ในยามใดที่แสงอาทิตย์ลับฟ้า...เงาอย่างเธอก็ไร้ประโยชน์
แต่ถ้าแสงอาทิตย์สว่างไสวเจิดจ้าทั่วท้องฟ้า...เวลานั้นเธอมีค่าสำหรับฉัน
เซฮุน
“ฉันขอโทษเยจี ได้โปรดกลับมาหาฉัน...ฉันรักเธอ"
ยูจิน
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่เยจี ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอวะ"
เยจี
“ตอนนี้เธอคือเงาในยามแสงอาทิตย์เจิดจรัดของฉัน”
***************************************
ในห้องนอนอับแสง มีเพียงแค่แสงสว่างจากเทียนไขเล็มเดียว บนเตียงนอน มีชายหนุ่มกับหญิงสาวคู่หนึ่งกำลังบรรเลงเพลงรักอันเร่าร้อนกันอย่างเมามันส์ โดยที่พวกเขาไม่สนใจหญิงสาวผู้มีฐานะเป็นแฟนสาวของชายหนุ่มที่กำลังสนุกสนานอยู่กับเรื่อนร่างเซ็กซี่ของผู้หญิงใต้ร่าง
เยจีที่แอบยืนมองแฟนหนุ่มกำลังมีอะไรกับผู้หญิงอีกคนอย่างโกรธเคือง มือกำแน่น ตาจ้องมองภาพตรงหน้าไม่ละสาวตา
โอเซฮุน เขาคือผู้ชายที่เธอรักมาก ทั้งที่เธอก็รู้ว่าเขาเจ้าชู้ บ้าเซกส์ ชอบเที่ยว แต่เธอก็ยังทนคบกับเขามาเกือบสามปี ต้องทนดูแฟนตัวเองเอาผู้หญิงอื่นไม่ซ้ำหน้ามานอนด้วย เธอโง่มากที่รักคนอย่างเขา โง่ที่รักผู้ชายเลวๆคนนั้น โง่ที่สุด
แต่ตอนนี้เธอจะไม่ทนโง่อีกต่อไป
หลังเสร็จอารมณ์กาม เซฮุนก็ไล่ผู้หญิงที่เขาเอามาใช้เป็นที่รับรองอารมณ์ออกไป ชายหนุ่มหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่
เยจีเดินเข้ามาเงียบๆ ไม่มองแฟนหนุ่มสักนิด เธอเดินมาเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบกระเป๋าเป้ออกมา ยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
เซฮุนที่เห็นรีบเข้ามากระชากกระเป๋าเป้ออกจากมือแฟนสาว แล้วโยนทิ้ง บีบแขนเธอแน่น
“เธอจะทำบ้าอะไร!”
“ฉันไม่ทนแล้ว! ฉันจะไม่ยอมทนอยู่กับคนเลวๆอย่างนาย ฮึก... นายไม่ได้รักฉัน"
“ฉันรักเธอ"
“แล้วทำไมนายถึงไปเอากับคนอื่นละ!"
“ก็เพราะฉันไม่อยากอยู่กับอะไรที่มันเดิมๆ มันน่าเบื่อ!”
“งั้นนายก็เชิญไปหาอะไรใหม่ๆของนายเถอะ ฉันเองก็จะหาอะไรใหม่ๆที่มันทำให้ชีวิตของฉันดีขึ้น"
เยจีหยิบกระเป๋าจะเดินออกไป แต่ก็ถูกเซฮุนรั้งไว้
“ทำไม? หรือว่าหาผัวใหม่ได้แล้ว ถึงทิ้งฉัน"
เอ่ยอย่างดูถูกเหยียบหยาม
“เออ ฉันหาผัวใหม่ได้แล้ว”
คำตอบนั้นทำให้เซฮุนถึงกับโมโหสุดขีด จนเผลอพลั้งมือตบหน้าเธอ
เพี้ย!
เยจีอึ้ง ยกมือลูบหน้าตัวเอง น้ำตาไหลรินจากดวงตา รู้สึกหัวใจอ่อนแรงลง
“เยจีฉัน..."
เซฮุนที่ไมได้ตั้งใจ จะเอ่ยแก้ตัว แต่หญิงสาวกับเอ่ยขัดขึ้นมาก่อน
“ชาตินี้ฉันจะไม่ขออยู่ร่วมโลกเดียวกับคนเลวๆอย่างแก"
เยจีเดินไปที่ระเบียงอย่างไว เซฮุนรีบเดินตาม แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเยจียืนอยู่บนราวระเบียง
“เยจี อย่านะ! อย่า!"
เยจีไม่สนใจเสียงห้ามใดๆทั้งสิ้น เธอหลับตา ทิ้งร่างตกลงไป หยดน้ำตาไหลรินออกมาจากดวงตาเป็นหยดสุดท้าย
‘ยูจิน... ได้เวลาที่เงาอย่างเธอจะกลายเป็นตัวจริงแล้วนะ’
***************************************
นิยายเรื่องนี้ผู้อ่านคือนางเอก
คำพูดไม่สุภาพ ยังไงก็ขออภัย
Guest
