เพื่อนเล่น 🎭
-
🌸คำเตือนจากไรท์ผลส้ม🌸 การขโมยผลงานของคนอื่นไปเป็นของตัวเอง มันคือการละเมิดลิขสิทธิ์ผิดกฏหมาย หากอยากสร้างสรรค์ผลงานของตัวเอง โปรดใช้ความสามารถของตนเองนะคะ หากไรท์พบเจอผลงานที่ละเมิด ไรท์จะขอดำเนินการให้ถึงที่สุดค่ะ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
-
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น อิมเมจตัวละคร สถานที่ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเนื้อหาในเรื่อง 💗💗💗💗💗💗
-
. . . . . .
-
กอหญ้า
ฉันรักเค้าสุดหัวใจและจะไม่รักใครอีกในชีวิตนี้ “ลีโอ” คนรักที่ดีที่สุดและฉันไม่อยากที่จะเสียเค้าไป แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อเค้าเป็นคนที่ ”แคร์” ลูกสาวของผู้มีพระคุณของฉัน เธอรักลีโอและฉันจะไม่ยอมเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่า”คนเนรคุณ”เด็ดขาด
-
ลีโอ
“กอหญ้า” คือผู้หญิงคนเดียวที่ผมรักและไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว การที่ถูกเธอปฏิเสธเพียงเพราะเสียสละให้กับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้มีพระคุณ ทำให้ผมหงุดหงิดและไม่ชอบเอามากๆ ถึงจะบอกว่ารับไปเลี้ยงแต่ผมไม่เห็นว่าเธอจะสุขสบายตรงไหน เหมือนคนใช้ด้วยซ้ำไป และผมจะไม่ยอมเสียเธอไปเพราะเหตุผลนี้แน่นอน
-
แคร์
”กอหญ้า”มักจะทำอะไรได้ดีกว่าฉันเสมอ ตั้งแต่เรื่องเรียน ไปจนถึงแฟน“ลีโอ”คือคนที่ฉันต้องการที่จะครอบครอง ไม่มีวันที่ฉันคนนี้จะแพ้ให้เด็กกำพร้าคนนั้นแน่ๆ ที่ลืมตาอ้าปากได้ก็เพราะพ่อของฉัน แล้วทำไมฉันต้องปล่อยให้มันชนะฉันทุกอย่างล่ะ
-
. . . . . .
-
“ต่อไปนี้หนูชื่อกอหญ้านะ ฉันตั้งให้หนู” “ถึงญ่าจะดูต่ำต้อย แต่ก็ขึ้นได้ทุกทีแข็งแรงกว่าต้นไม้ใหญ่ พายุลมแรงก็ไม่สามารถทำอะไรได้”
-
คฤหาสน์ เศรษฐีพล
-
กอหญ้า
-
คุณท่าน
ต่อไปนี้ กอหญ้าจะมาอยู่กับเรานะลูก
-
แคร์
..........
-
คุณผู้หญิง
กอหญ้าจะมาเล่นเป็นเพื่อนลูกไงจ๊ะ
-
คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงต่างยิ้มให้กับลูกสาวของตน ความจริงก็แค่อยากจะหาคนมาเล่นกับลูกสาวก็แค่นั้น
-
เศรษฐีใหม่ที่รับสืบทอดกิจการร้านอาหารฝรั่งเศสมาจากคุณตา ต่างหลงไหลในอำนาจเงินทันที
-
พอเงินทองมากมายตกอยู่ในกรรมสิทธิ์ของตน ทั้งสองทำเรื่องรับอุปการะเด็กหญิงจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามาเพื่อเป็นเพื่อนเล่นกับลูกสาวเพียงเพราะต้องการมีเวลาใช้เงินเท่านั้น
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
ชื่อกอหญ้าเหรอ
-
กอหญ้า
ใช่จ๊ะ
-
แคร์
ต่อไป...เรามาเป็นเพื่อนกันนะ
-
รอยยิ้มไร้เดียงสาขอทั้งสองส่งให้กันและกัน มือเล็กจูงมือกอหญ้าไปที่กองของเล่นและเล่นด้วยกันอย่างมีความสุข....การได้บ้านใหม่ของเด็กกำพร้าอย่างกอหญ้าเหมือนคนที่ตายแล้วเกิดใหม่ อนาคตอันสดใสกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
-
และนั้นก็เป็นเพียงความฝันของเด็กน้อยเท่านั้น
-
ปัจจุบัน . . . .
