ตอนที่ 1 อำนาจมืด
-
JangLee|จางลี่|
นะลูก
-
Munich|มิวนิก|
ม๊า..
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าจำเป็นจริงๆนะลูก
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าทำไมต้องเป็นผม
-
JangLee|จางลี่|
มิวนิกลูก
-
JangLee|จางลี่|
ทางนั้นเขาเสนอมาแบบนี้
-
Munich|มิวนิก|
ทางไหน!!!
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าจะให้ผมไปอยู่กับใครก็ไม่รู้
-
Munich|มิวนิก|
ผมอายุแค่สิบแปด!
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าาาาา
-
JangLee|จางลี่|
แต่มันเพื่อบ้านของเรานะลูก!!!
-
Munich|มิวนิก|
บ้านแล้วยังไงม๊า!
-
Munich|มิวนิก|
เราก็ไปเช่าเขาอยู่ก็ได้!!!!
-
JangLee|จางลี่|
ทำแบบนั้นไม่ได้นะลูก
-
JangLee|จางลี่|
บ้านของเรา
-
JangLee|จางลี่|
ธุรกิจของเรา!
-
JangLee|จางลี่|
ทุกอย่างที่ป๋าเราทำมาก็จะสูญเปล่า
-
Munich|มิวนิก|
แต่ทำไมต้องผม!
-
Munich|มิวนิก|
ถ้าม๊าบังคับ
-
Munich|มิวนิก|
ผมจะหนีออกจากบ้าน
-
JangLee|จางลี่|
มิวนิก!!!
-
มิวนิกต่อปากต่อคำกับแม่ เนื่องจากเขาไม่ยอมรับข้อเสนอของแม่ตัวเองที่ยืนให้
-
เขาไม่พอใจเป็นอย่างมากจนพาตัวเองวิ่งมาที่หน้าบ้าน
-
ปึก!!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
นิกๆ
-
Byrin| เบย์ริน |
นิกเป็นอะไรบอกพี่
-
พี่ใหญ่ของบ้านกลับมาจากลงเวรที่โรงพยาบาล
-
คว้าตัวน้องชายที่กำลังโวยวายเสียดัง
-
Munich|มิวนิก|
พี่เบย์!
-
Byrin| เบย์ริน |
เป็นอะไรนิกบอกพี่ก่อน
-
Byrin| เบย์ริน |
โวยวายอะไรเสียงดัง
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าจะให้นิกไม่อยู่กับใครไม่รู้
-
Byrin| เบย์ริน |
ยังไง
-
Byrin| เบย์ริน |
พี่ไม่เข้าใจ?
-
JangLee|จางลี่|
หมอเบย์
-
Byrin| เบย์ริน |
สวัสดีครับม๊า
-
JangLee|จางลี่|
จ้ะลูก
-
Byrin| เบย์ริน |
มันเกิดเรื่องอะไรกันขึ้นครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
ทำไมน้องถึงโวยวาย
-
Byrin| เบย์ริน |
และทำท่าทางก้าวร้าวกับม๊าขนาดนั้น
-
Munich|มิวนิก|
ผมไม่อยากฟัง
-
Munich|มิวนิก|
ผมไม่พร้อมคุย
-
Munich|มิวนิก|
ผมไม่อยากเห็นหน้าทุกคน!
-
Byrin| เบย์ริน |
มิวนิก!
-
Munich|มิวนิก|
ผมไม่อยากคุย!!!!!!!!
-
มิวนิกน้องเล็กสุดของบ้านเดินด้วยท่าทางไม่พอใจกลับขึ้นห้องไป
-
Byrin| เบย์ริน |
ม๊าเล่าให้ผมฟังหน่อย
-
JangLee|จางลี่|
ธุรกิจของเรากำลังเจอปัญหาใหญ่..
-
Byrin| เบย์ริน |
มีทางแก้ปัญหานั้นมั้ยครับม๊า
-
หมอเบย์ก้มเก็บกระเป๋าเอกสารที่ชั้นวางของ
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าลองทุกทางแล้ว..
