#แทน
เช้านี้เป็นเช้าที่ผมตื่นขึ้นมาแล้วปวดหัวมาก เมื่อคืนคงจะดื่มหนักมากไปหน่อย อ่อสวัสดีครับผมชื่อ แทน พีระวัฒน์ เจริญทรัพย์สมบัติ ผมเรียนวิศวะไฟฟ้า บ้านผมก็บอกเลยว่ามีอันจะกินไปตลอดชาติ ผู้เรื่องผู้หญิงผมไม่เคยจริงจังกับใครไม่อยากมาปวดหัวที่หลัง แค่คืนเดียวแล้วจบพอ ถ้าสนใจก็ติดต่อเป็นรายๆไป ผมมีเพื่อนสนิทชื่อ เต้ บาส เบ็น เบท ไอที่จริงมีเพื่อนสนิทในทีมบาสต่างมหาลัยอีกคน ชื่อเป้ส่วนเพื่อนผมมีแฟนกันเกือบจะหมดแล้ว ร่ายมายาวพอสมควรมาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ
ประเด็นมันมีอยู่ว่า เพื่อนเต้ของผมมันดันไปหวงน้องบอสมากเกินไปน้องมันเลยโกรธ หลบหน้า ไม่อยากเจอไอโหดอย่างเพื่อนผมเลยขอความช่วยเหลือจากผม เพราะมันคงเห็นว่าผมสนิทกับเพื่อนบอสที่ชื่อดรีม ไม่ต้องสงสัยว่าสนิทกันได้ยังไงสนิทกันเพราะชอบกินเหล้าเหมือนกัน ที่ปวดหัวอยู่ตอนนี้ก็เพราะไปกินเหล้ากับมันมาเมื่อคืนผมเลยวางแผนกับเพื่อนน้องให้เพื่อนผมคืนดีกับน้องบอส
แต่ใครจะไปคิดว่าการช่วยเพื่อนครั้งนี้จะทำให้ผมพลาดท่าให้กับเพื่อนน้องอย่างจังเลยครับ เรื่องที่เกิดขึ้นผมไม่รู้จะเอามันออกจากสมองยังไง วันนี้ผมต้องหอบสังขารตัวเองไปเรียน เพราะถ้าไม่ไปมีหวังโดนเอฟแน่ๆ
************************************
[อีกฝั่งของมหาลัย]
#ดรีม
เห้อผมนั่งถอนหายใจแล้วถอนหายใจอีก นั่งรอเพื่อนผมอยู่ วันนี้ถือเป็นวันดีไอบอสมาเรียนเช้าผมเลยมีเพื่อนกินข้าวละค่อยเหมาะสมที่ผมอุตส่าห์รีบตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวมาเรียนหน่อย อ่อผมลืมบอก ผมชื่อ ดรีม พันธวัฒน์ โรจน์สกุล ผมเรียนคหกรรมครับ สิ่งที่ผมเรียนมันไม่เข้ากับเบ้าหน้าผมใช่ไหมหละ :) ผมมีเพื่อนสนิทชื่อ โย มาตัง บอส
“ไอดรีมทำไมมึงทำหน้าเหมือนเมียไม่ให้เอาเลยวะ” ไอบอสมันทักผม
“เมียไม่ให้เอาพ่องมึงดิ กูแค่มีอะไรให้คิดนิดหน่อยมึงอย่าสนใจเลย” ผมตอบไอบอสปัดๆไป
“ใช่ไอดรีมมึงเป็นห่าอะไรวะ ช่วงนี้ชอบทำหน้าทำตา ปกติมึงอารมณ์ดีจะตาย” ไอโยที่เดินมาทักขึ้นอีกคนช่างเป็นคนที่ช่างสังเกตจริงๆ
“กูไม่เป็นไรหรอกหน่า ไปกินข้าวกันเถอะเดี๋ยวพวกมึงได้เข้าเรียนสายพอดีมัวแต่เผือกเรื่องของกู” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่จะโดนซักจนแห้งตรงนี้
[ห้องเรียน]
“ไอบอสมึงเป็นอะไรอีกเนี่ยหน้ามึงก็ไม่ต่างจากกูนะเหม่ออยู่ได้”
“กูทะเลาะกับอีพี่เต้อีกแล้ววะ” วันนี้อาจารย์ให้หาคู่มาทำอาหารด้วยมันจะมาไหมมึง ไอดรีมพวกมึงช่วยกูหน่อยได้ไหม” ไอบอสทะเลาะกับพี่เต้อีกแล้วสองคนนี้สามวันดีสี่วันทะเลาะ
“พวกกูจะช่วยยังไงนี่มันคาบเรียนแล้วนะไอบ้า อาจารย์มาแล้วมึง”
“นายธนินวันนี้คู่ของเธอไปไหน” นั้นไงเอาแล้วเพื่อนผมมันซวยแล้ว
“เออ”
“เออ”
“ผมอยู่นี่ครับ” โล่งใจไปที่พี่เต้มาช่วยไอบอสได้ทันเวลา ถึงแม้บรรยากาศมึนจะตึงๆแต่พี่เต้มันก็ดูจะทำตามใจเพื่อนผมทุกอย่าง จะว่าไปก็คิดถึงใครบางคนที่เอาแต่หลบหน้าผมจิงๆ หลังจากนี้เรื่องของผมกับพี่เค้าจะเป็นยังไงต่อไปผมจะไม่ยอมปล่อยผู้ชายที่ชื่อแทนไปแน่นอน ของของผมยังไงก็ไม่มีใครมาเอาไปได้
**************************************
**ในเมื่อไม่ยอมให้พี่ไปไหน คนน้องจะมีวิธีการทำให้คนพี่มาเป็นของของตนด้วยวิธีใดมาติดตามกันนะจ้า ไรท์จะรีบมาต่อนะจ้า อย่าพึ่งหนีไรท์ไปไหนนะจ้า ถ้าชอบกดถูกใจให้ไรท์ด้วยนะจ้า ถ้าไม่ชอบก็ปล่อยผ่านเลย :)**
**ฝากเนื้อฝากตัวกับเรื่องนี้ด้วยนะจ้า**