คำโปรย
ในวันที่เราคิดว่าไม่เหลือใครในชีวิต เพียงเพราะคนที่เรายึดตึดเขาเอาไว้กับความรู้สึก ใจของคนสองคนมันเคยผูกพัน แต่สักวันมันต้องมีการแยกออกจากกัน สองคนอาจจะไม่เหลือใจให้กันอีกแล้ว หรือเพราะตายจากกันทั้งที่ยังรัก แบบไหนที่เจ็บปวดมากกว่ากัน แต่สิ่งหนึ่งที่เรามองไม่เห็นในเวลานั้น คืออีกคนที่อยู่ตรงหน้า คนที่รักเราและอยู่เคียงข้างเราในยามที่เราทุกข์และสุข ความยากลำบากของหัวใจมนุษย์คือ เรามักมองเห็นคนที่เรารักเสมอ แต่มักจะมองไม่เห็นหัวใจของคนที่รักเรา.
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
เกี่ยวกับนักเขียน
ให้ดาวนักเขียน
