chapter 1 เรื่องในอดีต
-
ไรท์
ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่เข้ามาอ่านเรื่อง"คนเย็นชา"ของไรท์น้า😊
-
ไรท์
ก็ในตอนแรกนี้จะเป็นการย้อนอดีตของเรื่องก่อนน้า..เพื่อเป็นการปูเนื้อเรื่องนะครับ จะทำให้เห็นถึงสาเหตุที่ลิซ่ากลับมาคราวนี้นะ😊
-
ไรท์
อ่านให้สนุกนะครับ😆
-
.
-
.
-
.
-
09:23
-
ณ สำนักงานใหญ่ Blast group
-
ลิซ่า
//เดินเข้ามาในบริษัทพร้อมกับถอดแว่นดำสนิทออกและมองไปรอบๆบริษัท
-
ลิซ่า
(ในที่สุด..ฉันก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง..บริษัทของพ่อ)
-
ลิซ่า
(บริษัทที่ฉันคุ้นเคย บริษัทที่พ่อทุ่มเททั้งกายทั้งใจเพื่อสร้างมันขึ้นมา จนเติบโตก้าวหน้ากลายเป็นธุรกิจการค้าปลีกและอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่)
-
ลิซ่า
(พ่อคะ..วันนี้หนูได้กลับมาแล้ว หนูจะมาทวงทุกอย่างของเราคืน)
-
อีกฝั่ง ทางด้านหน้าเคาน์เตอร์..
-
เวนดี้
สรุปต้องปรับรูปแบบตามนี้เลยใช่ไหมโรเซ่//อ่านเอกสารบางอย่าง
-
โรเซ่
ใช้แล้วพี่เอาตามนี้เลยนะ
-
โรเซ่
แล้วเดี๋ยวประชุมตอนบ่ายกูจะเป็นคนนำเสนอให้
-
โรเซ่
มึงกับกับอิพี่จอยก็คอยเสริมให้กูด้วยนะ
-
เวนดี้
โอเคน้องรัก
-
เวนดี้
เข้าใจมั้ยอิจอย
-
จอย
....//เหม่อลอย
-
เวนดี้
อิจอยมึงเข้าใจมั้ย
-
จอย
...
-
เวนดี้
อิเหี้ยจอย!
-
จอย
ห้ะๆๆอะไรๆ!
-
เวนดี้
กูถามว่ามึงเข้าใจมั้ย ที่อิโรเซ่ให้เราพูดเสริมตอนมันนำเสนอ
-
จอย
นำเสนอ...อ้ออ เข้าใจๆ
-
โรเซ่
มึงไม่เข้าใจอิพี่
-
จอย
แฮ่ๆ😅
-
จอย
พูดให้กูฟังอีกรอบได้ป้ะ
-
เวนดี้
อิสัสจอย
-
โรเซ่
แล้วมึงมัวเหม่ออะไรอยู่เนี่ยอิพี่
-
จอย
นู้น..มึง2คนดูซะ//ส่งสายตาไปทางที่ลิซ่ายืนอยู่
-
จอย
คนอะไรงานดีเวอร์ อย่างกะตุ๊กตาบาย
-
เวนดี้
ถึงว่าาา..ที่กู2คนคุยงานกันถึงไม่สนใจห่าอะไรเลย
-
เวนดี้
เฮ้ยแต่ก็งานดีจริงว่ะ ตัวสูงด้วย สเปคกูเลยอ่ะ
-
จอย
มึงหยุดความคิดนั้นของมึงเดี๋ยวนี่อิเวนดี้
-
จอย
คนนี้กูเห็นก่อน..กูจอง
-
โรเซ่
โอ้ยย~จะคุยกันอีกนานมั้ย
-
โรเซ่
พี่2คนเป็นผู้จัดการก็ไปต้อนรับเขาหน่อยสิ
-
โรเซ่
จะปล่อยให้เขายืนหล่ออยู่แบบนั้นเพื่อ
-
จอย
เออว่ะ..ลืม
-
จอย
กูไปเอง//เดินตรงไปหาลิซ่า
-
เวนดี้
อิจอยเดี๋ยว!!..รอกูด้วย//เดินตามจอยไป
-
จอย
เอิ่ม..สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นผู้จัดการของสำนักงานใหญ่แห่งนี้ค่ะ ชื่อจอยนะคะ//ทักทายลิซ่า
-
ลิซ่า
อ่อ..สวัสดีค่ะ ฉันลิซ่า
-
เวนดี้
อิจอย เดินมาไม่รอกูเลยนะ//พูดกระซิบ
-
เวนดี้
เอ่อ..สวัสดีค่า ดิฉันชื่อเวนดี้นะคะ เป็นผู้จัดการเช่นกันค่ะ//ยื่นมือไปหาลิซ่าเพื่อหวังจะจับมือทักทาย
-
ลิซ่า
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ //ยื่นไปจับมือเวนดี้ตอบเพื่อทักทายกลับ
-
จอย
อิสัส..มาเหนือ//กระซิบบอกเวนดี้
-
เวนดี้
แน่นอน..ระดับกูแล้ว มือนิ่มมาก//กระซิบตอบจอย
-
ลิซ่า
(โท่ว..กระซิบกันอย่างก่ะว่าเราไม่ได้ยิน)
-
เวนดี้
แล้วคุณลิซ่ามาที่นี่ มีธุระอะไรรึเปล่าคะ
-
เวนดี้
ถามดิฉันได้นะคะ
-
ลิซ่า
คือฉันมาสัมภาษณ์งานตำแหน่งเลขากรรมการบริหารที่ชื่อคุณเจนนี่น่ะค่ะ
-
ลิซ่า
เพราะตอนที่ดิฉันสมัคผ่านทางเว็บไซต์บลาสกรุ๊ปแล้ว มันขึ้นกำหนดการนัดสัมภาษณ์วันนี้
-
จอย
อ่ออ...ถ้างั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ
-
จอย
เดี๋ยวดิฉันพาไปนะคะ
-
จอย
มีอะไรปรึกษาจอยได้เลยนะคะ คุณเจนนี่เป็นเพื่อนจอยเอง
-
เวนดี้
มึงเรียกแทนชื่อตัวเองเลยหรอ//กระซิบถามจอย
-
จอย
หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันนะคะ😊
-
ลิซ่า
ค่ะ
-
จอย
ตามจอยมาเลยค่ะ//เดินนำไป
-
ลิซ่า
//เดินตามจอย
-
เวนดี้
//เดินไปหาโรเซ่
-
โรเซ่
ตกลงเขามาทำอะไรพี่เวนดี้
-
เวนดี้
สัมภาษณ์งานอ่ะ
-
เวนดี้
ที่สำคัญกว่านั้น..ตำแหน่งเลขาอิเจนจ้าา
-
โรเซ่
อ่ออ..
-
โรเซ่
คนสัมภาษณ์รู้สึกจะเป็น พี่จีซู อิพี่เจน กับท่านคิม 3คน
-
เวนดี้
แหมอิดอก ทีอิจีซูเรียกพี่จีซู
-
เวนดี้
ทีพวกกูเรียกอีๆ
-
เวนดี้
ดีนะมันยังมีคำว่าพี่ อิพี่เวนดี้ๆ
-
เวนดี้
2มาตรฐาน..
-
โรเซ่
ก็ไม่รู้สินะ..กูไปละ//เดินไป
-
เวนดี้
เออ ไปทำงานของมึงซะ บ่ายนี้มีประชุม
-
.
-
.
-
ณ ห้องประชุมเล็ก
-
จอย
นั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะคุณลิซ่า
-
จอย
เวลานัดสัมภาษณ์คือ10โมงค่ะ
-
จอย
เดี๋ยวผู้สัมภาษณ์ก็มาแล้วนะคะ
-
ลิซ่า
//นั่งลงที่เก้าอี้
-
ลิซ่า
แล้ว..มีแค่ฉันคนเดียวหรอ ที่มาสัมภาษณ์
-
จอย
รู้สึกจะมีอีกคนนึงค่ะ ตอนนี้ยังไม่มา
-
ลิซ่า
อ่อ..ค่ะ
-
.
-
.
