วันเวลาแห่งการเก็บเกี่ยวได้ผ่านพ้นไป..
วันพรุ่งนี้ ก็จะเป็นการสอบประจำเดือน ซึ่งเป็นการยืนยันว่าเหล่าเด็กปี 1 มาที่นี่ครบเดือนแล้ว และถึงเวลาที่พวกเขาจะได้แสดงผลลัพธ์ของมัน..
และเพราะเป็นการสอบแรก ทุกคนจึงจริงจังกันมาก..
และในวันพรุ่งนี้ก็จะมีการ์ดใหม่อัปเดทเข้ามาที่ร้านขายการ์ด แต่สิ่งที่น่าตกใจก็คือ ระบบการจัดส่ง
มีเรือ 3 ลำ กับ ฮอลิคอปเตอร์อีก 7 ลำคุ้มกันและทำการจัดส่งในครั้งนี้..
มันอาจจะดูเวอร์ แต่ถ้าลองประเมินจากราคาของการ์ดแต่ละใบแล้ว มันก็ดูกลายเป็นเรื่องปกติไปเลย..
แค่ Rare Card ธรรมดา 1 ใบ ก็ทำให้คนธรรมดาอยู่ไปไปหลายเดือนหรืออาจเป็นปี..
ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามันถูกส่งมาหลายร้อยหลายพันใบ.. คงเป็นเงินที่แทบประเมินมูลค่าไม่ได้..
เทปเปที่รู้เรื่องนี้ก็ไม่ได้สนใจอะไร.. เพราะการ์ดที่นำเข้ามาใหม่ไม่ได้มีสิ่งที่เขาต้องการ อาจจะมีไม่กี่ใบ แต่มันไม่่ใช่สิ่งจำเป็นแบบเร่งด่วนที่ต้องใช้ตอนนี้..
"น่าเสียดาย.. ขาดอีก 300 ก็จะครบ 5,000 แล้วเชียว.."
หลังจากจัดการกับเด็กปี 2 หอบลูคนสุดท้ายของวันนี้ เทปเปก็ถอนหายใจเบาๆ..
แน่นอนว่าพวกปี 2 ปี 3 ต้องมี DP มากกว่าปี 1 เขาจึงเล็งไปที่พวกนั้นมากกว่า..
แต่เพราะการท้าดวลแบบต่อเนื่องทำให้อันดับของเขาเพิ่มขึ้นไม่หยุด และคะแนนใน Rank ของเขาก็แซงหน้าคนอยู่หอบลูไปหลายคนแล้วด้วย..
ดังนั้นเขาจึงมั่นใจว่าหากการสอบประจำเดือนเป็นไปได้ด้วยดีเขาจะต้องได้เลื่อนหออย่างแน่นอน..
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรอยู่น่ะ"
เสียงอันคุ้นเคยดังมาจากด้านข้าง..
"ก็เปล่าหรอก แค่คิดว่าการสอบพรุ่งนี้คงน่าสนุกน่ะ"
"กับคนที่ไล่ท้าดูเอลโอเบลิคและชนะมาตลอดทั้งเดือนอย่างนายคงเป็นเรื่องง่ายๆล่ะสิ"
อาสึกะแซะเขาเบาๆ..
"หึๆ ไม่หรอก จริงๆฉันคิดว่าจะใช้เด็คอื่นตอนสอบน่ะ"
"นี่นายคิดจะเล่นอะไรแผลงๆอีกแล้วสิ"
"อย่ากล่าวหากันสิ.. ก็แค่อยากทำให้มันสูสีน่ะ.. อืม ไม่สิ บางทีคงขึ้นอยู่กับอีกฝ่าย.. แต่ก็มีคนที่น่าสนใจอยู่ในหอราเหมือนกัน.."
"จะว่าไปก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน ว่าหอรามีผู้ใช้ Rare Card มังกรแดงอยู่ด้วย.. นายพอจะรู้เรื่องรึเปล่า"
"นั่นสิ ยังไงกันนะ.."
อาสึกะคิ้วกระตุก..
"รู้มั้ยว่าไอ้นิสัยที่ชอบทำเป็นอุบอิบนี่มันน่าหมั่นไส้มากเลย"
"ก็ไม่ใช่ว่าเทพธิดาของชั้นปีจะมาให้แกล้งบ่อยๆนี่จริงมั้ย.."
"น นาย!"
ฮ่าๆๆ
ในช่วงที่ผ่านมา เทปเปกับอาสึกะค่อนข้างสนิทกันมากขึ้น.. โดยเฉพาะเมื่อพูดคุยกันเรื่องการ์ดและการจัดเด็ค.. ทั้งคู่มีอีเมลและเบอร์ของกันและกันเพื่อใช้ติดต่อกันได้เสมอ..
