ตั้งแต่จบคอนลงมามินจุนก็ไม่คุยกับผมเลยอ่ะเขาเป็นอะไรก็ไม่รู้เดินตามก็แล้วถามก็แล้วไม่มีสัญญาณใดๆตอบกลับมาทางผมทั้งสิ้น มีแต่ความเงียบและใบหน้านิ่งเฉยที่ได้รับกลับมาแทน
"คุณๆนายพอจะรู้มั้ยว่ามินจุนเป็นอะไรฉันถามอะไรไปก็ไม่ตอบ"
"นายยังกล้าถามอีกเหรอว่าทำอะไรลงไป เห็นกันทั้งฮอล"
พูดจบนิชคุณก็ยิ้มแล้วเดินหนีผมไปซะอย่างนั้นแล้ววันนี้ผมจะรู้มั้ยล่ะว่าเป็นอะไร เอะ!ทั้งฮอล หรือว่ามินจุนเห็นตอนที่ผมก้มจูบมือคุณผู้หญิงคนนั้น เห็นได้ยังไงอุตส่าห์หลบแล้วนะเนี่ย อย่างนี้ต้องตามไปง้อล่ะปล่อยไว้แบบนี้เดี๋ยวงอลจนกลับเกาหลีแน่ๆ
โรงแรม
"มินจุนอ่าาาแทคไม่ได้คิดอะไรเลยนะที่จูบมือผู้หญิงคนนั้นอ่ะมันแค่เป็นการเเสดงตามเพลงเฉยๆ"
เงียบ......
"มินจุนอ่าตอบแทคหน่อยนะ จะด่าจะว่าจะทำอะไรแทคก็ได้นะแต่อย่าไม่คุยกับแทคเลยนะ"
"จะทำอะไรก็ได้ใช่มั้ย?? งั้นดีไอ้แทค!!แกไม่รู้เหรอว่าฉันหึงเวลาที่แกไปคุยไปเล่นกับผู้หญิงคนอื่นแต่นี่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันเป็นงาน แต่นี่ทุกคอนทุกครั้งที่แกร้องเพลงนี้แกจะต้องทำแบบนี้ทุกครั้ง ครั้งนี่มันไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันเลยโกรธแกเข้าใจมั้ยไอ้แมวเขียวฟันเหยิน!!!"
มินจุนพูดไปตีไปจนพอใจแล้วจึงหยุดเดินไปนั่งที่ปลายเตียงนอน แทคยอนจึงเดินตามไปนั่งข้างคนน่ารักของเขา
"ก็เขาขอมาให้ทำแทคก็ต้องทำตามเท่านั้นเองมินจุนอย่าคิดมากนะ"
"ไม่คิดมากเหรอไอ้ฟันเยอะ!!ผู้หญิงกี่คนที่แกจูบมือมีแต่สวยๆขาวๆน่ารักๆทั้งนั้นแล้วแกยังกล้าบอกอีกเหรอว่าไม่ให้ฉันคิดมากห๊ะ!!"
"ถึงจะทำอย่างนั้นแต่เขาก็มีแค่มิจุนคนเดียวนะรักมากรักเดียวไม่เคยนอกใจด้วย"
"ไอ้โกหกแกอย่ามาพูดดี แล้วก็ไปนั่งไกลๆฉันด้วยไปนอนที่ไหนก็ไปคืนนี่ไม่ต้องมานอนกับฉัน คืนนี้อด!!!หมดสิ้น!!"
"มินจุนอ่าาาไม่อดนะ สัญญาแล้วนะว่าจบคอนที่ไทยครั้งนี้ตัวเองจะให้เขานี่เขารอมานานแล้วนะ"
"ก็เพราะพฤติกรรมนายนั่นล่ะนายถึงอด!!"
"อดจริงๆเหรอมินจุนอ่าาาา"
ไม่พูดป่าวมือปลาหมึกยังสารวนยุ่งอยู่กับแผ่นหลังบางแล้วค่อยๆผลักมินจุนลงบนเตียงช้าๆ
"นี่หยุดเลยนะไอ้เหยินฉันยังงอลนายอยู่!!"
"เดี๋ยวแทคก็กำลังจะง้อมินจุนอยู่นี่ไง"
"ง้อบ้านแกเป็นแบบนี้หรือไงเล่าไอ้บ้าแทคยอน!!"
