คำโปรย
"ครับนาย" สิ้นเสียงของลูกน้องฟาร์ก็ทรุดตัวลงนั่งกับเก้าอี้สนามพร้อมกับฉีกเสื้อข้างที่เปื้อนเลือดออก แต่จังหวะที่ฟาร์จะเอี้ยวตัวไปหยิบเศษผ้ามาพันแผล "อย่าขยับ!" มีดพกคมกริบจ่อเข้าที่คอหนาของชายหนุ่มพร้อมกับถีบให้เขาล้มลงไปกับพื้น "หึ!" ฟาร์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันก่อนจะพลิกตัวกลับมาเผชิญหน้ากับคนที่ถือมีดชี้หน้าเขาอยู่ "ไปหัดจับมีดให้ถูกวิธีก่อนดีไหม..." น้ำเสียงเย้ยหยันของฟาร์ทำให้คนฟังโกรธจนใบหน้าแดงก่ำไปหมด หมัดน้อยๆอัดกระแทกเข้ากับมุมปากของคนพูดจนใบหน้าหล่อเหลาสะบัดไปตามแรงกระแทก