ซิลเวียต้องถอยออกมาเมื่อจู่ๆเจ้าสัตว์ประหลาดตัวสุดท้ายปลดปล่อยออร่าสีดำออกมา!
มันกระแทกเธอจนปลิวกระเด็นออกมาก่อนที่ร่างของมันจะปะทุเอาโคลนสีดำมากมายออกมาห่อหุ้มตัวเอง!!
กรรรรรรรสสสสาาาาวว!!!
เสียงร้องที่ไม่เป็นภาษาดังออกมา!
ออร่าสีดำพุ่งขึ้นพร้อมกับพลังของมันที่ต่างไปจากเดิม!!
ซิลเวียรู้ได้จากสัญชาตญาณ.. ว่าตอนนี้เจ้านั่นแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเธอแล้ว!!
แกว้ก แกว้ก!!
หงส์ขาวบินเข้ามาข้างๆเธอก่อนจะกระพือปีกพุ่งเข้าใส่มันในทันที!!
พลังของมอนสเตอร์โลหะไม่อาจดูถูกได้ และเจ้าหงส์ขาวก็ขึ้นชื่อเรื่องความว่องไว!!
ปีกของมันคมกริบพุ่งเข้าหมายจะสะบั้นร่างของสัตว์ประหลาดตรงหน้า!!
ตึ้มมม!!
เสียงปะทะดังกึกก้อง!!
เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นหยิบเอาดาบจากที่ไหนไม่รู้มาป้องกันการโจมตีเอาว้ได้ทัน!!
ชวิ้งง!
เคล้ง!
ตุ้มม!!
มันสะบัดดีดหงส์ขาวจนปลิวกระเด็น!!
ซิลเวียตกตะลึงไม่แพ้กัน!
มันมองมาที่เธอด้วยแววตาแดงก่ำ และนั่นทำให้เด็กสาวรู้สึกกลัว..
'ไม่!!!'
บางอย่างตะโกนก้องในใจของเธอ..
และนั่นก็ทำให้เธอจับดาบในมือให้มั่นและเตรียมรับมือกับศัตรูตรงหน้า!
กราาาาสววว!!
สัตว์ประหลาดสีดำที่มีเขาแพะกระโจนเข้าใส่เธอพร้อมกับดาบในมือ!!
ซิลเวียต้องหลบ เพราะเธอไม่อาจเสี่ยงรับการโจมตีที่ดีดหงส์ขาวจนกระเด็นได้!!
ตุ้ม!!
พื้นที่เธอเคยอยู่แตกกระจายกลายเป็นหลุม!
ซิลเวียอดจะหลั่งเหงื่อไม่ได้ แต่เธอก็ไม่ได้ปล่อยโอกาสให้เสียเปล่า! ทิ่มแทงดาบในมือเข้าใส่หลังของมันที่เปิดโล่งในทันที!!
เคล้งงง!!
!!!
ผิวหนังของมันหนาจนแทงไม่เข้า! ซิลเวียถึงกับดวงตาเบิกกว้างเมื่อได้เห็นผลลัพธ์จากการโจมตีของเธอ!
ตุ่บ!
อั่ก!
เธอโดนมันถีบเข้าอย่างจังจนปลิวกระเด็นไปกระแทกกับกำแพง!!
กราสสสววว!!
มันยังร้องคำรามอย่างบ้าคลั่งและวิ่งเข้าใส่เธออีกครั้ง!!
และครั้งนี้ซิลเวียไม่อาจหลบได้อีก เธอจึงได้แต่ยกดาบขึ้นมาป้องกัน!!
เคล้งงง!!
ตึ้มม!!
เสียงปะทะดังลั่น!
ซิลเวียกัดฟันจนน้ำตาไหล! เธอได้ยินเสียงกระดูกหักดังลั่นเข้ามาในหัว!
ความเจ็บปวดวิ่งไปทั่วแขนขวาของเธอ ก่อนจะถูกดีดจนปลิวกระเด็นออกไปด้านข้าง!!