-
9:51
-
ลิซ่า,มารี
-
Marie
คุณหนู
-
Lisa
ว่าไงมารี
-
Marie
เป็นยังไงบ้างคะ ถึงบลาสกรุ๊ปรึยังคะ
-
Marie
มารีเป็นห่วง
-
Lisa
ไม่ต้องเป็นห่วงนะมารี
-
Lisa
ฉันมาถึงแล้ว
-
Lisa
กำลังรอสัมภาษณ์
-
Marie
มารีอดเป็นห่วงคุณหนูไม่ได้จริงๆ
-
Marie
แต่ในเมื่อคุณหนูลิซ่าตัดสินใจแบบนั้นแล้วมารีก็จะขอช่วยคุณหนูอย่างเต็มที่ค่ะ
-
Marie
ถ้าเกิดเรื่องอันตรายขึ้นหรือว่ามันเกินมือคุณหนูให้ติดต่อมารีทันทีนะคะ
-
Lisa
ได้สิ ขอบคุณนะมารี
-
Lisa
มารีไม่ต้องกังวลนะ ฉันจัดการได้สบาย
-
Lisa
แล้วคุณแม่ล่ะ
-
Marie
ตอนนี้คุณหญิงออกไปข้างนอกค่ะ ท่านฝากบอกว่าในเมื่อคุณหนูตัดสินใจกลับไปที่นั่นแล้ว ห้ามเปิดเผยตัวตนกับใครเด็ดขาดจนกว่าจะทำสำเร็จ
-
Lisa
แน่นอนมารี
-
Lisa
ฉันจะไม่เปิดเผยตัวตนเด็ดขาด
-
จีซู : อิลิซ มึงถึงไหนแล้วตอนนี้
-
Lisa
แค่นี้ก่อนนะมารี ขอไปคุยกับพี่จีซูก่อน
-
Marie
ค่ะคุณหนู รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะ
-
.
-
.
-
09:56
-
ลิซ่า,จีซู
-
Jisoo
อิลิซ มึงถึงไหนแล้วตอนนี้
-
Lisa
อยู่ในห้องประชุมอะไรไม่รู้
-
Lisa
รอสัมภาษณ์เนี่ย เมื่อไหร่มึงจะมา
-
Jisoo
คิดถึงมึงจัง กูกับอิเจนกำลังถึง รอก่อนๆ
-
Jisoo
สัมภาษณ์เสร็จแล้วไปกินข้าวกับกูนะ คิดถึง
-
Lisa
คนอื่นจะไม่รู้หรอ กูกลัวคนรู้จักนะพี่
-
Lisa
มึงทำงานอยู่นี่หนิอิพี่ซู
-
Jisoo
เดี๋ยวกูออกไปกินข้าวเที่ยงข้างนอก
-
Jisoo
มึงตามมาละกัน
-
Lisa
โอเคๆ
-
Jisoo
อย่าลืมนะลิซ ที่มึงสัญญากับกู
-
Jisoo
ว่ามึงจะไม่ทำอะไรวู่วาม
-
Lisa
รู้อยู่ กูใจเย็นมาได้ตั้ง14ปีนะ
-
Jisoo
เป็นงั้นก็ดี
-
Lisa
อืม..แล้วตัวจริงของกูมึงก็เก็บเป็นความลับด้วย
-
Jisoo
กูรู้อยู่แล้วป้ะเรื่องนั้น
-
Lisa
😊😊
-
Jisoo
เด็กน้อยเอ้ย มึงนี่..เจ้าคิดเจ้าแค้นจริงๆ
-
Jisoo
กำลังจะถึงละ
-
Jisoo
เจอกันๆ
-
.
-
.
-
(ชีวิตจริง)
-
ลิซ่า
(หึ..อิพี่ซูมึงก็พูดไป เจ้าคิดเจ้าแค้นงั้นหรอ จะไม่ให้กูแค้นได้ไง ในเมื่อตอนนั้นพวกมันทำถึงขนาดนั้น..)
-
.
-
.
-
เหตุการณ์ในอดีต..
-
11:32
-
ณ สำนักงานใหญ่ blast group
-
ลลิษา
พี่เจนนี่..น้องหิวแล้ว ลงไปกินข้าวกันเถอะ😊
-
เจนนี่
ลลิษาหิวแล้วหรออ
-
เจนนี่
เดี๋ยวค่อยลงไปนะ รอพวกคุณพ่อก่อนน้า
-
ลลิษา
งั้นเราไปหาพวกคุณพ่อกันไหม น้องหิวมากเลย
-
เจนนี่
อืม..งั้นก็ได้ ป่ะ เดี๋ยวพี่พาไป
-
ลิซ่า
(สมัยเด็กพ่อมักจะพาฉันมาที่บริษัททุกวัน เพราะว่าตั้งแต่พ่อกับแม่แยกกันอยู่ก็ไม่มีใครคอยดูแลฉัน ที่ว่าแยกกันไม่ได้หมายถึงเลิกกันนะ)
-
ลิซ่า
(เพราะว่าพ่อต้องบริหารบลาสกรุ๊ปในฐานะCEO ส่วนแม่มีธุรกิจโรงแรมที่หุ้นกับเพื่อนอยู่ที่ลาสเวกัส ประเทศอเมริกา แม่จึงไปอยู่ที่นั่นและไม่ค่อยมีเวลากลับไทย)
-
ลิซ่า
(แต่ยังดี ที่ฉันมีเพื่อนเล่นคือพี่เจนนี่ พี่เจนนี่เป็นลูกของคุณธันวาที่เป็นหุ้นส่วนของพ่อ)
-
ลิซ่า
(ฉันรักพี่เจนนี่มากๆ และฉันมั่นใจว่าพี่เจนนี่ก็รักฉันมาเช่นกัน เรา2คนติดกันมาก จนถึงขนาดที่ถ้าได้เวลากลับบ้านฉันจะร้องไห้และคิดถึงมากๆ)
-
เจนนี่
ลลิษาจะกินอะไรหรอวันนี้
-
ลลิษา
น้องจะกินข้าวผัดเหมือนเดิม ข้าวผัดเปล่าๆ ไม่ใส่ผักไม่ใส่เนื้อ
-
เจนนี่
กินแบบนี้อีกแล้ว ลลิษาไม่เบื่อหรอ
-
ลลิษา
ไม่อ่ะ..ไม่เบื่อค่ะ ก็น้องชอบนี่นา
-
เจนนี่
น่ารักจังลลิษาของพี่//ลูบหัวลลิษา
-
ลลิษา
😊//ยิ้มด้วยความดีใจที่ถูกคนพี่ลูบหัว
-
เจนนี่
ถึงห้องทำงานของพวกคุณพ่อแล้ว//เปิดประตูเข้าไป
-
เจนนี่
คุณพ่อค้าา
-
ลลิษา
คุณพ่อคะหนูหิวแล้ว
-
กิตติ
อ้าว..หนูเจนนี่ ลลิษาลูก หิวแล้วหรอ
-
ลลิษา
//เดินเข้าไปกอดกิตติ
-
ลลิษา
ใช่ค่าคุณพ่อ ลงไปกินข้าวนะค้า
-
กิตติ
รอพ่อแป๊บนึงน้า พ่อขอคุยธุระกับลุงธันวาแป๊บนึง//ลูบหัวลลิษา
-
ธันวา
รอก่อนแป๊บนึงน้าเด็กๆ
-
ธันวา
เจนนี่พาน้องไปนั่งเล่นที่โซฟาก่อนนะลูก
-
เจนนี่
ค่ะคุณพ่อ😊
-
เจนนี่
ลลิษามาหาพี่เร็ว
-
ลลิษา
//วิ่งไปกอดเจนนี่
-
เจนนี่
//กอดตอบ
-
เจนนี่
รอพวกคุณพ่อแป๊บนึงน้าา
-
เจนนี่
เดี๋ยวก็ได้ลงไปกินข้าวแล้วนะ
-
ลลิษา
ค่ะพี่เจนนี่
-
กิตติ
บลาสกรุ๊ปของเราจะก้าวไปอีกขั้นแล้วสินะทีนี้
-
ธันวา
ใช่ครับพี่
-
ธันวา
หลังจากที่ได้ทำสัญญาร่วมกับบริษัทธุรกิจการค้าปลีกแห่งอื่น ที่จะร่วมเป็นเครือเดียวกับเรารวมถึงเปลี่ยนชื่อเป็นบลาสกรุ๊ปด้วย
-
ธันวา
ปัจจัยนี้จะทำให้บลาสกรุ๊ปของเราได้รับผลประโยชน์หลายอย่างเลยครับ
-
กิตติ
แล้วตกลงจะเริ่มกำหนดการทำสัญญาเมื่อไหร่ล่ะ
-
กิตติ
พรุ่งนี้ใช่ไหม
-
ธันวา
ใช่แล้วครับพี่
-
ธันวา
พรุ่งนี้คณะบริหารและกรรมการ รวมถึงหุ้นส่วนทั้งหมดจะเข้าร่วมประชุมครับ
-
กิตติ
ดีเลย เราต้องเตรียมตัวอย่างเต็มที่
-
ธันวา
ครับพี่
-
กิตติ
เด็กๆคงรอนานแล้ว เราพาเด็กๆลงไปกินข้าวกันเถอะ
-
ธันวา
นั้นสิครับพี่
-
กิตติ
ป่ะลลิษาลูก หนูเจนนี่ ลงไปกินข้าวกัน
-
ลลิษา
ค่าาคุณพ่อ
-
เจนนี่
ค่ะคุณลุงกิตติ
-
.
