เคน
คณะ: วิศวกรรมศาสตร์ ปี 3
เย็นชา ปากร้าย ใจร้าย
ไม่เคยพูดคำหวาน
ไม่ยอมรับว่ารัก จนกว่าจะเกือบสูญเสียเธอไป
“อย่าทำให้ตัวเองน่าสมเพชไปกว่านี้เลยแทนขวัญ เธอไม่ใช่คนที่ฉันเลือก…และจะไม่มีวันเป็น”
แทนขวัญ
คณะ: นิเทศศาสตร์ ปี 3
ถูกตราหน้าว่าเป็น “นางร้ายคณะ” เพราะบุคลิกแรง หึงหวง และเอาแต่ใจ
จริง ๆ แล้วเป็นผู้หญิงที่รักจริง ทุ่มเทให้กับความสัมพันธ์ แม้ต้องเจ็บซ้ำ ๆ
ไม่ยอมปล่อยคนที่รักไปง่าย ๆ แม้เขาจะปากร้ายแค่ไหน
เมื่อเจ็บจนเกินทน เธอเลือกยืนขึ้นอย่างเข้มแข็ง และไม่ยอมให้ใครเหยียบย่ำอีกต่อไป
"...ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันเจ็บมามากพอแล้ว ถ้าเลือกจะรักเขามันทำให้ฉันพัง ฉันก็ต้องเลือกจะรักตัวเองบ้าง”
***********************
"เธอนี่มันน่าสมเพชจริง ๆ รู้ตัวไหม" เขาพูดช้า ๆ ทิ้งน้ำหนักไว้ที่ทุกคำ "น่าสมเพชที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา"
แทนขวัญเม้มริมฝีปากแน่น กำมือจนเล็บบุ๋มลงในฝ่ามืออีกครั้ง ความเจ็บปวดทางกายช่วยให้เธอยังสติอยู่ได้ เธอพูดโต้ทันทีด้วยเสียงที่พยายามให้แข็งแกร่ง
"ใช่! ฉันน่าสมเพชเพราะรักนาย...แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่นายจะเอามาทำร้ายฉันได้ตลอดไป"
คำพูดนั้นดังก้องในห้องกว้าง บรรยากาศกลายเป็นหนักอึดอัด ตึงเครียดจนแทบจะรู้สึกถึงแรงดันในอากาศ เคนจ้องเธอนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง แววตาคมขึ้น ก่อนจะวางแก้วลงบนโต๊ะ เสียงกระแทกดัง กึก! ก้องไปทั่วห้อง เขาลุกขึ้นยืนช้า ๆ ร่างสูงใหญ่ทำให้เธอรู้สึกเล็กลง เงาของเขาทาบทับร่างเล็กของเธอที่พยายามยืดอกสู้
"แล้วเธอหวังอะไรอยู่" เขาถามชัดทุกคำ เดินเข้ามาใกล้จนเกือบจะชิดกัน
"หวังว่าฉันจะเปลี่ยนใจเหรอ หวังว่าสักวันฉันจะพาเธอเข้าบ้าน พาไปเจอครอบครัว พาไปงานเลี้ยงของบริษัท แล้วแนะนำว่าเธอเป็นแฟนฉัน?" เขาหัวเราะเสียดสีอีกครั้ง "เลิกเพ้อเถอะ ไม่มีวันนั้นหรอก ไม่มีวันที่เธอจะได้มากกว่านี้"
******************
#ไม่มีนอกกาย นอกใจ
#จบฟีลกู้ด
ฝากติดตามด้วยนะค้าา
นิยายเรื่องนี้ เป็นเพียงจินตนาการเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเหตุการณ์จริง สถานที่จริง โปรดใช้วิจารณาญานในการอ่านนะคะ
Guest
