1
-
Nathan
-
💬
-
-
Unknown
เรนครับ
-
Unknown
ถ้าว่างแล้ว
-
Unknown
ตอบไลน์ผมหน่อยนะครับ
-
Read
-
-
Unknown
เรนเพิ่งผ่าตัดเสร็จ
-
Unknown
คุณมีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่าคะ
-
Unknown
ถ้าไม่ด่วน
-
Unknown
เอาไว้เราคุยกันได้ไหม
-
Unknown
เรนต้องไปดูคนไข้ต่อ
-
Unknown
ผมขอเวลาไม่นานครับ
-
Unknown
พอดีเรื่องนี้
-
Unknown
จะว่าด่วนก็ได้นะครับ
-
Unknown
เรื่องอะไรเหรอคะ
-
Unknown
พอดีเพื่อนผม
-
Unknown
บาดเจ็บมา
-
Unknown
แต่ไม่ยอมไปหาหมอครับ
-
Unknown
หมายถึง
-
Unknown
เค้าอยากได้หมอ
-
Unknown
ที่เชื่อใจได้
-
Unknown
เรนไม่เข้าใจ
-
Unknown
ทำไมคุณไม่พาเค้ามา
-
Unknown
ที่โรงพยาบาลคะ
-
Unknown
ผมจะบอกยังไงดีครับ
-
Unknown
คือเค้าเป็นเพื่อนผม
-
Unknown
ตอนอยู่อิตาลี
-
Unknown
ไม่ใช่ เค้าเป็นคนที่ช่วยชีวิตผมไว้
-
Unknown
จากนั้นเราเป็นเพื่อนกันมาตลอด
-
Unknown
วันนี้เค้าบาดเจ็บ
-
Unknown
เค้าเดือดร้อน
-
Unknown
ผมเลยจะขอให้คุณช่วยเค้าหน่อย
-
Unknown
เค้าเพิ่งลงเครื่องส่วนตัวมาเมื่อกี้เองครับ
-
Unknown
เค้าเป็นใครกันคะ
-
Unknown
ทำไมคุณดูอยากให้เรน
-
Unknown
ไปรักษาเค้า
-
Unknown
หรือเค้าทำอะไรผิดมา
-
Unknown
ถึงไม่กล้ามาโรงพยาบาล
-
Unknown
ถ้าผมบอกแล้ว
-
Unknown
เรนจะไม่ตกใจใช่มั้ยครับ
-
Unknown
เค้าคงไม่ใช่โจรหรอกนะคะ
-
Unknown
ไม่ใช่หรอกครับ
-
Unknown
แต่เค้าเป็นมาเฟีย
-
Unknown
คุณล้อเล่นหรือเปล่าคะ
-
Unknown
คุณมีเพื่อนเป็นมาเฟีย
-
Unknown
ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
-
Unknown
ช่วงที่ผมไปเรียนแลกเปลี่ยน
-
Unknown
ตอนนั้นผมโดนโจรชิงทรัพย์
-
Unknown
แล้วทำร้ายร่างกาย
-
Unknown
เค้าเลยมาช่วยผม
-
Unknown
ทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน
-
Unknown
จากนั้นผมก็ขอเป็นเพื่อนกับเค้า
-
Unknown
เค้าเป็นถึงมาเฟีย อิตาลี
-
Unknown
แต่ทำไมถึงมาขอความช่วยเหลือคุณถึงเมืองไทยคะ
-
Unknown
เค้าไม่ได้บอกรายละเอียดผมเลยครับ
-
Unknown
บอกแค่ว่า
-
Unknown
หมอประจำตัว
-
Unknown
ที่เคยดูแล
-
Unknown
โดนยิงตายตอนที่กำลังเดินทาง
-
Unknown
มารักษาเค้า
-
Unknown
และที่นั่นเค้าไม่ไว้ใจใครอีก
-
Unknown
เพราะโดนหักหลังจากทุกฝ่าย
-
Unknown
ก็เลยนึกถึงผม
-
Unknown
คุณจะบอกเรนว่า
-
Unknown