-
Byrin| เบย์ริน |
แล้วเป็นยังไงครับ
-
JangLee|จางลี่|
ก็ล้มไม่เป็นท่า
-
JangLee|จางลี่|
ตั้งแต่ป๋าเราจากไป..ม๊าแก้ปัญหานี้มาคนเดียวตลอด
-
น้ำตาของผู้เป็นแม่รื้นขึ้นมาพอๆกับความรู้สึกที่หมอเบย์รับรู้ได้
-
Byrin| เบย์ริน |
ม๊าค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
แล้วเรื่องพวกนี้มันเกี่ยวอะไรกับเจ้านิก
-
JangLee|จางลี่|
ม๊ารู้ว่า ม๊าเหมือนคนเห็นแก่ตัว
-
JangLee|จางลี่|
แต่ม๊าไม่มีทางเลือกแล้วหมอเบย์
-
Byrin| เบย์ริน |
ทางที่ม๊าเลือกคืออะไรครับ
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าเลือกที่จะส่งคนของเราไป..
-
Byrin| เบย์ริน |
ไป..??
-
JangLee|จางลี่|
ไปแต่งงานกับเจ้าหนี้รายใหญ่ของบริษัทเรา
-
Byrin| เบย์ริน |
ม๊า...
-
Byrin| เบย์ริน |
แต่งงาน!!!?
-
JangLee|จางลี่|
ใช่ ลูก
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าได้รับข้อเสนอมาจากฝ่ายนั้น ถ้าอยากให้ธุรกิจดำเนินเดินหน้าต่อไป
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าต้องส่งลูกตัวเองไปแต่งงานกับฝ่ายนั้น
-
Byrin| เบย์ริน |
ม๊าเลยจะส่ง..มิวนิก งั้นหรอม๊า!!?
-
JangLee|จางลี่|
หมอเบย์
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าไม่มีทางเลือกแล้ว
-
Byrin| เบย์ริน |
ม๊า..
-
Byrin| เบย์ริน |
เจ้านิกเป็นผู้ชายนะ
-
JangLee|จางลี่|
ฝั่งนั้นเขารู้
-
Byrin| เบย์ริน |
รู้????
-
Byrin| เบย์ริน |
รู้แล้ว แต่ยังอยากได้น้องเนี่ยนะ!
-
JangLee|จางลี่|
เขารู้ว่าม๊ามีลูกชายทั้งสองคน
-
JangLee|จางลี่|
ม๊าไม่อยากให้ทุกอย่างกระทบจิตใจลูกไง
-
JangLee|จางลี่|
ไหนจะหน้าที่การงาน
-
JangLee|จางลี่|
การดำเนินชีวิต
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าเลยเลือกผมงั้นสิ!!!!
-
มิวนิกที่แอบฟังอยู่ไม่ไกลลงมาพร้อมกับอาการโมโหหนักกว่าเก่า
-
Munich|มิวนิก|
ใช่สิ!!!!
-
Munich|มิวนิก|
นิกมันไม่ใช่ลูกรักเหมือนพี่เบย์!!!!
-
Munich|มิวนิก|
นิกมันไม่เอาไหน
-
Munich|มิวนิก|
ที่ใครๆก็ผลักนิกไปนู้นมานี่ได้!!!!
-
JangLee|จางลี่|
มิวนิก!
-
JangLee|จางลี่|
ฟังม๊าก่อน!
-
Munich|มิวนิก|
ไม่ฟัง!!!!
-
Munich|มิวนิก|
ไม่อยากฟัง!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
มิวนิก!!
-
Byrin| เบย์ริน |
หยุดกิริยาแบบนั้น!
-
Munich|มิวนิก|
พี่เบย์เองก็เข้าข้างม๊า
-
Byrin| เบย์ริน |
ใจเย็นก่อนได้มั้ย
-
Munich|มิวนิก|
เพราะนั่นมันคือนิกไง!
