อยากเป็นคุณป๋า ..
× 0
× 0
× 0
น้ำหนาว บอกทางมาตินจนถึงตลาดนัดพอดี ซึ่งเป็นตลาดนัดที่อยู่หลังมหาลัยของน้ำหนาว หรือที่นักศึกษามักเรียกว่า ตลาดหลังมอ นั้นเอง!
"นั้นไง ถึงแล้วค่ะพี่มาติน จอดรถไว้ตรงนี้ก็ได้ค่ะเดี๋ยวเราเริ่มเดินจากตรงนี้ไปเลย!"
"ครับคุณหนู"
"ตื้นเต้นขนาดนั้นเลย"เควินเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของน้ำหนาว
"ค่ะ ดูสิค่ะวันนี้มีเเต่ร้านขายของกินเต็มไปหมดเลย เดี๋ยวหนูจะกินให้พุงกางเลย (^^)"
"หึ หึ " เควินหัวเราะในลำคอเห็นน้ำหนาวเอามือลูบท้องตัวเองทำท่าประกอบด้วย
"เชิญครับนาย"มาตินลงมาเปิดประตูใหเควิน
"เชิญครับคุณหนู"อีริคลงมาเปิดประตูให้น้ำหนาว
"ขอบคุณค่ะพี่อีริค😁😁😁"
หึ!!พี่อีริค พี่มาติน งั้นหรอที่กับเขาเรียกคุณ ให้มันได้อย่างงี้สิยัยเด็กน้อย ...
ด้านของมาตินและอีริคที่เห็นนายของตน ทำให้เสียวสันหลังวาบ
"คุณหนูครับเรียกแค่ชื่อของพวกผมก็พอครับ ไม่ต้องมีพี่ก็ได้"มาตินพูดกับน้ำหนาว
"ได้ไงกันค่ะ พวกพี่ๆเเก่กว่าหนูตั้งหลายปี"
"เอาตามที่พวกมันพูดนั้นเเหละ!! ขืนเธอเรียกพวกมันว่าพี่อีกพวกมันเเหละจะโดนดี!!"
"พี่เควินใจร้าย ชิล์ไปดีกว่า" น้ำหนาวตั้งท่าจะวิ่งไปเเต่เควินคว้ามือเอาไว้พร้อมเอ่ยดุน้ำหนาว
"อย่าวิ่งเดี๋ยวล้ม"
"งื้อออ ก็หนูหิวฮ่า!! (╯︵╰,)"
"ไม่ต้องมาเถียง หิวก็เดินไปดีๆ"
"ชอบดุเหมือนป๊าเลย เวลาเด็กๆหนูชอบวิ่งเเล้วป๊าก็ดุ"
"ไม่ได้อยากเหมือนป๊า แต่อยากเป็นป๋ามากกว่า" เควินพูดพลางเดินนำน้ำหนาวไป ทิ้งให้น้ำหนาวยืนงง ตั้งนาน สอง นานจนมาตินเอ่ยเตือน
"คุณหนูครับ ไปเถอะครับ นายไปนู้นเเล้ว"
"มาร์ตินก็ดูพี่เควินดิ อยากเป็นป๋าของน้ำหนาวทำไมกัน หนูมีป๊าคนเดียวพอล่ะ ไม่เอาพี่เควินหรอกขี้ดุ อย่างงั้นหนูไม่เอาหรอก"
"5555 " อีริคหัวเราะร่า เมื่อได้ยินน้ำหนาวพูด
"เออ ไปครับคุณหนู เดี๋ยวโดนนายดุอีก"มาร์ตินบอกน้ำหนาวเเล้วทั้งสามก็เดินไปหา เควิน
"เธอจะกินอะไร"
"พี่เควินอยากกินอะไรละค่ะ"
"ฉันตามใจเธอ"
"งั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านนู้นละกันค่ะ ไปค่ะ" น้ำหนาวพูดเสร็จก็คว้ามือเควินเเล้วเดินออกไปอย่างลืมตัว!!
พอเกือบถึงหน้าร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำหนาวที่นึกขึ้นได้ ก็ปล่อยมือเควิน
"หนูขอโทษ หนูลืมตัว เเฮร่ๆ"
"ไม่ได้ว่าอะไรหนิ ไปสิร้านนี้ใช่ไหม"
"ค่ะ "
"พวกแกไปหาอะไรกิน ก่อนเหอะไม่ต้องมาเฝ้าฉันตามสบายกันเลย เเล้วค่อยไปเจอกันที่รถ"
"ครับนาย" มาร์ตินเเละอีริครับคำของเควินเสร็จก็โค้งคำนับเเล้วก็พากันเดินออกไป
"พี่ค่ะๆ เอาเส้นเล็กเนื้อเปื่อย ลูกชิ้นหมู 1ชามค่ะ พี่เควินเอาอะไรดีค่ะ"
"เอาเหมือนเธอ"
"งั้นเพิ่มเป็น2ที่คะพี่"
"ได้ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ"
ประมาณ10นาที ก๋วยเตี๋ยวก็มาเสริฟ จากนั้นน้ำหนาวก็ตั้งหน้าตั้งตากินก๋วยเตี๋ยวไป ระหว่างที่เธอกินเควินก็ลอบมองเธอบ่อยๆเขาชอบเวลาที่น้ำหนาวไม่เกร็ง ไม่ว่าเธอจะลุก จะนั่ง หรือทำอะไรก็ตาม ล้วนเกิดจากธรรมชาติล้วนไม่ได้แต่งเเต้มอะไรเลย ไม่เหมือนกับพวกผู้หญิงที่พยายามเข้าหาเขาที่มีเเต่ความ เสแสร้ง ที่เห็นแก่เงินเขาทั้งนั้น
"พี่เควินอิ่มเเล้วหรอค่ะ" น้ำที่เห็นเควินนั้งเหม่อก็ถามชายหนุ่ม
"อืม"
"ค่ะ งั้นหนูเรียกพี่เขามาเก็บเงินเเล้วนะค่ะ"
"อือ"
"พี่ค่ะๆ เก็บเงินด้วยค่ะ" จากนั้นก็มีพนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาเก็บเงิน
"สองชาม 80บาทค่ะ น้ำหนาวกำลังหยิบเงินเเบงค์100ในกระเป๋ามาจ่าย เเต่ช้ากว่าเควินที่จ่ายเเบงค์500ให้กับพนักงานเเล้วพูดว่า
"ไม่ต้องทอน"
"ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญ ใหม่นะค่ะ"
"ขอบคุณนะค่ะ สำหรับค่าก๋วยเตี๋ยว" น้ำหนาวพูดขึ้นหลังจากที่เดินออกมากจากร้านก๋วยเตี๋ยว
"อือ.. "
