[SS2] ประชด ⚡️⚡️
-
ลิเคียว
สวัสดี 🙂
-
ลลิน
!!!!!
-
ธาม
........
-
ลิเคียวที่เข้ามายืนข้างๆทักทายอย่างร่าเริงก่อนจะนั่งข้างๆพี่ธาม มือหนาเอื้อมไปโอบเอวบางของลิเคียวอย่างสนิทสนมต่อหน้าฉัน
-
ลลิน
.....
-
ธาม
พี่สั่งข้าวหมูทอดของลิเคียวให้แล้วนะ 😏
-
ลลิน
!!!!!
-
ลิเคียว
ขอบคุณค่ะ 🙂
-
ธาม
ส่วนลินจะทานอะไรสั่งเอาเองนะ
-
คนตรงหน้าพูดก่อนจะหันมายิ้มให้กับฉัน รอยยิ้มที่ส่งมามันชั้งดูเย็นชาซะเหลือเกิน จมูกโด่งเป็นสันสวยก้มลงไปหอมไหล่ของลิเคียวอย่างอ่อนโยน
-
ลิเคียว
ทำอะไรค่ะ !! ลิเคียวอายลินเค้านะ😏
-
ธาม
จะอายคนอื่นทำไมละ
-
ลลิน
!!!!
-
คนตัวสูงยกมุมปากขึ้นอย่างเย้ยหยัน คนทั้งสองต่างพูดหยอกเย้ากันอย่างมีความสุข อะไรกัน!! นี่เค้าทำแบบนี้เพื่อให้ฉันเจ็บหยั่งนั้นเหรอ บ้าจริง!!
-
ลิเคียว
อาหารมาแล้วทานกันเถอะค่ะ ลินละจะทานอะไร
-
ฉันนิ่งเงียบก่อนจะแอบกดโทรศัพท์ที่ใต้โต๊ะเพื่อเรียกใครสักคนมาที่นี่
-
ลลิน
ฉันขอข้าวหน้าแกงกะหรี่ญี่ปุ่นกับน้ำสตอเบอรี่ปั่นค่ะ 🙂
-
ฉันหันไปสั่งอาหารกับพนักงานร้าน
-
ลิเคียว
!!!!!
-
ธาม
😏😏😏
-
5 นาทีผ่านไป
-
ลูคัส
พี่ลลินครับ 🙂
-
ลลิน
อ้าวมาแล้วเหรอ 🙂
-
ธาม
!!!!!
-
ลูคัส
ขอโทษนะครับที่มาช้า
-
ลลิน
ไม่ช้าเลย พี่สั่งราเมงของโปรดของเราไว้แล้วนะ ชอบไหม🙂
-
ลูคัส
ชอบครับ
-
อยากทำให้ฉันเจ็บเหรอคะคุณธารา ไม่มีทางซะหรอก ฉันรู้จักนิสัยของพี่ธามดี ลูกไม้ตื้นๆแบบนี้จะกลับไปเล่นงานตัวพี่เอง😏😏😏
-
ธาม
นายมาที่นี่ได้ยังไงลูคัส
-
ลลิน
🙂🙂🙂
-
ลูคัส
พี่ลลินตามผมมาน่ะครับ ยอกจะเลี้ยงข้าวผม😁
-
ลลิน
เรียกลินเฉยๆสิ จะเรียกยาวทำไม
-
ธาม
ลลินมันยาวตรงไหน!!!
-
ลลิน
คนสนิทเท่านั้นค่ะถึงจะเรียกได้
-
ลูคัส
ครับพี่ลิน🙂
-
ธาม
ลิเคียวครับ ทานนี่สิ
-
ลิเคียว
ขอบคุณค่ะ 😏
-
ลลิน
ลูคัสชิมแกงกะหรี่ของพี่สิ 😏
-
ลิเคียว
!!!!
-
ฉันตักแกงกะหรี่ญี่ปุ่นแล้วป้อนลูคัสอย่างสนิทสนม
-
แกร่ง ~
-
คนตัวสูงวางช้อนในอย่างแรง เพราะความหงุดหงิดเมื่อเห็นฉันกับลูคัสสนิทสนมกัน
-
ธาม
ลิเคียวครับเดี๋ยวเย็นนี้เราไปคอนโดผมกันนะ
-
ลลิน
!!!!!!
-
ลิเคียว
อุ้ย!! จะดีเหรอคะ 😏
-
ธาม
ดีสิ ผมคิดถึงคุณจะแย่อยู่แล้ว คิดถึงสัมผัสของคุณ 😏
-
ลิเคียว
พูดอะไรน่ะคะ ลิเคียวอายนะคะ
-
อย่างเธออายเป็นด้วยเหรอ!!! ฮึ จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม ได้!!!