-
.
-
13:09
-
หลังจากที่กิตติกับธันวาพาลลิษาและเจนนี่ไปกินข้าวเสร็จ..
-
ณ สำนักงานใหญ่ blast group
-
กิตติ
กินอิ่มไหมเด็กๆ
-
ลลิษา
อิ่มค่าคุณพ่อ
-
เจนนี่
อิ่มมากเลยค่ะคุณลุง
-
เจนนี่
ว่าแต่ทำไมวันนี้คุณพ่อกินข้าวน้อยจังเลยคะ
-
ธันวา
อ๋อ..วันนี้พ่อไม่ค่อยหิวน่ะลูก
-
เจนนี่
กินเยอะๆสิคะคุณพ่อ จะได้มีแรงทำงานน้า
-
ธันวา
งั้นเย็นนี้พ่อจะกินเยอะๆเลยนะ
-
เจนนี่
ค่าพ่อ
-
กิตติ
ดูแลสุขภาพด้วยนะธันวา พี่เป็นห่วงแก
-
ธันวา
ขอบคุณครับพี่
-
คิม
อ้าว..ไปไหนกันมาล่ะเนี่ย
-
เจนนี่
คุณตาา//วิ่งเข้าไปกอด
-
ลลิษา
คุณตาคิม//วิ่งเข้าไปกอด
-
คิม
5555
-
คิม
หลานทั้ง2คนของปู่น่ารักจังเลย
-
คิม
ไหนบอกปู่ซิ ว่าไปไหนกันมา
-
เจนนี่
เรา2คนไปกินข้าวเที่ยงมาค่าา
-
คิม
กินเยอะๆนะหลาน จะได้โตไวๆนะรู้ไหม
-
ลลิษา
แล้วคุณตาคิมกินข้างรึยังคะ
-
คิม
ตาทานเรียบร้อยแล้วจ่ะหลานลลิษา
-
ธันวา
กำลังจะออกไปไหนครับคุณพ่อ
-
คิม
พ่อจะออกไปทำธุระกับทิพย์สักครู่นึงน่ะ
-
คิม
พรุ่งนี้มีประชุมพร้อมกับเซ็นสัญญาหนิ เตรียมพร้อมรึยังประธานกิตติ☺
-
กิตติ
ผมพร้อมมากครับ
-
กิตติ
รอให้ถึงวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว555
-
คิม
555
-
คิม
ไฟแรงจริงๆ เหมือนพ่อของนายจังเลยน้า
-
คิม
ฉันเห็นหน้านายแล้วก็อดคิดถึงเพื่อนรักของฉันไม่ได้
-
คิม
นายเหมือนพ่อมาก
-
กิตติ
ฮ่าๆ😄 พ่อผมที่อยู่บนสวรรคคงจะดีใจมากเลยครับที่มีเพื่อนดีๆแบบคุณคิม
-
คิม
ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก555
-
ทิพย์
ไปกันได้รึยังคะ คุณพ่อ//คุยกับคิม
-
คิม
อ้าวทิพย์ มาแล้วหรอ
-
คิม
พ่อลงมารอเธอนานแล้ว
-
ทิพย์
ค่ะ
-
ทิพย์
สวัสดีค่ะ ประธานกิตติ//ไหว้
-
กิตติ
สวัสดีครับ คุณทิพย์
-
กิตติ
จะออกไปทำธุระหรอครับ
-
ทิพย์
ใช่แล้วค่ะ
-
กิตติ
ตั้งใจทำงานดีจังนะครับ สมแล้วที่เป็นกรรมการบริหารอันดับ1ของบริษัทเรา
-
ทิพย์
ค่ะ
-
ทิพย์
แล้วนี่ทั้ง2คนไปไหนกันมาคะ ว่าไงตาธัน
-
ธันวา
อ๋อ ผมกับพี่กิตติพาเจนนี่กับลลิษาไปทานข้าวมาครับ
-
ทิพย์
อืม
-
เจนนี่
คุณน้าจะออกไปทำธุระที่ไหนหรอคะ
-
ทิพย์
แถวๆนี้แหละจ่ะเจนนี่
-
ลลิษา
พาลลิษาไปด้วยได้ไหมคะ
-
ทิพย์
คงไม่ได้หรอกจ่ะ หนูอยู่เล่นกับพี่เจนที่นี่นะ
-
ลลิษา
//ทำหน้าเศร้า
-
ทิพย์
ไปกันเถอะค่ะคุณพ่อ
-
คิม
โอเคๆ
-
คิม
แล้วเจอกันนะท่านประธาน ตาธัน
-
กิตติ
ครับ
-
ธันวา
ครับพ่อ
-
ทิพย์
ไปรถหนูนะคะ//เดินออกไป
-
ลิซ่า
(ผู้หญิงคนนี้แหละ ทิพย์ ผู้หญิงที่ฉันจงเกลียดจงชังมากที่สุด)
-
ลิซ่า
(เพราะว่าเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่พ่อตั้งหน้าตั้งตารอให้วันนั้นมาถึง วันประชุมเซ็นสัญญา)
-
.
-
.
-
.
-
เช้าวันต่อมา
-
10:06
-
ณ ห้องประชุมใหญ่ของblast group
-
กิตติ
ก่อนอื่นต้องขอบกราบสวัสดีทุกท่านครับ
-
กิตติ
ผมยินดีมาก ที่บริษัทการค้าปลีกเรียลเวิลด์ จะมารวมเป็นหนึ่งเดี๋ยวกับเรา
-
กิตติ
แล้วกรรมการคิมกับกรรมการธันวาล่ะครับ
-
ทิพย์
ทั้ง2ท่านกำลังไปทำการต้อนรับกรรมการบริหารคนอื่นๆของเรียลเวิลด์ค่ะ
-
กิตติ
อ๋อ..เดี๋ยวสักพักก็คงมาถึงห้องประชุมสินะครับ
-
ทิพย์
ค่ะ
-
ทิพย์
แต่ยังติดปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง
-
กิตติ
ปัญหาเหรอ?
-
ทิพย์
ดิฉันในฐานะกรรมการบริหาร ต้องขอเสียมารยาท เนื่องจากว่า..
-
ทิพย์
ทางเรียลเวิลด์จะไม่ร่วมกับเรา ถ้าหากCEOยังเป็นคุณกิตติอยู่
-
กิตติ
เดี๋ยวนะ!..หมายความว่ายังไง
-
ทิพย์
เนื่องจากศักยภาพในการเป็นผู้นำของคุณยังไม่ดีพ่อค่ะ
-
ทิพย์
พวกเราเหล่ากรรมการบริหารได้คุยเรื่องนี้กันแล้ว ว่าจะเปลี่ยนCEOคนใหม่
-
ทิพย์
และทางเรียลเวิลด์ก็ทราบเรื่องนี้ดีค่ะ
-
กิตติ
นี่คุณทิพย์ คุณพูดอะไรออกมารู้ตัวไหม
-
กิตติ
บริษัทนี้ผมเป็นคนสร้างนะ!
-
กิตติ
ที่พวกคุณก็เห็นด้วยกับคุณทิพย์นั้นเป็นเรื่องจริงหรอ
-
กรรมการบริหาร1
ใช่ครับ
-
กรรมการบริหาร2
ผมก็เห็นด้วยกับคุณทิพย์ครับ
-
กรรมการบริหาร3
คุณกิตติควรวางมือจากบริษัทนี้นะครับ แล้วปล่อยให้พวกเราบริหารต่อไป
-
ทิพย์
ใช่ค่ะ
-
ทิพย์
และแน่นอน เราจะจ่ายค่าชดเชยให้เป็นจำนวนมาก เพราะว่าไหนๆบลาสกรุ๊ปแห่งนี้ก็เคยเป็นของคุณ
-
กิตติ
เคยเป็นงั้นหรอ! พูดบ้าอะไร ผมยังคงเป็นประธานอยู่ ผมเป็นเจ้าของบลาสกรุ๊ปนะ!!