ฟิ้ว~~!!
ตุ้ม!!!
ร่างของเธออัดกระแทกเข้ากับเสาปูนต้นหนึ่งจนทะลุและพังลงมา!
แค่ก แค่ก..
เธอกระอักเลือดออกมาภายใต้หมวกเกราะ..
ถ้าหากเธอไม่ได้สวมชุดเกราะอยู่ป่านนี้คงจะตายไปแล้ว!
ซิลเวียรู้สึกไร้เรี่ยวแรง..
แขนขวาไม่รู้สึกอะไรเลย แขนซ้ายสั่นและกระดูกน่าจะร้าว.. แข้งขาขยับไม่ได้.. เธอทำได้เพียงแค่หมอบคลานตะเกียกตะกายอยู่กับพื้นเท่านั้น..
ตึ่ก ตึ่ก..
สัตว์ประหลาดแพะสีดำเดินมาอยู่ตรงหน้าเธอ..
มันเผยแววตาเหี้ยมเกรียมพร้อมกับดาบสีดำเล่มโตที่พร้อมจะฟาดันสังหารเธอ..
หากบอกว่าไม่กลัวเลยคงจะเป็นการโกหก..
ซิลเวียน้ำตาไหลออกมา.. ไม่ใช่แค่เพราะความเจ็บปวดจากบาดแผล.. แต่เธอยังไม่อยากตาย.. เธอยังเป็นแค่เด็ก 10 ขวบเท่านั้น และพึ่งจะได้กลายมาเป็นนักรบโลกกระจกเพียงแค่ 5 เดือน เธอยังมีอะไรอีกมากมายหลายอย่างที่อยากจะทำ.. มีคนหลายคนที่อยากจะอยู่ด้วยกัน.. แล้วทำไม..
'พ่อคะ แม่คะ.. เทปเป.. ช่วยด้วย..'
เธอสิ้นหวัง..
ในโลกกระจกแห่งนี้ไม่มีทางที่คนรู้จักของเธอจะเข้ามาได้..
ในช่วงเวลาสุดท้ายที่มันฟันดาบลงมา เธอไม่กล้าแม้อต่จะเปิดตาดู..
เธอหลับตาและ--
"จะยอมแพ้รึเปล่าครับ?"
เสียงหนึ่งดังขึ้นในสติและมุมมองที่มืดมิด..
ภาพของเด็กชายที่ยกยิ้มให้เธอในตอนที่เล่นหมากรุกกันได้ปรากฏขึ้น..
"ไม่มีทาง ขอฉันคิดก่อน"
เสียงของเธอตอบกลับไป..
และนั่นก็ทำให้เด็กชายยิ้มให้เธอ..
"ยิ้มอะไรกันเล่า"
"เปล่าครับ.. ผมก็แค่ดีใจน่ะ"
"หึ"
"อย่างพึ่งโกรธสิครับผมไม่ได้หมายความแบบนั้น"
ว่าพลางหลับตาลง..
"ถ้ายอมแพ้ มันก็จบกัน.. ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ถ้าเราไม่ตัดใจ ถ้าเรายังคงแสวงหา ยังคงมุ่งมั่น สุดท้ายเราก็จะพบคำตอบที่ตามหา.. ผมดีใจนะ ที่ซิลเวียเป็นคนไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เพราะผมค่อนข้างชอบคนแบบนั้น.."
คำพูดนั่นพร้อมกับรอยยิ้มหล่อๆของเขาเหมือนกับยาเสน่ห์ที่ผู้หญิงไม่อาจต้านทาน มันเหมือนสูตรโกงที่ทำให้ซิลเวียต้องเขิลอายและหน้าแดงทุกครั้งไป..
"แต่ว่าความพ่ายแพ้ก็คือความพ่ายแพ้.. รุกฆาต"
" อ๊าา!!"