-
Munich|มิวนิก|
ไม่ใช่พี่
-
Munich|มิวนิก|
เรียนก็เก่ง
-
Munich|มิวนิก|
เป็นหน้าเป็นตาให้ม๊า
-
Munich|มิวนิก|
ผิดกับผมที่ไม่มีอะไรเลย!!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
มิวนิก!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
พี่บอกให้เราเงียบก่อน
-
JangLee|จางลี่|
มิวนิก
-
JangLee|จางลี่|
พี่เราเขามาภาระมากแล้ว
-
JangLee|จางลี่|
เหลือก็แต่เรา
-
Munich|มิวนิก|
ม๊า!!!
-
Munich|มิวนิก|
ต้องรอให้ผมตายก่อนใช่มั้ย
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าถึงจะยอมฟังบ้าง
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าฟังแต่พี่เบย์!
-
Munich|มิวนิก|
รักแต่พี่เบย์!!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
มิวนิกมากับพี่
-
Byrin| เบย์ริน |
เรื่องนี้ผมว่าเราไว้คุยคราวหลังดีกว่าครับ
-
JangLee|จางลี่|
ได้จ้ะ
-
JangLee|จางลี่|
พามิวนิกไปข้างบนก่อนหมอเบย์
-
Byrin| เบย์ริน |
ครับม๊า
-
. . .
-
ห้องนอนมิวนิก
-
Munich|มิวนิก|
พี่เบย์
-
Munich|มิวนิก|
จะมากล่อมหรอ
-
Byrin| เบย์ริน |
เปล่า
-
Munich|มิวนิก|
แล้วมาทำไม
-
Byrin| เบย์ริน |
อยากคุยกับน้องชายไม่ได้รึไง
-
Munich|มิวนิก|
จะมาบังคับกันก็บอกตรงๆ
-
Byrin| เบย์ริน |
เปล่าเลย
-
Munich|มิวนิก|
ผมไม่เชื่อ!
-
Byrin| เบย์ริน |
มิวนิก..
-
เจ้าของชื่อทำแต่มองพี่ชายตัวเองที่กำลังปลดเสื้อกาวน์สีขาวออก
-
Munich|มิวนิก|
พี่เบย์
-
Byrin| เบย์ริน |
พูดมา
-
Byrin| เบย์ริน |
ในฐานะพี่น้อง
-
Byrin| เบย์ริน |
สัญญาแล้วนิว่าเราจะไม่มีความลับต่อกัน
-
มิวนิกทำท่าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะหยิบหมอนสีขาวใบใหญ่วางไว้บนตักตัวเอง
-
Munich|มิวนิก|
เฮ้อ!!~
-
ลมหายใจเฮือกยาวถูกพ้นออหมาจนพี่ชายเขาเริ่มรู้ความรู้สึก
-
Munich|มิวนิก|
พี่เบย์รู้มั้ย
-
Munich|มิวนิก|
ผมพยายามเดินตามแบบพี่
-
Munich|มิวนิก|
ตามในทุกๆเรื่อง
-
Munich|มิวนิก|
เรื่องเรียน..
-
Munich|มิวนิก|
เรื่องความขยัน
-
Munich|มิวนิก|
ผมก็ทำไม่ได้
-
Munich|มิวนิก|
ม๊าก็รักพี่มากกว่าผม
-
Munich|มิวนิก|
พี่สอบเข้าหมอได้จนจบออกมาได้ทำงานที่โรงพยาบาลมีชื่อเสียงอันดับต้นๆของประเทศ
-
Munich|มิวนิก|
ส่วนผม แค่สอบเข้าวิศวะยังทำไม่ได้เลย สุดท้ายก็เส้น!