-
ลลิน
ทานเสร็จแล้วลินขอตัวนะคะ
-
ธาม
อ้าวจะรีบไปไหนละครับลิน ลูคัสยังทานไม่เสร็จเลยนะ
-
ลลิน
ไม่เป็นไรค่ะ ลูคัสไปกินต่อที่บ้านพี่นะ
-
ธาม
!!!!!!
-
ลูคัส
บ้านพี่เหรอครับ?
-
ธาม
ผมไม่ให้ไป!!! นี่มันเวลางานนะ
-
ลลิน
ลินว่าจะเอางานไปทำที่บ้านค่ะว่าจะให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกลับไปที่บริษัทพรุ่งนี้เช้าค่ะ
-
ลูคัส
นี่ผมจะได้ไปบ้านพี่ลินเหรอครับ😳😳
-
ลลิน
ใช่จ๊ะ ห้องนอนพี่ที่บ้านหลังนี้ยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเคยเข้าไปก่อนเลยนะ 😏
-
ธาม
!!!!!!
-
ลูคัส
งั้นไปเลยดีกว่าครับ !!!
-
ลลิน
ปะ ไปกันเถอะ ลินขอตัวนะคะ คุณธารา คุณลิเคียว ทานต่อให้อร่อยนะ 😏
-
ธาม
!!!!!!!!
-
ลิเคียว
😏😏😏
-
ลลิน
😏😏😏
-
ขอโทษนะคะพี่ธาม แต่งานนี้ลินชนะค่ะ !! ฉันเดินออกมาจากร้านอาหารก่อนจะโบกแท็กซี่กลับไปที่บริษัทแล้วขนงานไปที่บ้านทันที
-
Story : Time 🌪🌪
-
ลิเคียว
เจ็บใจเหรอคะ 😏
-
ธาม
หุบปากได้ไหม!!
-
ลิเคียว
ฮ่าๆๆ อยากเอาชนะเค้าแต่โดนเค้าเล่นงานกลับซะขนาดนี้
-
ธาม
ที่ฉันเลิกกับลินไม่ใช่เพราะเธอหรือไง!!!
-
ลิเคียว
พี่อย่ามาโทษลิเคียวคนเดียวนะคะ พี่เองก็ผิดเหมือนกัน
-
ธาม
ปล่อย!!
-
ผมสบัดแขนออกจากมือบางของลิเคียวที่เกาะผมเอาไว้แน่น เวรแล้วไงตอนแรกผมกะว่าจะประชดให้ลินเจ็บใจสักหน่อย แต่ตอนนี้กลับเป็นผมซะเองที่เป็นฝ่ายกระวนกระวายใจ
-
ลิเคียว
หยุดประชดลินแล้วมาคบกับลิเคียวสิคะ 😏
-
มือบางเอื้อมมาโอบคอผมอย่างสนิทสนม
-
ธาม
ต่อให้ตายแล้วเกิดใหม่อีกสิบชาติ ฉันก็ไม่เอาเธอมาเป็นแฟน !!
-
ลิเคียว
ปากร้ายไม่เปลี่ยนแบบนี้ลิเคียวชอบค่ะ
-
ธาม
เธอก็ยังหน้าด้านไม่เปลี่ยนเหมือนกัน
-
ลิเคียว
นี่พี่ด่าลิเคียวขนาดนี้เลยเหรอ!!!
-
ลิเคียวตะคอกใส่ผมอย่างโมโหที่ผมด่าเธอ ฮึ เธอมันก็แค่เครื่องมือเรียกร้องความสนใจจากลินเท่านั้นแหละ ไม่มีวันที่ฉันจะกลับไปยุ่งกับคนอย่างเธออีก
-
ธาม
มากกว่านี้ฉันก็กล้าด่า ด่าเหมือนชื่อแกงที่ลินกินดีไหม !!
-
ลิเคียว
ฮึ่ย!!! ไอ้.....เลว!!!!!
-
ธาม
เธอมันก็ไม่ต่างไปจากฉันนักหรอก!!!
-
ผมสะบัดข้อมือบางทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะวางเงินค่าอาหารบนโต๊ะแล้วเดินออกมาทันที
-
ธาม
อัน ตอนนี้เธออยู่ไหน 📱
-
ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเบอร์ของอันญาทันทีที่ออกมาขึ้นรถ
-
อันญา
(อยู่ห้องเสื้อนี่แหละ พี่มีอะไร)
-
ธาม
ไปบ้านลลินกัน 📱
-
อันญา
(หืม!!!)
