ซิลเวียต้องถอยออกมาเมื่อจู่ๆเจ้าสัตว์ประหลาดตัวสุดท้ายปลดปล่อยออร่าสีดำออกมา!

มันกระแทกเธอจนปลิวกระเด็นออกมาก่อนที่ร่างของมันจะปะทุเอาโคลนสีดำมากมายออกมาห่อหุ้มตัวเอง!!

กรรรรรรรสสสสาาาาวว!!!

เสียงร้องที่ไม่เป็นภาษาดังออกมา!

ออร่าสีดำพุ่งขึ้นพร้อมกับพลังของมันที่ต่างไปจากเดิม!!

ซิลเวียรู้ได้จากสัญชาตญาณ.. ว่าตอนนี้เจ้านั่นแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเธอแล้ว!!

แกว้ก แกว้ก!!

หงส์ขาวบินเข้ามาข้างๆเธอก่อนจะกระพือปีกพุ่งเข้าใส่มันในทันที!!

พลังของมอนสเตอร์โลหะไม่อาจดูถูกได้ และเจ้าหงส์ขาวก็ขึ้นชื่อเรื่องความว่องไว!!

ปีกของมันคมกริบพุ่งเข้าหมายจะสะบั้นร่างของสัตว์ประหลาดตรงหน้า!!

ตึ้มมม!!

เสียงปะทะดังกึกก้อง!!

เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นหยิบเอาดาบจากที่ไหนไม่รู้มาป้องกันการโจมตีเอาว้ได้ทัน!!

ชวิ้งง!

เคล้ง!

ตุ้มม!!

มันสะบัดดีดหงส์ขาวจนปลิวกระเด็น!!

ซิลเวียตกตะลึงไม่แพ้กัน!

มันมองมาที่เธอด้วยแววตาแดงก่ำ และนั่นทำให้เด็กสาวรู้สึกกลัว..

'ไม่!!!'

บางอย่างตะโกนก้องในใจของเธอ..

และนั่นก็ทำให้เธอจับดาบในมือให้มั่นและเตรียมรับมือกับศัตรูตรงหน้า!

กราาาาสววว!!

สัตว์ประหลาดสีดำที่มีเขาแพะกระโจนเข้าใส่เธอพร้อมกับดาบในมือ!!

ซิลเวียต้องหลบ เพราะเธอไม่อาจเสี่ยงรับการโจมตีที่ดีดหงส์ขาวจนกระเด็นได้!!

ตุ้ม!!

พื้นที่เธอเคยอยู่แตกกระจายกลายเป็นหลุม!

ซิลเวียอดจะหลั่งเหงื่อ​ไม่ได้ แต่เธอก็ไม่ได้ปล่อยโอกาสให้เสียเปล่า! ทิ่มแทงดาบในมือเข้าใส่หลังของมันที่เปิดโล่งในทันที!!

เคล้งงง!!

!!!

ผิวหนังของมันหนาจนแทงไม่เข้า! ซิลเวียถึงกับดวงตาเบิกกว้างเมื่อได้เห็นผลลัพธ์​จากการโจมตีของเธอ!

ตุ่บ!

อั่ก!

เธอโดนมันถีบเข้าอย่างจังจนปลิวกระเด็นไปกระแทกกับกำแพง!!

กราสสสววว!!

มันยังร้องคำรามอย่างบ้าคลั่งและวิ่งเข้าใส่เธออีกครั้ง!!

และครั้งนี้ซิลเวียไม่อาจหลบได้อีก เธอจึงได้แต่ยกดาบขึ้นมาป้องกัน!!

เคล้งงง!!

ตึ้มม!!

เสียงปะทะดังลั่น!

ซิลเวียกัดฟันจนน้ำตาไหล! เธอได้ยินเสียงกระดูกหักดังลั่นเข้ามาในหัว!

ความเจ็บปวดวิ่งไปทั่วแขนขวาของเธอ ก่อนจะถูกดีดจนปลิวกระเด็นออกไปด้านข้าง!!