ทั้งจุนโกะและโทโมเอะจะได้เจอกันบ่อยๆตอนเรียนและตอนทานข้าวเที่ยงทำให้พวกเขาสนอทกันไปโดยปริยาย..
ผู้ชายหลายคนอิจฉาเขาที่เข้าใกล้สาวงามทั้ง 3 ได้..
ขณะเดียวกันก็ตัดสินเขาจากชุดไม่ได้ เพราะต่อให้อยู่รา-เยลโล่ ฝีมือของเขาก็อยู่ในระดับสูงในเกาะนี้..
แม้แต่ หอบลูปี 3 ก็ยังถูกเขาจัดการมาแล้วหลายคน..
แต่ก็มีอีกมากที่เขายังไม่ได้ดวลด้วย..
1 ในนั้นคือ ไคเซอร์ เจ้านั่นยังไม่ปรากฏตัวต่อหน้าเขา.. และเขาเองก็ไม่คอดจะไปท้าทาย เพราะมันค่อนข้างน่ารำคาญ..
แต่ถ้าได้ DP สมน้ำสมเนื้อก็ค่อยน่าสนใจหน่อย..
พวกวิญญาณการ์ดเองก็ทำตัวสงบเสงี่ยมบ้างแล้ว..
โดยเฉพาะเจ้างูดำที่พอแพ้ควีนก็เหมือนจะเงียบไป แต่ถ้าได้พูดก็น่ารำคาญเหมือนเดิม..
ช่วงหลังๆบรามาไม่ค่อยปรากฏตัว.. ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่..
แต่ก็นั่นแหละ ยังไงมันก็อีกนานกว่าเรื่องวุ่นๆจะเกิดขึ้น..
มั้งนะ..
"โอ้.. เสร็จแล้วสินะ"
เทปเปที่กลับมาถึงห้องก็เข้าไปดูที่เครื่องสร้างการ์ดของเขา..
ตอนนี้มีการ์ดหลายใบถูกสร้างขึ้นและวางอยู่ในช่องบ่งบอกว่ามันเสร็จสมบูรณ์แล้ว..
แต่ส่วนมากจะเป็นการ์ดเวท/กับดัก ที่ใช้กับมอนสเตอร์เผ่าพืช และมอนสเตอร์พืชอีกหลายใบ..
มันคือ เด็คการ์ดพืชที่มี Black Rose Dragon เป็นคีย์โดยเฉพาะ.. บอกตามตรงว่าเขาเองก็เคยคิดจะเล่นเด็คพืชตอนมายังโลกนี้.. แต่เพราะตอนนั้นยังไม่พร้อมและไม่มีมอนสเตอร์พืชดีๆ และไม่อาจสร้างการ์ดได้ เทปเปจึงได้เลือกไซเบอร์แองเจิล+นางฟ้าแทน..
และเขาก็ใช้มันจนชินมือแล้วด้วย เลยไม่อยากจะเปลี่ยน..
แต่ การ์ดพวกนี้ก็มีประโยชน์กับคนที่ใช้เด็คพืชล่ะนะ..
.
.
.
วันรุ่งขึ้น ปี 1 ทุกคนตื่นเช้าไปยังห้องเรียนเพื่อรอสอบข้อเขียนกันเพราะบางคนก็ไม่รู้ว่าในการสอบดูเอลจะทำได้ดีรึเปล่า..
แต่เทปเปที่ไม่ได้สนใจเท่าไหร่จึงมาเกือบเวลาเริ่มสอบเท่านั้น..
ผู้คุมสอบคือ ไดโคคุจิ อาจารย์สอนวิชาเล่นแร่แปรธาตุ และผู้ดูแลหอเรด.. เป็นคนที่เทปเปสนใจมากทีเดียว.. เพราะวิชาของเขาใช้ได้จริงถ้าเป็นผู้ที่แตกแขนงในความรู้..
ข้อสอบมีทุกวิชา และมันก็ไม่ได้ยากอะไรสำหรับคนที่สามสรถเพิ่มขีดความสามารถของสมองได้..
แค่อ่านครั้งนึงก็จำได้หมด.. แถมยังเพิ่มการคิดและการตอบสนองทำให้เขาสามารถคิดได้หลายๆอย่างอย่างรวดเร็ว..
นั่นทำให้เทปเปวางปากกาตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรกและนั่งหลับเงียบๆ แม้แต่มิซาวะผู้คงแก่เรียนก็ไม่สามารถทำแบบนี้ได้.. บทเรียนของที่นี่ยากกว่าระดับชั้นปี 2-3 ชั้น และที่เป็นปัญหากับหลายๆคนคงเป็นภาษาต่างประเทศ..