-
Munich|มิวนิก|
สมแล้วที่หมอเบย์ เป็นลูกรักของม๊า
-
Byrin| เบย์ริน |
อะไรทำให้คิดแบบนั้นมิวนิก
-
Munich|มิวนิก|
อะไรหลายๆอย่าง
-
Munich|มิวนิก|
บังคับให้ผมเข้าวิศวะ เพื่อมาดูแลธุรกิจ
-
Munich|มิวนิก|
ของผมมีแต่บังคับ
-
Munich|มิวนิก|
ดูของพี่เบย์
-
Munich|มิวนิก|
เรียนตามใจชอบ
-
Byrin| เบย์ริน |
มิวนิก
-
Byrin| เบย์ริน |
เรียนหมอไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะนิก
-
Munich|มิวนิก|
ผมรู้
-
Byrin| เบย์ริน |
พี่ต้องพยายามมากกว่าคนอื่นๆเป็นสิบเท่า
-
Byrin| เบย์ริน |
กว่าจะเป็นไปตามเป้า
-
Munich|มิวนิก|
แต่ยังไง!
-
Munich|มิวนิก|
ผมก็ไม่เเต่งงานกับตาลุงตัณหากลับนั้นแน่ๆ!!!!!!!
-
Munich|มิวนิก|
มันเป็นคนยังไง
-
Munich|มิวนิก|
จะแต่งงานกับผู้ชาย
-
Munich|มิวนิก|
ผมเองพึ่งจะสิบแปดด้วยซ้ำ
-
Byrin| เบย์ริน |
ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง
-
Munich|มิวนิก|
พี่รู้ได้ยังไง
-
Munich|มิวนิก|
ไปแต่งแทนผมมั้ยละ!!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
นี่!
-
Byrin| เบย์ริน |
อย่าก้าวร้าวให้เยอะนะเรา
-
Munich|มิวนิก|
ก็นิกไม่อยากไป!!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป
-
. . .
-
โรงพยาบาล
-
หมอเบย์มาทำงานที่โรงพยาบาลตามปกติ
-
การมาทำงานครั้งนี้กลับไม่มีรอยยิ้มอันสดใสของเขาปรากฏให้ทุกคนรู้สึกดีเลยสักนิด
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
เฮ้!
-
Byrin| เบย์ริน |
. .
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไอ้เบย์
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไอ้เบย์!!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
ห๊ะ!?
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ใจลอย
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
มีเรื่องอะไร
-
Byrin| เบย์ริน |
ไม่ได้ใจลอย
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ฉันว่าต้องมีเรื่องเครียด
-
Byrin| เบย์ริน |
เป็นฉันหรอ!??
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ก็ไม่ใช่
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
แต่เป็นเพื่อนสนิท
-
Byrin| เบย์ริน |
แล้วยังไง
-
Byrin| เบย์ริน |
เพื่อสนิทไหนลองดูซิ
-
Byrin| เบย์ริน |
ว่าฉันเป็นอะไร
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไอ้เบย์!
-
Byrin| เบย์ริน |
อะไร?
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
มองตาฉัน
-
Byrin| เบย์ริน |
มองทำไม
-
หมอเบย์รู้ดีว่าถ้าทำตามที่เจ้านั่นบอก เขาจะรู้คำตอบในทันที
-
เพราะนี่คือ..แพทย์จิตวิทยา
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
หาคำตอบ
-
Byrin| เบย์ริน |
ไอ้เฟิร์ส
-
Byrin| เบย์ริน |
ไอ้หมอจิตหลอน
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไอ้เบย์
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
มีเรื่องเครียดอะไรบอกมาก่อน
-
Byrin| เบย์ริน |
ไม่มี
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ปกติไม่เคยปิดฉันนะ
-
Byrin| เบย์ริน |
ก็ไม่มีอะไรปิดจริงๆ
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไม่เชื่อ
-
Byrin| เบย์ริน |
ตามใจแกสิ
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
เบย์
-
หมอเบย์เดินหนีเข้าไปห้องทำงานตัวเองทันที
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
มีเรื่องต้องคุยกัน
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ต้องคุยให้จบด้วย
-
Byrin| เบย์ริน |
ฉันมีตรวจ
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไม่ได้
-
Byrin| เบย์ริน |
ไอ้เฟิร์ส!
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
เออ!!!!!
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
กลางวันนี้ฉันต้องรู้!!!
-
Byrin| เบย์ริน |
เรื่องของแก!
-
หมอเฟิร์สเพื่อสนิทตั้งเเต่เข้าเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยลดละความพยายามเรื่องที่ตัวเองอยากรู้ลง
-
ยอมเดินกลับไปทำงานตนเอง
-
. . .
-
เวลา 14.45 น.
-
ก๊อก ก๊อกก ก๊อกกก
-
Byrin| เบย์ริน |
เชิญครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
คนไข้เป็นอะไรมาครับ
-
หมอเบย์ก้มหน้าหาใบคัดกรองที่พยายาลจะต้องส่งเข้าห้องมาทุกครั้ง แต่กลับไม่มีบนโต๊ะ
-
Byrin| เบย์ริน |
ใบประวัติคนไข้อยู่ไหนเนี่ย
-
หมอคิม
เบย์
-
Byrin| เบย์ริน |
อะ..อ้าว
-
Byrin| เบย์ริน |
พี่หมอ
-
หมอคิม
ทำแต่งานข้าวไม่ทานรึไงเรา
-
Byrin| เบย์ริน |
ทานสิครับ
-
หมอคิม
แล้วทำไมไม่ไปทานข้าวละ
-
Byrin| เบย์ริน |
ผมกำลังติดคนไข้นิครับ
-
หมอคิม
ดูแลตัวเองก่อนได้มั้ย
-
หมอคิม
หลักของแพทย์รู้ว่าคนไข้ต้องมาก่อน
-
หมอคิม
แต่ต้องดูแลตัวเอง
-
หมอคิม
ครั้งสองครั้งพี่เข้าใจนะ
-
หมอคิม
แต่นี่เบย์ไม่ทานข้าวกลางวันเลย
-
Byrin| เบย์ริน |
ครับพี่หมอ ครับๆๆๆ
-
หมอคิม
ดังนั้นคนไข้หมดแล้ว
-
Byrin| เบย์ริน |
ครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
ดังนั้น หมอเบย์จะต้องไปทานข้าวใช่มั้ยครับคุณหมอคิม
-
หมอคิม
ถูกต้องครับ
-
ชาร์จในมือของหมอคิมวางเบาๆลงศีรษะเล็ก
-
หมอคิม
ดื้อจริงๆเลย
-
Byrin| เบย์ริน |
ครับๆๆ
-
Byrin| เบย์ริน |
ไปแล้วครับๆ
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
กว่าจะลงมาได้นะไอ้เบย์
-
หมอเฟิร์สเข้ามาทักเพื่อนหน้าห้องตรวจ
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
สวัสดีครับพี่หมอ
-
เขายกมือทักทายหมอคิมที่เดินตามมา
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ห้องผ่าตัดไม่น่าจะอยู่ฝั่งนี้นะครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
เงียบไปน่าเฟิร์ส
-
หมอคิม
ไปทานข้าวกันมั้ยเฟิร์ส
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ไม่เอาละครับพี่หมอ
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
ผมไม่อยากขัดจังหวะ
-
Byrin| เบย์ริน |
ไอ้เฟิร์ส
-
หมอเฟิร์ส | อชิรา |
เรื่องนั่นเดี๋ยวค่อยมาถาม
-
Byrin| เบย์ริน |
เลอะเทอะ!
-
Byrin| เบย์ริน |
งั้นเราไปทานกันครับ
-
หมอคิม
ไปสิครับ
-
. . .