-
แคร์
ญ่า!! ญ่า!!
-
กอหญ้า
มาแล้วๆๆๆ
-
ฉันรีบวิ่งไปหาแคร์ที่เรียกฉันเสียงดังจากห้องตัวเอง
-
แคร์
ฉันปวดหัวอะ
-
กอหญ้า
อาบน้ำแล้วลงไปทานข้าว จะได้ ทานยา
-
แคร์
ไม่เอาๆ ขี้เกียจลงไป
-
กอหญ้า
แต่คุณท่านรออยู่นะ
-
แคร์
ไม่ลงไปหรอก
-
กอหญ้า
ไม่ได้นะแคร์ ท่านรออยู่
-
แคร์
น่าเบื่อจะตาย นานๆจะกลับมาที พอกลับมาก็เอาแต่บ่นๆๆ
-
กอหญ้า
อย่าหงุดหงิดแต่เช้าเลยน่า ปะ ไปอาบน้ำดีกว่าเร็ว!!
-
แคร์
อืออออ
-
แคร์ทำท่างอแงแต่ก็ยอมลุกขึ้นตามแรงดึงของฉัน
-
กอหญ้า
เฮ้ออออ
-
แคร์
ญ่า!!
-
กอหญ้า
อะไรอีก
-
แคร์
ทำไมไม่ใส่ผงแช่น้ำ
-
กอหญ้า
อย่าแช่น้ำตอนเช้าเลย
-
แคร์
ไม่เอาๆ จะแช่แล้วญ่าต้องไปเตรียมด้วย
-
กอหญ้า
เฮ้ออออ แต่มันนานนะ
-
แคร์
นะๆๆๆ ญ่าสุดสวย ญ่าเพื่อนรัก
-
กอหญ้า
ก็ได้
-
แคร์
ขอบใจนะ 😊
-
ฉันเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ เฮ้อออ แล้วดูถอดเสื้อผ้าสิ เป็นเลขแปดเชียว
-
กอหญ้า
เฮ้อออ
-
ฉันเก็บเสื้อผ้าที่แคร์ถอดเอาไว้ที่พื้นแล้วเตรียมน้ำให้แคร์ตามที่เธอขอ
-
คุณท่าน
ยัยแคร์ทำอะไรอยู่เนี่ย
-
คุณผู้หญิง
นั้นสิคะ เราไม่มีเวลาแล้วด้วย
-
คุณท่าน
เฮ้อออ แล้วแบบนี้จะรู้ผลสอบไหมเนี่ย
-
คุณผู้หญิง
ของกอหญ้าคงไม่ต้องถามแล้วใช่ไหม
-
กอหญ้า
.........
-
ฉันยิ้มให้กับคุณท่านเมื่อพูดถึงผลสอบ ฉันพยายามขยันเพื่อไม่ให้เสียชื่อของท่านทั้งสอง ทำคะแนนสอบให้ดีที่สุด
-
แคร์
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อคุณแม่
-
คุณท่าน
พ่อบอกแล้วไงว่าจะต้องบินไปดูงานสาขาฝรั่งเศส ทำไมตื่นสายล่ะ
-
แคร์
เฮ้อออ เมื่อคืนอ่านหนังสือดึกน่ะค่ะ เนอะญ่า
-
กอหญ้า
เอ่อ....ค่ะ
-
ฉันเออออไปกับแคร์ทั้งๆที่เมื่อคืนเธอเอาแต่ดูซีรี่ย์จนดึก
-
คุณผู้หญิง
ไหนผลสอบ
-
แคร์
.........