-
ธาม
ชวนเรย์นินไปด้วยนะ 📱
-
อันญา
(มีอะไรกันหรือเปล่า?)
-
ธาม
เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง 📱
-
อันญา
(โอเคๆ)
-
ผมกดวางสายอันญาทันทีก่อนจะขับตรงไปที่บ้านของลิน
-
จบ Story : Time 🚨🚨
-
บ้านลลิน
-
ลลิน
-
ลลิน
เดี๋ยววางตรงนั้นเลยนะ แล้วไปยกขนมกับน้ำในครัวให้ด้วยนะ
-
ลูคัส
ได้ครับ 🙂
-
แม่
ไม่ต้องๆๆ ลินเรานี่ยังไงใช่น้องอยู่ได้ เดี๋ยวแม่ไปเอาน้ำกับขนมมาให้เอง
-
ลลิน
ค่ะๆ ตีลิน เป็นเด็กๆไปได้ แม่ก็ 🙁
-
ฉันทำหน้าบึ้งเมื่อถูกแม่ตี จากนั้นแม่เดินออกไปเพื่อจะยกขนมและน้ำมาให้ฉันกับลูคัสที่นั่งทำงานกันอยู่สวนหลังบ้านที่แสนร่มรื่นและเย็นสบาย
-
ลูคัส
คุยกับแม่น่ารักเชียว 🙂
-
ลลิน
ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า พักก่อนก็ได้นะแบกของมาเหนื่อยๆ ไม่ต้องรีบหรอกเดี๋ยวเย็นๆพี่ไปส่งเอง
-
ลูคัส
ที่พาผมมาที่นี่เพื่อประชดท่านประธานใช่ไหม
-
ลลิน
ประชดอะไร!! อย่างพี่ก็แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศในการทำงานก็เท่านั้น
-
ลูคัส
ผมจะเชื่อแบบนั้นก็แล้วกันนะครับ🙂
-
อันญา
ลินนนนน 😁
-
ฉันหันไปมองอันญาที่เรียกฉันอย่างร่าเริงก่อนจะเดินเข้ามากอดฉัน
-
เรย์นิน
กอดบ้างสิ!!! 😁😁😁
-
เรย์นินที่เข้ามาทีหลังก็กอดฉันอีกคน
-
ลลิน
นี่พวกแกมาได้อย่างไงเนี่ย!!!
-
เรย์นิน
ก็คิดถึงแกไง 😁
-
ลลิน
🤨🤨🤨
-
แม่
ขนมกับน้ำมาแล้วจ้าาา 🙂
-
ลลิน
!!!!!!
-
ฉันต้องตกใจอีกครั้งเมื่อหันไปเห็นคนที่เดินตามหลังฉันมาพร้อมกับถือถาดน้ำและขนมในมือ
-
ธาม
😏😏😏
-
แม่
ขอบใจนะจ๊ะที่ช่วยแม่ถือของมา🙂
-
ธาม
ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ผมซื้อขนมมาฝากน้องๆด้วยเหมือนกันนะครับ 🙂
-
อันญา
น่ารักจังเลย !! ขอบคุณนะคะพี่ธาม
-
ธาม
ไม่เป็นไร เห็นลินบอกว่าจะเอางานกลับมาทำที่บ้านพี่เลยซื้อขนมมาฝาก
-
เรย์นิน
แหมมม นอกจากจะเป็นเจ้านายที่ดีแล้วยังเป็นแฟนที่น่ารักอีกน้าาา 😁😁
-
แม่
เจ้านาย!! แฟน !!!! 😳
-
ลลิน
ยัยเรย์!! ไม่ใช่นะคะแม่ เค้าเป็นแค่เจ้านายน่ะค่ะ
-
แม่
แหมๆ โตๆกันแล้วน่าไม่ต้องเขินหรอก รีบๆมีหลานให้แม่ก็ดีนะ 😁
-
ลลิน
แม่!!!!
-
ธาม
😏😏😏🙂
-
อันญา
มาๆ ฉันขอนั่งกินขนมดูแกทำชุดนะ
-
เรย์นิน
ฮิฮิ ขนมมมม ☺️
-
แม่
งั้นแม่ขอไปเตรียมตัวทำกับข้าวเย็นก่อนนะ วันนี้ก็อยู่ทานข้าวเย็นกันต่อเลยนะ
-
อันญา
เย้!!!! 🙌
-
เรย์นิน
ลาบปากแล้ววันนี้ 😁
-
ธาม
งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับ 🙂
-
แม่
จ้าๆ แม่ไปก่อนนะ 🙂
-
แล้วแม่ของฉันก็เดินเข้าไปในห้องครัวทันที
-
ลลิน
พวกแกทำบ้าอะไรเนี่ย
-
อันญา
อะไร 😒
-
เรย์นิน
😒😒😒😒
-
ลลิน
มาทำไม!!
