ไอ้ติณณ์

กูโอนไปแล้วนะ

ค่าโทรศัพท์งวดนี้อะ

ได้ยังวะ

ตอบสั้นไปอีก

นี่มึงยังโกรธกูอยู่อีกเหรอ

ก็นั่นแหละโกรธ

แล้วมึงก็จะเมินกูแบบนี้อะนะ

ไอ้ติณณ์

ไอ้ติณณ์โว้ย

เงียบอีก

มึงอย่ามาอ่านแล้วไม่ตอบดิ

โว้ยยยยย

อีกสองวัน

มึงก็จะเมินกูครบเดือนนึงแล้วนะ

ไอ้ติณณ์

ไม่เอาอะ

กูไม่ไปไหนทั้งนั้น

เป็นไรมาคุยกันดีๆดิวะ

เดี๋ยวดิไอ้ติณณ์

กูยังอยากยืนยันคำเดิม

กูยัง..อยากเป็นเพื่อนกับมึงอยู่นะ

มึงอย่าทำแบบนี้ดิวะ

หน้ามึงยังกับซอมบี้

กูเป็นห่วงมึงนะเว้ย

ไม่อะ

แล้ว

มึงทำไมต้องไล่กูด้วย

มีไม่อยากเจอกูขนาดนั้นเลยเหรอวะ

กูไม่รู้แหละ

ถ้ามึงหายไป

กูจะไปตามหามึง

กูไม่รู้อะ

กูไม่รู้เหี้ยไรสักอย่าง

กูมันโง่มึงก็รู้

กูสับสนไปหมดแล้ว

แล้วตอนนี้

กูพิมพ์คุยกับมึง

น้ำตากูก็ไหล

กูกลัวถ้าวันนึงมึงหายไปจริงๆ

กูจะทำยังไง

แล้วยิ่งตอนมึงเมินกูอะ

กูเหมือนจะตายเลย

กูไม่ชอบเลยว่ะ

ความรู้สึกแย่แบบๆนี้อะ

กูขอเวลาไม่ได้เหรอวะ

ทุกอย่างมันดูเร็วไปหมด

จนกูงงไปหมด

ตอนแรกมึงชอบไอ้พีท

แล้วอยู่ดีๆมึงก็มาจีบกู

กูยังไม่ทันรู้ตัวดีเลย

กูก็ทำมึงเจ็บแล้ว

กูไม่ได้ตั้งใจนะเว้ย

แต่กู

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ

...

กูไม่รู้

ตอนนี้กูรู้แค่ว่า

กูไม่อยากเสียมึงไปนะ

ไม่อยากให้มึงเสียใจด้วย

มึงเป็นเพื่อนที่ดีมาก และกู..

อืม

มึงก็ห้ามหายได้มั้ย

เลิกเมินกูด้วย

กูอยากเจอ

อยากคุยกับมึงนะเว้ย

มึงขอกูเป็นแฟนเลยนะเว้ย

และกูก็ไม่เคยมี

อีกอย่างกูก็ยังไม่ได้รักมึงขนาดที่อยากเป็นแบบนั้นกับมึง

ก็

กูเครียดเลย

แต่มึง

ไอ้ติณณ์

ทำไมมึงอยากลืมกูจังวะ

กูก็อยากหายไปกับมึงนะ

แต่มึงคงไม่ให้กูไป

เพราะมึงไม่อยากเป็นเพื่อนกับกูแล้ว

😢

กู

ไปเจอมึงได้มั้ย

กู

ไม่เจอก็ไม่เจอ

มึงกับกู

มันจบแล้วเหรอวะ

ไอ้ติณณ์

มึง

มันต้องคิดหลายอย่างอะ

ไหนจะเรื่องพ่อแม่จะว่ายังไง

บ้านกูเป็นคนจีนนะเว้ย

ไหนจะน้องกู

ที่โคตรชอบมึง

ไหนจะเพื่อนคนอื่นๆ

พี่กีฬา

อาจารย์

พ่อแม่มึง

พี่ชายมึง

ญาติมึง