"นิชคุณบอกว่าถ้าง้อด้วยคำพูดไม่สำเร็จมันก็ต้องง้อด้วยการกระทำ!!"
"ฉันจะฆ่าแกแน่ๆๆไอ้นิชคุณณณ!!"
ไม่มีเสียงใดๆดังออกมาจากปากของมินจุนอีกเลยทุกคำพูดถูกกลืนหายลงไปเพราะโดยปากหนาประกบจูบดูดกลืนเสียงหวานลงคอ
"แทค...แทคพอ พรุ่งนี้เดินทางนะ อ๊าๆ"
มินจุนเอ่ยห้ามแทคยอนด้วยเสียงกระเส่า
"ถ้าพรุ่งนี้มินเดินไม่ไหวเดี๋ยวเขาอุ้มมินเอง แต่ตอนนี้ครางดังๆให้แทคฟังก็พอ เข้าใจมั้ยครับคนสวย"
"อื้อ......"
ไม่มีอาการขัดขืนเหมือนดังตอนแรก มีแต่อาการทำตามอย่าว่าง่ายของคนตัวเล็กเท่านั้นปล่อยทุกอย่างให้ใจพาไปในคำคืนนี้...
:
:
:
มินจุนลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะเเสงแดดที่รอดส่องผ้าม่านเข้ามาในตัวห้องอาการปวดส่วนล่างเริ่มสำแดงผล อาจเป็นเพราะว่าห่างหายเรื่องนี้มานานช่วงนี้ต้องทัวคอนเสิร์ตเลยทำให้เขาแล้วแทคยอนต้องห่างกันออกไปอีก มินจุนได้แต่นอนมองหน้าคนรักพลางยิ้มบางคนอะไรนอกจากหล่อแล้วยังหุ่นดีอีกต่างหากแฟนใครก็ไม่รู้น่ารักจริงๆ พูดเสร็จก็จูบปากหนาไปหนึ่งทีก่อนตัวเองจะรุกไปอาบน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ลุกแขนแกร่งของคนที่นอนหลับก็โอบลอบเอวแล้วออกแรงดึงให้ขึ้นมาอยู่บนตัวของตนเอง
แทคยอนพูดพร้อมกับลืมตามองหน้าคนรักที่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ
"อ๊คแทคยอน!!นี่นายแกล้งหลับเหรอ??"
"ป่าวครับหลับจริงแต่รู้สึกตัวตอนที่มินจูบปากนี่ล่ะ แทค'ความรู้สึกไว้จะตาย'มินก็รู้"
"ไอ้คนลามก นี่ปล่อยเลยนะมินจะไปอาบน้ำเดี๋ยวไปไม่ทันมินตกเครื่องพอดี"
"ไปไม่ทันก็อยู่เที่ยวที่ไทยกับแทคก่อนก็ได้นี่ครับ ไม่เห็นต้องรีบกลับเกาหลีเลยไม่อยากอยู่เที่ยวกับแทคเหรอ"
ไม่พูดป่าวยังทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้อีก จนมินจุนอดขำกับอาการที่เหมือนเด็กของแทคยอนไม่ได้
"มินก็อยากอยู่เที่ยวกับแทคนะครับแต่ว่าวันนี้มินมีงานตอนเย็นที่เกาหลีนะ แทคจะให้มินเบี้ยวงานแล้วมาเที่ยวกับแทคหรือไง"
"ก็แทคอยากเที่ยวกับมินจุนอ่ะ"
"ไม่เอาน่าแทคไม่เอาแต่ใจนะครับ เอาเป็นว่าแทคกลับเกาหลีเมื่อไรเราค่อยไปเที่ยวด้วยกันเนอะ"
"แต่แทคอยากเที่ยวที่ไทยกับมินมากกว่านี้"
"แทคครับไม่งอแงสิครับเดี๋ยวมินไม่รักนะ"
"ก็ได้ครับมินสัญญาแล้วนะว่าถ้าแทคกลับเกาหลีไปแล้วมินจุนต้องไปเที่ยวกับแทค"
"สัญญาครับ แต่ว่าตอนนี้แทคตอนปล่อยมินก่อนนะเดี๋ยวมินไปอาบน้ำก่อนช้าเดี๋ยวตกเครื่อง"
มินจุนพูดบอกออกไปเพื่อให้แทคยอนคลายอ้อมกอดตัวเองออก
"วันนี้อาบด้วยกันนะครับ แทคอยากอาบกับมินจุนอ่ะ เราไม่ได้อาบน้ำด้วยกันนายแล้ว"
"ก็ได้ครับถือว่าเป็นมัดจำเรื่องเที่ยวแล้วกัน แต่ว่าห้ามทำอะไรเดี๋ยวขาด!! เข้าใจมั้ย??"