ฟิ้ว~~!!

ตุ้ม!!!

ร่างของเธออัดกระแทกเข้ากับเสาปูนต้นหนึ่งจนทะลุและพังลงมา!

แค่ก แค่ก..

เธอกระอักเลือดออกมาภายใต้หมวกเกราะ..

ถ้าหากเธอไม่ได้สวมชุดเกราะอยู่ป่านนี้คงจะตายไปแล้ว!

ซิลเวียรู้สึกไร้เรี่ยวแรง..

แขนขวาไม่รู้สึกอะไรเลย แขนซ้ายสั่นและกระดูกน่าจะร้าว.. แข้งขาขยับไม่ได้.. เธอทำได้เพียงแค่หมอบคลานตะเกียกตะกายอยู่กับพื้นเท่านั้น..

ตึ่ก ตึ่ก..

สัตว์ประหลาดแพะสีดำเดินมาอยู่ตรงหน้าเธอ..

มันเผยแววตาเหี้ยมเกรียมพร้อมกับดาบสีดำเล่มโตที่พร้อมจะฟาดันสังหารเธอ..

หากบอกว่าไม่กลัวเลยคงจะเป็นการโกหก..

ซิลเวียน้ำตาไหลออกมา.. ไม่ใช่แค่เพราะความเจ็บปวดจากบาดแผล.. แต่เธอยังไม่อยากตาย.. เธอยังเป็นแค่เด็ก 10 ขวบเท่านั้น และพึ่งจะได้กลายมาเป็นนักรบโลกกระจกเพียงแค่ 5 เดือน เธอยังมีอะไรอีกมากมายหลายอย่างที่อยากจะทำ.. มีคนหลายคนที่อยากจะอยู่ด้วยกัน.. แล้วทำไม..

'พ่อคะ แม่คะ.. เทปเป.. ช่วยด้วย..'

เธอสิ้นหวัง..

ในโลกกระจกแห่งนี้ไม่มีทางที่คนรู้จักของเธอจะเข้ามาได้..

ในช่วงเวลาสุดท้ายที่มันฟันดาบลงมา เธอไม่กล้าแม้อต่จะเปิดตาดู..

เธอหลับตาและ--

 

"จะยอมแพ้รึเปล่าครับ?"

เสียงหนึ่งดังขึ้นในสติและมุมมองที่มืดมิด..

ภาพของเด็กชายที่ยกยิ้มให้เธอในตอนที่เล่นหมากรุกกันได้ปรากฏขึ้น..

"ไม่มีทาง ขอฉันคิดก่อน"

เสียงของเธอตอบกลับไป..

และนั่นก็ทำให้เด็กชายยิ้มให้เธอ..

"ยิ้มอะไรกันเล่า"

"เปล่าครับ.. ผมก็แค่ดีใจน่ะ"

"หึ"

"อย่างพึ่งโกรธสิครับผมไม่ได้หมายความแบบนั้น"

ว่าพลางหลับตาลง..

"ถ้ายอมแพ้ มันก็จบกัน.. ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ถ้าเราไม่ตัดใจ ถ้าเรายังคงแสวงหา ยังคงมุ่งมั่น สุดท้ายเราก็จะพบคำตอบที่ตามหา.. ผมดีใจนะ ที่ซิลเวียเป็นคนไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เพราะผมค่อนข้างชอบคนแบบนั้น.."

คำพูดนั่นพร้อมกับรอยยิ้มหล่อๆของเขาเหมือนกับยาเสน่ห์ที่ผู้หญิงไม่อาจต้านทาน มันเหมือนสูตรโกงที่ทำให้ซิลเวียต้องเขิลอายและหน้าแดงทุกครั้งไป..

"แต่ว่าความพ่ายแพ้ก็คือความพ่ายแพ้.. รุกฆาต"

" อ๊าา!!"

