รอยบาปพยัคฆ์วารี (พยัคฆ์ตัวสุดท้ายแล้วจ้า)

อีโรติก

รอยบาปพยัคฆ์วารี (พยัคฆ์ตัวสุดท้ายแล้วจ้า)

รอยบาปพยัคฆ์วารี (พยัคฆ์ตัวสุดท้ายแล้วจ้า)

อ้วนพี/หมึกสีนิล

อีโรติก

17
ตอน
483K
เข้าชม
471
ถูกใจ
839
ความคิดเห็น
741
เพิ่มลงคลัง

 

‘ภูวภัฒน์ พยัคฆ์เมฆาบดินทร์’ หรือ ‘ภีม’ นายหัวแห่งไร่ ‘พยัคฆ์วารี’ พยัคฆ์ตัวที่สุดท้ายของตระกูลพยัคฆ์เมฆาบดินทร์ และเป็นเจ้าของสวนปาล์มและยางพาราชื่อดังในจังหวัดนครศรีธรรมราช ต้องตามล่าหาคนที่ขโมยเอกสารสำคัญของไป และต้องเครียดหนักเมื่อเจ้าหล่อนตีหน้าได้อย่างแนบเนียนว่าไม่ได้เป็นคนเอาเอกสารของเขาไป! งานนี้ภูวภัฒน์ต้องสั่งสอนว่าอย่ามาลองดีกับเขา!!

.........................................................................................

มาแล้วจ้าพยัคฆ์ตัวสุดท้าย >_<

ฝากติดตามด้วยนะว่าจะร้ายกว่าพวกพี่ๆ หรือเปล่า

หุๆๆๆ

 

เกริ่นเรื่องสักเล็กน้อย -..-

“...บ่ออสรพิษ... สถานที่ที่ลงโทษสำหรับคนที่ทำความผิดร้ายแรงและไม่สามารถให้อภัยได้” ภูวภัฒน์พูดกับเธอด้วยสีหน้าที่ราบเรียบ มั่นคง สายตาคมเข้มมองไปยังเบื้องล่างของบ่อที่เต็มไปด้วยงูพิษหลากหลายชนิด ขณะนั้นเองที่เขารู้สึกถึงแรงสั่นเบาๆ จากตัวหญิงสาวแต่เขาก็ไม่สนใจ “ความผิดของเธอมากพอที่ฉันจะลงโทษเธอด้วยบ่ออสรพิษนี่ ทั้งขโมยเอกสารแสนสำคัญของฉัน ทั้งหนีฉันไป... แต่ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง คำตอบสุดท้ายนี้ของเธอจะลบล้างความผิดทั้งหมดที่เธอก่อและจะทำให้เธอรอดตาย...ตอบฉันมาว่าเอาเอกสารของฉันไปไว้ที่ไหน” รัญญารัตน์ส่ายหน้าเม้มปากแน่นกลืนเสียงสะอื้นลงไป

“ฉัน... ฉันไม่ได้เอาเอกสารอะไรของคุณไปจริงๆ” เขานึกอยู่แล้วเชียวว่ารัญญารัตน์ต้องตอบเขาแบบนี้ เขาจะทำยังไงกับเธอดีนะ? ปากแข็งจริงๆ อุตสาห์ขู่สารพัดก็ไม่ยอมบอก แถมยังตีหน้าเนียนใสซื่อไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วร้องไห้เป็นเผ่าเต่า นี่เขาใจดีกับเธอขนาดไหนแล้วที่ไม่โยนในบ่ออสรพิษตั้งแต่นาทีแรกที่มาถึง

 

“รัน... ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอทำแบบนี้ทำไม หรือเป็นเพราะว่าคนจ้างเธอมา แค่เอกสารนั่นมันไม่ใช่กระดาษวาดรูปที่พอวาดเสร็จจะเอาไปอวดใครต่อใครได้”

...........................................................................................................

ติดตามข่าวสารการอัพนิยายได้ที่เพจนะครัช

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว