ระยะเวลาเป็นเพื่อนระหว่างขุนพลกับมินตรา ยาวนานเกินกว่าเขา จะกล้าล้ำเส้น แต่ถ้าไม่ ! เขาก็อาจจะเสียเธอไปตลอดกาล

เพราะ มินตราเคยบอกเขาไว้ว่า '30 แล้วถ้ายังไม่มีใคร เรามาแต่งงานกันนะ' 

ขุนพลจึงนับวันรอด้วยใจจดจ่อ กระทั่งอีกสามเดือนจะถึงกำหนด 

เธอกลับมาบอกว่า ‘จะจีบผู้ชายคนอื่น เพราะไม่อยากโสดดด’  

อ่อ.. แม่เจ้าประคุณรุนช่องลืมเขาสินะ ลืมสัญญาที่เคยให้ไว้แล้วด้วย 

แล้วเรื่องอะไรเขาต้องยอม ..ม...ม  

............................................. 

คิดดูแล้วกันว่าถ้าคนอย่างเขาจะมีเมียสักขโยงแค่ดีดนิ้วเปาะเดียวได้ทั้งหลวงทั้งน้อยเป็นพรวน  

แต่ยัยลิงจ้อย ... คิดถึงแล้วหมั่นเขี้ยว ไม่เคยรู้สึกรู้สากับสายตาของเขาเลยสักนิด  

ไม่รับรู้ด้วยซ้ำว่าทำไมผู้ชายหล่อรวยและ ... ดี...บ้างไม่ดีบ้างแบบเขาถึงยังครองตัวโสดมาถึงวันนี้ 

“แกพูดมากล่ะสิ สาว ๆ เลยหนีหมด”  

แม่เจ้าประคุณรุนช่องเคยบอกเขาไว้อย่างนั้น ขุนพลถอนหายใจนับครั้งไม่ถ้วนตอนที่ฟัง ทุกคนบนโลกรู้ว่าเขาจ้องยัยลิงจ้อยมานานนม มีแต่เจ้าตัวคนต้นเรื่องนี่แหละที่ไม่รู้ 

“คงงั้น” เขาได้แต่ตอบไปแบบเซ็ง ๆ  

“ต้องเลิกบ่นนะ ไม่งั้นชาตินี้จะไม่มีเมีย”  

ก็ถ้าเขาไม่มีเมีย คนพูดก็อย่าหวังจะได้มีผัวเหมือนกัน แก่ตายอยู่บนคานก็ได้  

แต่ใครห้ามเอาลิงจ้อยของเขาไปกิน เด็ดขาด !! 

............................................... 

เรื่องนี้อ่านเรื่อย ๆ ชิลล์ ๆ คลายเครียด 

พระเอกนางเอกของเราป็นคนธรรมดาย่อมมีสับสนวุ่นวายใจและอารมณ์ปกติดังเช่นมนุษย์ปกติทั่วไป 

เรื่องนี้เล่าความสัมพันธ์เป็นหลัก ไมไ่ด้เน้นหน้าที่การงานอะไรนะจ้ะ อาจจะมีนิดหน่อยแต่ไม่ได้มากมาย 

มี E-Book จ้า เดือนนี้แหละ รอนิสสสสสส 

ใครมีข้อแนะนำติชม บอกได้น๊า ยินดีรับฟังซำเหมอจ้า 

ไปอ่านกันเล้ยยยย 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว