ท่านรองค่ะ รถพร้อมแล้วค่ะ//

ดูตารางงาน//

ดิฉันไม่ว่างค่ะ//

ดิฉันมีนัดแล้วค่ะ//

ฉันนัดเพื่อนเอาไว้แล้ว//

ยกเลิกไม่ได้ค่ะ//

อีกอย่างมันนอกเวลางานฉันแล้ว//

แต่ฉันนัดไว้แล้ว//

ให้ฉันมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง//

แต่ท่านรองค่ะ//

เห้อออ//😩

ฉันแค่อยากมีเวลาส่วนตัวของฉันบ้าง//

ฉันต้องไปสินะ//

ค่ะ//

ท่ารองค่ะคุณอิ่มมาถึงแล้วค่ะ//

ค่ะท่านรอง//

เดินออกไป//

คุณอิ่มค่ะท่านรองบอกให้เขาไปหาในห้องค่ะ//

คุณอิ่มสวยมาเลยค่ะ😊//

เชิญ//

สวยดีหนิ//

เลือกชุดให้ผมที//

แต่ตัวให้ผมด้วย//

ใช่สิ//

ผมจ้างคุณตั้ง5แสนเลยนะ//

ยืนกางแขน//

เดินไปดูที่กระจก//

หันซ้าย หันขวา//

จัดสูทเล็กน้อย//

โอเค//

คุณเรียกได้ดีคุณเลขา//

มองเลขาอิ่มตั้งแต่หัวจรดเท้า//

เดี๋ยวคุณอิ่ม//

คุณยังไม่มีเครื่องประดับ//

เดินไปเอาชุดกล่องเครื่องประดับ//

คุณเลขา//

ที่กล่องเครื่องประดับของแม่ผม//

ผมให้คุณใส่ออกงานกับผมคืนนี้ไง//

หันมาผมจะใส่สร้อยให้//

หันหลัง//

ใส่สร้อยให้กับเลขาอิ่ม//

เข้ากับชุดคุณได้ดีเลยนะ//

ไม่เป็นไร//

ผมยกให้คุณ//

มันคือของผมแล้ว//

ผมจะให้ใครก็ได้//

เดินไปใกล้เลขาอิ่ม//

ผมให้ก็คือให้//กระซิบข้างหูเลขาอิ่ม

ไปได้ละ//

งานใกล้จะเริ่มแล้วหนิ//

ยืนรอ//

มองไปที่แขนของตัวเอง//

คุณไปงานเลี้ยงคู่กับผมคุณเลขาก็ต้องเดินควงผมสิ//

เร็วๆ//

คุณก็รู้ผมไม่ชอบคุณช้า//

เดินมาพร้อมผม//

มาเถอะ//

ท่านรองค่ะ//

สวัสดีครับท่านมานพ/พร้อมยื่นมือ

เช่นกันครับ//

ใช่ครับ//

จับมือๆ//ดียินค่ะท่าน

ดึงมือกลับ//

มองที่มือเลขาอิ่ม//

ท่านครับผมว่าเราได้ด้านในดีกว่าครับ//

รีบชักมือกลับ//

ค่ะ//

เดินเข้ามาหามานพ//

สวัสดค่ะท่านรอง//ยิ้มยื่นมือ

แล้วนี่คุณอิ่มเลขาท่านรอง//

สวัสดีค่ะ//

ตามสบายเลยนะท่านรอง//

เดินไปควงวอเทอร์//

ค่ะ//ปล่อยแขน

ไม่เหมาะมังค่ะท่านรอง//

ก็ได้ค่ะ//

วันนี้มีท่สนทูตมาจาก สเปน ด้วย//

อยู่ด้านในห้องรับรอง//

หล่อมากค่ะท่านรองดูดีทุกระเบียบนิ้วค่ะ//

นี่ท่านทูตจากสเปน//

Hola//

bienvenido al trabajo//(ยินดีที่ได้ร่วมงาน)

ส่วนนี่เลขาอิ่ม//

เลขาท่านรอง//

Hola//

gracias//(ขอบคุณค่ะ)