"หุๆๆ จำไว้นะครับ 1 ในสิ่งสำคัญที่นักสู้ทุกคนควรพึงมีคือ การไม่ยอมแพ้ แต่ในการต่อสู้ย่อมต้องมีผู้ชนะและผู้แพ้.. ดังนั้น.. ถ้าหากไม่อยากแพ้ล่ะก็.."

 

"ก็แค่ชนะซะก็สิ้นเรื่อง.."

 

ซุ่มมมมมมม~~~~!!!!

เสาแสงสีขาวพวยพุ่งขึ้นจากร่างของซิลเวียที่นอนอยู่กับพื้น!!

กราาาสสวว!!

พลังมหาศาลที่ปลดปล่อยออกมาดีดจนเจ้าสัตว์ประหลาดแพะปลิวกระเด็นออกไปฝังในกำแพง!!

ตึ้มม!!

ซิลเวียค่อยๆลุกขึ้นมา แขนขวาของเธอห้อยต่องแต่ง ขณะที่มือซ้ายจับดาบแน่นและพยายามลุกขึ้นด้วยร่างที่สั่นเทา!

ออร่าสีขาวที่ระเบิดออกมานั้นเข้มข้นและมีพลังมากมาย!

วิ้งง!!

วงเวทสีขาวปรากฏขึ้นใต้ร่างของเธอ มันเป็นวงเวทของมิดชิลด้าไม่ผิดแน่ แต่อักขระด้านในกลับเป็นรหัสและโค๊ดแปลกประหลาดที่ไม่เคยมีจอมเวทคนไหนในโลกนาโนฮะเคยเห็น!!

 

 

"ฉัน.. จะไม่.. ยอมตาย.. อยู่ที่นี่.. ฉันยัง.. มีคน.. ที่ต้องกลับไปหาอยู่!!"

วิ้งงง!!

แสงสีขาวส่องสว่างออกมาจากร่างของซิลเวีย!

พวกมันรวมตัวกันที่เรเปียร์ในมืิอของเธอก่อนจะเผยให้เห็นรูปลักษณ์ใหม่!!

ตัวดาบยาวขึ้นและมีลวดลายโค๊ดบางอย่างสลักอยู่ บนกั่นดาบมีบางอย่างถูกติดตั้งลงไปเพิ่ม!

ช่องด้านหน้าสำหรับใส่การ์ดถูกเปิดออกก่อนจะมีตลับการ์ดสีขาวปรากฏขึ้นและใส่เข้าไป!!

ครึ่กๆ ตึ้ม!!

ปลอกกระสุนสีทองถูกดีดออกมาจากรูบนกั่นดาบ!!

เธอแทงดาบลงที่พื้นปรากฏคลื่นสีขาวพุ่งออกไปเสียบตรึงร่างของเจ้าสัตว์ประหลาดแพะไว้กลางอากาศ!!

สึ่บๆๆๆ!

กรราาาสสสววว!!

แขนขาของมันถูกตรึงเอาไว้จนขยับไม่ได้!!

ตอนนั้นเองที่เสียงการยิงกระสุนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง!!

ครึ่กๆ ตึ้มๆๆ!!

3 นัด!! นั่นคือจำนวนกระสุนที่ถูกยิงออกไป!!

ออร่าสีขาวถูกดูดมาเป็นเส้นแสงเข้าไปสถิตย์อยู่ที่ดาบในมือของเธอ!!

[Final Vent]

เสียงหนึ่งดังออกมาจากดาบของเธอ ตลับการ์ดสีขาวที่ถูกติดตั้งไว้กับดาบนั้นยิงการ์ดเข้าไปเสริมพลังให้การโจมตีเหมือนกับการยิงกระสุนของระบบคัลทริดจ์!! ไม่สิ ในตลับนั้นว่างเปล่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้มันคือสิ่งที่เกิดจากความตั้งใจอันแรงกล้าของซิลเวีย!!

"Divine.."

วงเวทสีขาวปรากฏขึ้นตรงหน้าของซิลเวีย!!

