ตอนที่24 พ่อตา แม่ยาย
หลังจากที่อันเดรียและพะพายพูดคุยกับพอร์ชเสร็จแล้ว ก็พาพะพายมาที่ร้านอาหารที่เขาได้จองไว้แล้วก่อนหน้านี้แล้ว
ณ ร้านอาหาร
“คุณมาที่นี่ทำไมคะ” พะพายเอ่ยถามอันเดรียเพราะที่ที่อันเดรียพาเธอมานั่นก็คือร้านอาหารของครอบครัวของเธอนั่นเอง
“ผมก็พาคุณมาทานข้าวไงครับ” อันเดรียตอบพะพาย
“ไม่ใช่ว่านัดคุณพ่อกับคุณแม่ฉันไว้นะ อย่าให้รู้ทีหลังนะ”
“คิดมากน่าคุณ ไม่มีอะไรหรอกแค่มาทานข้าวเอง” อันเดรียรีบเดินนำพะพายเข้ามาในร้านอาหารทันทีเพราะกลัวเธอจะถามอะไรเขามากกว่านี้
“อ้าวนี่คุณ รีบเดินไปไหนคะ รอฉันด้วย” พะพายที่เห็นอันเดรียเดินไปจากเธอ เธอจึงรีบตามเขาไปทันที
“พะพาย!!” เสียงทุ้มใหญ่เรียกพะพาย
“คุณพ่อ คุณแม่ มาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ ไหนว่ากลับเดือนหน้าไงคะ” พะพายที่เห็นพ่อและแม่ของเธอทำตัวไม่ถูกเมื่อเจอพ่อกับแม่ของเธอ เพราะเธอยังไม่พร้อมที่จะตอบคำถามกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเธอและพี่ชายของเธอ
“สวัสดีครับ” อันเดรียรีบกล่าวทักทายพ่อกับแม่ของพะพาย
“นัดอามามีธุระอะไรรึเปล่าอันเดรีย” พอล พ่อของพะพายเอ่ยถามอันเดรีย
“อาว่าเราเข้าไปนั่งข้างในกันก่อนดีกว่านะ พายส่วนลูกมากับแม่ แม่มีเรื่องต้องคุยกับลูก” นารา แม่ของพะพายเอ่ยขึ้นพร้อมกับเรียกให้พะพายไปคุยกับตนแบบส่วนตัวเพราะเธอพอจะทราบเรื่องของพะพายและอันเกรีบอยู่ก่อนแล้ว เธอถึงได้รีบกลับมาคุยกับลูกสาวเธอให้รู้เรื่อง
“คะ / ครับ” พะพายและอันเดรียตอบพร้อมกัน ต่างคนต่างเดินเข้าไปข้างในร้าน โดยที่พะพายและแม่ของเธอแยกออกมาจากโต๊ะของอันเดรียและพ่อของเธอ
พะพาย talk
เมื่อพะพายเดินตามแม่ของเธอออกมาที่นั่งมุมร้านเธอก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามกับแม่ของเธอ
“ข่าวที่ลงในหนังสือพิมพ์ว่าลูกคบกับอันเดรียจริงใช่ไหมลูก” นารา ยิงคำถามที่เธออยากรู้ทันทีที่พะพายนั่งลง
“เอ่อ จริงคะ คุณแม่กลับมาเพราะเรื่องนี้หรอคะ”พะพายถามผู้เป็นแม่ออกไปด้วยความสงสัยเพราะเธอคิดว่าพ่อกับแมเธอคงไม่กลับมาเพราะเรื่องนี้แน่นอน
“แม่ไม่รู้นะว่าเรื่องระหว่างลูกกับอันเดรียไปถึงไหนกันแล้ว แต่เรื่องชื่อเสียงของอันเดรียที่แม่ได้ยินมาก็เอาเรื่องอยู่นะ ลูกคิดดีแล้วใช่ไหมพะพาย” นาราบอกสิ่งที่เธอหังวลกับพะพายเพราะเธอได้ยินเรื่องเกี่ยวกับอันเดรียมาบ้างแล้ว
