ลืมไปเลยว่าลูคัสบอกไว้ว่าบอกมนุษย์ว่ากัสเป็นคิวปิด ฮือออออออออ ตายแน่....

ครับ...ผมหาข้อมูลจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน แต่มันก็ไม่มีอะไรพิสูจน์ได้เลย นอกจากความเชื่อของคนโบราณที่เล่าต่อๆกันมา และตำนานต่างๆเกี่ยวกับคิวปิด

แถมไอ้เด็กนี่ หน้ามันเด๋อๆ ด๋าๆ มันจะไปโกหกใครได้ ขนาดบอกให้พักมันยังจะเถียงว่าไม่พัก ไม่เหนื่อย แต่เหงื่อยมันไหลเต็มกรอบหน้าขนาดนี้ ไม่เหนื่อยเลยจริงๆ

อากัสไม่กล้าเถียงต่อ เพราะเห็นสายตาจากร่างสูงมองมาที่ตัวเอง แค่ไม่อยากกลับทำไมต้องทำสายตาโหดแบบนั้นด้วย ไม่เห็นจะเข้าใจเลย

ร่างสูงเดินนำหน้าลิ่วไปแต่ไกล ทำไมไม่รอกันบ้าง ก็เห็นอยู่ขาสั้น!

ปีสีขาวอมชมพูใหญ่กางขึ้นบนแผ่นหลังบาง พร้อมสยายตัวเองให้มีขนาดที่ใหญ่และเตรียมพร้อมใช้งาน

ปีกใหญ่กระพรือเบาะ ทำให้ร่างของอากัสลอยขึ้นจากพื้นเรื่อยๆ จนได้ความสูงที่พอใจ อากัสจึงบินตามร่างสูง ไปหยุดตรงหน้า

พรึ่บ!

อากัสไม่ฟังคำพูดของคอปเปอร์เลยเเม้แต่น้อย ร่างบางจับมือร่างสูงไว้และนำพาตัวเองและคอปเปอร์ขึ้นในบนท้องฟ้า

ถามว่าอุ้มคนตัวใหญ่กว่าหนักไหม คำตอบคือไม่ เพราะคิวปิดต้องมีพละกำลังเหนือมนุษย์อยู่แล้ว ถึงตัวอากัสจะเล็กกว่าคอปเปอร์มาก แต่ก็อุ้มคอปเปอร์ได้สบาย

อากัสโอบเอวคอปเปอร์ไว้กลัวคนตัวสูงจะดิ้นตก ทำให้ระยะห่างของทั้งสองไม่ห่างกันมาก ทำให้คอปเปอร์มองเห็นหน้าตาจิ้มลิ้มได้ชัดเลยหล่ะ

ร่างสูงใจหวิวๆ ที่อากัสพูดอย่างนี้แต่จะทำอย่างไรได้ เขายังไม่อยากตาย จึงกอดอากัสไว้แน่นเลยล่ะ

สองร่างบินขึ้นสูงจนถึงเหล่าก้อนเมฆที่ลอยเต็มท้องฟ้า ร่างบางเปลี่ยนท่าให้ร่างสูงคว่ำหน้าลง และตัวเขาเองก็กอดเอวคอปเปอร์ไว้ข้างหลัง และลดความเร็วในการบินลง เพื่อคอปเปอร์ได้ชมเหล่าก้อนเมฆที่ลอยอยู่ด้านล่างของตัวเอง

ร่างบางบินไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ตรงที่คิดว่าสวยที่สุดแล้ส แสงสีส้อมของตะวันกระทบกับก้อนเมฆหลายๆก้อน เหมือนอยูในโลกเทพนิยายทำนองนั่นเลย

คอปเปอร์พยายามหันไปดูอากัส แต่ก็ทำไมได้เพราะอากัสกอดเขาแน่นเกินไป ทำให้เขาหลุดออกออกพันธะนี้ไม่ได้