"เข้าใจครับ งั้นเราไปอาบน้ำกันดีกว่าเนอะ"
:
:
:
"ไปแล้วนะแทคเที่ยวให้สนุกนะ แล้วอย่างลืมซื้อของฝากมินด้วยล่ะ"
เสียงของมินจุนตะโกนบอกลาแทคยอนที่นั่งหน้าบูดกินข้าวเช้าอยู่กับนิชคุณ
"ไม่เอาน่าแทคเดี๋ยวนายก็ไปเจอกันที่เกาหลีแล้วยังจะมานั่งทำหน้าบูดเป็นตูดลิงอยู่ได้ ห่างกันสักวินาทีคงไม่ตายเหรอมั้ง?? ไอ้อ๊ค แทคยอนนนน"
"นายก็พูดได้นิไอ้คุณก็นายเล่นไม่เคยห่างจากอูยองเลยนี่ ห่างน้อยกว่าฉันซะอีกกก"
แทคยอนพูดเถียงนิชคุณออกไป แล้วลุกขึ้นเดินออกไปหน้าห้องพักเพื่อรอเมเนเจอร์กับล่ามที่เป็นคนไทยพาไปเที่ยว นิชคุณได้แต่นั่งยิ้มกับท่าทางปัญญาอ่อนนั้นของเพื่อนอย่างอ่อนใจ
:
:
:
ที่เกาหลีใต้
"กลับมาแล้วครับบบบบบบบบบ"
เสียงของแทคยอนตะโกนออกไปอย่างดังเพื่อให้คนในบ้านรับรู้ว่าเขากลับมาจากการเที่ยวที่ไทยแล้ว และเเน่นอนว่าเพื่อให้คนที่คิดถึงที่สุดรับรู้การกลับมา
"กลับมาแล้วเหรอพี่แทค ไม่ต้องมองหาเหรอพี่มินจุนออกไปหาซื้อของมาทำกับข้าวรอพี่แทคนั่นล่ะ"
"แล้วออกไปกับใครอ่ะจุนโฮ"
"ไปกับอูยองอ่ะ เห็นว่าให้อูยองขับรถให้ขี้เกียจขับ"
แทคยอนพยักหน้ารับคำบอกเล่าของน้องชายในวงก่อนที่จะเดินเข้าห้องไปนอนพักผ่อนเอาแรง พรุ่งนี้เขามีงานช่วงบ่ายๆดีนะที่มีเวลานอนถึงพรุ่งนี้เช้า แต่ตอนเย็นเขาต้องตื่นขึ้นมากินข้าวฝีมือมินจุนให้ได้ง่วงแค่ไหนเขาก็ยอม!!! แต่ว่าตอนนี้ไม่ไหวแล้วเหมือนตามันจะปิดลงทุกทีขอนอนก่อนสักชั่วโมงก็ยังดี
"จุนโฮถ้ามินจุนกลับมาบอกให้เข้าไปหาพี่ที่ห้องด้วยนะ"
"ครับพี่แทคยอน"
พอถึงเตียงนอนคนที่เหนื่อยมาทั้งวันอย่างแทคยอนก็หลับเป็นตายจนถึงเย็น จนมินจุนกลับมาจากซื้อของจนทำกับเสร็จเขาถึงเข้าไปปลุกคนรักให้ตื่นมากินอาหารฝีมือตัวเอง หลังจากกินเสร็จทั้งหมดก็แยกย้ายกันเป็นคู่ๆเข้าห้องนอนของพวกเขาเอง
"แทคห้องนอนนายก็มีทำไมไม่ไปนอนห๊ะ!!!"
