กูหัวจะปวดกับไอ้เด็กคนนี้ มึงคิดจะถามก็ถามเนาะ ใครก็ได้เอามันไปเก็บที!!!

อากัสกระโดดหย่องขึ้นโฟซา เพื่อหลบหนีการจับกุมของคอปเปอร์

คอปเปอร์วิ่งไล่คนตัวเล็กทั่วห้องนั่งเล่น ทางฝั่งของอากัสก็วิ่งหนีคนตัวสูงตั้งแต่ห้องนั่งเล่นจนมาถึงอีกห้องหนึ่งที่ไม่ได้ล็อกเอาไว้ สามารถเปิดประตูเข้าไปได้เลย

คนตัวเล็กต่อล่อต่อเถียงกับร่างหนาที่วิ่งไล่จับกันอยู่

อากัสไม่รู้หรอกว่าห้องนี้มันคือห้องอะไร แล้วใช้ทำอะไร เพราะมีแต่แผ่นอะไรก็ไม่รู้ใหญ่บ้างเล็กบ้าง และมีอุปกรณ์ประหลาดมากมาย วางเกลื่อนเต็มพื้นและชั้นวาง

ปึ่ก!!! เพร้ง!!!

อากัสวิ่งชนเข้ากับชั้นวางถังสีมากมาย จนถังสีนั้นตกลงมาราดหัวน้อยเปื้อนตัวทันที

ร่างสูงได้แต่ขบกรามแน่น มันจะรู้บ้างไหมว่าสีแต่ละถังที่มันทำหกราคาไม่ใช่ถูกๆนะ แล้วแม่งเลอะหัวเลอะพื้นมันไม่พอ โทรศัพท์กู!!!!

ร่างเล็กลุกขึ้นและหมุนตัวเป็นวงกลมเพื่อให้คนพี่ดู แต่ดูจากหน้าแล้ว ไม่ฆ่าก็บุญ...

อยากจะตะโกนออกมาให้สุดเสียงจริงๆ แม่ง! ดื้อชิบหาย พูดอะไรไม่ฟัง ทำตัวเป็นเด็กไปได้

กูไม่ไหวกับมึงแล้วนะ!!!

อากัสทำเป็นหูทวนลม เขาไม่กลัวคอปเปอร์หรอก คอปเปอร์ไม่มีทางทำร้ายเขาแน่นอน นอกจากบ่น แล้วก็บ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ร่างบางมองไปรอบๆห้อง พบกระดาษหลายขนาดใหญ่กว่าตัวเขาก็ยังมี และรูปวาดหลายรูป ทั้งเสร็จและไม่เสร็จปะปนกันไป รวมทั้งรู้วาดคนๆหนึ่งที่มีปีก กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า โดยมีอีกคนกำลังแหงนมองอยู่ เป็นภาพที่อากัสดูแล้วสวยที่สุดในบันดาเหล่าภาพวาดทั้งหลาย

สมองเขาคิดเข้าข้างตัวเองหรือเปล่าว่ามันจะเกี่ยวกับฝันที่ผ่านมา แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้ปวดหัว อากัสจึงตัดความคิดนี้ออกจาหัว และหันมามองเฟลมกระดาษที่ว่างอยู่ข้าง อันนี้มันยังไม่มีสีมาแปะเปื้อนเลยนิ จะเป็นอะไรไหมถ้าเขาก็อยากวาดรูปบ้าง

ไวกว่าความคิดก็มือทั้งสองนั้นแหละ อากัสจัดการวางเฟลมกระดาษราบกับพื้นและกลิ้งตัวไปมาให้สีที่ติดตัว ติดลงไปที่เฟลมกระดาษขนาดใหญ่น้อยกว่าตัวเขาแค่นิดเดียว

ร่างสูงตะโกนสุดเสียงตั้งแต่เกิดมา เขาไม่เคยตะโกนใส่คนอื่นเลยสักครั้ง เพราะไม่ชอบเสียงดังและเกิดความรุนแรง แต่ครั้งนี้มันเหลืออดจริงๆ ยิ่งห้ามเท่าไหร่ก็เหมือนยิ่งยุ ยิ่งใจดีแค่ไหนก็เหลิงเข้าไปใหญ่ ที่ไม่ทำอะไรอากัสเพราะมองว่ามันยังเด็ก แต่เด็กมันก็ดื้อเกิน