ขอให้เรนช่วยไปรักษา
-
Unknown
คนที่เคยช่วยชีวิตคุณ
-
Unknown
งั้นเหรอคะ
-
Unknown
จริงๆ แล้ว
-
Unknown
ผมไม่อยากรบกวนคุณเลยนะครับ
-
Unknown
แต่ผมก็ไม่ไว้ใจใครเลยจริงๆ
-
Unknown
คุณเป็นแฟนผม
-
Unknown
แล้วผมก็ไว้ใจคุณที่สุด
-
Unknown
เรนออกเวร 5 โมงค่ะ
-
Unknown
ถ้าเค้ารอได้
-
Unknown
ครับ
-
Unknown
ขอบคุณนะครับเรน
-
Unknown
ขอบคุณจริงๆ
-
Unknown
คุณเป็นแฟนที่น่ารักที่สุดเลยนะครับ
-
Unknown
ไม่ต้องชมหรอกค่ะ
-
Unknown
เรนเป็นหมอ
-
Unknown
ยังไงซะ ต่อให้คนๆนั้นจะเป็นใคร
-
Unknown
เรนก็เลือกช่วยไม่ได้หรอก
-
Unknown
อีกอย่างเค้าช่วยแฟนเรนไว้
-
Unknown
ก็เหมือนช่วยเรน
-
Unknown
งื้อ อยากกอดคุณจัง
-
Unknown
ตอนนี้คุณอยู่ไหนคะ
-
Unknown
อยู่กับเพื่อนเหรอ
-
Unknown
ผมกำลังจะไปสัมนา
-
Unknown
ที่เคยบอกคุณไงครับ
-
Unknown
หัวหิน 4 วัน
-
Unknown
อ้าว
-
Unknown
แล้วเพื่อนคุณ
-
Unknown
เดี๋ยวผมส่งโลเคชั่นที่อยู่ให้นะครับ
-
Unknown
คุณไปตามนั้น
-
Unknown
ผมส่งรูปคุณให้เค้าแล้ว
-
Unknown
คุณจะให้เรนไปคนเดียวเหรอคะ
-
Unknown
ไม่ต้องห่วงนะครับ
-
Unknown
เพื่อนผมเป็นผู้หญิง
-
Unknown
ผู้หญิง ?!
-
Unknown
มาเฟีย เหรอคะ
-
Unknown
ครับ
-
Unknown
ทีแรกผมก็ไม่เชื่อ
-
Unknown
ว่าเธอเป็นมาเฟียจริงๆ
-
Unknown
แต่พอรู้จักไปนานๆ
-
Unknown
เจอบอบฆ่า ลองทำร้ายบ่อยๆ เข้า
-
Unknown
ผมก็เลยเชื่อครับ
-
Unknown
งั้นก็ได้ค่ะ
-
Unknown
คุณส่งโลเคชั่นมาแล้วกัน
-
Unknown
เรนอย่าบอกใคร
-
Unknown
เรื่องนี้นะครับ
-
Unknown
ค่ะ
-
Unknown
ขอบคุณจริงๆนะครับ
-
Unknown
รักคุณจัง
-
Unknown
อยากกลับไปกอดเร็วๆ แล้ว
-
Unknown
รีบกลับมานะคะ
-
Unknown
เรนจะรอ
-
Unknown
ครับ
-
Read
-
-
-
-
Penthouse
-
Talk
-
-
ภายในห้องโถงกว้างใหญ่ ของเพนท์เฮ้าส์หรูย่านกลางเมือง
-
เป็นที่หลบภัยชั่วคราวของมาเฟียสาว หลังจากโดนลอบทำร้าย จากเพื่อนสนิทจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด
-
ร่างสูงของมาเฟียสาว นั่งกัดฟันราดแอลกอฮอล์ลงบนแผลอย่างช้าๆ
-
ทำเอาผู้ช่วยที่ยืนมองอยู่ ถึงกับลอบน้ำลายอึกใหญ่ รู้สึกแสบแทนเจ้านายเอาซะจริงๆ
-
Unknown
คนของเราที่นั่น
-
Unknown
เป็นยังไงบ้าง
-
ดวงตาสวยคมเหลือบหันมองผู้ช่วย ที่ยังคงยืนมองเค้าอยู่ด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก
-
Unknown
คือ ..