-
คุณผู้หญิง
แม่จะดูให้ชื่นใจก่อนขึ้นเครื่อง
-
แคร์
ค่ะ
-
แคร์ยื่นผลสอบให้คุณหญิง และรอยยิ้มบนหน้าของทาานก็ค่อยๆหายไป
-
คุณท่าน
เกรดไม่ค่อยน่ารักเลยนะ
-
แคร์
เฮ้อออ ก็มันน่าเบื่อ
-
คุณท่าน
แล้วทำไมของกอหญ้าถึงดีเกินคาดขนาดนี้ พ่ออุตส่าห์ไปคุยกับครูใหญ่ให้อยู่ห้องเดียวกัน
-
แคร์
กลับมาทั้งทีอยู่บ้านไม่ถึงชั่วโมง ก็เอาแต่บ่นๆนะคะ อยู่ห้องเดียวกันแต่ญ่าก็มีชีวติของเค้า เราไม่ได้มีสมองเดียวกันสักหน่อย
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
ชิ
-
ฉันเรียกแคร์เมื่อเธอแสดงอาการไม่พอใจใส่คุณท่านทั้งสอง
-
เพราะแคร์อารมณ์ขึ้นง่ายเลยทำให้การเปรียบเทียบจากคุณท่านทั้งสองส่งผลต่อความน้อยใจที่มีอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
-
ท่านทั้งสองมักจะไม่กลับบ้านเลยทำให้แคร์น้อยใจท่านเอามากๆ เธอก็แค่อยากให้พ่อแม่สนใจก็เท่านั้น
-
แต่แทนที่จะได้รับความรักนั้นกลับได้แต่การเปรียบเทียบให้แคร์เสียใจ
-
คุณผู้หญิง
ญ่า ฉันอุตส่าห์ไว้ใจให้เธอดูแลแคร์ ทำไมเป็นแบบนี้
-
กอหญ้า
..........
-
แคร์
ทำไมต้องว่าญ่าด้วยคะ!! หนูเรียนไม่เก่งแล้วมันทำไม!!
-
คุณท่าน
แล้วแบบนี้จะอยู่ด้วยกันไปทำไม ญ่าเก่งอยู่คนเดียว
-
ฉันได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่กล้าเถียงคุณท่าน ถึงจะอยู่ห้องเดียวกันแต่แคร์ก็ใช่ว่าจะฟังฉันสักหน่อย เวลาเรียนก็หลบไปที่ห้องชมรมแถมงานที่ส่งอาจารย์ฉันก็ทำให้ทั้งนั้น เฮ้ออออ
-
กอหญ้า
ขอโทษค่ะ
-
แคร์
จะเอาหนูไปเปรียบเทียบกับญ่าทำไม!!! ใช่สิ เค้าเรียนเก่งมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่คะ
-
คุณผู้หญิง
แต่กอหญ้าก็เก่งจริงๆ ขนาดไม่มีพ่อแม่ยังทำได้ดีขนาดนี้
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
แคร์
คุณแม่!!!
-
คุณท่าน
นั้นสิ ทำไมต้องทำอะไรห่วยแตกกว่าเค้า
-
แคร์
ถ้าคุณพ่อจะไม่หยุดเปรียบเทียบคราวหลังก็ไม่ต้องกลับมานะคะ แคร์เบื่อ!!!
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
แคร์ชินแล้วค่ะ ออกจากบ้านไปเป็นเดือนๆ กลับมาทีก็หาเรื่องแบบนี้ เพื่ออะไรคะ ความอบอุ่นน่ะมีให้ลูกบ้างไหม!!
-
คุณท่าน
........
-
คุณผู้หญิง
.........
-
แคร์
และถ้ายังไม่หยุดดูถูกกอหญ้าแคร์จะพาญ่าหนีไปแล้วไม่กลับมาอีกเลย!!
-
คุณท่าน
ยัยแคร์!!
-
แคร์
แล้วที่ดินของคุณปู่ที่คุณพ่ออยากได้ก็อย่าหวังว่าแคร์จะเซ็นยกให้!!
-
คุณท่าน
นี่แกเห็นเด็กกำพร้าดีกว่าพ่อแม่หรือไง!!
-
คำพูดของท่านทั้งสองทำให้ฉันแทบจะหยุดหายใจ ใช่....ฉันมันเด็กกำพร้า....นั้นคือความจริงที่ฉันยอมรับอยู่แล้ว แต่ฉันก็เลือกที่จะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
-
การถูกตอกย้ำแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนโต...ฉันก็เจ็บเหมือนกัน
-
แคร์
ญ่าดีกว่าคุณพ่อตั้งเยอะ อย่ามาพูดอะไรอีกนะคะ!! ญ่า ยกจานไปให้ฉันที่ห้องด้วยนะ
-
คุณท่าน
นี่!! แล้วเรื่องมหาวิทยาลัยล่ะ
-
แคร์
ติดแล้ว!!
-
คุณผู้หญิง
จริงเหรอ!!!
-
กอหญ้า
ค่ะ
-
คุณท่าน
ที่ไหนเหรอ
-
กอหญ้า
S University ค่ะ
-
คุณผู้หญิง
เยี่ยม!!!!