“พายคิดดีแล้วคะ อันเดรียเขาพิสูจน์หลายๆอย่างให้พายรับรู้ว่าเขาจริงใจกับพายจริงๆคะ” พะพายตอบออกมาด้วยความมั่นใจและเชื่อมั่นในตัวของอันเดรีย
“แล้วบริษัทเกิดปัญหา พี่ชายเราหายไปทำไมถึงไม่บอกแม่กับพ่อล่ะลูก”
“พายคิดว่าพายจัดการได้คะ อีกอย่างพายไม่อยากรบกวนการเที่ยวรอบโลกของคุณพ่อกับคุณแม่นิคะ” พะพายตอบแม่ของเธอพร้อมกับเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้แม่ของเธอฟัง จนแม่ของเธอเริ่มที่จะเปิดใจและเริ่มเชื่อในการตัดสินใจของพะพาย
เมื่อพะพายพูดคุยกับแม่ของเธอเสร็จแล้วเธอและแม่ของเธอก็เดินมายังโต๊ะอาหารของอันเดรียและพ่อของเธอทันที
“อ้าวคุณมาพอดีเลยผมกำลังจะให้คนไปตามมาทานข้าวพอดี”ทันทีที่เธอและแม่ของเธอเดินเข้ามาพ่อของพะพายก็เรียกให้เข้ามาทานข้าวในทันที ทำให้พะพายแปลกใจเล็กน้อยว่าทำไมพ่อของเธอและอันเดรียถึงได้นั่งคุยกันอย่างถูกคอได้ขนาดนี้
“คุยเสร็จแล้วคะ เรียบร้อยดีคะ” นาราตอบผู้เป็นสามีทันที
“นี่คุณ คุยอะไรกับคุณพ่อของฉันคะ ทำไมท่านดูอารมณ์ดีจัง” พะพายที่เดินตามมารีบเข้าไปนั่งข้างอันเดรียแล้วกระซิบถามชายหนุ่มทันทีด้วยความแปลกใจ
“ก็แค่พูดความจริงไงคุณ ทานข้าวเถอะเดี่๋ยวกับข้าวจะเย็น” อันเดรียตอบพะพาย
“ทานเยอะๆนะครับคุณอา” อันเดรียตักแกงมัสมั่นให้แม่ของพะพายพร้อมบอกด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อม
“คุณองคุณอาอะไรกันลูก เรียก พ่อกับแม่เหมือนพะพายเลยลูก” นารา บอกอันเดรียพร้อมกับส่งยิ้มให้กับเขา
“ครับ คุณแม่”
“ดีมากจ๊ะ ทานข้าวต่อเลยลูกเขย” นาราเอ่ยแซวอันเดรีย
“ชิ! หมั่นใส้” พะพายบ่นออกมาเบาด้วยความหมั่นใส้อันเดรีย
“อย่าลืมที่สัญญากับพ่อไว้นะอันเดรีย ถ้าทำไม่ได้พ่อจะเอาลูกสาวพ่อคืน” พอล บอกกับอันเดรียด้วยสายจาที่จริงจัง
“ครับคุณพ่อ ผมสัญญาครับ”
หลังจากที่อันเดรียทานข้าวกับครอบครัวของพะพายเสร็จแล้วเขาก็มีงานด่วนจึงไ้ขอตัวออกมาก่อนโดยที่พะพายได้ขออยู่กับพ่อและแม่ของเธอซึ่งเขาเอาก็เข้าใจและไม่ได้ว่าอะไรเธอเพราะเข้าใจว่าเธอคงอยากอยู่กับพาอแม่ของเธอบ้าง เขายอมรับว่าเธอคือคนแรกที่เขายอมและรู้สึกรักมากขนาดนี้มี่เขาไม่คิดว่าชีวิตนี้คงจะไม่เจอกับความรักอีกแล้ว
มาช้าแต่มานะคะทุกคน
แค่แก้ไขเนื้อเรื่องนิดหน่อยคะ เลยทำให้ได้อัพช้า
ขอบคุณทุกคนที่รอนะคะ
เดี๋ยวมายลี่มาแก้คำผิดให้นะคะ
Mind.ly