"ก็เขาอยากนอนกับมินนี่คิดถึงจนใจจะขาดแล้ว ยิ่งมินโซโลเดียวที่ญี่ปุ่นเราก็ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันเลย เพราะฉะนั้นเวลาที่เราอยู่ที่หอพักเรานอนด้วยกันเถอะนะ นะ"
คำอ้อนของแทคยอนได้ผลเมื่อมินจุนยกยิ้มแล้วแต่ขยับที่นอนฝั่งริมในให้แทคยอนขึ้นไปนอน ทั้งคู่นอนกอดกันอยู่บนที่นอนพูดคุยกันถึงคอนเสิร์ตที่ไทยจนมินจุนกั้นใจถามเรื่องนี้ขึ้นมา
"แทค ยังคิดถึงพี่เจย์อยู่หรือป่าว?ยังรักพี่เจอยู่มั้ย?"
มินจุนเอ่ยถามแล้วมองหน้าคนรัก แทคยอนก้มลงมองหน้ามินจุนแล้วจูบหน้าผากมน. ก่อนจะตอบ
"คิดถึงซิ แล้วก็ยังรักอยู่ แต่ในฐานะพี่น้องนะ เพราะตอนนี้แทคมีเจ้าหญิงคนสวยดูแลแล้วถ้ามัวแต่คิดถึงคนที่ไม่มีทางกลับมาหาเรา ป่านนี้แทคคงอกหักตายแน่ๆ555"
"แทคอ่ะ มินเป็นผู้ชายนะเป็นเจ้าหญิงอะไรกัน"
"ก็จริงนี่น่า คิมมินจุนของอ๊คแทคยอนสวยจะตาย"
ทั้งคู่ยิ้มให้กันก่อนจะกอดกันมากขึ้นกว่าเดิม จริงอยู่ว่าตอนที่พี่เจย์ไปเขาเสียใจมากแค่ไหนแต่ก็มีมินจุนนี่ล่ะที่คอยปลอบอยู่ข้างๆ จนมันก่อเกิดเป็นความรักขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว จากเพื่อนเลื่อนเป็นคนรัก เขาสัญญากับตัวเองไว้แล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาจะไม่มีวันปล่อยมืออกจากมินจุนเด็ดขาด ได้แต่คิดแล้วก็ยิ้มขึ้นมาในใจ
"แทคคิดอะไรอยู่นอนได้แล้วนะพรุ่งนี้พวกเรามีงานต่อ"
มินจุนเอ่ยเรียกแทคยอนให้ตื่นจากภวังค์แห่งความคิดของตัวเอง
"มินง่วงแล้วเหรอครับ"
ไม่มีคำตอบมีเพียงแต่การพยักหน้าบอกพร้อมกับดวงตาที่พร้อมจะปิดอยู่เสมอ
"มินง่วงก็นอนนะครับเดี๋ยวแทคจะนอนกอดมินไว้ไม่ไปไหน"
ว่าจบก็กระชับอ้อมแขนแกร่งมินจุนมากขึ้น ความอบอุ่นที่ได้รับจากอ้อมแขนนี้ทำให้มินจุนยกยิ้มแล้วจมลงสู่ห้วงนินทา
แทคยอนมองมินจุนที่นอนหลับไปแล้วแล้วยิ้มเบาๆให้กับใบหน้าหวานที่ถึงแม้จะอายุมากขึ้นตามการเวลาแต่ก็ไม่เคยทำให้คนตรงหน้าหยุดหน้ารักเลยสักครั้งเดียว
"แทคสัญญานะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแทคจะอยู่ข้างๆมินตลอดไป จะไม่ยอมปล่อยมือออก จะไม่ยอมคลายอ้อมกอดนี้ จะไม่ยอมทิ้งให้มินต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว แทครักมินนะ"
กดจูบที่กลุ่มผมนุ่มอรกครั้งแล้วกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นอีกนิดเพื่อแสดงความรักที่เขามีต่อมินจุน ก่อนจะจนลงสู่ห้วงนินทาตามมินจุนไปอีกคน
:
:
:
ความรักมันเป็นเรื่องของคน2คน ไม่ต้องมีอะไรมากมาย ไม่ต้องรำรวยล้นฟ้า แต่อยู่ที่ว่าพวกเขาเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาเป็นกันหรือป่าวแค่นั้นเอง ความรักไม่ใช่จุดเริ่มต้นของชีวิตคู่หรอก แต่ความเข้าใจและเชื่อใจต่างหากคือจุดเริ่มต้นของชีวิตคู่ที่แท้จริง......
Guest