อากัสกอดคอปเปอร์นานนับชั่วโมง ร่างสูงก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขาทนได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ ถ้าเป็นอื่นเขาคงบอกให้หยุดแล้วแน่ๆ แค่อย่างน้อยเขาก็ได้ดูท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตกจนถึงตอนนี้มันมืดแล้ว เขาก็ยังไม่เบื่อ

ระหว่างทางกลับคอนโด ทั้งสองไม่ได้เอ่ยปากคุยกันเลย คอปเปอร์จึงสงสัย ปกติเด็กนี่จะพูดเสียงเจี้ยวแจ้วแสบแก้วหูไปแล้วนิ

ณ คอนโด

อากัสบินมาหยุดอยู่ที่ระเบียงห้องของตัวเอง ดีที่เขาไม่ได้ล็อกประตูจากด้านใน จึงสามารถเข้าห้องได้

คอปเปอร์เดินเข้าห้องตามที่อากัสบอก ไม่อยากจะเชื่อห้องของอากัสก็เหมือนห้องคนธรรมดา นึกว่าจะตกแต่งสไตน์เวทมนต์หรือไม่ก็มีอะไรที่ห้องคนปกติคนอื่นเขาไม่มีกัน

คอปเปอร์หลับตาตามที่ร่างบางบอก ไม่นานก็มีแสงเปล่งประกายขึ้นมา แต่เขาหลับอยู่ จึงรู้สึกได้แค่เท่านั้น

ภาพที่คนตัวสูงเห็นมันช่างน่ารักเหลือเกิน ร่างบางอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวและกางเกงขาสั้นสีดำธรรมดา แต่ทำไมอากัสต้องน่ารักได้ถึงขนาดนี้อีก

อากัสยื่นคันธนูให้คอปเปอร์ ร่างสูงรีบมาแต่โดยดี ธนูนี้สวยไม่ใช่น้อย

อากัสพูดเสร็จเขาก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปทำธุระส่วนตัว ปล่อยให้ร่างสูงรออยู่ในห้องตามสบาย

คอปเปอร์ไล่สายตาไปตามคันธนูสวยอย่างหลงไหล ธนูอันนี้ทำให้ทุกคนหลงรักกัน อย่างนั้นมันก็ต้องทำให้สมหวังกับคนรักแน่นอน

คันธนูส่องแสงประกายระยิบระยับไปตามมือที่เขาสัมผัส ไม่รู้อะไรดลจิตดลใจให้คอปเปอร์เข้าไปในห้องนอนของอากัส

ร่างหนาเดินไปหยุดอยู่ที่ตู้ๆหนึ่ง ที่วางอยู่บนโต๊ะเด่นในห้องนอน มีผ้าสีขาวคลุมอยู่ แต่นั่นมันก็ไม่ได้บดบังแสงที่ลอดผ่านออกมาได้หรอก

ร่างสูงเดินไปเปิดผ้าผืนนั่นออก ปรากฎลูกศรธนูสีชมพู กำลังเปร่งประกายในตู้กระจกจนน่าแปลกใจ

ลูกศรธนูเหี้ยไรวะ ส่องแสงได้ เป็นเอามาเหมือนกันนะเนี่ย ผมแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง แต่พอยิ่งเดินเข้าไปใกล้เท่าไหร่ แสงที่เปล่งประกายก็สว่างขึ้นเรื่อยๆ

ร่างหนากวาดสายตามองลูกศรที่มีกระจกคั่นกลางอยู่ เขาอยากจะชมเขยลูกศรธนูมากกว่านี้ ว่าอย่างนั้นก่อนจะเปิดตู้กระจก เพื่อตะหยิบลูกศรธนูนั่นมาดู แต่...

โปรดติดตามตอนต่อไป รักรีททุกคนนะคะ❤️❤️❤️ Twitter: @ij_ij_ tiktok: @_ij_ij_ij