-
เมื่อกิตติมองสีหน้าทุกคนในห้องประชุมแห่งนี้ก็รู้ได้ทันที..
-
กิตติ
นี่พวกคุณ..รู้เห็นกันอย่างงั้นหรอ
-
กิตติ
นี่พวกคุณ วางแผนจะให้ผมลงจากตำแหน่งCEOหรอ
-
ทิพย์
หึ..😏//ยิ้มเจ้าเลห์
-
กิตติ
ไม่มีทางงง
-
กิตติ
พวกคุณทำแบบนั้นไม่ได้หรอก
-
กิตติ
เพราะหุ้นใหญ่เป็นของผม ผมจึงมีอำนาจเด็ดขาดที่สุดในบลาสกรุ๊ป
-
ทิพย์
แน่ใจงั้นเหรอคะ
-
ทิพย์
คงไม่ได้ลืมไปหรอกนะ..ว่าหุ้นในมือคุณตอนนี้มีอยู่แค่45%น่ะ
-
กิตติ
!
-
กิตติ
45%งั้นหรอ..
-
กิตติ
(จริงด้วย ฉันยกหุ้นให้คุณคิมไป10%..อย่าบอกนะว่า..)
-
ทิพย์
ตอนนี้คุณพ่อของดิฉันได้ทำการขายหุ้นที่เขาถืออยู่10%ให้ดิฉันแล้ว
-
ทิพย์
รวมหุ้นเดิมที่ดิฉันถืออยู่อีก20% กลายเป็นตอนนี้ฉันถือหุ้นบลาสกรุ๊ปอยู่30%
-
ผู้ถือหุ้น1
ผมอีก10%
-
ผู้ถือหุ้น2
ผมก็อีก10%เช่นกัน
-
ทิพย์
และตาธัน ที่เซ็นสัญญาแลกเปลี่ยนกับฉันส่วนตัว จากหุ้นที่เขาถืออีก5% จึงถือว่าเขาเห็นด้วยกับดิฉัน//ยกใบสัญญาให้กิตติดู
-
ทิพย์
และนี่ก็สัญญาที่คุณพ่อยกหุ้นให้ดิฉัน//ชูใบสัญญาขึ้นเพื่อให้กิตติเห็น
-
ทิพย์
สรุปก็คือ ตอนนี้ฝั่งเรามีหุ้นอยู่ 55%
-
กิตติ
ไม่..นะ😨
-
ทิพย์
ในฐานะที่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ พวกเราขอปลดคุณออกจากการเป็นCEO
-
กิตติ
หึ..นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย บริษัทของฉันก็ควรจะเป็นของฉัน ไม่เห็นจะเป็นวันที่ดีเลย โดนปลดออกจากบริษัทที่ตัวเองสร้างมากับมือเนี้ยนะ
-
กิตติ
ฉันไม่น่ายกหุ้นให้ใครง่ายๆเลย
-
ทิพย์
หึ😏
-
กิตติ
คงสะใจเธอแล้วสินะ
-
กิตติ
คงสะใจพวกแกแล้วสินะ!!
-
กรรมการบริหาร1
🙄
-
กรรมการบริหาร2
😏
-
กรรมการบริหาร3
ช่วยไม่ได้นะครับ
-
ผู้ถือหุ้น1
แย่หน่อยน้า คุณกิตติ
-
ผู้ถือหุ้น2
หึ..
-
กิตติ
(ทั้งเจ็บใจปวดใจและเสียใจที่สุด ทำไมถึงมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ในชีวิต)
-
กิตติ
ก็ได้..เอาไปเลยบริษัทของฉัน แต่ฉันยังมีหุ้นอยู่45% และจะไม่ยอมยกให้ใคร
-
ทิพย์
อ๊อ..เกือบลืมไปเลยอ่ะ
-
ทิพย์
หุ้นอีก45%นั้น ยกให้ฉันด้วยนะคะ
-
กิตติ
ห้ะ!! นี่ยังจะกล้าอีกเหรอ
-
ทิพย์
ช่วยไม่ได้นะคะ
-
ทิพย์
เนื่องจากว่า บลาสกรุ๊ปของเราไม่ต้องการผู้ถือหุ้นที่กระทำการผิดกฏหมายค่ะ
-
ทิพย์
มันจะทำให้ชื่อเสียงของบลาสกรุ๊ปเสียหาย
-
กิตติ
กระทำผิดกฏหมายงั้นหรอ!!
-
กิตติ
ผิดกฏหมายอะไรของเธอ ฉันทำอะไร!!
-
ทิพย์
คุณได้ทำการยักยอกทรัพย์ของบลาสกรุ๊ป รวมถึงการค้ายาเสพติดผ่านการส่งออกสินค้าของบริษัท
-
ทิพย์
ตอนนี้ตำรวจได้ทำการตรวจพิสูจน์หลักฐานแล้ว
-
ทิพย์
ทั้งเรื่องการยินยอมเซ็นสัญญา และรายการตรวจรายได้ของบริษัท
-
ทิพย์
และคนที่แจ้งความคือดิฉันเองค่ะ
-
ทิพย์
เพราะว่าดิฉันคงทนเห็นไม่ได้ที่มีคนมาทำแบบนี้กับบริษัทของฉัน
-
กิตติ
นี่มึงงง!
-
กิตติ
เป็นคนจัดฉากสินะ
-
กิตติ
กูไม่เคยทำเรื่องเลวๆแบบนั้น
-
ทิพย์
ตายแล้ว..นี่โวยวายหรอคะ
-
ทิพย์
สันดาร..เริ่มออกแล้วหรอ
-
กิตติ
มึง..ทำแบบนี้กับกูทำไม
-
ทิพย์
เหอะ..😕
-
ทิพย์
ทุกคนออกไปก่อนค่ะ ดิฉันขอคุยกับคุณกิตติตามลำพัง
-
และทุกคนก็ลุกออกไปจากห้องประชุม..
-
.
-
.
-
11:24
-
ณ ห้องทำงานCEO
-
ลลิษา
พี่เจนนี่ ลลิษาหิวข้าวแล้วค่ะ
-
เจนนี่
หิวแล้วหรอลลิษาของพี่
-
เจนนี่
งั้นรอเดี๋ยวนะ เดี๋ยวพี่ขอเก็บของเข้าที่ก่อน
-
ลลิษา
ค่าา
-
ลลิษา
พี่เจนนี่น่ารักที่สุดเลย
-
เจนนี่
ลลิษาของพี่ก็น่ารักที่สุด
-
ลลิษา
รักพี่เจนนี่จัง😊
-
เจนนี่
😊
-
เจนนี่
ลลิษา..งั้นลลิษาไปดูพวกคุณพ่อก่อนก็ได้
-
เจนนี่
ดูว่ายังประชุมกันอยู่รึเปล่า
-
เจนนี่
ถ้าพวกคุณพ่อยังประชุมอยู่เราต้องรอก่อนน้า
-
เจนนี่
ถ้าเราไปรบกวนเดี๋ยวพวกคุณพ่อจะหาว่าเราเป็นเด็กดื้อนะ
-
ลลิษา
ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวลลิษาขอไปแอบดูก่อนนะ
-
ลลิษา
แล้วจะรีบมาบอกพี่เจนนี่นะคะ
-
เจนนี่
อื้ม
-
.
-
.
-
ณ หน้าห้องประชุม
-
ลลิษา
//เปิดประตูช้าๆและเงยหน้าเข้าไปดู
-
ลลิษา
หืม คุณพ่ออยู่กับน้าทิพย์แค่2คน เข้าไปหาคุณพ่อดีกว่า
-
ทิพย์
55555
-
ลลิษา
//ชะงัก
-
ทิพย์
ช่างน่าขำ
-
ทิพย์
ใช่แล้ว..มันคือแผนของฉันเอง
-
ทิพย์
ฉันเป็นคนหลอกขอหุ้นจากคุณพ่อและตาธัน
-
ทิพย์
ฉันซื้อพวกกรรมการบริหาร
-
ทิพย์
รวมถึงเรื่องการขนส่งยาเสพติด ฉันก็เป็นคนทำ คุณคงคิดแค่ว่าเป็นสินค้าปกติ เลยดำเนินการขนส่งตามปกติ
-
ทิพย์
เรื่องยักยอกเงินก็ด้วย..