เธอง้างแขนซ้ายก่อนจะจ้วงแทงออกไปยังใจกลางของวงเวทเพื่อปลดปล่อยการโจมตีอันรุนแรงออกไป!!!

"Buster!!"

ซุ่มมมมม~~~!!!!

ลำแสงสีขาวขนาดใหญ่เท่ารถบรรทุกถูกยิงออกไป!!

ขนนกสีขาวร่วงหล่นตามเส้นทางและหมุนวนรอบลำแสงทำให้มันดูงดงามไม่น้อย!!

แต่พลังทำลายของมันกลับไม่ได้สวยงามเหมือนภาพลักษณ์!!

กราาสสสวววว!!!!

ด้วยการโจมตีอันรุนแรงที่อัดด้วยคัลทริดจ์ 3 นัด ต่แให้เป็นร่าง Survire(ร่างปีกไฟ/ปีกน้ำแข็ง)​ ก็คงไม่พ้นต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน!!

ป่าด้านหลังและสวนที่อยู่ในเส้นทางถูกทำลายจนเละ.. หากนี่เป็นโลกจริง ตระกูลอาริมะคงต้องเสียงเงินไม่น้อยในการซ่อมแซม..

เมื่อทุกอย่างจบลง.. ซิลเวียก็ไม่อาจประคองสติได้อีกต่อไป..

"ฉัน.. ชนะ.."

ตุ่บ..

ร่างของเธอร่วงหล่นลงไป แต่ไม่ใช่ที่พื้น..

ร่างในชุดสีดำเกราะสีม่วงใบหน้าเหมือนอสรพิษได้เข้ามารับร่างของเธอเอาไว้..

 

"ทำได้ดีมาก.."

เขาคืออีกคนที่มีพลังแบบเดียวกับเธิ นักรบของโลกกระจก!!

เขาค่อยๆโอบเอวเธอ และใช้อีกมือเอื้อมไปหยิบเรเปียร์ที่วิวัฒนาการ​ของเธอขึ้นมาดูชมชั่วครู่ก่อนจะนำผลึกสีแดงทรง 6 เหลี่ยมขนาดพอดีมือออกมา..

"เธอยังเติบโตได้มากกว่านี้.."

ผลึกนั่นลอยหายเข้าไปในมณีที่อยู่บนดาบ และเริ่มการแก้ไขโค๊ดเปลี่ยนแปลงและปรับปรุงเพิ่มเติม..

ตอนนี้ดาบนี่ไม่ใช่แค่อาวุธง่อยๆสำหรับใส่การ์ดอีกต่อไป..

มันกลายเป็น Arm-Device ที่ติดตั้ง Cultridge System แถมยังมีตลับการ์ดติดตั้งเพิ่มเข้าไปมอบพลังให้โดยตรงโดยไม่ต้องผ่านการใช้การ์ดใดๆอีก..

โค๊ดเวทมนต์และโค๊ดจากการ์ดกำลังทำงานร่วมกันและเติบโตไปพร้อมๆกับซิลเวียตามการตั้งค่าของเทปเป..

ผลลัพธ์​นี้เป็นอะไรที่เขาค่อนข้างพอใจ และเพราะข้อมูลใหม่ๆนี้จะใช้พัฒนาตัวเธอและสิ่งที่เขาจะสร้างต่อไปได้อีก..

เขาพาเธอกลับสู่โลกจริง..

เมื่อการแปลงร่างถูกยกเลิก ก็เผยให้เห็นร่างของเทปเปที่อุ้มซิลเสียอยู่.. น่าแปลกที่เธอไม่มีบาดแผลใหญ่ๆอยู่เลย มีแค่รอยฟกช้ำและอาการเหนื่อยล้าเท่านั้น..

'นี่คือความพิเศษของมอนสเตอร์โลกกระจกสินะ'

ในมณีจะมีโค๊ดพิเศษตัวหนึ่ง ทำหน้าที่เชื่อมต่อมอนสเตอร์กับผู้ใช้ ทำให้ผู้ใช้ได้รับพลังโดยตรงทีละนิดๆจากพวกมัน.. เทปเปคิดจะทำให้พลังของมอนสเตอร์เป็นของคนจริงๆโดยไม่ต้องยืมพลังผ่านพันธสัญญา..