-
คุณท่าน
ญ่าช่วยบอกคำตอบล่ะสิ
-
แคร์
คุณพ่อ!!!
-
คุณท่าน
เฮ้ออออ
-
กอหญ้า
แคร์ เดี๋ยวฉันยกข้าวไปให้ ขึ้นไปเถอะ
-
แคร์
ไม่ต้องมาสั่ง!!!!
-
กอหญ้า
.........
-
คนอารมณ์เสียตะคอกใส่ฉัน แล้วเดินขึ้นชั้นบนไปทันที
-
คุณท่าน
ฝากยัยแคร์ด้วยนะ
-
คุณผู้หญิง
ฉันกับคุณท่านคงไม่ได้ไปส่งไปมหาวิทยาลัย เพราะมีงานด่วนอาจจะไปหลายวัน
-
กอหญ้า
ทราบแล้วค่ะ
-
คุณหญิงยิ้มอย่างพอใจ ฉันรู้ดีว่าท่านทั้งสองไม่ได้มีงานด่วนอะไร แต่จะไปเข้าบ่อนคาสิโนต่างหากล่ะ กิจกรรมภัตตาคารอาหารฝรั่งเศษที่ได้มรดกจากคุณตามา....ก็ให้ลูกน้องดูแลแทนเท่านั้น
-
แคร์
กรี๊ดดดดดดดด
-
กอหญ้า
แคร์!!!
-
แคร์ปาของในมือทิ้งด้วยความโกรธ
-
แคร์
ฉันเบื่อ!!! ได้ยินไหม
-
กอหญ้า
.........
-
แคร์
ฉันไม่ชอบเลยที่พ่อกับแม่เอาฉันไปเปรียบเทียบกับเธอ!!!!
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์
ทำไม!! ฉันดีไม่เท่าเธองั้นเหรอ
-
กอหญ้า
ไม่เลย...เธอดีกว่าฉันมาก
-
แคร์
แล้วทำไม!!! ทำไมต้องเรียนให้ดี ทำไมต้องเก่งไปซะทุกเรื่อง!!
-
กอหญ้า
แคร์!!!
-
แคร์
หรือต้องการจะทำตัวเหนือกว่าฉัน
-
กอหญ้า
เปล่าเลยนะแคร์!!!
-
แคร์
!!!
-
ฉันตะคอกเรียกสติของคนตรงหน้าให้หยุดบีบแขนฉันเสียที
-
กอหญ้า
เธอเพียบพร้อมกว่าฉันทุกอย่างนะแคร์ ทำอาหารก็เก่ง เรื่องภาษาก็พูดได้หลายภาษา เธอมีดีกว่าฉันทุกอย่าง
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
เธอน่าจะรู้จักฉันดีกว่าใครไม่ใช่เหรอ
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
ฉันไม่เคยไม่หวังดีกับเธอเลยนะ
-
แคร์
........
-
กอหญ้า
ฉันอยู่ต่ำกว่าเธอตั้งเยอะ อย่าโมโหไปเลยนะ
-
แคร์
รีบไปให้พ้นๆหน้าฉันเลย เห็นแล้วหงุดหงิด!!!!
-
ฉันเดินออกไปห้องของแคร์แล้วกลับห้องของตัวเองที่อยู่ชั้นล่าง
-
กอหญ้า
-
กอหญ้า
อึก ฮือๆ ทำไม ฮือๆ ทำไมพ่อกับแม่ถึงทิ้งญ่าไป
-
ฉันได้แต่ตัดพ้อกับตัวเองทั้งน้ำตา ความน้อยเนื้อต่ำใจของฉันมีมาตั้งแต่เด็กจนโต ถ้าเลือกเกิดได้....ฉันก็อยากจะมีพ่อแม่ให้ความอบอุ่นกับฉันบ้าง
-
เวลา 09:00 น.
-
แคร์
ญ่าาาา
-
กอหญ้า
.........
-
เสียงแบบนี้คงอารมณ์ดีขึ้นแล้วสินะ...