-
กิตติ
เธอทำแบบนี้กับฉันทำไมทิพย์!!
-
กิตติ
ทำไมมม!!!
-
ลลิษา
ค..คุณพ่อ//แอบดู
-
ลิซ่า
(ฉันเห็นทุกอย่าง เหตุการณ์ในวันนั้น)
-
ทิพย์
เพราะอะไรน่ะเหรอ ฉันเคยบอกแล้วไง ว่าฉันจะทำให้คุณเจ็บปวด
-
ทิพย์
ในโทษฐานที่คุณทิ้งฉันไปรักกับอิสุพรรษา
-
ลลิษา
(เขาพูดถึงคุณแม่ของฉันหรอ)//แอบดู
-
ทิพย์
เพราะฉันไม่สามารถมีลูกได้ คุณจึงทิ้งฉันไปหามัน ซ้ำยังไปแต่งงานกับมันอีก
-
ทิพย์
ฉันแค้นคุณ แค้นมาก ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ
-
ทิพย์
ฉันเหมือนถูกปลดปล่อย มันช่างสะใจอะไรขนาดนี้
-
กิตติ
มึงงง...
-
ลลิษา
(ไม่จริงใช่ไหม)
-
เจนนี่
ลลิษา
-
ลลิษา
//ผละตัวออกจากประตู
-
ลลิษา
พี่เจนนน
-
ทิพย์
!
-
กิตติ
!
-
เจนนี่
ทำไมมานานจัง
-
เจนนี่
พี่รอตั้งนานไม่มาสักที
-
ลลิษา
พี่เจน//วิ่งไปกอดเจน
-
เจนนี่
โท่ว..เป็นอะไรคะลลิษาของพี่//กอดตอบ
-
ลลิษา
เมื่อกี้-
-
ทิพย์
อ้าวเด็กๆ
-
ลลิษา
//สะดุ้ง
-
เจนนี่
ลลิษา..
-
ทิพย์
มาทำอะไรกันตรงนี้จ้ะ
-
เจนนี่
คือเรา2คนจะมาดูว่าพวกคุณพ่อประชุมเสร็จรึยังค่ะ
-
กิตติ
ลลิษา กลับบ้านกันเถอะนะลูก
-
กิตติ
เจนนี่ ไปกับอานะ
-
กิตติ
เดี๋ยวอาพาไปหาคุณพ่อนะ
-
เจนนี่
จะกลับบ้านแล้วหรอคะ แต่ว่า-
-
กิตติ
ฟังอา!
-
เจนนี่
!
-
ลลิษา
คุณพ่ออ..
-
กิตติ
เอ่อ..อาขอโทษนะ
-
กิตติ
อาไม่สบายนิดหน่อยน่ะ
-
กิตติ
เลยอยากกลับบ้าน
-
กิตติ
ป้ะ ไปกับอานะ//จูงมือเจนนี่กับลลิษาไป
-
กิตติ
//หันไปมองทิพย์ด้วยความโกรธแค้น
-
ทิพย์
หึ..😏
-
ทิพย์
(แบบนั้นแหละดี..จงแค้นฉัน โกรธฉัน เกลียดฉัน ให้เหมือนอย่างที่ฉันเคยเป็น)
-
กิตติ
(ไม่อยากเชื่อ ว่าสิ่งที่คนๆนั้นบอกจะเป็นความจริง)
-
กิตติ
(ถึงจะไม่รู้ว่าคุณคือใคร แต่ฉันขอขอบคุณมากจริงๆ)
-
หลายวันก่อนหน้านี้..
-
23:46
-
[แชท]
-
Unknown
คุณกิตติ ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอก
-
Unknown
คุณไม่ต้องเสียเวลาถามว่าฉันเป็นใคร
-
Unknown
แค่รู้ไว้ว่า ในการประชุมเซ็นสัญญาที่กำลังจะเกิดขึ้น ทิพย์จะทำการเขี่ยคุณลงจากตำแหน่งCEOไม่เพียงเท่านั้นเขายังมีแผนที่จะยึดบลาสกรุ๊ปอีกด้วย
-
กิตติ
คุณพูดเรื่องอะไร
-
กิตติ
ไม่ให้ถามด้วยงั้นหรอว่าเป็นใคร
-
Unknown
ทุกคนไปอยู่ข้างทิพย์หมดแล้ว ทางเดียวที่จะทำให้คุณไม่เสียบลาสกรุ๊ปไป..
-
Unknown
คือคุณต้องเขียนพินัยกรรมและสัญญาโอนย้ายไปให้คนอื่นที่คุณไว้ใจ
-
Unknown
และบลาสกรุ๊ปจะตกเป็นของคนคนนั้นหลังจากที่คุณตาย
-
กิตติ
ว่าไงนะ
-
Unknown
ก็ไม่อยากจะพูดแบบนี้หรอกนะ
-
Unknown
แต่คนอย่างทิพย์คงไม่ทำแค่นั้น เขาอาจจะฆ่าคุณด้วยก็ได้
-
Unknown
รีบทำซะตอนนี้ ตอนที่คุณยังมีอำนาจอยู่
-
Unknown
จะทำตามหรือไม่ทำตามก็ตามใจ ถือว่าฉันช่วยคุณเต็มที่แล้ว
-
กิตติ
คุณ
-
กิตติ
นี่คุณพูดจริงหรอ
-
กิตติ
คุณ
-
กิตติ
คุณ
-
.
-
.
-
กลับมายังเวลาเดิม..
-
กิตติ
ไม่อยากจะเชื่อ..ที่เขาพูดจะเป็นความจริง
-
ลลิษา
อะไรคะพ่อ
-
กิตติ
อ๋อ..ไม่มีอะไรลูก
-
กิตติ
(ดีนะ ที่อะไรไม่รู้ถึงดลใจให้ฉันทำตามที่เขาบอก บุญฉันยังคงมีสินะ)
-
กิตติ
(ฉันได้เขียนพินัยกรรมไป ว่าถ้าฉันถึงแก่กรรม ทุกสิ่งทุกอย่างของฉันจะตกเป็นของลลิษา)
-
กิตติ
(เพราะฉะนั้นเธอพลาดแล้วทิพย์ หุ้น45%ของฉันไม่ได้เป็นของฉันอีกต่อไป)
-
กิตติ
(ฉันต้องทำบางสิ่งก่อนที่ตำรวจจะมาสอบสวนฉัน ฉันต้องทำในตอนที่หุ้น45%ยังเป็นของฉัน)
-
ธันวา
อ้าวพี่กิตติ
-
ธันวา
ประชุมเสร็จแล้วเหรอครับเนี้ย
-
คิม
หลานเจนนี่หลายลลิษา มาหาตามา
-
เจนนี่
ค่าคุณตา//วิ่งไปกอดคิม
-
ลลิษา
คุณตาคิม//เดินเข้าไปกอด
-
กิตติ
ธันวา คุณคิม ฟังสิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ให้ดีนะ..
-
กิตติ
เจนนี่พาลลิษาไปนั่งเล่นรอตรงนู้นก่อนนะ อาขอคุยธุระกันสักหน่อย
-
เจนนี่
ค่าคุณอา..ป้ะลลิษา//เดินจูงมือลลิษาไป
-
ธันวา
อะไรครับพี่
-
คิม
นั่นสิ..เกิดอะไรขึ้น
-
กิตติเล่าเรื่องทุกอย่างให้ธันวากับคิมฟัง..
-
คิม
นี่มันบ้าอะไรกัน!!!
-
คิม
ทำไมเป็นแบบนี้
-
คิม
ทำไมถึงทำถึงขนาดนี้ ใยทิพย์ นังลูกไม่รักดี!!
-
ธันวา
ไม่นะพี่กิตติ นี่เรื่องจริงหรอครับ😥
-
กิตติ
อืม
-
ธันวา
ไม่นะ..
-
คิม
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
-
คิม
เดี๋ยวฉันจะช่วยนายเองกิตติ
-
คิม
ฉัน..ฉันขอโทษจริงๆนะ😣
-
กิตติ
ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ
-
กิตติ
เราต่างถูกหลอกกันทั้งนั้น
-
ลิซ่า
(หลังจากนั้นตาคิมได้ข่มขู่หุ้นส่วนทั้ง2และซื้อหุ้น20%มาได้สำเร็จ)
-
.
-
.