ไปสิค่ะ//

ค่ะ//เดินออกไป

ทางนี้ค่ะท่านรอง//

นี่คาเดียร์เพื่อนพิ้งพราวค่ะ//

จะมาร่วมลงทุนหุ้นกับบริษัทเราด้วยค่ะ//

ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณคาเดียร์//ยิ้ม

😐//

ผมจอตัวกลับก่อนนะครับคุณพิ้งพราวคุณคาเดียร์//

ค่ะท่านรอง//

เดินไปหาเลขาอิ่ม//

คุณเลขา//

กลับ//

คุณอิ่ม//

คุณทำดีมากวันนี้//

คุณพูดภาษาได้ด้วยเหรอคุณอิ่ม//

ผมไม่เคยรู้เลย//

อืม//

คุณจะสารภารรักกับผมเหรอไม่นะ//คิดในใจ

ลาออก!//

ทำไมถึงตัดสินใจลาออกกระทันหันคุณอิ่ม//

อย่ายอกนะว่าคุณจะลาออกไปแต่งงาน//พูดในใจ

คุณตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ยคุณอิ่ม//

ถ้าคุณตัดสินใจแล้วก็ตามนั้น//พูดเสียงเรียบๆนิ่งๆ

นอนคิดเรื่องเลขาอิ่ม//

ทำไมต้องลาออก//

โอ๊ยย//

นอนไม่หลับ//

ทำไมฉันต้องคิดเรื่องเธอด้วยคุณเลขา//

แกๆ//

ฉันได้ข่าวมาว่า เลขาอิ่มจะลาออก//

ใช่แก//

หรือว่าเลขาอิ่มจะลาออกไปแต่งงาน//

หรือได้งานใหม่ที่ดีกว่าที่นี่//

หรือจะไปอยู่ต่างประเทศ//

หรือจะโดนท่านรอง เหวี่ยงใส่ หรือโมโหใส่เลยไม่ทนอยู่ต่อไป//

เลขาอิ่ม//

มานานยังค่ะ//

ทำเลขาอิ่มถึงจะลาออกละคะ//

รีบเข้ามาดู//

เร็วๆดิแกเดี๋ยวก็ไม่ทันเห็นหรอก//

ฉันว่าฉันจะได้เป็นเลขาต่อจากคุณอิ่มแน่เลยแก๊ ฉันเลยต้องมาดูวิธีการชงชา กาแฟไว้ก่อนไง//