-
เรย์นิน
อ้าววว ทำไมพูดงี้อะ พวกฉันก็อยากมาเที่ยวหาแกบ้างผิดไง ☹️
-
ลลิน
ไม่ต้องมาทำไก๋ที่พวกแกมาที่นี่เพราะมีคนบอกให้มาใช่ไหม 😒
-
ฉันเหลือบไปมองคนตัวสูงที่นั่งกินขนมอยู่บนโซฟายามสบายใจ
-
อันญา
อุ้ย!! รูปหล่อคนนี้ใครอะ 😁😁
-
ลลิน
ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง!!!
-
เรย์นิน
หล่อจังเลย ชื่อไรจ๊ะ 😁
-
ลลิน
ยัยเรย์ !!!
-
ลูคัส
ชื่อลูคัสครับ 😁
-
ลลิน
นี่!!!
-
ธาม
เป็นน้องชายแท้ๆของลิเคียว
-
อันญา
ฮะ 🤨 !!!!
-
เรย์นิน
😳😳😳😳😳😳
-
ลลิน
ใช่น้องลิเคียว แต่น่ารักกว่าคนแถวนี้เยอะ
-
ลูคัส
😁😁😁
-
อันญา
น้องลิเคียวมาทำอะไรที่นี่ 😒
-
ลลิน
เค้าเป็นเด็กฝึกงานที่มาช่วยงานฉัน
-
ธาม
😒😒😒😒
-
เรย์นิน
แล้วมาจีบลินป่าว 🤨
-
ลลิน
!!!!
-
ลูคัส
จีบครับ 🙂
-
เรย์นิน
ชัดเจน 🙄
-
อันญา
น้องจะเหมือนพี่ไหมนะ 😒
-
ลูคัส
พี่อันญาหน้าคุ้นๆนะครับ 🙂
-
อันญา
คุ้นสิ ก็ฉันตบพี่สาวแกนอนโรงพยาบาลตั้งหลายคืน 😒
-
ลลิน
ยัยอัน!!
-
ลูคัส
อ๋อๆๆ จำได้แล้ว 😁
-
อันญา
😒😒
-
เรย์นิน
มาๆนั่งก่อนมากินขนมกัน 🙂
-
ธาม
😏😏😏😏
-
ลลิน
ว่างมากใช่ไหมถึงได้มาทำอะไรไร้สาระแบบนี้
-
เรย์นิน
มาหาเพื่อนไร้สาระตรงไหน
-
ลลิน
ถ้าพวกแกมาหาฉันเพราะอยากมาจริงๆฉันไม่ว่า
-
ธาม
......
-
อันญา
เอาน่าฉันไม่ได้เจอแกมาหลายวันแล้วนะ
-
เรย์นิน
จริงด้วย!! ฉันคิดถึงแกมากเลยนะยะ
-
ลลิน
โอเคๆ มาแล้วก็แล้วไป ว่าแต่คุณธารามาทำไมคะ
-
ธาม
มาดูงาน
-
ลลิน
พรุ่งนี้ดิฉันจะเอาผลงานไปให้ที่ทำงานค่ะ เชิญ
-
ธาม
ก็ผมจะดูตอนนี้
-
ลลิน
ไม่ไปคอนโดกับลิเคียวแล้วเหรอคะ 😏
-
อันญา
ลิเคียว!!!
-
เรย์นิน
พี่ธาม!!
-
ธาม
เฮ้!! อย่ามองพี่แบบนี้สิ
-
เรย์นิน
นี่พี่ยังติดต่อกับยัยลิเคียวอีกเหรอ!!
-
อันญา
😠😠😠😠
-
ธาม
เค้ามาเป็นนางแบบในงานนี่น่ะ ไม่มีอะไรนอกจากนั้น
-
อันญา
นางแบบ 😠😠
-
ลลิน
อ้าว เห็นว่าเย็นนี้จะนัดกันไปที่คอนโดไม่ใช่เหรอคะ 🙂
-
อันญา
ถ้าพี่ยังยุ่งกับยัยนั้นอยู่อันไม่ช่วยพี่แล้วนะ!!!
-
เรย์นิน
ใช่!! เราขาดกัน เรย์ไม่ยกเพื่อนให้พี่แล้วนะ !! ☹️
-
ธาม
พี่ป่าว!!!