-
12:36
-
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
-
ลิซ่า
(ฉันจำได้ดี ในตอนนั้นที่ฉันนั่งกินข้าวและฟังพวกคุณพ่อคุยกันไปด้วย)
-
คิม
สรุปตอนนี้เขียนพินัยกรรมยกหุ้นไปให้ลลิษาหรอ
-
กิตติ
ครับ
-
คิม
หุ้น20%ที่ได้มานี้ลุงก็เขียนพินัยกรรมให้เจนนี่
-
คิม
เห็นด้วยมั้ยตาธัน
-
ธันวา
เห็นด้วยครับพ่อ
-
ธันวา
ผมไม่ต้องการถือหุ้น ให้พ่อถือเถอะครับ
-
คิม
อืม
-
คิม
ตอนนี้ถือว่าทิพย์มีหุ้น35%
-
คิม
ซึ่งทางเรามีมากกว่า
-
ธันวา
แต่ว่า ถ้าพี่กิตติถูกจับ ตามสัญญาหุ้นจะว่างนะครับ
-
ธันวา
แล้วพี่จะทำยังไง//ถามกิตติ
-
กิตติ
พี่มีวิธีของพี่
-
คิม
โอนมาให้ลุงก่อนไหม
-
กิตติ
ไม่เป็นไรครับ
-
กิตติ
ผมมีสิ่งที่ผมต้องทำ
-
ลิซ่า
(และสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตฉันก็เกิดขึ้น)
-
.
-
.
-
20:09
-
ณ บ้านกิตติ
-
ลลิษา
//นั่งดูทีวี
-
ลลิษา
กี่โมงแล้วเนี้ย..ง่วงจัง
-
ลลิษา
ให้คุณพ่อกล่อมนอนแบบทุกทีเลยดีกว่า//เดินขึ้นไปชั้น2
-
ลลิษา
//เคาะประตู
-
ลลิษา
คุณพ่อ..คุณพ่อคะ กล่อมหนูหลับหน่อย หนูง่วงแล้ว
-
ลลิษา
...
-
ลลิษา
คุณพ่ออ
-
ลลิษา
(ทำไมเงียบนะ)
-
ลลิษา
//หมุมลูกบิดประตู
-
ลลิษา
หืม..ไม่ได้ล๊อคหนิ//เปิดเข้าไป
-
ลลิษา
😨😨😱
-
ลลิษา
กรี๊ดดดดดดดดด!!
-
ลลิษา
ฮื้อออออออ😭คุณพ่อออออ
-
ลลิษา
ทำไมคุณพ่อทำแบบนี้ฮื้อออออ😭
-
ลิซ่า
(ภาพที่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้าตอนนั้นคือภาพที่พ่อฉัน แขวนคือตัวเองกับพัดลม)
-
ลลิษา
ทำไมคุณพ่อถึงทิ้งหนูไป คุณพ่อไม่รักหนูเลยยยฮื้อออ😭
-
2ชั่วโมงก่อนหน้านี้...
-
กิตติ
(ลลิษา..พ่อขอโทษนะ สุพรรษา ผมไปก่อนนะ ขอโทษที่ผมอ่อนแอ ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้)//ลากเก้าอี้มากลางห้อง
-
กิตติ
(ถ้าฉันตายตอนนี้ พินัยกรรมจะถือว่าเป็นผล หุ้น45%จะตกเป็นของลลิษา ทิพย์จะไม่สามารถเอาไปได้)//มัดเชือกติดกับพัดลม
-
กิตติ
(ฉันรักบริษัทนี้จริงๆ ขอโทษนะสุพรรษาที่รัก ขอโทษนะ..ลลิษา ลูกรักของพ่อ)//เอาคอตัวเองไปแขวนกับเชือกแล้วใช้เท้าถีบเก้าอี้ล้ม
-
กิตติ
//ร่างที่ห้อยถูกเชือกรัดที่คอและไร้ที่ค้ำยืน ดิ้นทุรนทุรายด้วยความทรมานราวๆ5-6วินาทีก่อนจะนิ่งไป
-
.
-
.
-
3 วันต่อมา
-
14:11
-
ณ วัดแห่งหนึ่ง
-
Unknown
น่าสงสารเนาะ..เป็นคนมีอนาคตก้าวหน้าแท้ๆ แต่กลับมาจบชีวิตตัวเองแบบนี้//ซุบซิบ
-
Unknown
นั่นแหละ ฉันได้ข่าวว่าฆ่าตัวตายเพราะไปยุ่งกับยาเสพติดแล้วกลัวตำรวจมาจับ//ซุบซิบ
-
Unknown
จริงหรอ แต่เงินก็มีนะ ประกันตัวออกมาได้สบายๆ//ซุบซิบ
-
Unknown
คงจะกลัวเสียชื่อเสียงอ่ะแหละ ดูหนูลลิษาสิ น่าสงสาร ยังเด็กแท้ๆต้องมาเสียพ่อ//ซุบซิบ
-
Unknown
นั่นแหละ ภรรยาของคุณกิตติก็เกินไป สามีเสียทั้งทีไม่คิดจะมาเลย//ซุบซิบ
-
Unknown
จริงหรอ ถึงว่า ไม่เห็นเลย สงสารเด็กเนาะ//ซุบซิบ
-
ลลิษา
//หันไปมองคนที่ซุบซิบ
-
Unknown
มึง..คุณหนูลลิษามองมาทางนี้! ได้ยินที่เราคุยกันป้ะวะ//ซุบซิบ
-
Unknown
คงไม่หรอกมึง จะได้ยินยังไง//ซุบซิบ
-
ลิซ่า
(ไม่รู้ว่านี่เป็นพรสวรรค์หรือเป็นคำสาบของฉัน ที่ฉันจะอ่านริมฝีปากของคนอื่นออก แม้จะไม่ได้ยินเสียงแต่จะรู้ว่าเขาพูดอะไรออกมา)
-
เจนนี่
ลลิษาของพี่ ไม่เป็นไรนะ เธอยังมีพี่นะ😢//จับมือลลิษา
-
ลลิษา
ค่ะพี่เจน
-
ลลิษา
ห้ามทิ้งหนูไปไหนนะ😢
-
เจนนี่
แน่นอน พี่รักลลิษานะ
-
ลลิษา
ลลิษาก็รักพี่เจนนี่
-
ลิซ่า
(ตอนนั้นทำให้ฉันรู้จริงที่น่าเศร้าอีกอย่าง)
-
ลิซ่า
(ฉันเริ่มคิดตั้งแต่ตอนนั้นแหละ ว่าที่ฉันสามารถอ่านริมฝีปากคนอื่นได้มันดีที่ได้รู้ความจริงหรือมันเลวร้ายที่ไม่ควรรับรู้เรื่องเจ็บปวด)
-
ทิพย์
แสบนักนะ ถึงขนาดยอมตายเพื่อรักษาบริษัทเลยเหรอ
-
ทิพย์
หึ
-
คิม
หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!
