ทันทีที่ออกจากห้องประชุม นายแบบนักกีฬามาดหล่อเดินตามเดสิกาอย่างรวดเร็ว พลางเรียกเธอ

“เดซี่ครับ! คุณเดซี่!”

เดสิกาหันมาตามเสียงเรียก เมื่อเห็นหน้าผู้เรียกจึงหันมายิ้มหวาน

“คุณเดซี่ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมมิคาเอล บูวารี่” เขาส่งมือให้เธอจับ

“โอ้ค่ะ คุณบูว่ารี่ ยินดีเช่นกัน” ยิ้มทั้งตาและปาก เธอจำเขาได้แม่น อุตส่าห์ทอดสะพานไปหลายท่า

“โปรดเรียกผมว่ามิเคลเถอะครับ” สายตาของเขามองต่ำไปที่หน้าอกคัพดี

เดสิการู้แกว เธอยืดหน้าอกเข้าล่อ

“โอเคค่ะ มิเคล”

“ผมขอเบอร์คุณได้มั้ยฮะ เผื่อจะมีอะไรปรึกษา”

“ได้ค่ะ เบอร์อะไรคะ เบอร์รองเท้า เบอร์เสื้อผ้า หรือว่าเบอร์ชุดชั้นใน”เธอยักคิ้วอารมณ์ดี

“คุณนี่อารมณ์ขันดีจริง ผมอยากเป็นเพื่อนกับคุณจัง”

“ได้แน่นอนค่ะ ส่งเบอร์คุณมาหน่อย” เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดตามหมายเลขที่มิคาเอลบอกเพื่อโทรไปโชว์หมายเลขให้อีกฝ่ายดู

“คุณจะไปไหนต่อฮะ” เขาถาม ตามองลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง เพลบอยอย่างเขาไม่มีวันที่จะพลาดซะหรอกกับแม่สาวจอมยั่วคนนี้

“ก็คงจะไปเก็บของ เตรียมตัวเข้าค่ายที่น่านมังคะ”

“อีกตั้งสองวัน คุณจะรีบเก็บทำไมฮะ  ไปดื่มอะไรกับผมสักหน่อยมั้ยครับเย็นนี้ ถ้าไม่รังเกียจ” สายตาโลมเลีย

เดสิกามองตอบ ร้อนแรงไม่แพ้กัน

“ที่ไหนดีคะ”

“เดี๋ยวผมไปรับคุณได้มั้ยฮะ ผมรู้จักผับดีๆแถวสุขุมวิท”

“ก็ได้ค่ะ แล้วจะรอ” แววตาเชิญชวนหวานหยด ตามองเป้าตุงของมิคาเอลเหมือนหิวกระหาย ลิ้นแลบเลียริมฝีปาก ฟันขบมันเบาๆ

แดนเมือง เด็กปั้นอะคาเดมี่ตัวดำร่างบึกรู้สึกอิจฉามิคาเอล ภาพที่เขาเห็นคือเขาและเดสิกากำลังคุยอะไรกันในท่าทางที่เปิดเผย เขาจูนกันติดเร็วน่าดู บอกตัวเองว่าเขาชอบแม่สาวรุ่นพี่คนนี้อย่างบอกไม่ถูก นึกแล้วน้อยใจตัวเองจนน้ำตาจะคลอ เกิดมาดำปื๊ดปื๋อ จะจีบใครก็กลัวแห้วเพราะมันเคยแห้วมาตลอด!

“เฮ้ รุ่นพี่แดน” เฮ็กเตอร์ ชัยชมภู เจ้าเด็กน้อยวัย 19 ร้องเรียกแดนเมืองโหวกเหวกทางด้านหลัง

แดนเมืองหันมาอย่างเฉื่อยชา

“มีอะไรไอ้น้อง”

หนุ่มน้อยหน้าใสปิ๊งยิ้มกว้างโชว์ฟันขาว 32 ซี่

“มองตาละห้อยเชียวนะรุ่นพี่”

“แกพูดอะไรฮึ เฮ็ก” พูดอย่างเซ็งๆ

เฮ็กเตอร์แลบลิ้นปลิ้นตา

“ผมเห็นละกันน่าเฮีย จ้องเจ๊แกซะขนาดนั้น จีบเลยๆ”

“หมาเห่าเครื่องบินน่ะสิ เออ แล้วเลิกเรียกพี่ว่า “เฮีย” ซะทีว่ะ ดำปื๊ดปื๋อ หน้าโคกอีแร้งขนาดนี้ เรียกไปได้แกนี่”

“เอาน่าเฮียแดน เจ๊เดซี่นี่สวยเซ็กซี่สุดๆ อกงี้ หูย ผมนี่ขนลุกเลย”

หนุ่มหล่อรุ่นน้องอะคาเดมีทำตาวาว

“ช่างเค้า” พูดแบบน้อยใจนิดๆ

“ยังไม่ได้เริ่มจีบเลยเฮีย ท้อละเหรอ”

“แกไม่เห็นรึไง ใครทาบอยู่ฮึ” เขาท้วง

เฮ็กเตอร์เอามือกอดอก ทำหน้าคล้ายผู้เชี่ยวชาญ

“สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร เอาตรงๆเฮียแดน อย่างเฮียมิกเคลน่ะวูบวาบ คบใครจริงที่ไหน ลูกเมียแกก็มีแล้ว สนุกไปวันๆ”

“แล้วไงต่อ” หนุ่มล่ำถาม

“เจ๊เดซี่ก็ดูท่าทางรักสนุก และน่าจะชอบของแปลก ฮ่าๆ” เขาหัวเราะอย่างชอบใจ

“ไร้สาระ  ไปซ้อมเหอะไป๊ เผื่อจะได้ลงตัวจริงกับเค้าเร็วๆ”

พูดเสร็จก็เดินจากมา ปล่อยให้หนุ่มน้อยลูกครึ่งเสปนยืนส่ายหน้าอยู่ทางด้านหลัง