-
แคร์
แคร์ขอโทษนะที่เมื่อเช้าโมโหใส่
-
กอหญ้า
ไม่เป็นไร
-
แคร์
ไม่โกรธนะ
-
กอหญ้า
ฉันไม่เคยโกรธเธอเลยนะ
-
แคร์
งั้น....ขึ้นไปยกกระเป๋าให้หน่อยสิ
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์
ขอบคุณน้าาา
-
ฉันยิ้มให้แคร์แล้วขึ้นไปยกกระเป๋าของเธอตามที่สั่ง ถึงการอยู่ที่บ้านหลังนี้ไม่ใช่ความสุขของฉัน แต่คุณท่านทั้งสองก็ชุบเลี้ยงฉันมา ส่งฉันเรียนจนจบ....และกำลังจะส่งฉันเรียนมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด
-
ฉันจึงได้แต่ก้มหน้ารับใช้พวกท่านต่อไป...ถึงคุณท่านและคุณหญิงจะบอกกับฉันว่าฉันไม่ใช่คนรับใช้ แต่การกระทำ...มันช่างแตกต่างเหลือเกิน ยังไงการที่ท่านทั้งสองรับอุปการะฉันมา ก็คือพระคุณ หากตอบแทนท่านได้ฉันก็ยินดีทำ...ถึงแม้มันจะแลกมาด้วยความเจ็บปวด
-
หอพักหญิง
-
กอหญ้า
-
แคร์
ญ่า จัดชุดฉันใส่ตู้เสร็จแล้วเหรอ
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์
เฮ้อออ ไปซื้อของให้ด้วยนะ
-
กอหญ้า
จะเอาอะไรบ้างล่ะ
-
แคร์
ก็ของกินแหละ ฉันชอบกินอะไรญ่าก็รู้
-
กอหญ้า
เข้าใจแล้ว
-
แคร์
ญ่า
-
กอหญ้า
หืม?
-
แคร์
ทำไมหน้าซีดๆ
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
ไม่สบายเหรอ
-
กอหญ้า
เปล่า ฉันสบายดี
-
แคร์
เดี๋ยวนะ
-
แคร์เดินไปหยิบวิตามินแล้วยื่นให้ฉันด้วยความเป็นห่วง
-
เห็นแคร์ชอบเหวี่ยงวีนแบบนี้แต่จริงๆแล้วเธอเป็นคนดีมากๆ แคร์มักจะห่วงฉันเสมอเวลาที่ฉันไม่สบาย
-
กอหญ้า
ไม่เอาหรอก ยานี่แพงจะตาย
-
แคร์
เอาไปกินเถอะน่า เกิดไม่สบายหนักขึ้นมาจะทำยังไง
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
ฉันเป็นเพื่อนเธอนะญ่า รีบเอาไปกินซะ
-
กอหญ้า
ขอบคุณนะ
-
แคร์
ขอบคงขอบคุณอะไรกัน ถือว่าเป็นค่าจ้างไปซื้อของนะ
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์
ล้อเล่นน่า เดี๋ยวขับรถไปส่ง
-
กอหญ้า
ไม่ต้องๆ ฉันไปเองเธอพักเถอะ
-
แคร์
แน่ใจนะ
-
กอหญ้า
แน่ใจสิ
-
แคร์
งั้นฝากด้วยนะ
-
แคร์ทิ้งตัวลงที่เตียงแล้วหลับไปทันที ฉันจึงเดินออกมาจากหอพักแล้วเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อหน้ามหาวิทยาลัยทันที
-
ตั้งแต่เมื่อคืนก็คอยเก็บของให้แคร์ทั้งคืน แถมยังต้องเก็บของของตัวเองด้วย ตื่นเช้ามาก็ต้องทำอาหารเช้า...เฮ้อออ ยังไม่ได้นอนเลย
-
เอี๊ยดดดดดดดดดดด
-
กอหญ้า
กรี๊ดดดดดดดดดดด
-
รถพอร์ชสีขาวคันหรูพุ่งตัวออกมาจากซอยเล็กอย่างรวดเร็ว จนทำให้ฉันต้องถอยหลังและล้มไปทันที
-
ลีโอ
คุณ!! เป็นอะไรหรือเปล่า
-
กอหญ้า
ปะ....เปล่า...
-
ลีโอ
เธอ!! เธอ!!
-
สติของฉันค่อยๆหายไปอย่างช้าๆ ทำไมมันถึงรู้สึกเหนื่อยแบบนี้กันนะ
-
ทำไมต้องมาเป็นลมเอาตอนนี้ด้วย....
-
กอหญ้า
-
กอหญ้า
อือออ หัวฉัน
-
ฉันค่อยๆขยับตัวทันทีที่รู้สึกตัว ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย....แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ในห้องที่หรูหราแบบนี้กันนะ หืม!!! ห้องใคร
-
ลีโอ
ตื่นแล้วเหรอ
-
กอหญ้า
กรี๊ดดดดดดด
-
ลีโอ
เฮ้ย!!!!