-
คิม
นี่เธอไม่สำนักผิดกับสิ่งที่ทำเลยหรอ
-
ทิพย์
ไม่เลยค่ะ
-
ทิพย์
นี่สุดท้ายแล้วแผนของหนูก็ไม่สำเร็จนี่คะพ่อ
-
ทิพย์
เพราะพ่อนั่นแหละ ที่ไปช่วยเขา
-
คิม
ก็สิ่งที่เธอทำมันไม่เหมือนที่เราคุยกัน
-
คิม
ไหนเธอบอกว่าแค่จะให้เขาลงจากตำแหน่งCEOเพียงเท่านั้น
-
คิม
แต่นี่เธอกลับจะทำให้เขาถูกจับ เพื่อที่จะยึดหุ้นที่เหลือของเขา
-
คิม
ทำถึงขนาดนี้ใครจะไปยอม
-
ทิพย์
ก็แล้วมันยังคะ
-
คิม
นี่เธอกล้าพูดแบบนี้ออกมาเหรอ
-
คิม
ไม่มีจิตสำนึกของความเป็นคนอยู่เลยรึไง
-
ทิพย์
งั้นหรอคะ พ่อก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะ
-
ทิพย์
ไม่งั้นคงไม่เห็นด้วยกับแผนของหนูตั้งแต่แรก
-
ทิพย์
พ่อก็อยากได้บริษัทของเขา
-
คิม
ทิพย์! มันจะมากเกินไปแล้วนะ
-
คิม
เธออย่าได้หวังว่าจะได้เป็นประธาน
-
คิม
ฉันจะให้ธันวาขึ้นเป็นCEO
-
ทิพย์
ไม่นะ! คุณพ่อมีสิทธิยังไงคะ
-
คิม
ฉันมีอยู่แล้ว ฉันถือหุ้น20%ของลลิษาอีก45% ฉันได้ตกลงกับกิตติแล้ว
-
คิม
จะให้ธันวาขึ้นเป็นCEO
-
คิม
และเธอก็อย่าหวังว่าฉันจะย้ายไปอยู่ข้างเธอเด็ดขาด
-
ทิพย์
คุณพ่อ..ด้ายย~จะทำแบบนี้กับหนูใช่ไหม
-
คิม
แล้วจะทำไม
-
คิม
ฉันไม่เอาเรื่องเธอก็ดีแค่ไหนแล้ว เพราะเห็นว่าเธอเป็นลูกฉัน
-
ทิพย์
หึ..หนูจะฆ่าอิเด็กนั่น แล้วยึดหุ้นมาเอง
-
คิม
ทิพย์..เธอมันไม่ใช่มนุษย์
-
คิม
จิตใจเธอมันต่ำช้า
-
คิม
อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยให้เธอทำแบบนั้น
-
ลลิษา
พี่เจน..ลลิษากลัว//กุมมือเจนนี่แน่น
-
เจนนี่
ลลิษาเป็นอะไร ไม่ต้องกลัวนะ//กอดและลูบหัวลลิษาเพื่อปลอบ
-
ลิซ่า
(ตอนนั้นฉันกลัวมาก กลัวจนทำอะไรไม่ถูก แต่ไม่ได้เลวร้ายเสมอไป เพราะพ่อของพี่จีซูมาได้ยินเข้า)
-
ลิซ่า
(หลังจากที่พ่อฉันเสีย พ่อของพี่จีซูอาสารับฉันไปอยู่บ้าน)
-
ลิซ่า
(เพราะพ่อของฉันมีบุญคุณกับพ่อพี่จีซู ท่านเลยรักและเอ็นดูฉัน ในวันที่พ่อจากไปก็มีเขากันพี่จีซูนี่แหละ ถ้าคอยดูแลฉัน)
-
จิน
(แย่ล่ะสิ)
-
จิน
(ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นแบบนี้)
-
จิน
(ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้ว ไม่มีใครที่น่าไว้ใจสักคน)
-
จิน
(ฉันคิดถูกจริงๆที่ไม่ยอมให้หนูลลิษาไปอยู่บ้านธันวาในตอนที่เขาจะมารับลลิษาไป)
-
จิน
(เพราะถ้ามีผู้หญิงคนนั้นอยู่ล่ะก็(ทิพย์)ต้องไม่ปลอดภัยแน่)
-
.
-
.
-
.
-
17:26
-
ณ บ้านจิซู
-
จีซู
ลิซ พี่เอานมมาให้//ยื่นนมให้ลลิษา
-
ลลิษา
ขอบคุณค่ะพี่จีซู//รับเอา
-
จีซู
พี่สงสารเธอจังลิซ
-
ลลิษา
หนูคิดถึงพ่อ😢
-
จีซู
โท่วลิซ//กอดลลิษา
-
ลลิษา
//กอดตอบ
-
จีซู
ไม่เป็นไรนะลิซ
-
จีซู
ยังมีพี่พ่อพี่ ละก็เจนนี่นะ
-
ลลิษา
ค่ะพี่ซู😢
-
จิน
หนูลลิษา
-
จิน
มาหาพ่อมา
-
ลลิษา
มีอะไรคะคุณอา//เดินเข้าไปหา
-
จิน
ตั้งแต่พรุ่งนี้หนูจะต้องย้ายไปอยู่ที่ลาสเวกัสกับคุณแม่ของหนูนะ
-
ลลิษา
ห้ะ!!จริงหรอคะ
-
จิน
ใช่
-
จิน
อาติดต่อไปแล้ว แม่ของหนูเขามีเหตุผลที่ไม่ได้มาร่วมงานศพคุณพ่อหนู
-
จิน
พรุ่งนี้จะมีคนสนิทของแม่หนูมารับนะ
-
จิน
เตรียมตัวด้วยนะ
-
จีซู
ทำไมลิซต้องไปล่ะคะพ่อ
-
จีซู
ให้ลิซอยู่กับเราไม่ได้หรอ
-
จิน
คงไม่ได้หรอกลูก
-
จีซู
ทำไมล่ะคะพ่อ
-
จิน
เพราะว่า..เอ่อ
-
ลลิษา
คุณทิพย์จะฆ่าหนูใช่มั้ยคะ
-
จิน
!
-
จิน
ลลิษา ทำไมหนูคิดแบบนั้นล่ะ
-
ลลิษา
คือหนู..หนูได้ยินน่ะค่ะ
-
ลลิษา
ตอนที่เขาคุยกับคุณตาคิม
-
จีซู
เรื่องจริงหรอคะพ่อ
-
จิน
ใช่ลูก ห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ มันจะเป็นอันตราย
-
จีซู
ได้ค่ะพ่อ
-
จิน
หนูลลิษาก็เตรียมตัวนะ ไปอยู่กับแม่ที่นู้นแล้วหนูจะปลอดภัย
-
ลลิษา
เข้าใจแล้วค่ะคุณอา
-
จีซู
พี่ต้องคิดถึงลิซแน่ๆ
-
ลลิษา
//กอดจีซู
-
จีซู
//กอดตอบ
-
.
-
.
-
00:13
-
อื๊ด~อื๊ด~//สายเรียกเข้า
-
จิน
//สะดุ้งตื่น
-
จิน
ใครโทรมาดึกดื่นเนี่ย//ควานหาโทรศัพท์
-
จิน
ฮัลโหล..สวัสดีครับ📞
-
มารี
ฉันอยู่ข้างล่าง มารับคุณหนูลลิษา📞
-
จิน
ห้ะ!!ว่าไงนะ📞
-
จิน
ฮัลโหล!📞
-
จิน
วางสายไปซะละ
-
จิน
อยู่ข้างล่างจริงหรอเนี่ย//ลุกออกจากเตียงและเดินลงไปข้างล่าง
-
จิน
//เปิดไฟ
-
จิน
เฮ้ย!..เธอเป็นใครเนี่ย
-
มารี
รู้แล้วจะถามทำไม ก็บอกว่ามารับคุณหนูลลิษา//นั่งอยู่ที่โซฟา
-
จิน
แต่นี่พึ่งจะเที่ยงคืนนะ
-
มารี
เที่ยงคืนก็ถือว่าเช้าวันใหม่
-
มารี
รีบไปพาคุณหนูลงมาได้ละ
-
มารี
มีเรื่องจะคุยด้วยอีกเยอะ
-
จิน
ให้ปลุกเลยหรอ
-
มารี
เอ่อๆหน่า
-
จิน
เกรี้ยวกราดชะมัด//พูดเบาๆ
-
มารี
ได้ยิน
-
จิน
!
-
ภายในห้องจีซู..
-
จิน
หนูลลิษา ตื่นได้แล้วนะ คนของคุณแม่มารับแล้ว//สะกิดแขนลลิษา
-
ลลิษา
หืมมม..เช้าแล้วหรอคะคุณอา
-
ลลิษา
หนูยังง่วงอยู่เลย
-
จีซู
อืมมม..มีคนมารับลิซแล้วหรอคะพ่อ
-
จิน
ใช่ลูก..ไหนๆก็ตื่นแล้วลงไปส่งลลิษาด้วยกันนะ
-
จีซู
ค่าพ่อ
-
จิน
ป่ะลงไปกันเถอะ
-
จีซู
ป่ะลิซ//จูงมือลลิษาเดินลงไปชั้นล่าง
-
จิน
//เดินตาม
-
มารี
//เห็นจีซูกับลลิษาเดินลงมา
-
มารี
สวัสดีค่ะคุณหนู ฉันชื่อมารีนะคะ
-
มารี
มารับตัวคุณหนูตามที่คุณหญิงสั่ง
-
ลลิษา
คุณหญิง?
