บรรยากาศภายในถ้ำไตรเวทย์เต็มไปด้วยความกลาโหมเมื่อจู่ๆภาคีญาติเเสนน่ารักของอาคเนย์ตัดสินใจจัดงานเลี้ยงยามวิกาลเพื่อฉลองกับการตามหาถ้ำทองของชาละวัน ทวดของเขาไม่สิเทียนด้วยซ้ำไป อาคเนย์เลือกอยู่ในห้องเพราะรู้ว่สเจ้าหล่อนไมมีทางมาเพราะหล่อนกำลังสนุกกับชีวิตในโลกมนุษย์ที่นางอยากใช้มานานแล้ว

อาคเนย์เดินวนไปวนมาพลางมองผ่านหน้าต่างที่ภาคีญาติๆหลานๆต่างเเต่งงานและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ฟังไม่ผิดหรอก ใช่เขาเป็นพ่อคนที่ยังไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เขารัก ก็เขาปากแข็งเองนี่ช่วยไม่ได้ ก๊อก ก๊อก

อาคเนย์ถามพลางมองไปยังประตูใครกันกล้าทำร้ายเวลาที่เขากำลังอารมณ์ไม่ดี

เดี๋ยวเถอะพวกชอบมากวนประสาทองค์เหนือหัวมันต้องเจอดี!!!!

อาคเนย์ที่กำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้วกลับอารมณ์ไม่ดีมากกว่าเดิมเมื่อจู่ๆมีเด็กไม่วานซืนมาเคาะประตูแกล้งราชาแห่งมัน เห็นทีต้องสั่งสอนกุมพวกนั้น ชายหนุมถือขรรค์ก่อนออกเปิดประตู ไม่มีใคร มันกล้ามากที่มาเคาะประตูแล้วหนคงรู้สินะว่าตนทำอะไรผิดอาคเนย์เตรียมจะปิดประตูถ้าหากว่าไม่โดนถีบเดี๋ยวใครกันกล้าถีบเขา

อาคเนย์หันกลับไปยังบุคคลผู้นั้นพลางเบิกตา

อาคเนย์มองอุทัยภูเบศน์ เจ้าชายกุมภาแห่งหัวเมืองทางใต้ที่เขาเพิ่งจะประกาศศึกกับใันเเต่เดี๋ยวมันเข้ามาในถ้ำไตรเวทย์โดยไม่มีใครรู้ได้อย่างไร

อุทัยภูเบศน์มองหน้าชายหนุ่มก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง

อาคเนย์ที่โดนถีบรีบลุกขึ้นเมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดร้องของใครบางคนที่เขาคุ้นมาก อักษราภัค หล่อนมาที่ถ้ำนี้เพนะเหตุใด และ อ้ายอุทัยภูเบศน์นั่นมาในถ้ำนี้โดยไม่มีใครรู้ได้อย่างไร

อักษราภัคที่โดนชายหนุ่มลึกลับที่ไม่รู้มาจากไหนจู่ๆก็มาเข้นฆ่าทาหารหน้าถ้ำจนตายปล้วก็ฉุดหล่อนมาห้องอาคเนย์

อาคเนย์ได้ยินเท่านั้นก็รีบลุกขึ้นมาดูว่าอ้ายอุทัยภูเบศน์จับอักษราภัคไปจริงๆหรือ ชาหนนุ่มเดินออกมาพลางมองดูหน้าถ้ำที่มีคนตายไม่ตำกว่า10คน ลูกๆหลานๆของเขาหายไปไหน นี่คือคำตอบที่อาคเนย์จะต้องถามหา และที่สำคัญอุทัยภูเบศน์รู้ได้ไงว่าอักษราภัคคือดวงใจของเขา!!!!