ธีร์

ไปรับคุณอารยาด้วย

ธีร์

แต่ธีร์รับปากจะดูแลคุณอารยากับพ่อแม่ไว้แล้วนะ

ก็แล้วแต่ธีร์

พี่ไปทำงานแล้ว

เดินออกไป

ไม่มารับฉันก็ไม่ง้อ

เรียกรถผ่านแอพ

เกลียดฉันมากสินะ คุณธีร์

ฉันก็เกลียดคุณเหมือนกันค่ะ

ยกกระเป๋าให้ฉันด้วย

เปิดประตู ขี้นนั่ง แล้วปิดประตูเบาๆ

ออกรถเลยค่ะ

จอดหน้าบ้าน

ให้ผมเข้าไปส่งข้างในไหมครับ

เดินมาเปิดประตูรถ

ค่ะ

ช่วยลากกระเป๋าขึ้นไปให้ฉันบนห้องหน่อย

เห็นธีร์แต่แกล้งมองไม่เห็น//

กำลังจะก้าวขาเข้าบ้าน

ฉันไม่จำเป็นต้องบอกคุณ

เหรอคะ

ฉันลืมไปแล้วนะเนี่ย

ทำไม

คุณมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันอารยา

คุณมีสิทธิ์แค่เป็นลูกหนี้ฉันแค่นั้นค่ะ

สามีที่โดนยัดเหยียดให้น่ะเหรอ

คิดว่าฉันอยากำได้คุณมากเหรอคุณธีร์

ที่ฉันมาอยู่ที่นี่กับคุณเพราะเห็นแต่หน้าตาของครอบครัวคุณหรือนะ

คนลวงอย่างคุณไม่มีสิทธิ์แม่จะเรียกชื่อฉันด้วยซ้ำ

สะบัดแขนธีร์แล้วเดินเข้าบ้าน

ว้าย!

ปล่อยฉันนะ!

ปล่อยฉัน!

ปล่อยฉันสิ

ฉันเวียนหัว

โอ๊ย!

กุมที่ท้อง//

ถามโง่ๆ

เจ็บสิถามได้

ระวังหน่อยสิ

คุณทำฉันแรงไปนะ

ฉันไม่ชอบ

อย่าเอานิสัยเดิมมาใช้

ลุกออกไป

ไม่

ปล่อยนะธีร์

ฉันเหนื่อย

ธีร์

ฉันเหนื่อย ฉันอยากพัก

พรุ่งนี้ฉันต้องเดินทางไปต่างจังหวัดอีก

ส่วนคุณ ไปทำงาน

อยากเอาแต่ทำอะไรไม้รู้ไปวันๆ

แล้วระวังเรื่องผู้หญิงของคุณด้วย ฉันเบื่อจะรับมือแทนละ

ฉันเนี่ยนะยุ่งกับเมียน้อยคุณ

ใช่

หรือไม่จริง

ดีค่ะ

คุณอย่าเรียกฉันว่าเมียก็แล้วกัน

🙂

แล้วปล่อยฉันได้แล้ว

อย่าให้ฉันต้องเสียอารมณ์

ถ้าฉันเสียอารมณ์ขึ้นมาละก้อ ดอกเบี้ยที่ฉันไม่เคยคิดกับคุณ ฉันคิดทุกบาททุกสตางค์!

ออกไป ฉันจะพัก

คุณจะไปไหนก็ไปจะไปหาเมีนคุณก็ไป แต่ไม่ต้องกลับมานอนกับฉัน

อุ๊บ!🤢

ดีดตัวลุกขึ้นนั่ง

😮‍💨

ฉันสบายดี

เชิญคุณออกไป

ฉันเหนื่อย ฉันจะพัก

อย่ามายุ่ง

ดวงตาค่อย ๆปิดลง

เงียบ

ที่รัก

ปล่อยก่อน

เม ไปแค่สองวันเองนะคะ

ทำเป็นปากหวาน

ตอนเย็นไปรับลูกนะคะ

เมติดประชุม

ว่าแร่ธีร์ไปรับเรแล้วใช่ไหมคะ

เฮ้อออ

คู่นี้ไม่รู้เขาเกลียดอะไรกัน

ถึงต้องปะทะคารมกันทุกครั้งที่เจอกัน ทั้งที่เป็นสามีภรรยากันแล้ว

เมก็ว่างั้นค่ะ

ไม่เกี่ยวกับที่กับบริษัท ทีแอนด์เจ เป็นหนี้ ตระกูลลลภัรนะคะ

เรื่องนั้นมัดเรื่องเรื่องหนึ่ง

ก็อาจจะจริง

แล้ว ผู้หญิงที่ชื่อ ลิต้า ธีร์เคลียร์หรือยัง

แย่นะคะแบบนี้

สงสารแต่เร

ว่าแต่คุณธอน แอบมีบ้านเล็กบ้านน้อยรึเปล่า

ก็ดีค่ะ

ถ้ามี โดนแน่!