-
ลลิษา
หมายถึงแม่หรอ
-
มารี
ใช่แล้วค่ะ
-
มารี
คุณจิน ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยดูแลคุณหนู ขอบคุณหนูด้วยนะจีซู
-
จิน
ไม่เป็นไรครับ เป็นสิ่งที่ผมต้องทำอยู่แล้ว
-
จิน
เพราะคุณกิตติมีบุญคุณกับผมมาก
-
จิน
ผมเสียใจมากที่ตอบแทนแกได้ไม่เต็มที่
-
มารี
ไม่ต้องกังวลนะคะ
-
มารี
ไม่แน่ในอนาคตเราอาจจะต้องพึ่งคุณอีก
-
จิน
ถ้าเป็นเช่นนั้นผมก็จะให้ความร่วมมือครับ
-
จิน
จะว่าไป ผมยังไม่ได้บอกชื่อเลยแล้วคุณรู้จักผมได้ยังไงครับเนี้ย
-
มารี
มีเครือข่ายข้อมูลที่ดีอยู่น่ะค่ะ
-
มารี
ถึงรู้การเคลื่อนไหวต่างๆอีกฝั่ง
-
จิน
สมกับเป็นคุณสุพรรษา รู้ทุกเรื่องจริงๆ
-
มารี
เรื่องที่ฉันจะบอกคุณคือ ให้คิดซะว่าคุณหนูลลิษาตายแล้วนะคะ
-
มารี
พร้อมกันนั้น ให้สร้างข้อถกเถียงว่าคุณหนูอาจจะยังมีชีวิตอยู่
-
จิน
เดี๋ยวนะครับ
-
จิน
หมายความว่ายังไง
-
มารี
คงจะเข้าใจยากสินะคะ
-
มารี
ทางเราได้ปล่อยข่าวออกไปแล้วว่าคุณหนูลลิษาจะเดินทางไปลาสเวกัสเช้านี้
-
มารี
ซึ่งทางคุณทิพย์ทราบแล้ว และกำลังวางแผนฆ่าคุณหนูอยู่ เพื่อหวังจะทำลายพินัยกรรมไปด้วย
-
มารี
แผนของนางคือการลอบทำร้ายระหว่างที่คุณหนูนั่งอยู่ในรถเดินทางไปสนามบิน จุดก่อเหตุจะอยู่ที่สะพานพระราม8
-
จิน
นี่คุณรู้ได้ยังไง
-
มารี
ก็บอกว่ามีเครือข่ายข้อมูลที่ดีไง
-
จิน
แล้วคุณจะทำยังไงต่อ
-
มารี
ฉันแค่จะจัดฉากขึ้น สร้างเหยื่อล่อน่ะค่ะ ควบคุมรถระยะไกล และแกล้งบังคับตกสะพาน
-
มารี
ศพอาจจมหายไปในแม่น้ำ
-
จิน
อ่อ..ผมพอจะเข้าใจละ
-
มารี
คุณแค่ทำเป็นว่าคุณหนูอาจจะยังไม่ตาย เพราะพินัยกรรมจะเป็นโมฆะก็ต่อเมื่อเจอศพและยืนยันการเสียชีวิตเท่านั้น
-
จิน
แบบนั้นเองสินะครับ
-
จิน
แต่ว่าระยะเวลามันมีจำกัดนะครับ
-
มารี
พินัยกรรมกำหนด15ปี ตามที่กรรมการบริหารได้ลงสัญญาไว้ เนื่องจากไม่มีผู้สืบทอด เพราะคุณหญิงสุพรรษาเขาไม่รับสืบทอด
-
มารี
และในสักวัน คุณหนูจะกลับมาทวงทุกอย่างคืนภายใน15ปีนี้
-
จิน
ครับ
-
จิน
ผมจะทำตามแผนครับ
-
มารี
ถ้างั้นต้องขอตัวก่อน
-
มารี
ไปกันค่ะคุณหนู
-
Marie
เราจะไปเครื่องบินส่วนตัวนะคะ
-
ลลิษา
ค่ะ
-
จีซู
ลิซติดต่อมาบ้างนะ😢
-
ลลิษา
ค่ะพี่ซู //เดินไปกอดจีซู
-
ลิซ่า
(ไม่น่าเชื่อ ว่าสิ่งที่มารีบอกจะเป็นความจริง)
-
ลิซ่า
(เกิดเหตุการณ์ซุ่มยิงจนรถตกสะพาน ภายในรถคันนั้นถูกจัดฉากว่ามีฉันนั่งอยู่)
-
ลิซ่า
(อาจินและคุณตาคิมรวมถึงพวกคุณอาธันวาแย้งว่า ฉันอาจจะยังไม่ตาย ทำให้พินัยกรรมยังมีผล)
-
ณ ห้องประชุมblast group
-
ลิซ่า
(ฉันมารู้ทีหลัง ว่าสุดท้ายอิผู้หญิงคนนั้นก็ได้ขึ้นเป็นCEO ต่อจากพ่อ)
-
ทิพย์
หึ..รถตกสะพานขนาดนั้นไม่มีทางรอดหรอก รอแค่15ปี พินัยกรรมที่กรรมการบริหารร่วมทำสัญญาจะถือว่าเป็นโมฆะถ้าหากอิเด็กนั่นไม่โผล่หัวมา
-
ทิพย์
ในฐานะที่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุด ณ ตอนนี้ และการลงมติที่เป็นเอกฉันท์ ต่อไปนี้ดิฉันคือ CEO คนใหม่
-
ทิพย์
ส่วนเรื่องพินัยกรรมโอนหุ้น45% ที่ว่างอยู่ ตามที่เราตกลงกัน 15ปี ถ้าไม่มายืนยันตัว ก็ต้องถือว่าเป็นโมฆะนะคะ
-
คิม
ให้มันถึงเวลานั้นแล้วค่อยว่ากัน ฉันรู้นะว่านี่เป็นฝีมือเธอ
-
ธันวา
(พี่ทิพย์ ไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ถึงขนาดนี้ พี่มันอำมหิต ฆ่าได้แม้กระทั่งเด็ก)
-
.
-
.
-
10:21
-
ณ วัดแห่งหนึ่ง ที่จัดงานศพลลิษา
-
เจนนี่
ฮื้อออออ😭
-
เจนนี่
ฮื้ออออ😭
-
ธันวา
ไม่ร้องนะลูก//กอดเจนนี่
-
ธันวา
น้องเขาไปอยู่กับพ่อบนสวรรค์แล้วนะ
-
เจนนี่
หนูรักลลิษามากเลยนะคะพ่ออ😭
-
เจนนี่
หนูคิดถึงน้องฮื้ออออ😭
-
คิม
โท่วว..หลานตา
-
ทิพย์
จัดงานศพขนาดนี้ละยังจะดิ้นรนอีก แค่หุ้น45%จะอะไรนักหนา
-
เจนนี่
(ลลิษา ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้เราได้เกิดมาเป็นคู่รักกันนะ พี่รักเธอจริงๆ)
-
จิน
(ขอโทษนะทุกคน ฉันจำเป็นต้องปิดบัง ที่นี่ไม่มีใครรู้ว่าลลิษายังมีชีวิตอยู่ นอกจากฉันกับจีซู เพื่อความปลอดภัยของหนูลลิษา)
-
จิน
(ขอบคุณนะ ธันวา คุณคิม ถึงจะคิดว่าหนูลลิษาตายไปแล้วแต่ก็ยอมช่วยฉันปกป้องหุ้น)
-
จิน
(แต่ฉันจะบอกใครไม่ได้จริงๆว่าหนูลลิษามีชีวิตอยู่)
-
.
-
.
-
.
-
13:26
-
ณ ลาสเวกัส อเมริกา
-
ลลิษา
มารี ที่นี่ที่ไหน ลลิษาคิดถึงพี่เจน ลลิษาคิดถึงพ่อ😢
-
ลลิษา
ลลิษากลัวคนมาทำร้ายลลิษาด้วย
-
มารี
โท่วคุณหนู มารีสงสารคุณหนูจริงๆ แต่ตอนนี้เรามาถึงอเมริกาแล้ว คุณหนูอย่ากลัวไปเลยนะคะ
-
ลลิษา
นี่ลลิษากำลังอยู่ต่างประเทศหรอ
-
มารี
ใช่ค่ะคุณหนู เดี๋ยวมารีพากลับบ้านไปเจอคุณแม่นะคะ
-
ลลิษา
หรอ คิดถึงคุณแม่จัง อยากกอดแม่ ลลิษาคิดถึงพ่อด้วย😭
-
.
-
.
-
.
-
ไรท์
จบตอนแล้ววว
-
ไรท์
เดี๋ยวตอนหน้าจะมีต่ออดีตของลิซ่าในลาสเวกัสนี้อีกนิดหน่อยนะ
-
ไรท์
แล้วเนื้อหานอกจากนั้นจะเข้าสู่ยุคปัจจุบันเลยนะครับ
-
ไรท์
อย่าพึ่งเบื่อน้าาา
-
ไรท์
ไรท์ต้องย้อนอดีตเพื่อปูเนื้อเรื่องจริงๆ5555🙏
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น