ต่อจากเรื่อง "จะรักหรือจะร้าย"

ลูกชายของฉันพูดขึ้นไปพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ

ซิสที่สไปร์พูดถึงก็คือลูกติดของพ่อของเค้า

ฉันยกมือขึ้นลูบหัวเค้าอย่างนึกเอ็นดู

ฉันพยายามที่จะไม่ด่าว่าลูกด้วยถ้อยคำรุนแรงแต่จะเน้นที่การให้เหตุผลกับเค้า..

บางครั้งคำพูดดีๆซักคำคงทำให้เค้าเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการจะสอนมากกว่าการที่เราดุเค้า

อย่างเรื่องการพูดถึงเกอเกอ..

แฝดพี่อย่างสมายไม่ยอมน้อยหน้ารีบเดินเข้ามาจับมือของฉัน..

ฉันจูงมือเด็กทั้งสองเข้าไปในบ้านของเกอเกอ

ซึ่งก้าวขาเข้าไปในบ้านก็พบกับเกอเกอที่กำลังจะขึ้นบันไดไปชั้นบนพร้อมกับผู้หญิงคนนึง

เกอเกอมองฉันสลับกับทั้งแฝดที่มากับฉัน

✧\(>o<)ﾉ✧(≧▽≦)♡(> ਊ <)♡(≧▽≦)✧\(>o<)ﾉ✧

. . .

หลังจากที่ฉันเล่าเรื่องคร่าวๆให้เกอเกอฟัง

ปฏิกิริยาตอบกลับของเค้าก็เป็นตามที่ฉันคาดเดาไว้

ฉันก้มหน้าลงเพื่อเก็บสีหน้าเศร้าของตัวเอง

จันทร์เจ้ายื่นมือมาจับมือฉัน..

จันทร์เจ้าอ้าแขนรอเด็กที่วิ่งเข้ามาพร้อมกับผู้ชายคนนึง

ผู้ชายที่ชื่อวินยิ้มเจือนๆ

และหันมาทักทายฉัน

หนูยิ้มหันมาจับมือฉันไว้แน่น

หนูษาจูงหนูยิ้ออกไปโดยที่สไปร์ก็เดินตามทั้งสองคนไปด้วย

ฉันได้แต่มองเด็กทั้งสองที่เดินออกไป

ฉันถอดหายใจออกมาเฮือกใหญ่..

และตอบตกลงที่จะเล่าเรื่องทุกอย่างให้พวกเค้าฟัง

✧\(>o<)ﾉ✧(≧▽≦)♡(> ਊ <)♡(≧▽≦)✧\(>o<)ﾉ✧

ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อนᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ

@ผับ

มันทำท่าส่งจูบให้ฉันซึ่งฉันก็ได้แต่ส่านหัวให้กับความเพี้ยนของมัน

และออกจากผับไปที่รถของตัว

ในขณะที่ฉันยกมือขึ้นทุบบริเวณต้นคอตัวเองเพื่อคลายเมื่อยเมื่อเหลือบตาขึ้นมาอีกทีก็พบกับชายกลุ่มหนึ่งที่ยืนดักอยู่

เบื่อคนพวกนี้ชะมัด..

ฉันเดินผ่านพวกมันออกมา

ซึ่งก็มีคนนึงในนั้นยื่นมือมาจับมือฉันแถมยังเอาน้ำอะไรซักอย่างที่ติดมากับมือมาโดนแขนฉัน!

พรึ่บ!เปี๊ยะ!

ฉันสะบัดมือออกและตบมันไปที่นึง

ตุบ!

ฉันถีบมันที่กำลังวิ่งเข้ามาหาฉัน

คนที่เหมือนจะเป็นลูกพี่ของพวกมันออกคำสั่ง

ซึ่งฉันก็แอบหวั่นๆ

เพราะพวกมันก็มีกันมากโข

3 นาทีผ่านไป

ฉันเริ่มเบามือลงเพราะรู้สึกหมดแรงและเวียนหัว..

คิดไว้แล้วเชียว..

พวกเล่นสกปรก

ฉันถอยหลังออกไปเรื่อยๆ

ตุบ!

ฉันถูกใครก็ไม่รู้ที่ถอยไปชนรวบเอวของฉันไว้

เค้าดึงฉันไปอยู่ข้างหลังฉันก่อนที่จะพาไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ใกล้ตรงนี้

ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเพราะน่าจะเกิดจาการเมายา

ฉันรู้สึกว่าเวลาผ่านไปนานมาก..

จนในที่สุด..

ฉันดึงมือของเค้าออก

และดันตัวลุกขึ้นเมื่อรู้สึกดีขึ้นแล้ว

ตอนนี้พวกนั้นหายไปจนหมด

ฉันเดินผ่านเค้าที่กำลังอึ้งและเดินไปที่รถตัวเอง

เค้ายังคงเดินตามฉันมา

ฉันหยุดอยู่กับที่และมองเค้าอย่างไม่สบอารมณ์

ฉันก้าวขาเดินต่อซึ่งเค้าก็ยังคงเดินตามเซ้าซี้ไม่เลิก

ฉันรีบขึ้นรถและปิดประตูใส่เค้าก่อนที่เค้าจะได้พูดอะไรไปมากว่านี้

✧\(>o<)ﾉ✧(≧▽≦)♡(> ਊ <)♡(≧▽≦)✧\(>o<)ﾉ✧

@บนรถ

ก่อนหน้านี้ที่ยังไม่ได้ขับรถออกมารู้สึกดีขึ้นแล้วแท้ๆ

ทำไมตอนนี้กลับมึนหัวขึ้นมาอีกแล้วล่ะ

ฉันยกมือขึ้นกุมขมับโดยที่ยังใช้อีกมือจับพวงมาลัยและควบคุมรถต่อไป

ทางแถวนี้ค่อนข้างเปลี่ยวถ้าจอดก็คงจะอันตรายป่าวๆ

ถึงจะพูดไปอย่างนั้นก็เถอะ

หลังจากที่ฉันเอามือที่กุมขมัยออกและเงยหน้าขึ้นมาสนใจทางข้างหน้าต่อ

แสงไฟจากรถคันอื่นส่องโดนหน้าของฉัน

และทุกอย่างก็มืดดับไป

✧\(>o<)ﾉ✧(≧▽≦)♡(> ਊ <)♡(≧▽≦)✧\(>o<)ﾉ✧

To be continue