"หุๆๆ จำไว้นะครับ 1 ในสิ่งสำคัญที่นักสู้ทุกคนควรพึงมีคือ การไม่ยอมแพ้ แต่ในการต่อสู้ย่อมต้องมีผู้ชนะและผู้แพ้.. ดังนั้น.. ถ้าหากไม่อยากแพ้ล่ะก็.."
"ก็แค่ชนะซะก็สิ้นเรื่อง.."
ซุ่มมมมมมม~~~~!!!!
เสาแสงสีขาวพวยพุ่งขึ้นจากร่างของซิลเวียที่นอนอยู่กับพื้น!!
กราาาสสวว!!
พลังมหาศาลที่ปลดปล่อยออกมาดีดจนเจ้าสัตว์ประหลาดแพะปลิวกระเด็นออกไปฝังในกำแพง!!
ตึ้มม!!
ซิลเวียค่อยๆลุกขึ้นมา แขนขวาของเธอห้อยต่องแต่ง ขณะที่มือซ้ายจับดาบแน่นและพยายามลุกขึ้นด้วยร่างที่สั่นเทา!
ออร่าสีขาวที่ระเบิดออกมานั้นเข้มข้นและมีพลังมากมาย!
วิ้งง!!
วงเวทสีขาวปรากฏขึ้นใต้ร่างของเธอ มันเป็นวงเวทของมิดชิลด้าไม่ผิดแน่ แต่อักขระด้านในกลับเป็นรหัสและโค๊ดแปลกประหลาดที่ไม่เคยมีจอมเวทคนไหนในโลกนาโนฮะเคยเห็น!!
"ฉัน.. จะไม่.. ยอมตาย.. อยู่ที่นี่.. ฉันยัง.. มีคน.. ที่ต้องกลับไปหาอยู่!!"
วิ้งงง!!
แสงสีขาวส่องสว่างออกมาจากร่างของซิลเวีย!
พวกมันรวมตัวกันที่เรเปียร์ในมืิอของเธอก่อนจะเผยให้เห็นรูปลักษณ์ใหม่!!
ตัวดาบยาวขึ้นและมีลวดลายโค๊ดบางอย่างสลักอยู่ บนกั่นดาบมีบางอย่างถูกติดตั้งลงไปเพิ่ม!
ช่องด้านหน้าสำหรับใส่การ์ดถูกเปิดออกก่อนจะมีตลับการ์ดสีขาวปรากฏขึ้นและใส่เข้าไป!!
ครึ่กๆ ตึ้ม!!
ปลอกกระสุนสีทองถูกดีดออกมาจากรูบนกั่นดาบ!!
เธอแทงดาบลงที่พื้นปรากฏคลื่นสีขาวพุ่งออกไปเสียบตรึงร่างของเจ้าสัตว์ประหลาดแพะไว้กลางอากาศ!!
สึ่บๆๆๆ!
กรราาาสสสววว!!
แขนขาของมันถูกตรึงเอาไว้จนขยับไม่ได้!!
ตอนนั้นเองที่เสียงการยิงกระสุนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง!!
ครึ่กๆ ตึ้มๆๆ!!
3 นัด!! นั่นคือจำนวนกระสุนที่ถูกยิงออกไป!!
ออร่าสีขาวถูกดูดมาเป็นเส้นแสงเข้าไปสถิตย์อยู่ที่ดาบในมือของเธอ!!
[Final Vent]
เสียงหนึ่งดังออกมาจากดาบของเธอ ตลับการ์ดสีขาวที่ถูกติดตั้งไว้กับดาบนั้นยิงการ์ดเข้าไปเสริมพลังให้การโจมตีเหมือนกับการยิงกระสุนของระบบคัลทริดจ์!! ไม่สิ ในตลับนั้นว่างเปล่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้มันคือสิ่งที่เกิดจากความตั้งใจอันแรงกล้าของซิลเวีย!!
"Divine.."
วงเวทสีขาวปรากฏขึ้นตรงหน้าของซิลเวีย!!
