คำโปรย
ดอมมินิค ไทเลอร์ ต้องกลับจากเหมืองถ่านหินในเมดิสันเพื่อมาดูแลกลุ่มบริษัทไทเลอร์ พาวเวอร์ กรุ๊ป ยักษ์ใหญ่ด้านพลังงานของสหรัฐเมื่อบิดาของเขาเสียชีวิตกะทันหัน เขากลับมาพบ รสิกา ลูกสาวของแม่บ้านซึ่งถูกตั้งข้อสงสัยว่ามีส่วนรู้เห็นในการตายของบิดา เขาตั้งข้อเกลียดชังและวางแผนบีบบังคับให้เด็กสาวคนนั้นพูดความจริง ก็แค่ชีวิตต้อยต่ำที่เขาตั้งปณิธานว่าจะฆ่าทิ้ง แต่กลับมีบางสิ่งหลอมละลายความเยือกเย็นให้กลายเป็นรุ่มร้อน “ดอมมินิค...ออกไป...อย่าแตะต้องตัวฉัน” รสิการ้องไห้อย่างอ่อนระโหยและปัดป้องเขาอย่างอ่อนแรง มือเล็กที่ปัดป่ายไปบนใบหน้าคร้ามเข้มถูกคว้าเอาไว้ได้ เขากุมข้อมือของเธอไว้แน่นบนกรามแกร่งที่นูนขึ้นมาเป็นสัน ดอมมินิคเห็นความตื่นกลัวฉายออกมาจากแววตาคู่นั้น ปากของเธอสั่นระริกเหมือนกลีบดอกไม้ไหวยามต้องฝน “ทำไมคุณต้องกลัว...มันก็แค่การร่วมรัก” “ฉันไม่เคย...” “มันธรรมดาจะตายไป บางทีคุณอาจติดใจผมจนลืมผู้ชายคนอื่นไปเลยก็ได้”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
เกี่ยวกับนักเขียน
อีบุ๊กของ อักษรามณี (71)
อีบุ๊กเรื่องอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