อากัสสยบแต่โดยดี เขาบอกแล้วเปอร์ไม่ทำร้ายร่างกายเขาหรอก เขาทำร้ายจิตใจมากกว่า

ร่างบางเดินหงอยออกจากห้องของคอปเปอร์และเข้าห้องตัวเองด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก รอยสีที่ติดอยู่บนพื้นเวลาที่เขาเดิน ขอโทษแม่บ้านที่ทำความสะอาดก็แล้วกัน

ห้องอากัส

คนตัวเล็กเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระสีที่ติดตามเนื้อตามตัวอย่างที่คอเปอร์ว่า จัดการอาบน้ำจนคิดว่าสีออกไปจนหมดก็ใช้เวลาพอสมควร ไม่นับยืนร้องไห้ใต้ฝักบัว

อากัสเดินออกจากห้องน้ำด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง ไร้เสียงสะอื้น ไร้น้ำตา เหลือเพียงแต่รอยแดงรอบขอบตา จมูก และหู ที่ผ่านการร้องไห้มา

ท่านพ่อสอนไว้ว่า อย่าให้คนอื่นเห็นความอ่อนแอ อย่าทำตัวน่าสงสารกับคนอื่น อย่าไว้ใจคนอื่นมากเกิน ถ้าไม่อยากเสียใจ

สงสัยเขาไว้ใจคอปเปอร์มากเกินไป เขาก็คิดว่ามนุษย์จะมีคนดีและเอ็นดูเขาเหมือนกับท่านย่าพูดให้ฟังตอนเด็กเสียอีก

ใช่ครับ ท่านย่าเคยเล่าให้ผมฟังเรื่องการไว้ใจมนุษย์ มนุษย์เป็นสัตว์ที่มีความฉลาดมาก มีความคิดที่ซับซ้อน ต่างจากสัตว์อื่นๆมาก มีทั้งคนดีและคนไม่ดี เราต้องทำตัวให้น่ารักให้เขาเอ็นดูเรามากที่สุด เอาใจเขามาใส่ใจเรา ไว้ใจกันและกัน หากเป็นเช่นนี้สังคนก็อยู่อย่างมีความสุขและคิดปิดก็จะเข้ากับมนุษย์ได้แน่นอน

หากแต่ท่านพ่อกลับสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์มากเกินไป มนุษย์มีความคิดที่ซับซ้อนเหตุนี้เราถึงไว้ใจเขาไม่ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าเขาคิดที่จะทำอะไรอยู่ เขาอาจจะกระทำกับเราดีซ่ะเหลือเกิน แต่หากวันใดวันหนึ่งเขากลับคิดปองร้ายเราขึ้นมา คนที่แย่คือตัวเรา ดังนั้นไม่ว่ามนุษย์คนไหนจะทำตัวดีกับเราแค่ไหน

อย่าไว้ใจมนุษย์มากเกินไป...

แม้กระทั่งคู่แท้...

ฟริ่ง!

เฮกโตตะขิดตะขวางใจ มันเป็นยังไงกันแน่กับไอ้มนุษย์คนนี้ ไม่ใช่เขาไม่เห็น ลูกศิษย์ของตนไปมาหาสู่กับชายคนนั้นเป็นประจำ แต่ก็มองเป็นเพียงแค่เพื่อนบ้านในคอนโดเดียวกันเท่านั้น เลยไม่ได้ห้ามอะไร

จะว่าไปอากัสก็โตพอที่จะมีคู่แท้แล้วนี่หน่า อย่างน้อยเนื้อคู่ก็ต้องรู้แล้วแหละว่าคือ ว่าอย่างนั้นเฮกโตจึงตรวจสอบเนื้อคู่ของอากัสทันที

โปรดติดตามตอนต่อไป รักรีททุกคนนะคะ❤️❤️❤️ Twitter: @ij_ij_ tiktok: @_ij_ij_ij