แต่ก็ยังมีพวกที่ไม่สนข้อเขียน กะจะไปใส่สุดในการดูเอลอยู่..
ก็อย่างจูไดที่พึ่งมาถึงเมื่อกี้นี้ ซึ่งเหลือเวลาแค่ 20 นาที เขาช่างเป็นคนที่มีความมั่นใจเสียจริง..
คนอื่นคิดกันแบบนั้น..
แต่จริงๆมันตื่นสายน่ะ..
.
.
.
"ไปๆๆ เร็วเข้าๆ!"
พอส่งข้อสอบเสร็จนักเรียนหลายคนก็วิ่งกรูกันออกไป
พวกนั้นคงอยากจะไปซื้อการ์ดใหม่มาเสริมเด็คของตัวเองก่อนจะสอบนั่นแหละ..
"ดูสบายใจจังเลยนะ" มิซาวะ
"กังวลไปจะได้อะไร ดาบที่รีบร้อนชักออกจากฝักโดยไม่รู้ว่าจะฟันอะไร มันมีแต่ความลังเล ดาบแบบนั้นฟันใครไม่เข้าหรอกนะ.."เทปเป
"ยังชอบพูดสำบัดสำนวนเหมือนเดิมเลยนะนาย.. ว่าแต่ไม่สนใจหรอ มีการอัปเดทการ์ดใหม่เข้ามาด้วยนะ ซีรี่ย์ Cyber Angel ก็มีการ์ดใหม่ด้วยไม่ใช่รึไง?"มิซาวะ
"แต่ก็ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆนิ เอาไว้หลังสอบเสร็จค่อยไปดูก็ได้.."เทปเป
"นั่นสินะ ว่าแต่เจ้าพวกนั้นจะไหวมั้ยเนี่ย"
มิซาวะมองไปที่จูไดกับโชที่ยังหลับอยู่ในห้องเรียน..
"บางทีถ้าไม่ปลุกก็คงตื่นไม่ทันสอบตอนบ่ายละนะ"
"ช่วยไม่ได้แฮะ"
มิซาวะเลยไปปลุกทั้งคู่..
ส่วนเทปเป.. เขาเองก็กะว่าจะไปดูที่ร้านขายการ์ดซะหน่อย..
และระหว่างทางก็เจอกับอาสึกะและ 2 สาวยืนอยู่..
"หืม ทำอะไรกันน่ะ พวกเธอไม่ไปเตรียมตัวหรอ?"
"จริงๆว่าจะไปดูที่ร้านขายการ์ดก่อนน่ะ แล้วคิดว่านายจะต้องไปด้วยแน่พวกเราก็เลยมารอที่นี่" อาสึกะ
"งั้นหรอ.."
"แต่จริงๆคุณอาสึกะก็แค่อยากมารอนายน่ะ"จุนโกะ
"จุนโกะ!"
เทปเปยิ้มบางๆ
"งั้นก็ไปกันเถอะ.."
แต่ในตอนนั้นเอง ที่มีหญิงสาวผมสั้นสีขาวเงินใบหน้างามดวงตาจริงจังเรียวคมและมีบรรยากาศคล้ายอาสึกะเดินเข้ามาหาพวกเขา และจ้องมองไปยังเทปเป..
"ฉันจะแสดงให้คุณเห็น.. ว่าฉันแข็งแกร่งขึ้นแค่ไหน.."
คำพูดของเธอค่อนข้างจริงจังและส่งความมุ่งมั่นผ่านสายตามายังเทปเป..
ทั้งคู่จ้องกันตาไม่กระพริบจนแม้แต่พวกอาสึกะก็ยังสงสัยว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นใคร..
"งั้นฉันจะรอดู.."
เธอพยักหน้าก่อนจะเดินจากไป.. ออร่าจริงจังและบรรยากาศที่เตรียมจะสู้ของเธอเหมือนกับนักดาบที่เตรียมจะชักดาบไม่มีผิด!
"อะไรกันน่ะ ผู้หญิงคนนั้น คนรู้จักงั้นหรอ?" จุนโกะ
แน่นอนว่าทั้ง 3 สาวสนใจคำตอบของเทปเป..
"ก็.. เป็นคนที่น่าสนใจล่ะนะ.."
เทปเปเผยแววตาคมออกมา..
ซึ่งพวกเธอก็รู้ดีว่ามันหมายถึงคนที่คู่ควรจะทำให้เขาตื่นเต้นได้..
ทั้ง 3 คนมายังร้านขายการ์ด แต่เหมือน Pack การ์ดใหม่จะถูกซื้อไปหมดแล้ว.. ดังนั้นพวกเขาจึงสอบถามเรื่องข้อมูลของการ์ดที่อัปเดทเข้ามาแทน..
