Wi Crazy

                                  บทที่1

                              เริ่มต้นการเจอภัย

"หมอ ลูกไปไหนมาเนี่ย"คุณนายเล็กแห่งซอยพรชาติตะโกนเรียกลูกสุดที่รัก ที่กำลังเขมือบอาหารอย่างอุตสาหะ

"ฮะแม่ เปิ้นไปหาของกิ๋นมาคร้าบ"หมอลูกชายสุดรักที่หน้าตาน่าร้ากน่ารัก พูดด้วยเขมือบไส้อั่วบนโต๊ะ ไม่แคร์ใครบนโลกเลย จนโดนฝ่ามืออรหันต์มารดาตบเต็มรัก

"ลูกบ้า แม่ใช้ให้ไปพาพี่อาทิตย์กับเพื่อนเค้ามาบ้าน ถ้าไม่พามาแม่จะอันสเตตัสเรื่องที่ลูกยังมีผ้าห่มน้อยบนFacebookนะจ๊ะ"คุณนายเล็กชี้พร้อมยกมือถือสุดที่รักตั้งอาวุธพร้อมโพสต์

"อ๊ากกก แม่อย่านะเสียสาวๆไปแน่เลย ผมไปแล้วๆ"หมอพูดยกตัวรีบคว้ากุญแจไปที่รถสุดที่รักของตัวเองแล้วบึ่งไปที่สนามบินแม่ฟ้าหลวงอย่าด่วน

 เรื่องราวไวผ่านไปเหมือนโกหก

"พี่ๆ"หมอที่ปกติไม่ได้ร่างกายใหญ่โตเหมือนผู้ชายทั่วไป โบกไม้โบกมือเรียกชายร่างสูงคนหนึ่งผมสีดำ ตาสีดำเข้ม คิ้วคมที่ดูรวมๆเหมือนผู้ชายดุดันหันมาพร้อมผู้ชายสองคน

"ไอ้หมอ แกคิดไงแต่งตัวอย่างนี้มา"อาทิตย์ผู้เป็นพี่ชายบังเกิดเกล้ามองสารรูปการแต่งตัวน้องชายตัวเอง เสื้อกางเกงสไปเดอร์แมนครบชุดแล้วพูดว่า

"ถ้าแกใส่หมวกสไปเดอร์แมนแกไม่ใช่น้องชายฉันแน่"อาทิตย์มองดูอย่างเวทนา พร้อมแนะนำเพื่อนทั้ง 2 คนที่มาพร้อมกัน 

ฝ่ายน้องชายได้แต่คิดว่าได้โปรดอย่าๆๆๆๆๆ แต่ไม่ทันใดที่เผยโฉมเจ้าตัวทั้งสอง

"เฮ้ย หมอเป็นไรไป"อาทิตย์รีบค้นของในกระเป๋าที่จะช่วยดับทุกข์น้องชายตนที่บัดนี้ กำเดาไหล ไปเสียแล้ว

"ไม่ๆพี่"หมอตะครุบมือพี่ชายที่หาของไปทั่วแล้วหยิบผ้าเช็ดมือในกระเป๋าตนเช็ดเลือดให้เรียบร้อยแล้ว รีบดึงของพี่ชายไปไว้ที่รถพร้อม 2 ฝาแฝดที่เข้ามาที่รถเรียบร้อย

ได้โปรดอย่ามองตรูT-T >หมอ

(-_- (-_- >สองฝาแฝด

ปรี้ด กำเดาพุ่งไหลจากจมูกหมอน้อยอีกรอบ

"เฮ้ยๆ มานี่เดี๋ยวพี่ขับรถเอง"อาทิตย์ลากน้องชายไปไว้ที่ด้านหลังไว้ข้างๆ2แฝดข้างหลังแล้วบึ่งรถ

"สวัสดีครับผมอพอล ส่วนน้องผมอาร์ที"เสียงแนะนำตัวแปล่งๆข้างๆตัวเอ่ย

"สวัสดีครับ"อีกเสียงแปล่งๆทักมายตามมา

เอาล่ะวะฝรั่งทักมาคนไทยยิ้มสู้เว้ย

"สวัสดีคคร้าบบ" ไม่ทันพูดจบเฮพรุ่งนี้แม่คงมีข่าวเมาท์แน่ลูกชายตายอนาถคาแก้มหนุ่มต่างชาติว้าาาา

ตอนแรกค้าา พยายามสุดๆติดตามด้วยเน้อ