ตอนที่ 1 ผู้ช่วยชีวิต
-
.
-
.
-
เวลา 19.30 น.
-
ฮเยยุน
อื้อ...
-
ฮเยยุน
ที่นี้.. ที่ไหนกัน?
-
ฟึบ ตึก ตึก
-
เสียงฝีเท้าของฮเยยุนที่เดินไปรอบๆบ้าน ที่เธอไม่คุ้นเคย เธอเเถบจะจำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ? จำได้เเค่...
-
สติสุดท้ายก่อนที่จะสลบไป คือลมหายใจที่เเผ่วเบาของใครบางคนเท่านั้น
-
ตึก ตึก
-
ฮเยยุน
มีใครอยู่ไหมคะ?
-
เเม่บ้านนาอึน
อ่ะ! คุณฟื้นเเล้ว
-
ฮเยยุน
คุณคือ..
-
เเม่บ้านนาอึน
ฉันลืมเเนะนำตัวไปสินะคะ ฉันชื่ออีนาอึน เป็นเเม่บ้านของที่นี้ค่ะ
-
ฮเยยุน
งั้น.. คุณพอจะรู้ไหมคะว่าฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง?
-
เเม่บ้านนาอึน
ตอนนั้นคุณจมน้ำน่ะค่ะ คุณชายทั้ง9 ไปเห็นพอดีจึงช่วยคุณไว้ได้ทัน
-
ฮเยยุน
จมน้ำ? งั้นเหรอคะ?
-
เเม่บ้านนาอึน
ใช่ค่ะ อ่ะ! ได้เวลาทานอาหารเเล้ว
-
ฮเยยุน
เเต่..
-
เเม่บ้านนาอึน
ไปกันเถอะค่ะ
-
ดัน
-
ฮเยยุน
อ่ะ! เดี๋ยวก่อนสิคะ
-
เเม่บ้านนาอึน
คุณชายคะ ได้เวลาทานอาหารเเล้วค่ะ
-
ตึก ตึก
-
ฮเยยุน
เอ๊ะ! คุณชายมีตั้ง9คนเลยเหรอคะ?
-
เเม่บ้านนาอึน
ใช่ค่ะ ก็บอกเเล้วไงคะ ว่าคุณชายทั้ง9 เป็นคนเห็นคุณจมน้ำน่ะ
-
มีตั้ง9คน จะขอบคุณยังไงเนี่ย?
-
อินซอง
หวัดดี ฉันคุณชาย1
-
ฮเยยุน
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
-
ยองบิน
ฉันชาย2นะ
-
จูโฮ
ฉันชาย3
-
เเจยุน
ฉันชาย4
-
ฮเยยุน
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
-
ดาวอน
ผมคุณชาย5
-
โรอุน
ฉันคุณชาย6
-
จ้อง มอง
-
ฮเยยุน
อ่ะ! ค่ะ..
-
คุณชาย6... น่ากลัวจัง
-
เเทยัง
ฉันชายทั้งเเท่ง ชายเเท้ๆ ชื่อชาย 7นะ หรือถ้าไม่เชื่อมาพิสูรณ์ได้เลย
-
ฮเยยุน
มะ ไม่เอาดีกว่าค่ะ
-
อันนี้ก็ลามกเกิ๊น
-
ฮวียอง
ผมชาย8
-
ฮเยยุน
ค่ะ
-
ชานฮี
ผมชาย9นะ
-
คนนี้น่ารักจัง
-
ฮเยยุน
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
-
เเม่บ้านนาอึน
งั้นถ้ามาครบกันเเล้ว กินข้าวกันเถอะค่ะ
-
ฮเยยุน
ค่ะ
-
จะขอบคุณยังไงเนี่ย? มีตั้ง9คนเเหนะ เเต่ถึงยังไง.. ก็ต้องขอบคุณเขาให้ได้!
-
จะต้องหาคนที่ช่วยชีวิตเราให้เจอ เพื่อขอบคุณเขา ถึงมันอาจจะเเค่ขอบคุณก็เถอะ ต้องหาให้เจอ ให้ได้!!
-
ฮเยยุน
สู้เว้ย!!
-
หันมามองกันหมด
-
ฮเยยุน
ขะ ขอโทษค่ะ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น