


คำโปรย
แขว่ก! เสียงผ้าที่ถูกฉีกขาดเป็นครั้งสุดท้ายดับความหวังสุดท้ายที่จะปกป้องร่างกายของเธอเอาไว้ได้ ตอนนี้เรือนร่างของนัฐภาวดีเปลือยเปล่า ไร้ผ้าแม้แต่ชิ้นเดียวปกปิดความบอบบาง "อยากมากไม่ใช่เหรอ แล้วจะบีบน้ำตาใส่ทำไมล่ะ" วายุเอ่ยเย้ยหยัน ในขณะที่นัฐภาวดีเลือกที่จะเงียบงัน มีเพียงหยาดน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มทั้งสองข้าง เป็นเครื่องยืนยันถึงความเจ็บปวดที่เธอแบกรับ "ถ้าเกลียดฉัน ก็ขอหย่า ฉันพร้อมเซ็นทุกเมื่อ"