มาเบลล์

ทำไมวันนี้ไม่มาเรียนหรอครับ

คิดถึงนะรู้ป่าว อุตส่าห์เดินไปหาที่คณะ

ไม่ใช่พี่ผม

เป็นลูกคนเดียวครับ

ไม่รู้ไม่สน

ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสายเลือด

ผมรักมาเบลล์

ทำไมครับ

คิดถึงผมหรอครับ

อยู่ไหนครับ

มาเบลล์

ถามว่าอยู่ที่ไหน

มีได้ไง

ทำไมไม่มานอนบ้าน

เค้าไม่ใช่พ่อพี่

เค้าคือพ่อของผมนะ

แต่ก็เรียกก็ดีครับ

จะได้ชินตอนมาเป็นสะใภ้

ไม่ได้บ้าครับ

อย่างไงพี่ก็ต้องเป็นเมียผม

ไม่ใช่

เมียของผม

พี่ต้องเป็นเมียของผมในอนาคต

และตอนนี้พี่กำลังโดนน้องชายตัวเองจีบ

เดี๋ยวผมไปง้อ

ผมซื้อมาเบลล์ได้อยู่แล้วแหละ

รักนะครับ

ผมไปเรียนแล้วนะ

รักนะครับ

มาเบลล์

ไปแล้วนะ

เดี๋ยวไปหานะครับ

เหมือนว่าห้ามกันได้อ่ะ

ถ้าไม่กลับบ้านจะฟ้องพ่อ

ไม่ฟัง

แชร์โลมาให้ด้วย

เลือกเอานะเบลล์

จะเอาไงกับปลาบปลื้ม

ก็รู้ว่าผมทำได้ทุกอย่าง

มาเบลล์ก็ปากแข็งเก่งนะ

จะรอดูว่าจะทนได้นานแค่ไหน

ทำไม

ทำไมถึงไม่รักผม

บอกว่าไม่ใช่ไง

น้องก็ต้องคลานตามกันออกมา

แล้วเบลล์ก็ไม่ใช่ลูกของพ่อผม

เด็กแล้วไงวะ

เด็กคนนี้มันไม่มีหัวใจรึไง

ไม่รักเด็กคนนี้ไม่เป็นไร

แต่พี่รู้ไว้เลยนะ ว่าเด็กคนนี้มันรักพี่สุดหัวใจ

ทำไมพี่เค้าไม่เห็นกูบ้างวะ

ไม่รักกูบ้างรึไง

ก็บอกอยู่ว่าไม่ได้เป็นพี่น้อง

เค้าก็แค่ลูกติดพ่อกู ทำไมจะรักไม่ได้

กูชัดเจนไม่พออีกหรอ

กับพ่อกูก็แสดงออกชัดเจน

กับน้าก็ชัดเจนมากนะมีแต่เบลล์

เอาแต่วิ่งหนีกู คิดว่ากูจะยอมหรอ

ทำได้แล้วกัน

พี่เบลล์ต้องรักกู

จีบไปแบบนี้แหละ

สักวันพี่เค้าต้องใจอ่าน

สักวันต้องรักกูให้ได้

ไม่มีทาง

ทั้งหัวใจกูมีแต่พี่เบลล์

กูรักใครไม่ได้อีกแล้ว

มันไม่ได้น่ากลัวเลย

ถ้าเรารักใครสักคนจริงๆ

มันจะเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก

เออจริง

สักวันพี่เค้าต้องใจอ่อน

ขอบใจ

ไปเรียนกันเถอะ

คนแบบไอปลื้ม

ไปเหอะ ก่อนที่กูจะร้องไห้