-
Unknown
คนของเรา ..
-
Unknown
ตายหมดใช่มั้ย
-
เธอตอบกลับผู้ช่วยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะโดนผู้ช่วยหนุ่มพยักหน้ารับอย่างอ่อนใจ
-
Unknown
พวกมันวางกับดักไว้รัดกุม
-
Unknown
คนของเราหนีไม่ทัน
-
Unknown
สู้ไปก็ตายครับ
-
Unknown
สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครรอด
-
Unknown
ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับคุณหนูครับ
-
สันกรามหญิงสาวขบเน้น มือหนากำแน่นพลันหันสายตาอันเยือกเย็น ทอดมองบรรยากาศผ่านกระจกใสบานใหญ่ของห้องนั่งเล่น พร้อมเสียงลมหายใจที่ดังถี่ๆ ออกมา
-
Unknown
ครั้งนี้ฉันไว้ใจคนผิด
-
Unknown
ฉันไม่ปล่อยให้ฉัน
-
Unknown
สบายใจแบบนั้นได้นานหรอก
-
Unknown
ความสะใจของมัน
-
Unknown
คือจุดเริ่มต้นของความตาย
-
Unknown
ที่มันเลือกนั่นแหละ
-
Unknown
ตอนนี้
-
Unknown
ธุรกิจทุกอย่างของเรา
-
Unknown
คุณจูเนียร์
-
Unknown
ยึดไปหมดแล้วครับ
-
Unknown
ทุกฝ่ายศิโรราบต่อเค้า
-
Unknown
หลังจากที่รู้ว่าคุณหนู
-
Unknown
หมดอำนาจและหมอบารมี
-
Unknown
เพราะเห็นว่าคนของเราตายหมด
-
Unknown
และตอนนี้ไม่มีใครหาตัวคุณหนูเจอ
-
Unknown
มันคงกำลังหาตัวฉัน
-
Unknown
จนแทบพลิกแผ่นดิน
-
Unknown
คงอยากจะได้ตำแหน่ง
-
Unknown
ตระกูลผู้สืบทอดใจจะขาด
-
Unknown
หึ !!
-
Unknown
แล้วเราอยู่ที่นี่
-
Unknown
จะทำอะไรกันดีครับ
-
Unknown
เงินกับทองคำ
-
Unknown
และทรัพย์สินต่างๆ
-
Unknown
ที่เราเอามาได้
-
Unknown
ก็คงอยู่ได้ไม่นานนัก
-
Unknown
ไว้ฉันจะหาหนทางอีกที
-
Unknown
อย่างน้อยที่นี่
-
Unknown
ก็สามารถเป็นที่พักพิง
-
Unknown
ให้เราได้ชั่วคราว
-
ติ้ง ติ้ง ติ้ง
-
Unknown
👀
-
Unknown
👀
-
Unknown
เดี๋ยวผมไปเปิดเองครับ
-
Unknown
คุณหนูไปหลบในห้องก่อน
-
Unknown
ไม่มีอะไรหรอก
-
Unknown
คงเป็นหมอ
-
Unknown
ที่นายนาธารส่งมา
-
เอลิชายกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู
-
Unknown
5 โมงสามสิบ
-
Unknown
เป๊ะตามที่นายนั่นบอก
-
Unknown
ไปเปิดเถอะ
-
Unknown
ครับ
-
ผู้ช่วยหนุ่มไม่รอข้า รีบเกินไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว
-
🚪
-
ทันทีที่มือหนาเปิดลูกบิด ออกแรงดึงประตู ชายหนุ่มถึงกับเบิกตากว้าง อ้าปากค้างไปทันที
-
Unknown
😳
-
Unknown
สวัสดีค่ะ
-
Unknown
ฉันเป็นหมอที่คุณนาธานให้มาดูแล
-
Unknown
เพื่อนของเค้า
-
Unknown
ห้องนี้ใช่ห้องของคุณเอลิชารึเปล่าคะ
-
Unknown
So beautiful
-
ชายหนุ่มพึงพำออกมาอย่างแผ่วเบา แต่ไม่ได้เบามากถึงขั้นที่เรนนี่ไม่ได้ยิน
-
Unknown
คุณคะ ?!
