ร้อยเอกทัตเทพ เทพประสิทธิ์กุล
นายทหารหนุ่มอนาคตไกล ซึ่งเคยปฏิญาณตนเอาไว้ว่า
ชาตินี้จะไม่ยอมมอบหัวใจให้กับสตรีคนไหน
ทั้งชีวิตเขาขออุทิศให้ผืนแผ่นดินที่เหยียบย่ำอยู่
ชายหนุ่มถึงกับเดิมพันกับเพื่อนรักเอาไว้ว่า
ถ้าเขายอมมอบหัวใจให้สตรีคนไหน
เมื่อนั้นเขาจะยอมกราบเท้าเพื่อน!!!
ครูรัญชน์ ดำรงกิจพิทักษ์
ครูสาวผู้ยึดถืออุดมการณ์
เธอลงทุนหนีการแต่งงานกับผู้กองหนุ่มรูปหล่อ
ไปสอนหนังสืออยู่ชายแดนใต้
แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อผู้กองที่เธอพยายามวิ่งหนี
กลับขอย้ายตัวเองเพื่อหนีการแต่งงานไปที่นั่นเช่นกัน
ความสัมพันธ์ของเขาและเธอ กลายเป็นชนวนเหตุของการแก้แค้น
ผู้กองทัตเทพ ตกเป็นเป้าหมายของบุคคลในที่มืด
รัญชน์ ตกเป็นเครื่องมือของการเอาคืน
ระหว่างทางที่ก้าวเดินไป ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
รัญชน์จะทำเช่นไร เมื่อตำแหน่งว่าที่ภรรยาหลวงอย่างเธอ
จู่ๆ ก็มีคนทำทุกอย่างเพื่อที่จะแย่งชิงไป
"ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น ผมก็จะให้
แต่คุณจะได้แค่ "ตัว" ของผมเท่านั้น
เพราะหัวใจของผม ได้มอบให้ผู้หญิงคนหนึ่งไปจนหมดสิ้นแล้ว
และชาตินี้ ผมจะไม่มีวันหยุดรักเธอ
จำเอาไว้นะ "ปารียา!!!"
อย่ากลัวที่จะเอ่ยคำว่า "รัก"
เพราะถ้าเราช้าไปแม้เพียงเสี้ยววินาที
ทุกสิ่งอาจสายเกินแก้
"ผมรักคุณ"
คำพูดนั้นยังคงดังก้องอยู่ในโสตประสาทของหญิงสาว
รัญชน์ทรุดกองลงกับพื้นห้องน้ำ ปล่อยน้ำตาให้หลั่งรินหวังชะล้างความเจ็บปวดออกจากหัวใจที่บอบช้ำ สายน้ำจากฝักบัวที่หลั่งรินรดกาย
ยังไม่เท่ากับสายน้ำตาที่หลั่งรินออกมาจากหัวใจอันร้าวรวด
"มันช้าไปแล้ว ผู้กอง คุณมาพูดอะไรตอนนี้"
หญิงสาวพร่ำเพ้อออกมาอยู่อย่างนั้น
เธอพลาดไปแล้ว พลาดไปแล้วจริงๆ ที่ปล่อยให้คนอย่างเขาหลุดมือไป
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาโดยอ้างอิงจากสถานการณ์จริง
ซึ่่งทุกฉาก ทุกตอน และสถานที่ได้มีการสมมุติขึ้นมา
เพื่อมิให้ส่งผลกระทบแก่ผู้ที่ปฏิบัติงานจริงในพื้นที่
ถ้าตัวละครในเรื่องมีชื่อสกุลที่ไปพ้องกับท่านใดโดยบังเอิญ
ขอเรียนให้ทราบว่าทางผู้แต่งมิใด้มีเจตนาที่จะล่วงเกินหรือดูหมิ่น
และทำให้เกิดความเสื่อมเสียใด ๆ ทั้งสิ้น
เปิดเรื่องครั้งแรก ธันวาคม 2554
Guest
