บทนำ
-
***เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะความมโนของไรท์ ถ้าไม่ถูกใจขออภัย***
-
**บุษบา**
-
สวัสดีค่ะทุกคนดิฉันชื่อนางสาว 'มณีบุษลาไลย ภูเบศ' ค่ะ
-
ชื่อเล่นชื่อ'บุษบา'ค่ะ ทำงานเป็น'นักเเสดง'ค่ะ
-
ส่วนงานอดิเรก'หลักๆ'คือ'นักโบราณคดี'ค่ะ
-
เเล้วตอนนี้ก็กำลังนั่งอยู่บนเครื่องบินเพื่อไปทำงานที่ต่างประเทศ
-
เเต่อยู่ดีๆ เครื่องมันก็เกิดขัดข้องขึ้นมาเเล้วก็ทำให้เครื่องบินตกต่ะ
-
บุษบา
!
-
ตูมมมม!
-
บุษบา
{นี่ฉันจะต้องตายจริงๆเหรอเนี่ย?....ยังไม่ทันจะได้มีผัวเลย...}
-
เเล้วภาพของเศษซากเครื่องบิน เเละไฟที่กำลังเผาไม้ก็คือสิ่งเดียวที่ฉันเห็น...ก่อนที่เปลือกตาจะค่อยๆปิดลง
-
. . . . . . . . . . . . . . . .
-
จิ้บๆๆๆๆ
-
บุษบา
อือ~
-
เเล้วฉันก็ลืมตาขึ้น
-
จึงพบกับป่า
-
เเละมีสร้อยคออะไรสักอย่างวางอยู่ข้างๆ พร้อมจดหมาย
-
บุษบา
-
บุษบา
-
ฉันจึงตัดสินใจหยิบจดหมายขึ้นมาอ่าน
-
บุษบา
จาก...พระเจ้า?
-
บุษบา
บุษบาเจ้าคงจะสงสัยสินะว่าที่นี่คือที่ไหน...
-
บุษบา
{มันก็ต้องเเน่อยู่เเล้วไม่ใช่รึไง}
-
บุษบา
เอาล่ะเราจะบอกให้ว่า เราส่งเจ้ามาในโลก'รามเกียรติ์'!?
-
บุษบา
{WTF!}
-
บุษบา
เเละตอนนี้เจ้าก็อยู่ในนคร'ขีดขิน'!
-
บุษบา
เเล้วสร้อยนั้นมันเป็นสร้อยที่จะทำให้เจ้าเสกอะไรก็ได้ตามใจนึก เเละจะเก็บอะไรก็ได้ไม่จำกัด...
-
ฟึบ!
-
พอได้ยินเเบบนั้นฉันก็หยิบสร้อยขึ้นมาสวมทันที
-
เเล้วเริ่มอ่านจดหมายต่อ
-
บุษบา
เเล้วพอเจ้าอยากให้สิ่งที่เจ้าสร้างมันหายไป เจ้าก็เเค่คิดหรือพูดว่า'จงหายไป'
-
บุษบา
{ง่ายดีเเหะ}
-
บุษบา
เเล้วสุดท้ายนี้ ก็ขอให้เจ้าสนุกกับการผจญภัยในครั้งนี้นะบ๊ายบาย~
-
บุษบา
{สนุกบ้านป้าเเกสิ!}
-
บุษบา
{เเต่ก็เอาเถอะ}
-
บุษบา
คงต้องหาทางเอาตัวรอดให้ได้ก่อนสินะ
-
เเล้วฉันก็เจอกับช้างตัวนึง
-
ช้าง
เเปร้น~!
-
บุษบา
จะพาไปที่เมืองงั้นเหรอคะ? คุณช้าง
-
เเล้วมันก็ผงกหัวเบาๆ เเล้วคุกเข่าลงเพื่อให้ฉันขี่
-
บุษบา
ขอบคุณนะคะ!
-
เเล้วฉันก็ขึ้นไปขี่คุณช้าง
-
เเล้วหลังจากนั้นเราก็เดินทางเข้าเมืองกัน
-
เเละเเน่นอนว่าระหว่างนั้นฉันก็ต้องเรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง
-
-
TBC.
-
บุษบา
ตอนนี้อาจสั้นไปหน่อย
-
บุษบา
เเต่ไรท์มั่นใจว่าตอนต่อไปจะกลับมายาวเหมือนเดิมเเน่นอนค่ะ!
-
บุษบา
รักรีททุกคนนะคะ~
-
บุษบา
บ๊ายบาย~
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น