-
คนตัวสูงรีบตรงเข้ามาปิดปากฉันเอาไว้ คะ ใครกันเนี่ย!! พวกรักพาตัวเหรอ
-
กอหญ้า
อือๆๆๆ
-
ลีโอ
ทำไมต้องกรี๊ดด้วยล่ะ!!!
-
กอหญ้า
อ่อยอะ!! (ปล่อยนะ!!)
-
ลีโอ
ฉันปล่อยแน่ถ้าเธอเลิกกรี๊ด
-
กอหญ้า
อือออออ
-
ลีโอ
เงียบ!!!!
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
ลีโอ
ถ้าไม่เงียบฉันจะปล้ำเธอจริงๆด้วย
-
กอหญ้า
!!!!!
-
ฉันเงียบทันทีที่ได้ยินเสียงขู่ของคนตัวสูง
-
ลีโอ
ให้ตายเหอะ ทำคุณบูชาโทษชัดๆ
-
กอหญ้า
.........
-
ลีโอ
อุตส่าห์ช่วยไว้แท้ๆ ยังจะมากรี๊ดหนวกหูแบบนี้เหรอ
-
กอหญ้า
ช่วยเหรอ?
-
ลีโอ
ใช่ ก็เธอเป็นลมซะกลางถนนแบบนั้น
-
กอหญ้า
ขะ ขอบคุณค่ะ แล้วทำไมนายไม่พาฉันไปโรงพยาบาล
-
ลีโอ
พาไปเค้าก็คิดว่าฉันชนเธอน่ะสิ
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
ลีโอ
เวรกรรมอะไรวะเนี่ยกู
-
กอหญ้า
สะ แสดงว่านายก็คือคนที่จะขับรถชนฉัน!!!!
-
ลีโอ
.........
-
กอหญ้า
ใช่จริงๆด้วย!!!
-
ลีโอ
เธอเดินไม่ระวังเองต่างหาก!!!
-
กอหญ้า
นะ นายนั้นแหละที่จะชนฉัน!! ฉันเดินบนฟุตบาตนะ!!
-
ลีโอ
!!!!!!
-
กอหญ้า
ฮึ่ย!!
-
ฉันลุกขึ้นไปจากเตียงแล้วเตรียมก้าวเดินออกจากห้องทันที
-
ลีโอ
ไปไหน!!!
-
กอหญ้า
ไปแจ้งความ!!!
-
ลีโอ
ดะ เดี๋ยวสิ!!!
-
กอหญ้า
ว้าย!!!!
-
คนตัวสูงดึงฉันลงไปนอนที่เตียงอีกครั้งก่อนจะคร่อมตัวฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้เดินหนี
-
ลีโอ
แจ้งความงั้นเหรอ!! เธออยากจะเดินเซ่อซ่าเองทำไม!!
-
กอหญ้า
นายยังมีหน้ามาว่าฉันอีกเหรอ คนที่เซ่อซ่าคือนายต่างหาก
-
ลีโอ
!!!!!!
-
กอหญ้า
คิดว่าขับรถแบบนั้น ต่อให้เดินบนฟ้าก็ถูกชนอยู่ดี
-
ลีโอ
เธอ!!!
-
กอหญ้า
ปล่อย!!!
-
ลีโอ
ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยมีใครกล้าต่อปากต่อคำกับฉันมาก่อนเลยนะ!!
-
คนตัวสูงเริ่มโมโหที่ฉันเถียงเค้าไม่หยุด
-
กอหญ้า
จะ จะทำอะไร!!!
-
ลีโอ
ทำให้คนปากดีอย่างเธอหายซ่าไงล่ะ
-
กอหญ้า
กรี๊ดดดดดดด!!!!!
-
ลีโอ
โอ๊ย!!!!
-
ฉันกระทุ้งเข่าไปที่หว่างขาของคนตรงหน้าอย่างแรง จนร่างสูงลงไปนอนจุกที่พื้นด้วยความทรมาน
-
กอหญ้า
โรคจิต!!
-
ทำไมฉันถึงได้ซวยแบบนี้ด้วยนะ นี่ตอนที่ฉันหลับเค้าคงไม่ได้ทำอะไรฉันใช่ไหมเนี่ย!!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🌸🌸🌸🌸
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น