เธอง้างแขนซ้ายก่อนจะจ้วงแทงออกไปยังใจกลางของวงเวทเพื่อปลดปล่อยการโจมตีอันรุนแรงออกไป!!!
"Buster!!"
ซุ่มมมมม~~~!!!!
ลำแสงสีขาวขนาดใหญ่เท่ารถบรรทุกถูกยิงออกไป!!
ขนนกสีขาวร่วงหล่นตามเส้นทางและหมุนวนรอบลำแสงทำให้มันดูงดงามไม่น้อย!!
แต่พลังทำลายของมันกลับไม่ได้สวยงามเหมือนภาพลักษณ์!!
กราาสสสวววว!!!!
ด้วยการโจมตีอันรุนแรงที่อัดด้วยคัลทริดจ์ 3 นัด ต่แให้เป็นร่าง Survire(ร่างปีกไฟ/ปีกน้ำแข็ง) ก็คงไม่พ้นต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน!!
ป่าด้านหลังและสวนที่อยู่ในเส้นทางถูกทำลายจนเละ.. หากนี่เป็นโลกจริง ตระกูลอาริมะคงต้องเสียงเงินไม่น้อยในการซ่อมแซม..
เมื่อทุกอย่างจบลง.. ซิลเวียก็ไม่อาจประคองสติได้อีกต่อไป..
"ฉัน.. ชนะ.."
ตุ่บ..
ร่างของเธอร่วงหล่นลงไป แต่ไม่ใช่ที่พื้น..
ร่างในชุดสีดำเกราะสีม่วงใบหน้าเหมือนอสรพิษได้เข้ามารับร่างของเธอเอาไว้..
"ทำได้ดีมาก.."
เขาคืออีกคนที่มีพลังแบบเดียวกับเธิ นักรบของโลกกระจก!!
เขาค่อยๆโอบเอวเธอ และใช้อีกมือเอื้อมไปหยิบเรเปียร์ที่วิวัฒนาการของเธอขึ้นมาดูชมชั่วครู่ก่อนจะนำผลึกสีแดงทรง 6 เหลี่ยมขนาดพอดีมือออกมา..
"เธอยังเติบโตได้มากกว่านี้.."
ผลึกนั่นลอยหายเข้าไปในมณีที่อยู่บนดาบ และเริ่มการแก้ไขโค๊ดเปลี่ยนแปลงและปรับปรุงเพิ่มเติม..
ตอนนี้ดาบนี่ไม่ใช่แค่อาวุธง่อยๆสำหรับใส่การ์ดอีกต่อไป..
มันกลายเป็น Arm-Device ที่ติดตั้ง Cultridge System แถมยังมีตลับการ์ดติดตั้งเพิ่มเข้าไปมอบพลังให้โดยตรงโดยไม่ต้องผ่านการใช้การ์ดใดๆอีก..
โค๊ดเวทมนต์และโค๊ดจากการ์ดกำลังทำงานร่วมกันและเติบโตไปพร้อมๆกับซิลเวียตามการตั้งค่าของเทปเป..
ผลลัพธ์นี้เป็นอะไรที่เขาค่อนข้างพอใจ และเพราะข้อมูลใหม่ๆนี้จะใช้พัฒนาตัวเธอและสิ่งที่เขาจะสร้างต่อไปได้อีก..
เขาพาเธอกลับสู่โลกจริง..
เมื่อการแปลงร่างถูกยกเลิก ก็เผยให้เห็นร่างของเทปเปที่อุ้มซิลเสียอยู่.. น่าแปลกที่เธอไม่มีบาดแผลใหญ่ๆอยู่เลย มีแค่รอยฟกช้ำและอาการเหนื่อยล้าเท่านั้น..
'นี่คือความพิเศษของมอนสเตอร์โลกกระจกสินะ'
ในมณีจะมีโค๊ดพิเศษตัวหนึ่ง ทำหน้าที่เชื่อมต่อมอนสเตอร์กับผู้ใช้ ทำให้ผู้ใช้ได้รับพลังโดยตรงทีละนิดๆจากพวกมัน.. เทปเปคิดจะทำให้พลังของมอนสเตอร์เป็นของคนจริงๆโดยไม่ต้องยืมพลังผ่านพันธสัญญา..