"งั้น Pack ของ Cyber Angel ก็ยังเหลืออยู่สินะครับ" เทปเป
"ใช่แล้วล่ะ แต่ของวันนี้น่ะหมดแล้ว เพราะงั้นถ้าจะลุ้นก็เอาไว้พรุ่งนี้เถอะนะ"
คุณโทเมะ ที่เป็นพนักงานขายการ์ดที่นี่มานานพูดขึ้นอย่างยิ้มๆ.. ผลจากการสร้างความสัมพันธ์กับบุคลากรในโรงเรียนทำให้เทปเปมีคนรู้จักมากทีเดียว..
"งั้นถ้ามี Cyber Angel การ์ดเข้ามาก็บอกทีนะครับ"
"จ้า ไม่ต้องห่วงหรอก กับลูกค้าชั้นเยี่ยมอย่างเธอฉันบริการดีอยู่แล้วล่ะนะ หุๆๆ"
จากนั้นพวกเขาก็ออกมาทานข้าวเที่ยงกัน..
"นายเนี่ยรู้จักคนไปทั่วจริงๆนะ" อาสึกะ
"ก็เฉพาะบุคลากรสำคัญน่ะ เวลาจะทำอะไรมันจะได้สะดวกไง"เทปเป
"อะไรที่ว่านั่น มันคงเป็นเรื่องดีใช่มั้ย?"
"นี่เธอเห็นฉันเป็นคนยังไงกัน"
ถึงเทปเปจะหล่อมาก และในสายตาคนอื่นจะเป็นสุภาพบุรุษและค่อนข้างเพรียบพร้อม แต่จริงๆแล้วเขาเป็นคนสบายๆและค่อนข้างจะเลือดร้อนไม่น้อยพอเกี่ยวกับดูเอล..
ทุกคนที่ด้ดวลกับเขาจะจิตใจลุกไหม้จนจิตวิญญาณร่ำร้อง และแม้จะแพ้ แต่พวกเขากลับไม่ได้รู้สึกผิดหวังหรือเสียใจขนาดนั้น.. แต่เหมือนมีบางอย่างปลุกเร้าให้พวกเขาพยายามต่อไป..
นั่นเป็นเหตุผลที่เทปเปเข้ากับคนอื่นได้ง่าย และไม่ค่อยมีคนเกลียดเขาในฐานะดูเอลิส..
แต่ในฐานะผู้ชายคนนึง เขาเป็นคนที่ถูกผู้ชายทั้งโรงเรียนอิจฉามากที่สุด.. และเป็น 1 ในผู้ชายหน้าตาดีที่สาวๆอยากได้มาเป็นแฟนมากที่สุดเช่นกัน..
นั่นเลยทำให้เมื่อเขาอยู่กับพวกอาสึกะ คนอื่นๆจึงไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะรัศมีมันแทงตาเกินไปถ้าไม่ใส่ Optus Zero
.
.
.
การสอบดูเอลประจำเดือนของปี 1 จัดขึ้นที่โรงยิม เวลาบ่าย 2
ยิมนี้ค่อนข้างกว้างและจุคนได้ทั้ง 3 ชั้นปี สนามด้านล่างมีฟิลด์ดูเอล 6 ฟิลด์ และการสอบประจำเดือนก็จะทำทีละ 6 คู่พร้อมกัน..
โดยเริ่ม หอละ 2 คู่ (รวมเป็น 6)
เพราะผู้ประเมินจะต้องจับตาดูการดวลอย่างละเอียด และผู้ประเมินแต่ละคนก็มีหอที่ตนเองรับผิดชอบประเมินอยู่แล้วด้วย..
"เราเป็นคู่สุดท้ายหรอ.."
เทปเปมองอีเมลแจ้งเตือนลำดับในการสอบคือหมายเลข 1
ยิ่งหมายเลขน้อยยิ่งหมายความว่าผลการเรียนและคะแนนดี ซึ่งทั้งหมดรวมไปถึงสถิติการดวลต่างๆที่ถูกประมวลผลเป็นคะแนน..
และในหาราเขาคืออันดับ 1 ส่วนคู่ประลองเขาไม่รู้.. แต่คิดว่าคงสมน้ำสมเนื้อ ไม่งั้นคงไม่ได้เลื่อนหอกันพอดี..
"อืม.. จะเอายังไงดีนะ"
__________________
ผมไปหาเด็คพืชแปป ต้องจำลองการดวลแล้วแบบ ยังไม่มีข้อมูลการ์ด ฮ่าๆ
___________________