แสงจันทร์สาดส่องผ่านหน้าต่าง บรรยากาศเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมพัดหวีดหวิว ใบไม้แห้งร่วงหล่นลงพื้นดังกรอบแกรบ อดีตครูสอนดนตรีเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาคู่เหี่ยวย่นจ้องมองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกใส
แสงจันทร์สาดส่องผ่านหน้าต่าง บรรยากาศเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมพัดหวีดหวิว ใบไม้แห้งร่วงหล่นลงพื้นดังกรอบแกรบ อดีตครูสอนดนตรีเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาคู่เหี่ยวย่นจ้องมองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกใส ใบหน้าที่เคยงดงามบัดนี้เต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งวัย เธอถอนหายใจยาว ความรู้สึกอ้างว้างกัดกินหัวใจ เหมือนมีเงาสีดำทมึนคอยติดตามอยู่ตลอดเวลา ความทรงจำในอดีตผุดขึ้นมาในหัว ภาพของครอบครัวที่อบอุ่น เสียงหัวเราะของเด็กๆ
เสียงเพลงจากเปียโนที่เคยบรรเลง แต่บัดนี้ทุกอย่างเลือนหายไป เหลือเพียงความว่างเปล่าและความเดียวดายที่กัดกินหัวใจ "เหลือเพียงตัวฉันคนเดียว" เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
