คำโปรย
รักมากแค่ไหน....ก็เจ็บมากเท่านั้น เอิงเอยทนฟังเสียงของคนที่เธอรักต่อไปไม่ไหว จึงซบลงที่ไหล่กว้างของเขาสองมือรวบที่เอวเขาเอาไว้เหมือนกลัวว่าเขาจะหายไป เขาพยายามคลายมือเธอออกเพื่อคุยกัน แต่ก็ต้องยอมแพ้ต่อความดื้อรั้นจึงปล่อยให้หน้าสวยซบแผ่นหลังกว้างอย่างนั้น อ้อมแขนของเขาโอบร่างบอบบางเข้ามาแนบกับอกกว้าง “พี่หมอ...”เสียงของเอิงเอยที่เอ่ยออกมาแผ่วเบาและสั่นเทาอย่างคนไร้เรี่ยวแรง เอิงเอย...ห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้รักพี่หมอ ทั้ง ๆที่รักอยู่เต็มหัวใจ
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
เกี่ยวกับนักเขียน
ให้ดาวนักเขียน
อีบุ๊กของ เฟณิญา (12)
อีบุ๊กเรื่องอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
