"อะไรนะ พ่อจะยกบริษัทให้กับพี่กรคนเดียวเลยงั้นเหรอ" คนตัวสูงเสียงดังขึ้นมาหลังจากที่รู้ว่าพ่อของเขากำลังจะยกบริษัทใหญ่ที่เป็นของครอบครัวให้พี่ชายของเขาบริหารงานต่อ โดยไม่ให้เขาเข้าไปมีส่วนร่วมใดๆทั้งสิ้น....
"ก็แกน่ะวันๆเอาการเอางานซะที่ไหนล่ะเจ้าไอ" ปรีชาพูดว่าลูกชายคนเล็ก
"ผมก็ไปเรียนบริหารตามที่พ่อขอแล้วไง แล้วไหนล่ะที่ว่าจะให้ผมบริหารต่อจากพ่อ ส่วนพี่กรก็จะไปทำงานที่โรงงานของเขา" ไอศูรย์หมายถึงโรงงานตุ๊กตาที่ทิพากร พี่ชายของเขาเป็นเจ้าของ
"ไอ้โรงงานตุ๊กตานั่นน่ะจะเจ๋งไปวันไหนก็ไม่รู้ ฉันก็เลยให้พี่แกมาบริหารบริษัทหุ้นของเราเป็นหลักดีกว่า"
"แต่พ่อ....." ไอศูรย์จะเถียงต่อแต่ทิพากรเดินมา เขายิ้มก่อนจะตบบ่าน้องชาย
"เอาน่า....เดี๋ยวแกก็ได้บริหารต่อเองแหละ แค่รอต่อจากฉันก็แค่นั้นเอง"
"อะไรนะ" ชายหนุ่มมองคนเป็นพี่อย่างขุ่นเคืองในอารมณ์ ทิพากรต่อหน้าทุกคนก็ทำเป็นพี่ชายที่แสนดีแต่พอลับหลังหมอนี่กลับร้ายกาจ แม้กระทั่งคนรักของเขาทิพากรยังแย่งไปซึ่งๆหน้า ทั้งๆที่เขากับเจนจิรารักกันมานานตั้งหลายปี เหอะ...แต่สุดท้ายเจนจิราก็กลายมาเป็นพี่สะใภ้ของเขาจนได้
"เอาล่ะ ตกลงตามนี้นะ ฉันขอตัว" ปรีชาเดินขึ้นข้างบนไป ทิพากรเห็นว่าคนเป็นพ่อเดินไปแล้วจึงหันมายิ้มเยาะใส่น้องชายของเขา ไอศูรย์เองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทิพากรถึงจงเกลียดจงชังเขานัก ทำอย่างกับว่าเขาไม่ใช่น้องชายอย่างนั้นแหละ
"เหอะ....อุตส่าห์ลำบากไปเรียนบริหารไกลถึงอเมริกาแต่สุดท้ายก็สูญเปล่าว่ะ น่าขำ" อีกฝ่ายหัวเราะเยาะก่อนจะเดินออกไป ไอศูรย์กำหมัดแน่นด้วยความแค้นใจ สายตาคมเหลือบขึ้นไปมองชั้นสองของตัวบ้าน เด็กสาวยืนมองเหตุการณ์ทุกอย่างเมื่อกี้ ทิชาเป็นหลานสาวของเขาเอง เป็นลูกที่เกิดจากหญิงชั่วกับชายเลวคนนั้น ชายหนุ่มจ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาที่น่ากลัว ทิชาชะงักก่อนจะรีบหลบตัวเข้าไปในห้อง
"เฮ้อ....เกือบไปแล้วสิ คุณอาหน้าดุจัง" เด็กสาวบ่นพึมพำ เธอยืนเอาหลังพิงประตู อันที่จริงแล้วเธอเองก็พอจะรู้ว่าพ่อของเธอกับคุณอาไอศูรย์ไม่ถูกกันตั้งนานแล้ว แต่เธอก็หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไม มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เด็กอย่างเธอเข้าไปยุ่งไม่ได้หรอก ทิชาเดินมานอนเล่นมือถือที่เตียงสักพักแม่ของเธอก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง
"แม่จะไปไหนเหรอคะ " เด็กสาวเห็นว่าแม่แต่งตัวสวยจึงถาม เจนจิรายิ้มให้ลูกสาวก่อนจะลูบหัวเธอเบาๆ
"แม่กับพ่อจะไปฉลองวันครบรอบแต่งงานสักสองอาทิตย์ ทิชาอยู่กับคุณอากับคุณปู่ได้ใช่ไหมลูก"
"ค่ะ...." ทิชาค่อนข้างหนักใจ อยู่กับคุณปู่น่ะไม่เท่าไหร่แต่กับคุณอาเนี่ยสิ ทำไมเธอต้องใจสั่นแปลกๆด้วยล่ะเวลานึกถึงคุณอาไอศูรย์ .....