😐//

ดีกว่าไม่ได้ฝันย่ะ//

นั่งลงบนเก้าอี้ตัวโปรด พร้อมถอนหาย//

ขอบใจ//

อีกสักพักคุณแดเนียลจะเข้ามา//

เรื่องคุณอิ่มเลขาของผม//

อืม//

เปิดประตูเข้ามา//

ไม่ต้องมากพิธีกับฉันไอ้เทอร์//

คุณเลขาสวัสดีครับ//

สวยเหมือนเดินเลยนะครับ//

คุณอิ่ม//

ทำไมคุณต้องลาออก//

ผมขอเหตุผลหน่อย//

ผมอยากรู้เห็นผล//

ว่าทำไมถึงจะลาออก//

หรือว่าผมให้งานคุณหนักเกินไป//

หรือเงินน้อยไป//

หรือคุณมีเรื่องอะไรคุณบอกผมได้นะคุณอิ่ม//

เรื่องอะไรครับ//

คุณอิ่มพอจะบอกได้มั้ยครับ//

หรือเรื่องแฟน//

ท่านรองไม่ให้คุณมีแฟนใช่มั้ย//

เหตุผลแค่นี้เองเหรอ//

ผมจะลดเวลางานคุณให้เอามั้ยคุณเลขา//

ผมว่าคุณอิ่มกลับไปคิดอีกทีดีมั้ยครับ//

คนเก่งๆแบบคุณอิ่มหายากนะครับ//

ทั้งสวย ทั้งเก่ง ทำได้หลายอย่างในเวลาเดียวกัน//

อีกอย่างคุณอิ่มไม่เคยทำงานพลาดเลยแม้แต่ครั้งเดียว//

ดะ..เดี๋ยวคุณเลขา//

ไปแล้วท่านรอง//

ผมว่านะครั้งนี้เลขาอิ่มออกจริง//

ผมว่าเรื่องความรักนะ//

ผมไม่เคยเห็นคุณอิ่มมีแฟนเลย//

คนเข้ามาคุยมาจีบ//

นายก็บอกให้คุณอิ่มเลิก//

ผมว่านะ//

ผู้หญิงทุกคนคงอยากมีชีวิตส่วนตัว แต่งงาน มีครอบครัวกันทั้งนั้น//

มีแต่นาย ควงหญิงไม่ซ้ำหน้าแต่ก็ไม่ตกลงเป็นแฟนกับใครสักคน//

แล้วทำไมนายไม่ปล่อยคุณอิ่มไปมีชีวิตของเขาละ//

เป็นผมผมไม่ทนนะ//

ไม่มีเวลาส่วนตัวเลย//

จะไปกินข้าวกับเพื่อนสักวันก็ยังไม่มี//

ตลอด7ปีคัณอื่มทุ่มเททำแต่งานให้นายท่านรอง//

เรื่องเดียวที่ผู้จะออกจากงานคือ แต่งงาน//

ฉันไปละ//ตบไหล่ท่านรอง

แกๆๆ//

ฉันเห็นเลขาอิ่มออกไปกับผู้ชาย//

หล่อมากเลยแก//

แกเคยเห็เลขาอิ่มมีแฟนเหรอ//

ขนาดคนมาตามจีบ ท่านรองยังให้ปฏิเสธ//

เอ่อว่ะ//

ฉันต้องคิดใหม่แล้วละเน//

ได้ครับ//

ได้ค่ะ//

รอสักครู่นะคะ//

ชื่อคุณ อิ่ม เอม ใช่ มั้ยค่ะ//

เช็นต์ชื่อตรงนี้ค่ะ//

เรียบร้อยค่ะ//

เหมือนเด็กจริงๆเลยน้องคนนี้//

โอเค//

เดี๋ยวพี่แวะรับ2แสบนั้นด้วยเลย//

พี่อิ่ม//

คิดถึงจังเลยค่ะ//

หลังครัวค่ะ//

ทำไมมาได้ค่ะ//

ท่านรองไม่ว่าให้แย่เลย//

ออกมาแบบนี้//

พี่อิ่ม//

คิดถึงจังเลยคุณเลขา//

ไปค่ะ//

รอด้านนอก//

พ่อค่ะแม่ค่ะ//

อิ่มมาหาแล้วนะคะ//

อื่มมีข่าวดีจะบอกด้วย//

อิ่มปิดหนี้บ้านของเราได้แล้วนะคะ//

พ่อกับแม่ดีใจมั้ย//

เราจะได้อยู่บ้านของเราแล้ว//😊

พ่อค่ะแม่ค่ะ//

มิลินสอบติดเรียนที่ต่างประเทศแล้วนะคะ//

มิลินจะตั้งใจเรียนค่ะ//

วางดอกไม้//

พ่อค่ะแม่ค่ะ//

อิ่มจะดูแลน้องทั้ง2ให้ดีค่ะ//

รักพ่อกับแม่ค่ะถึงอิ่มและน้องๆจะเป็นเพียงลูกบุญธรรมก็ตาม//

วางดอกไม้//

มองนาฬิกาที่ข้อมือ//

จริงๆด้วยค่ะ//

รีบไปกันค่ะ//

รีบวิ่งเข้าบริษัท//

กดลิฟต์//

เร็วๆๆ//

จะสายแล้ว//

รีบขึ้นลิฟต์//

จะท่านมั้ยเนี่ยย//

เปิดประตูเข้ามา//

หอบ//

ขอโทษค่ะท่านรอง/พร้อมก้มหน้า

ดิฉันออกไปธุระมาค่ะ//

อีกอย่างมันเป็นเวลาพักเวลาว่างของดิฉันค่ะ//

มีนัดทานข้าวเย็นกับคุณพิ้งพราว คุณมานพค่ะ//

ได้ค่ะ//

ห๊ะ!//

ไปบ้านท่านประธาน//

ดิฉันมีนัดแล้ว//

ครั้งนี้ดิฉันขอปฏิเสธค่ะท่านรอง//

ไม่ค่ะ//

จะกี่แสนดิฉันก็ไม่ไปค่ะ//

ให้ฉันมีเวลาส่วนตัวบ้างเถอะค่ะ//

ดิฉันคิดว่าดิฉันทำงานกับคุณมา7ปี//

ดิฉันไม่เคยทำงานพลาดแม้สักครั้งเดียว//

ดิฉันอยากมีเวลาว่างไปกินไปเที่ยวเหมือนคนอื่นบ้าง//

ดิฉันขอปฏิเสธค่ะท่านรอง//

โปรดติดตามตอนต่อไป....