-
เธอเอ่ยเรียกสติชายหนุ่มให้ตื่นจากภวังค์
-
Unknown
เอ่อ ครับๆ
-
Unknown
ห้องนี้แหละครับ
-
Unknown
เชิญเลยครับ
-
Unknown
คุณหนูรออยู่ด้านใน
-
Unknown
เดี๋ยวผมช่วยถือครับ
-
Unknown
ขอบคุณค่ะ
-
เธอยื่นกระเป๋าใหญ่ ที่มส่เตรื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ ทางการแพทย์ให้ชายหนุ่มช่วยถือ
-
ก่อนจะค่อยๆ ก้าวดท้าเดินตามเค้าเข้าห้องไป
-
-
Unknown
คุณหนูครับ
-
Unknown
คุณหมอมาแล้วครับ
-
อาขาค่อยๆ ก้าวตัวถอยออกด้านข้าง
-
เพื่อให้ทั้งสองได้เจอกัน
-
Unknown
👀
-
Unknown
👀
-
แต่เพียงแค่เสี้ยวนาทีที่ทั้งสองสอดประสานสายตามองกัน เหมือนห้วงเวลาหยุดหมุนไปอย่างเฉียบพลัน ภวังค์ความรู้สึกแปลกๆเคลือบคลานเข้ามากัดกิน
-
เรนนี่เผลอจ้องมอง ใบหน้าสวยคมอันทรงเสน่ห์คนมาเฟียสาวอย่างตาไม่กระพริบ คิ้วดกเข้มดวงตาคมกริบสีนิล จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักอวบอิ่มอมชมพู เต็มไปด้วยความมีเสน่ห์เย้ายวนอันเป็นที่ดึงดูด ผิวขาวเนียนสะอาดไร้ที่ติ
-
เอลิชาเองก็ไม่แพ้กัน เมื่อได้เห็นใบหน้าขาวเนียนที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอาง กับริมฝีปากเรียวเล็กสีพีชระเรื่อชวนให้หลงไหล รวมถึงดวงตาโฉบเฉี่ยวที่มีเสน่ห์ราวกับถูกมนต์สะกดเอาไว้
-
Unknown
👀
-
อาชาที่ยืนนิ่ง ได้แต่หันมองคนทั้งคู่สลับไปมาอย่างงุนงง
-
Unknown
เอ่อ ..