"อย่าดื้อนะ เดี๋ยวแม่ซื้อขนมมาฝากนะลูกรัก" เจนจิราจูบแก้มเล็กก่อนจะเดินออกมาจากห้องลูกสาวตน เธอเดินมาเจอไอศูรย์เข้าพอดี
"จะไปฮันนีมูนกันเหรอ" เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ มันช่างน่าตลกที่ต้องมาถามคำถามแบบนี้กับคนที่เขาเคยคิดที่จะแต่งงานด้วย....
"อืม ฝากหลานด้วยนะไอ ไปไม่นานหรอกเดี๋ยวคุณกรเขาต้องกลับมาดูงานที่นี่ต่อ" เจนจิราบอก
"หึ....ฉลองกันให้เต็มที่นะ ฉันจะดูแลทิชาเป็นอย่างดี" เขาเน้นคำพูดเหมือนต้องการจะสื่ออะไรบางอย่าง แต่เจนจิราเหมือนว่าจะอ่านสายตาอสูรร้ายอย่างเขาไม่ออก ความจริงแล้วไอศูรย์ไม่คิดว่าโอกาสจะมาเร็วขนาดนี้ ก็ดี...ถือว่าพวกมันพลาดเองที่ทิ้งทิชาเอาไว้เป็นเหยื่อให้เขาขยี้....
"ขอบคุณนะ ฉันไปล่ะ" เจนจิราเดินออกไป ชายหนุ่มกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะเลียริมฝีปากตัวเองช้าๆ คืนนี้เด็กน้อยจะได้รับการลงทัณฑ์จากมัจจุราชอย่างเขาแน่ๆ
คนตัวเล็กนอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียง ทิชากระสับกระส่ายเพราะนอนไม่หลับ อากาศร้อนมากขนาดเปิดแอร์แล้วมันก็ยังเหนียวตัวอยู่ เด็กสาวจึงลุกไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จทิชาก็เดินมาทาแป้งที่หน้ากระจก แต่ทันใดนั้นไฟในห้องของเธอก็ดับพรึ่บ
"อื้อ....." เธอถูกใครบางคนรวบตัวเข้าไปจูบ อีกฝ่ายทั้งล้วงทั้งขย้ำอกอวบของเธอ ทิชาพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงไม่ได้ จูบแรกของเธอถูกฉกฉวยไปจากบุคคลในความมืดที่เธอไม่รู้ว่าเป็นใคร มือใหญ่กระตุกปมผ้าเช็ดตัวผืนน้อยที่ติดกายของเธอออก
"อ๊ะ.....อย่านะ ช่วยด้วยค่ะ อึก...." ร่างสวยถูกชกเข้าที่ท้องน้อยจนตัวงอ เธอหมดแรงที่จะโวยวายหรือขัดขืนอีกคน เขาช้อนร่างเธอขึ้นก่อนจะโยนไปบนเตียงกว้าง ทิชามองร่างแกร่งผ่านแสงจันทร์ที่สะท้อนมา เธอจำได้ว่าเขาคือ ไอศูรย์ คุณอาของเธอ...
"อ๊ะ....อาไอ ปล่อยหนูนะ" ทิชาร้องขอเมื่ออีกฝ่ายกำลังจะรุกล้ำกายเธอไปมากกว่านี้ ไอศูรย์ยกยิ้ม หลานสาวของเขาฉลาดจริงๆขนาดปิดไฟแล้วยังรู้อีกว่าเป็นเขา ใบหน้าคมซุกไซร้ไปมาแถวซอกคอของเด็กสาว
"อื้อ....คุณอา อย่า " เธอพยายามจะห้าม แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจ ชายหนุ่มถูกกิเลสบังตา ความแค้นสะกดทุกอย่างให้เขาทำเลวแม้กระทั่งข่มขืนหลานสาวตัวเองได้ลงคอ เด็กสาวนอนน้ำตาซึม นี่เธอจะต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับไอศูรย์จริงๆน่ะเหรอ ไม่ได้นะ...มันบาป
"ทิชา อย่าดื้อกับฉันเลยนะ ฉันไม่ทำแรงหรอก" คนตัวสูงพูดก่อนจะสัมผัสไปทั่วร่างเปลือยเปล่าของเด็กสาว กลิ่นกายสาวตีขึ้นจมูกของชายหนุ่มทำให้เขายิ่งอยากจะฟัดร่างตรงหน้าให้จมเตียง
"ฮึก... หนูเป็นหลานคุณอานะคะ อย่าทำแบบนี้เลย" ใบหน้าเล็กมีแต่น้ำตา ไอศูรย์ฟังแล้วหงุดหงิด หลานงั้นเหรอ...ก็เพราะว่าเป็นลูกของพวกเลวนั่นเขาถึงได้ตัดสินใจแบบนี้ไง
