คิง:สวัสดีครับผมชื่อคิงผมมันก็แค่ไอ้ขี้คุกมีสิทธิอะไรที่จะกลับไปรักคนอย่างเธอ ในเมื่อชะตาชีวิตขีดเส้นให้ผมมาเป็นคนเลวผมก็ต้องเลวให้สุดโดยเข้าสู่วงการมาเฟีย ผมมันไม่ใช่ไอ้คิงคนเดิมที่จะกลับไปหาเธอได้ผมจึงอยากให้เธอลืมผู้ชายอย่างผม ให้เธอคิดสะว่าเราไม่เคยรักกันโปรดลืมผู้ชายเลวๆ อย่างผมไปเถอะ
พับดาว: สวัสดีค่ะฉันพับดาวฉันรักพี่ข้างบ้านของตัวเองและฉันปลื้มพี่เขามากพี่เขาเป็นผู้ชายที่แสนดีสำหรับฉัน แต่แล้วผู้ชายที่แสนดีของฉันก็ต้องกลายเป็นไอ้ขี้คุก แล้วใครสนฉันรักเขาฉันก็รอเขาได้ต่อให้รอจนตายฉันก็จะรอ แต่สุดท้ายผู้ชายที่ฉันเฝ้ารอเขามาตลอดกลับดูถูกความรักที่ฉันมีให้เขาอย่างไม่ไยดี ในเมื่อพี่อยากให้ลืมความรักของเราฉันก็จะลืมมันไปอย่างที่พี่ต้องการ
***คำเตือน***
นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18+ ขึ้นไป เนื้อหาในเรื่องอาจมีความรุนแรงและทำร้ายจิตใจต่อผู้อ่าน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเพื่อให้ความบันเทิงกับผู้อ่านเท่านั้นไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด จงอ่านอย่างมีสติและไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างแต่อย่างใด
เราไม่สนับสนุนความรุนแรงและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
Guest
