วิ่งมา//

รอด้วยๆ //

มาก่อนเค้าได้ไงอ่ะ ที่รัก//

วิ่ง หอบของพลุงพลังมา//

พี่ชมพี่ชา รอน้องด้วย//

รีบวิ่งตาม//ชมกะชา

วิ่งมาถึง//

หอบ!!

พี่ชา จะรีบทำไมเนี่ย...

หอบ!!

โอ๊ย เหนื่อย//

5 นาทีก็ไม่ได้//

ทุกคนเลยไปทำงานได้แล้ว//

เดินเข้าห้องทำงาน//

เดินเข้าห้องทำงาน//

เข้ามาเอาเอกสาร

ฉันเซ็นเสร็จแล้ว

พี่ชม

มินขอ บทความ บทกวี ที่มีคนส่งเข้ามาขายในบริษัทของเราหน่อยค่ะ

เดินเข้ามาที่ห้องบอสเช่นกัน

👀😊แอบมองชา

ไหนค่ะงานพี่ชา //

นี่ค่ะ//พร้อมยื่นเอกสารให้มินตรา

😳😳

ก็ดีนะ อ่านแค่คร่าวๆ

แต่คืนนี้จะกลับไปอ่านให้จบค่ะ//

ว่ามีตรงไหนควรแก้ //

จะได้ส่งให้เจ้งของเรื่องไปแก้ไข้ค่ะ

ค่ะพี่ชา//

เดินมาที่ห้องชา//

พี่ชา เที่ยงแล้ว ไปทานข้าวกันค่ะ//

ขาาาาา

เก็บของแป๊ปค่ะที่รักกก//

แหมมม หวานกันจังเลยนะคู่เนี่ยย//

ใช่ๆๆๆ //

ตัวเองไม่มีละสิ//

รีบหานะกัน//

เห้ยย กันไม่รีบหรอกค่ะ//

ปะๆไปกัน หิวแล้วเนี่ยย//

อะเคๆ เดียวตามไป เก็บของแปป//

เอ่อๆ รู้แล้วๆ

ก็รถมันติด//

มินเอาไรสั่งเลย//

เอาข้าวผัดกุ้งค่ะ//

น้องๆ//เรียกพนักงาน

เอาข้าวผัดกุ้งเพิ่งอีก1ค่ะ

กินแล้วนะหิวมาก//

กิน//

ค่ะบอส//

เดินมาหา ชา//

ปะ ที่รักกกก กลับบ้านกันเถอะ//

เชิญ//

อืมๆเด่วกลับกำลังเก็บเอกสารเอาไปอ่านที่บ้าน

อืมๆ

เห้ยยย ถึงห้องสักที //

อาบน้ำก่อนดีกว่า//

หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านบนโต๊ะทำงาน

เริ่มอ่าน เรื่องแรก

ตะวันแรกที่พบกัน

นามปากกา//

น้ำผึ้งอันแสนหวาน//

ใครแต่คนแต่งนะ //คิดในใจ

เปิดหน้าแรก

ตะวันแย้ม พระอาทิตย์ แจ่มฟ้าสว่าง นภาแจ้งกลางใจ สาดแสงแรกส้มสวย ส่องสีสดใส ยามเช้าอากาศโป่ง แช่มชื่นฉ่ำอุรา.. มวลพฤษา ท้าลมสะบัด พัดพาดอกเอนโยก ปลิวไสว..

ผีเสื้อตัวน้อยเล็ก บินชมบุหงา มาลา เคล้าโอบกอดยอดเขา วิหคส่งเสียงแจ้วจ้าดังมา ธารน้ำเวลาไหลไม่สิ้นสุด มัจฉาแวกว่ายแสนสุขสม สรีย์สาดส่องแสงเรื่อแดงพรม ภิรมย์ยามเช้าโผยขึ้นเหนือเขา

คีรียอดสูงรุกข์ พฤษา โอบล้อม ธาราไหลเป็นสาย พงไพร ขจีเขียวปิดปลิว โอนอ่อน โบกพัดณัฐธิวงาม แสงสีทอง จ้าส่องในยามเช้า สาดสี เงา องศา มาบรรจบ ภูเขา ทับซับซ้อนเรียงราย

ก็สนุกดีนะ

อ้านต่อดีกว่า

วงกลม เป็นแสงเบ่งประกายยามเช้า เคียงข้าง เฆมสีฟ้าสบายตา ทรงกลด กว้างเต็มเวหาสดใส สุริยัน โผ่พ้นขึ้นนภาลัย

แสงแรกที่พบ ฟ้า ตะวัน อันเดียวกัน ส่องแสงเหลืองส้ม มองพระอาทิตย์ ดวงเดียวกัน ดั่งเหมือนเธอกันฉัน นั่งอีกฟากฟ้า แหงนมองแทนตัวฉัน ให้ลมช่วยพัดเธอมาใกลฉัน นั่งมอง ตะวันลับ ผ่านขอบฟ้า จนลับตา

ยามเช้าแสงแรกหนาว หมอกเหมย หอมระเหยดอกไม้ป่า ลาวดี แว่วเสียงสกุณา โผบินมาจากทุ่งหญ้า ยามเช้าสาดแสงส้ม เมื่อยามลมโชยสายหมอก ทิชากรบินผ่านราวภาพวาด ธรรมชาติร้องขับขาน บทเพลงแห่งฤดูกาล ราววิมานบนพื้นดินเหนือธารา

หาว//

ง่วงแล้วไปนอนดีกว่า

พรุ่งนี้ค่อยมาอ่านใหม่ละกัน