"เงียบปากไปซะ หน้าที่ของเธอแค่คอยครางตอนฉันเอาก็พอ ยัยเด็กโง่" ร่างแกร่งบอก ใบหน้าคมฝังหน้าอยู่กับเนินอกอวบ เขาทั้งดูดทั้งขย้ำมันโดยไม่ทะนุถนอมร่างเล็กเลยสักนิด
"อ่าาา....หวานไปทั้งตัวเลยว่ะ" คนตัวสูงครางอย่างพอใจก่อนจะถอดอาภรณ์ของตนออก แกนใหญ่ที่ตั้งชูชันยื่นมาตรงหน้าหญิงสาว ทิชาส่ายหน้าไปมาด้วยความกลัว ไอศูรย์ยิ่งหงุดหงิด มือใหญ่บังคับหน้าของเธอก่อนจะบีบปากเธอให้อ้าออกแล้วยัดแกนใส่เข้าไป
"ถ้ากัดฉันเอาเธอตายแน่....." เสียงเย็นเอ่ยขู่เธอ ทิชาสะอื้นทั้งน้ำตา เธอจับแกนใหญ่ดูดๆเลียๆเพื่อให้ร่างสูงพอใจ ชายหนุ่มเด้งแกนใส่ปากเล็กอย่างได้อารมณ์สุดๆ
"อื้อๆ....." ความคับแน่นทำให้มารใหญ่แตกคาปากเล็ก น้ำรักของเขาเลอะปากเธอไปหมด
"กลืนมันลงไปให้หมดนะ ถ้าคายออกมาฉันจะให้เธออมให้ฉันใหม่ กลืนลงไป!" เขาตะคอกเธอเสียงดัง เด็กสาวร้องไห้ก่อนจะฝืนกลืนน้ำรักของเขาลงไป
"ดีมาก เด็กน้อย.... " เสียงของชายหนุ่มพูดราวกับเอ็นดูเธอนักหนา แต่การกระทำของเขามันไม่ต่างอะไรกับซาตานเลยสักนิด
"อ๊ะ....คุณอา หนูขอร้อง อย่าทำอะไรหนูเลยนะ" ทิชายกมือไหว้อ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา คนตัวสูงยกยิ้มร้าย เขาอยากจะเห็นสีหน้าพี่ชายสุดแสนเลวนั่นใจจะขาด ถ้ามันได้เห็นว่าลูกของมันตกเป็นเมียเขามันจะทำหน้ายังไงกันนะ..... ว่าแล้วร่างแกร่งก็จับแกนใหญ่กดเข้าไปในกายสาวจนสุด เด็กสาวเจ็บจนน้ำตาซึม เพราะอีกฝ่ายไม่มีการเบิกทางใดๆให้กับเธอ และครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกของเธอด้วย เด็กสาววัยแรกรุ่นถูกมัจจุราชตัวร้ายพรากพรหมจรรย์ไปอย่างไม่ใยดี และที่สำคัญคนที่ทำเลวกับเธอคือคนที่เธอเคารพไม่ต่างอะไรจากพ่อ....
"ฮึก....หนูเจ็บ อ๊าาา เบาๆ" เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าที่กายหนุ่มก็เริ่มขยับตัว เขากระแทกกระทั้นใส่ร่างตรงหน้าไม่ยั้ง ทิชาผวาเธอเสียวจนต้องกอดร่างแกร่งไว้ มือเล็กใช้กรงเล็บจิกเข้าที่แผ่นหลังกว้างของร่างสูงเพื่อระบายความเสียว เสียงครางหวานดังไม่หยุด ไอศูรย์จูบปิดปากคนตัวเล็กเพราะกลัวว่าใครจะมาได้ยินเข้า ก่อนที่เขาจะเริ่มขย่มกายสาวอีกครั้ง....ร่างเล็กตอดรัดเขาแน่นจนเขาทนไม่ไหว กายแกร่งกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยธารน้ำสีขาวขุ่นใส่ตัวเธอจนเปรอะไปหมด คนตัวเล็กนอนหอบหายใจถี่หลังจากเสร็จกิจกรรมรักเร่าร้อนเมื่อกี้
"เอาออกไปจากตัวหนูนะ หนูเกลียดคุณอา ออกไปนะ อื้อ....." มารใหญ่จัดการเหยื่อตรงหน้าต่อเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะปากดีต่อว่าเขา ทัณฑ์รักที่แสนป่าเถื่อนเริ่มต้นขึ้นอีกครา และดูท่ามันคงจะไม่จบลงง่ายๆ .....
อย่าเพิ่งด่าไอศูรย์กันนะรีด คือพระเอกไม่ได้เลวนะ....แค่ชั่วเฉยๆ เอ๊ะ ยังไง ถถ ต้องติดตามไปเรื่อยๆจ้ะ เรื่องนี้พระเอกอาจจะเลวหน่อยแรกๆแต่หลังๆนี่บอกเลยว่านางพีคสุดๆ อ๊ะๆไม่สปอยดีกว่าให้รีดเดาเอาเอง อิๆ ขอคอมเม้นต์ด้วยน้า จุ๊บๆ