-
ลลิน
😏😏😏😏😏
-
ลูคัส
พี่ลินครับ เราเริ่มทำงานเลยดีกว่าไหม 🙂
-
ลลิน
ได้สิ 🙂 ส่วนพวกแกจะนั่งดูก็ตามใจนะ
-
อันญา
😏😏😏
-
เรย์นิน
😁😁😁😁
-
ธาม
😒😒😒😒
-
ลลิน
ลูคัสไม่ใช่ตรงนี้ ตรงนี้ต่างหาก 🙂
-
ลูคัส
อ่อ โอเคครับ 😁
-
ธาม
!!!!!
-
ฉันแตะมือลูคัสเบาๆ ก่อนจะลอบมองคนตัวสูงที่นั่งทำหน้าบึ้งอยู่บนโซฟาพร้อมจ้องมาที่ฉันกับลูคัสไม่วางตา
-
ลูคัส
พี่ลินครับ แล้วไข่มุกที่เราจะใช้ละครับ
-
ลลิน
เอ้าตายจริง อยู่บนห้องพี่น่ะ เดี๋ยวไปหยิบมาให้นะ
-
ลูคัส
ครับ 😁
-
ฉันเดินขึ้นไปชั้นสองแล้วตรงไปที่ห้องนอนทันทีเพื่อหยิบของที่ต้องการ
-
บึ้ง ~
-
ลลิน
!!!!!
-
ธาม
....
-
ฉันหันไปมองเสียงประตูที่ปิดลงเบาๆ พร้อมกับร่างสูงที่กำลังล็อคประตูพร้อมก้าวเข้ามาหาฉัน
-
ลลิน
เข้ามาทำไม!!!
-
ธาม
อึ 😏
-
ลลิน
ปล่อยนะ!!
-
ฉันร้องเมื่อคนตัวสูงกระชากแขนของฉันให้เข้าไปใกล้
-
ธาม
พี่บอกแล้วไงว่าอย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่น!!!
-
ลลิน
ทำไมลินต้องฟังพี่ด้วย
-
ธาม
เพราะลินเป็นเมียพี่!!
-
ลลิน
พี่ยังยุ่งกับคนอื่นได้ แล้วทำไมลินจะยุ่งไม่ได้!!
-
ธาม
ลิน!!
-
ลลิน
อืออออ
-
ร่างสูงเข้ามาประกบริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง ก่อนจะผลักฉันลงบนเตียงอย่างแรง
-
ธาม
ฮึ 😏
-
ลลิน
อย่ามาทำเรื่องเลวๆในบ้านของลินนะ ไม่อย่างนั้นลินจะร้องให้คนช่วย
-
ธาม
ก็เอาสิ!! ร้องให้ขึ้นมาเห็นว่าเรามีอะไรกันไง เอาสิ !! ร้องเลย!!
-
ลลิน
อืออออ
-
ริมฝีปากหนาก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง ก่อนจะเลื่อนลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างป่าเถื่อน
-
ธาม
ลินหวานขนาดนี้ พี่จะไม่ยอมแบ่งให้ใครเด็ดขาด😏
-
ลลิน
คนเลว ปล่อยลินนะ อย่าทำแบบนี้ในบ้านของลิน
-
ธาม
แล้วจะให้ทำที่ไหนละ ห้องพี่ดีไหม😏
-
ลลิน
อย่า!!!
-
ริมฝีปากปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งมือหนาเลื่อนลงมาลูบไล้บริเวณเอวของฉันอย่างร้อนแรง
-
ธาม
อือออ อยู่นิ่งๆได้ไหม
-
ลลิน
อย่าค่ะ...แม่ลินอยู่ข้างล่างนะ
-
ธาม
.......
-
ลลิน
ไม่ให้เกียรติลินก็ให้เกียรติแม่ลินด้วย
-
ธาม
ฮึ วันนี้พี่แค่มาเตือน อย่าทำตัวใกล้ชิดมันให้มากนัก ไม่งั้นอย่าหาว่าพี่ใจร้ายนะ
-
ลลิน
อือออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งก่อนจะผละออกมาจากตัวฉันก่อนจะเดินออกไปจากห้องทันที
-
ลลิน
เฮ้ออออ 😔
-
ฉันหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อคนตัวสูงออกจากห้องฉัน ไอ้คนบ้าทีตัวเองกอดรัดกับยัยลิเคียวยังทำได้ พอฉันทำบ้างก็มาโมโหใส่ ฮึ คนป่าเถื่อนบ้าอำนาจ!!!
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป.....
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น