และเท่าที่ดู ไม่ใช่แค่การฟื้นตัว แต่ซิลเวียก็ได้รับผลกระทบจากการรับพลังของหงส์​ขาวมาด้วย..

ผมแถบนึงของเธอกลายเป็นสีขาว.. และ Linker Core ของเธอที่พึ่งถูกสร้างขึ้นก็กำลังรับเอาคุณสมบัติของหงส์ขาวเข้า​มา อีกไม่นานเธอจะสามารถใช้พลังของหงส์ขาวได้ในร่างมนุษย์​โดยตรง.. แต่นั่นก็คงต้องใช้เวลาหลายปี เพราะต้องค่อยเป็นค่อยไปในการทดลอง..

เทปเปพาเธอกลับไปยังห้องนอนและปล่อยให้เด็กสาวนอนหลับฝันดี.. ชัยชนะในวันนี้จะผลักดันให้เธอกลายเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ.. กลายเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งพอที่เขาจะปล่อยให้เธอสามารถเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวได้..

ต้องเข้าใจว่า ซิลเวีย เป็นขุนนาง และเธอมีหน้าที่สำคัญในการรับใช้ราชวงศ์ในประเทศ.. จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะขัดขืนคำสั่ง ยิ่งในฐานะอัศวิน เธอไม่มีทางยอมทำอย่างงั้นแน่..

และเพราะซิลเวียคือคนที่เทปเปเลือก เขาจึงต้องทำให้มั่นใจว่าเธอจะปกป้องตัวเองได้จากโลกที่ค่อนข้างจะมั่วซั่วนี่ หรือจากอำนาจอื่นๆ เขาปลูกฝังความเชื่อ วิถีทาง และมอบพลังให้ เขาทำให้ตัวเองกลายเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเธอ..

ทั้งหมดก็เพื่อครอบครองเธอ และเพื่อให้เธอปลอดภัย..

อาจจะดูเหมือนเลว..

อันที่จริงก็เลวนั่นแหละ..

แต่แล้วไงล่ะ เขาดูแลเธอได้ และเธอจะมีความสุขละกัน..

ไม่ใช่อย่างในโดจินที่พวกตัวเอกได้พลังสะกดจิตมาแล้วเอาไปใช้ทำสาวๆท้องแล้วทิ้งหรอกนะ..

พอมีพลังแล้วใช่ว่าจะต้องทิ้งความเป็นคน.. ทิ้งจิตสำนึกคนมนุษย์​ไป..

กล้าทำ.. ก็ต้องกล้ารับผลที่ตามมา..

จะใช้พลังจิตไปล้างสมองผัวของบรรยาแม่ๆที่ไป NTR ให้หาเงินมาเลี้ยงก็ยังดีซะกว่าปล่อยทิ้งไว้กลางทางเลย.. แบบนั้นถึงเรียกว่าเลวของแท้..

เชื่อเถอะว่า คนที่กล้ายอมรับผลของการกระทำของตัวเอง และทำในสิ่งที่สมควรน่ะ ไม่ใช่คนเลวร้ายไปซะทั้งหมดหรอก..

 

 

_______________

อย่าสักแต่ทำ.. จงมีความยับยั้งชั่งใจ และคิดถึงผลที่ตามมา..

ถ้าไม่อยากแพ้ ก็จงชนะซะ..

ถ้าไม่ชนะ ก็พยายามจนกว่าจะชนะ..

ก็เหมือนกับการเอาชนะกิเลสนั่นแหละ..

 

 

อืม.. เอาเป็นว่ายอมแพ้สักวันคงไม่เป็นไร..

อร๊า อร๊า อร๊างง!!!

ห้องสารภาพบาปสุดยอด!!

ซิสเตอร์สุดยอด!!!!

 

—————