และเท่าที่ดู ไม่ใช่แค่การฟื้นตัว แต่ซิลเวียก็ได้รับผลกระทบจากการรับพลังของหงส์ขาวมาด้วย..
ผมแถบนึงของเธอกลายเป็นสีขาว.. และ Linker Core ของเธอที่พึ่งถูกสร้างขึ้นก็กำลังรับเอาคุณสมบัติของหงส์ขาวเข้ามา อีกไม่นานเธอจะสามารถใช้พลังของหงส์ขาวได้ในร่างมนุษย์โดยตรง.. แต่นั่นก็คงต้องใช้เวลาหลายปี เพราะต้องค่อยเป็นค่อยไปในการทดลอง..
เทปเปพาเธอกลับไปยังห้องนอนและปล่อยให้เด็กสาวนอนหลับฝันดี.. ชัยชนะในวันนี้จะผลักดันให้เธอกลายเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ.. กลายเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งพอที่เขาจะปล่อยให้เธอสามารถเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวได้..
ต้องเข้าใจว่า ซิลเวีย เป็นขุนนาง และเธอมีหน้าที่สำคัญในการรับใช้ราชวงศ์ในประเทศ.. จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะขัดขืนคำสั่ง ยิ่งในฐานะอัศวิน เธอไม่มีทางยอมทำอย่างงั้นแน่..
และเพราะซิลเวียคือคนที่เทปเปเลือก เขาจึงต้องทำให้มั่นใจว่าเธอจะปกป้องตัวเองได้จากโลกที่ค่อนข้างจะมั่วซั่วนี่ หรือจากอำนาจอื่นๆ เขาปลูกฝังความเชื่อ วิถีทาง และมอบพลังให้ เขาทำให้ตัวเองกลายเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเธอ..
ทั้งหมดก็เพื่อครอบครองเธอ และเพื่อให้เธอปลอดภัย..
อาจจะดูเหมือนเลว..
อันที่จริงก็เลวนั่นแหละ..
แต่แล้วไงล่ะ เขาดูแลเธอได้ และเธอจะมีความสุขละกัน..
ไม่ใช่อย่างในโดจินที่พวกตัวเอกได้พลังสะกดจิตมาแล้วเอาไปใช้ทำสาวๆท้องแล้วทิ้งหรอกนะ..
พอมีพลังแล้วใช่ว่าจะต้องทิ้งความเป็นคน.. ทิ้งจิตสำนึกคนมนุษย์ไป..
กล้าทำ.. ก็ต้องกล้ารับผลที่ตามมา..
จะใช้พลังจิตไปล้างสมองผัวของบรรยาแม่ๆที่ไป NTR ให้หาเงินมาเลี้ยงก็ยังดีซะกว่าปล่อยทิ้งไว้กลางทางเลย.. แบบนั้นถึงเรียกว่าเลวของแท้..
เชื่อเถอะว่า คนที่กล้ายอมรับผลของการกระทำของตัวเอง และทำในสิ่งที่สมควรน่ะ ไม่ใช่คนเลวร้ายไปซะทั้งหมดหรอก..
_______________
อย่าสักแต่ทำ.. จงมีความยับยั้งชั่งใจ และคิดถึงผลที่ตามมา..
ถ้าไม่อยากแพ้ ก็จงชนะซะ..
ถ้าไม่ชนะ ก็พยายามจนกว่าจะชนะ..
ก็เหมือนกับการเอาชนะกิเลสนั่นแหละ..
อืม.. เอาเป็นว่ายอมแพ้สักวันคงไม่เป็นไร..
อร๊า อร๊า อร๊างง!!!
ห้องสารภาพบาปสุดยอด!!
ซิสเตอร์สุดยอด!!!!
—————