สรัญฑิตา (รัญ)
เจ้าหนี้แสนสวยและรวยมาก
ธัญสินี (เทียน)
ลูกหนี้แสนห้าว เจ้าเสนห์
ภายในซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง
"สวัสดีคุณบวร"
ชายวัยกลางคนทำหน้าตกใจและหวาดกลัว
"ตกใจมากหรอครับ รู้ใช่ไหมว่าเจ้านายผมรอคุณอยู่"
"ฉ ฉันจะรีบหาเงินไปคืนให้ อย่าทำอะไรฉันเลย" ชายวัยกลางคนพูดติดขัด
"เจ้านายผมให้เวลาคุณบวรมามากแล้วนะครับ"พูดด้วยเสียงแข็ง
"ถ้าไม่มีเงินก็เอาของมีค่าของแกมาแลกกับหนี้ที่มีอยู่กับเจ้านายฉัน"
"ของมีค่าอะไร ฉันไม่มีหรอก"
"มีสิ ลูกสาวแกไง"
"เจ้านายฉันต้องพอใจมากแน่ แกจะได้ใช้หนี้และก็จะมีเงินใช้"
"ฉันเสนอแนวทางให้แล้ว ก็ขึ้นอยู่ที่แกจะเอายังไง"
"เจ้านายฉันให้เวลาแก อีก 2 วัน คิดให้ดี"
(บวร)
สองวันผ่านไป
"พ่อขอโทษนะลูก พ่อจำเป็นต้องทำ" ชายวัยกลางคนพูดขึ้น
หน้าห้างแห่งหนึ่ง
รถตู้เคลื่อนเข้าใกล้เทียน ชายภายในรถคว้าตัวเทียนเข้าไปพร้อมใช้ผ้าโป๊ะยาสลบทำให้เทียนสิ้นเสียงที่จะร้องให้ช่วย
"นี่หรอลูกนายบวร"
"ครับนาย"
"อือ หน้าตาใช้ได้"
"พาไปที่ห้องฉัน"
"ครับ"
เทียนโดนอุ้มไปที่ห้องนอนอย่างไร้สติ