เคาะประตู

เปิดประตูเข้าไป

เที่ยงแล้วไปกินข้าว

ฉันนัดอลินปอนไว้แล้ว

กับใคร

อย่าบอกนะว่าลิต้า

มึงนี่นะ

แล้วเมียมึงละ

เอาไปเก็บไว้ที่ไหน

เมื่อไหร่แกจะเลิกทำร้ายคุณอารยาสักที

เอ้อ

มึงนี่ไม่สำนึกบุญคุณเมียเลยเนอะ

มึงเป็นหนี้ เขาจ่ายให้หมด

เอ้อ เรื่องของมึงเถอะ

กูไปละ

ต่อไปกูจะไม่มาชวนมึงละเสียเวลา//เปิดประตูออกไป

อร่อยไหมคะธีร์😊

ริต้าได้ข่าวว่าเมียแก่ของธีร์กลับมาแล้วเหรอคะ

แล้วแบบนี้ คืนนี้ ธีร์จะได้มานอนกับริต้าไหม

แล้วแบบนี้ธีร์จะได้ออกมาหาริต้าบ่อยๆอีกไหม

เมื่อไหร่จะหย่าคะ

ริต้ารอมาเป็นปีแล้วนะคะ

จะให้ริต้าอยู่หลบๆซ่อนๆไปแบบนี้อีกนานแค่ไหน

แล้วเรื่องอะไรละคะ

ในเมื่อธีร์ไม่ได้รักยัยแก่นั่น หย่าไปก็จบ

ค่ะ

ริต้าจะอดทนรอ

ปะป๊า😁

วิ่งไปกอด

หอมแก้มตอบ

ม๊าละฮะ

ฮะ

จริงเหรอฮะ😁

เย้ๆ จะได้เล่นกับน้าเรแล้ว😁

คุณตา คุณยาย😁

สวัสดีครับ

สวัสดีครับผม😊

น้องทำอาหารอยู่ในครัว

พาลูกขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อน

ยัง

รายนั่นไม่ต้องสนใจหรอก

คงไปหาเมียน้อยเช่นเคย

พ่อไม่ต้องสนใจหรอกคะ

ปล่อย

หนูเรทนไม่ได้ ก็หย่าเองแหละคะ

ปล่อยค่ะ

ปล่อยให้ใช้ชีวิตเอง

วันหนึ่งคงคิดได้

แต่วันนั้นคงสายไปแล้ว

นั่นสิคะ

กำลังท้องอ่อนๆอยู่ด้วย

รายนั่นจะรู้อะไรคะ

ไม่เคยสนใจเมีย

ไม่ต้องค่ะ

ไม่ต้องบอกเรื่องนี้กับตาธีร์ คนแบบนี้ไม่พร้อมจะเป็นพ่อคน

ไหวรึเปล่าเร

ไม่บอกเรื่องท้องกับธีร์จริงๆเหรอ

แล้วลูกละ

พี่แล้วแต่เรจะตัดสินใจ

พักผ่อนนะ

ถ้าหากอาเจียนมาก ให้ทานยานะ

ได้เลย

ถามหาตั้งแต่อยู่โรงเรียนแล้ว

ตอนนี้หลับไปละ

งั้นพี่กลับห้องแล้วนะ

จะกลับแล้วเหรอคะ

ค่ะ

💋

ยืนกอดอกรอ

กลับมาได้แล้วเหรอ

ถ้าจะกลับดึกขนาดนี้นอนค้างกับริตาก็ได้นะ

ที่นี่ไม่มีใครว่า

เมียป่วยนอนโซมอยู่บ้าน แต่สามีกลับออกไปเริงร่าอยู่กับเมียน้อย

คนอย่างแก ด่าไปก็เท่านั้น ไม่สำนึกหรอก

ถ้ารักมากก็ย้ายไปอยู่ด้วยกันเลย

พ่อแม่ไม่ได้ห้าม

อืม

ไปขึ้นไปห้องได้ละ

หลับอยู่บนเตียง

ค่อยๆลืมตา

กลับมาแล้วเหรอ

อืม

ปิดจมูก//

น้ำหอมผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม

ถอนเสื้อออกซะฉันเหม็น

ฉันเหม็น

กล้าเนอะที่ให้ฉันดมกลิ่นน้ำหอมของเมียน้อย

ออกไปจากเตียง ฉันเหม็น

เตียงคุณใช่ไหม

ลุกขึ้นจากเตียง//เซ

ไม่ต้อง

อุ๊บ!

เหม็น

ผลักธีร์ออก

วิ่งเข้าห้องน้ำ

โอ๊กกก

ไม่ต้อง

แหวะ🤮

เช็ดปาก

หันไปมองหน้าธีร์

หลีกทาง

เดินออกไปจากห้องน้ำ ไปที่โซฟา

นั่งพักที่โซฟา

หรือฉันนอนไม่ได้

เดินมาเอาหมอนและผ้าห่มในตู้

ไม่ต้อง

วางหมอนและผ้าห่มที่โซฟา

ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ฉันจะกลับไปนอนที่บ้านของฉัน

คุณจะได้สบายใจ ไม่ต้องลำบากใจที่จะนอนห้องเดียวกับฉัน

ค่อยๆหลับตาลง

อุ๊บ!

นั่งที่โซฟา

เปล่า

ถ้ามันรบกวนคุณ ฉันไปนอนห้องอื่นก็ได้

ค่อยๆลุกขึ้น เดินไปหยิบกระเป๋าที่โต๊ะ

มองธีร์ครู่หนึ่งก่อนจะเดินตรงไปที่ประตู

จับที่ลูกบิด

ปล่อยฉัน

ปล่อยฉันนะ

ปล่อยฉัน

คุณปล่อย

ปล่อยฉันนะธีร์

ปล่อย…

โปรดติดตามตอนต่อไป…