-
Unknown
คุณหนูครับ
-
Unknown
คุณหมอครับ
-
เสียงของผู้ช่วยหนุ่ม เรียกให้ทั้งคู่หลุดจากภวังค์กันและกัน
-
Unknown
เอ่อ .. คือฉัน
-
Unknown
ฉันเป็นหมอที่คุณนาธาน
-
Unknown
ส่งมาดูแลคุณค่ะ
-
Unknown
ฉันรู้
-
Unknown
ขอบคุณที่มา
-
เรนนี่ชำเลืองมองร่างกายหญิงสาว ที่เต็มไปด้วยบาดแผลและรอยเลือดต่างๆ สายตาของเธอจะไปสะดุดเข้ากับรอยกระสุนตรงไหล่แกร่ง ที่เหมือนจะเพิ่งผ่านการล้างคราบเลือดมา
-
ก่อนตะหันไปมองอุปกรณ์ทำแผลที่วางอยู่บนโต๊ะ
-
Unknown
นาธานไม่ได้บอกฉัน
-
Unknown
ว่าคุณไปโดนอะไรมา
-
Unknown
รู้แค่คุณบาดเจ็บ
-
Unknown
แต่ฉันต้องถามและคุณต้องบอกฉันตรงๆ
-
Unknown
ว่าไปโดนอะไรมา
-
Unknown
ฉันจะได้รักษาถูก
-
Unknown
ไหล่โดนยิง
-
Unknown
กระสุนฝังใน
-
Unknown
ส่วนอื่นแต่โดนชกต่อย
-
Unknown
แล้วคุณล้างแผลเอง
-
Unknown
โดนที่ยังไม่ได้เอากระสุนออกเหรอ
-
Unknown
ใช่
-
เรนนี่ลอบถอนหายใจเบาๆ ให้กับคำตอบราบเรียบที่ดูไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรของคนตรงหน้า
-
Unknown
คุณรู้ไหม
-
Unknown
ว่ามันเป็นสิ่งที่ควรทำ
-
Unknown
ฉันไม่รู้
-
Unknown
ฉันไม่ใช่หมอ
-
Unknown
แค่ข้างแผลแบบเบสิค
-
Unknown
คุณเป็นหมอ
-
Unknown
คุณก็รักษาฉันสิ
-
Rennie : ปากแบบนี้ฉันควรรักษาให้ไหม
-
Unknown
เชิญเข้าไปนอนในห้องค่ะ
-
Unknown
ฉันจำเป็นต้องผ่ากระสุนออกให้คุณ
-
Unknown
และฉันไม่มียาชา
-
Unknown
ฉะนั้นต้องผ่าสด
-
Unknown
อืม
-
พูดจบ มาเฟียก็รีบดันตัวลุกขึ้น เดินตรงเข้าไปในห้องนอน
-
เรนนี่ได้แต่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ ให้กับท่าทางของคนร่างสูง
-
Unknown
เอ่อ .. คุณหมอ
-
Unknown
มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ
-
Unknown
ไม่มีค่ะ
-
Unknown
คุณอยู่ด้านนอกก็ได้
-
Unknown
มีอะไรเดี๋ยวฉันเรียก
-
Unknown
ยังไงเค้าก็เป็นผู้หญิง
-
Unknown
คุณไม่ควรเข้าไป
-
Unknown
ครับ
-
-
-
-
-
Bedroom
-
Talk
-
-
มาเฟียสาวกัดฟันแน่น ดวงตาสวยคมจ้องมองหน้าหมอสาวภายใต้แมสขาวที่ปกปิดใบหน้าครึ่งนึงของเธออยู่อย่างตาไม่กระพริบ
-
ยามเมื่อเธอกำลังทำการเอากระสุนที่ฝังอยู่ตรงไหนเค้าออก
-
ใบหน้าสวยคมที่ขาวเปล่งปลั่ง เวลานี้ถูกความแดงก่ำแทนที่ไปหมดแล้ว ไม่เว้นกระทั่งหูทั้งสองข้าง
-
แม้บรรยาในห้องจะเย็นนะเยือกแค่ไหน แต่ร่างหายของมาเฟียสาวในตอนนี้ร้อนระอุจนเกินทน
-
เม็ดเหงื่อไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ร่างกายเอชิชาเกร็งไปหมดทุกส่วนด้วยความเจ็บปวด
-
Unknown
อดทนหน่อยนะ
-
Unknown
ฉันรู้คุณเจ็บ
-
Unknown
อีกแค่นิดเดียว
-
Unknown
อ๊ะ !
-
Unknown
เร็วๆเถอะ
-
เอลิชาต่อยๆ ก้มมองไหลตัวเองที่เต็มไปด้วยเลือดและรอยแผลเวอะหวะ
-
Unknown
คุณไม่ต้องมองมันหรอก
-
Unknown
แผลคุณมันไม่ได้น่ามอง
-
Unknown
งั้นฉัน
-
Unknown
ขอมองหหน้าคุณแทนแล้วกัน
-
Unknown
เพราะในห้องนี้
-
Unknown
หน้าคุณ น่ามองที่สุดแล้ว
-
Unknown
...
-
-
-
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()