"ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่ตรงนี้นะ"
ฉันกอดเจ้าหมายักษ์ตัวสั่นเทาด้วยความกลัว มันเอาหน้ามาซุกที่อดของฉัน ใครปล่อยให้เจ้ามาอยู่ตรงนี้คนเดียวหนอ ชั้งใจร้ายจัง ขนปุยนิ่มสีน้ำตาลแซมดำเปียกโชก
"ไม่ต้องกลัวฉันอยู่ตรงนี้ จะไม่ให้ใครทำอะไรเจ้า"
ฉันกอดมันแน่นเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกที่ห่วงใยให้กับมัน หมาหน้าตาประหลาด ยังคงซุกฉันไม่เลิก
"ไปอยู่กับสมายนะ สมายจะดูแลเจ้าเอง"
ฉันกางร่มขึ้น ฉุกเจ้าตัวใหญ่ในอ้อมกอดให้ลุกขึ้น ฉันจับที่คอนุ่มนิ่มของมัน ให้ตามฉันมา
"มาทางนี้สิ"
ฉันฉุดให้มันเดินตามเข้าคฤหาดของตัวเอง ห้องนอนทรงเจ้าหญิงของฉันพร้อมที่จะรับแขกแล้ว
"ว้ายยย อย่าทำแบบนี้สิ "
มันสลัดขนของมันให้แห้งแต่น้ำกระเด็นมาเต็มตัวฉัน อะไรของมันเนีย
"มานี้เลยนะ มาอาบน้ำเลยนะ"
ฉันดึงมันให้มันลุกจากพื้นไปอาบน้ำ มันมองฉันตาละห้อย ด้วยแววตาขอร้อง
"ว้ายยยย"
มันขัดขืนที่จะไปอาบน้ำ ด้วยตัวและพละกำลังของมันทำให้ฉันล้มกับพื้นห้อง
"อย่าให้ฉันโมโหนะ"
ฉันตีหน้ายักใส่มัน แต่มันก็ไม่สะทกสะท้าน แถมยังกวนประสาทลอยหน้าลอยตา มานัางทับฉัน
"ถ้าเป็นคนฉันจะ จะ จะ ตีให้ตายเลยนะ" ฉันตะโกนเสียงดัง
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ. นายเป็นใครๆๆๆ"
ฉันมองชายรูปร่างสูงตรงหน้า เขามองมาที่ฉัน แต่ริมฝีปากอยู่ห่างจากแก้มฉันไม่กี่เซน
"อุยอ่อย อัน อะ" (ปล่อยฉันนะ)
ฉันตะโกนผ่านมือหนาของเขาที่ปิดปากฉันไว้สนิท
"เสียงหน่อยสิวะ โว้ยวายทำไม" ฉันอย่างำม่พอใจ
เดี๋ยวสิฉันต้องไม่พอใจนายสิไม่ใชนายไม่พอใจฉัน อยู่มาแอบหอมแก้มฉัน แล่วเข้ามาที่ห้องของฉันแบบนี้นายกล้ามาก นี้มันบ้านฉันนะ ฉันโว้ยวายไม่ได้เพราะโดนปิดปาก ได้แต่ด่าในใจ
"พอเลย เลิกด่าฉันในใจได้แล้วยัยตุ๊กตาฝรั่งเศล"
"อาย อ้า อี อัง ไอ อ่า ฉัน" นายกล้าดียังไงว่าฉัน
"เธอนี้มัน น่ารักเป็นบ้าเลยวะ"
5555555555555555555555555.
เขาระเบิดเสียงหัวเลอะออกมา
😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁
นืยายเรื่องใหม่เป็นการเปลี่ยนแนวนิดหน่อยน่าาา ให้กำลเค้าด้วยน่า คอมเม้นด้วยน่าาา โหวตกันด้วยละ
ฮันนี่ฝากผลงานใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยน่าาา 😇😇😇😇😇😇
Guest