-
ห้องน้ำ
-
หมอเบย์เดินเข้ามาในห้องน้ำพร้อมๆกับผู้ชายใส่สูทสองคน
-
ด้วยความรีบหมอเบย์ไม่ทันได้สังเกต
-
ชนกับไหล่หนึ่งในคนนั้น
-
Byrin| เบย์ริน |
ขอโทษครับ
-
ชายคนนั้นไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่าครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
อะไรของเขาวะ
-
Rrrrrr
-
เสียงโทรศัพท์ของคนที่เข้าห้องน้ำดังขึ้น
-
โรเบิร์ต
เจอตัวละครับ
-
โรเบิร์ต
ได้ครับ
-
โรเบิร์ต
ใช่ครับ
-
โรเบิร์ต
ไอ้แฟรงค์
-
โรเบิร์ต
นายสั่งให้กลับได้วะ
-
แฟรงค์
อืม
-
ท่าทางน่ากลัวจนหมอเบย์รีบทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยรีบเดินออก
-
เพราะเขารับสายโทรศัพท์แล้วมองหน้าหมอเบย์ไปด้วย
-
หมอเบย์ล้างมือเสร็จรีบออกมาด้านนอกทันที
-
หมอคิม
เป็นอะไรเบย์
-
Byrin| เบย์ริน |
ใครไม่รู้
-
หมอคิม
หื้ม!?
-
หมอคิม
ใจเย็นๆ
-
หมอคิม
ค่อยๆเล่า
-
Byrin| เบย์ริน |
ผมแค่ไปเจอใครไม่รู้ในห้องน้ำ
-
Byrin| เบย์ริน |
ท่าทางน่ากลัว
-
หมอคิม
คิดมากไปแล้ว
-
Byrin| เบย์ริน |
คงงั้นครับพี่หมอ
-
Byrin| เบย์ริน |
ทานข้าวกันเถอะครับ
-
หมอคิม
ทานเลยเด็กดื้อ
-
Byrin| เบย์ริน |
ผมเป็นหมอแล้วนะครับ
-
หมอคิม
หมอดื้อไงครับ
-
Byrin| เบย์ริน |
พี่หมอใจร้ายจริงๆ
-
. . .
-
โรเบิร์ต
เจ้านั่นเป็นลูกชายคนโตของคุณจางลี่
-
โรเบิร์ต
ลูกหนี้รายใหญ่ของบริษัท
-
โรเบิร์ต
-
Arlan|อารัณย์ |
ดี!!
-
Arlan|อารัณย์ |
ตามต่อไป
-
โรเบิร์ต
-
โรเบิร์ต
ส่วนนี่..คือคนที่คิดว่าจางลี่
-
โรเบิร์ต
จะส่งตัวมาให้เจ้านาย
-
Arlan|อารัณย์ |
โอเค
-
Arlan|อารัณย์ |
หึ!
-
. . .
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
สวัสดีครับ
ผมชื่อทริคครับ หรือจะรู้จักผมในชื่อว่า พี่ทริค
มือสมัครเล่น นักเขียนอิสระ...จริงๆผมก็ทำงานเขียนมาได้ 10ปี
ผลงานที่ผ่านมา 10 ปี ผมสนใจเรื่องวาย
ดังนั้นอิมเมจแต่ละคนที่ผมเอามา... เป็นแค่การสมมุติเท่านั้น
ไม่มีเกี่ยวกับตัวจริงของเขาแต่ประการใด
ใครไม่ชอบก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย
ผลงานเขียนของผมก็ยงคังต้องปรับปรุงแก้ไข พยายามเก็บเกี่ยวความรู้ต่อไป
เรื่องบางเรื่องอาจะมีแรงบันดาลใจจากหลายๆ เหตุการณ์
ไม่ว่ากันนะครับ ไงก็เข้ามาติชมผมได้นะครับผม
----------------------------------------------------------------
ติดตามผมได้ในช่องทางนี้ แบบ 24.ชมกันเลยทีเดียว
https://th-th.facebook.com/AekBestOilIkkew/
-----------------------------------------------------------------
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น