: )
“พี่ครับ!”
ผมยื่นมือออกไปจับชายเสื้อยืดสีแดง ที่ไม่คิดว่าชาตินี้จะจับมันด้วยซ้ำ แต่ก็ยอมจับเพราะอยากจะรั้งพี่เขาเอาไว้
“ผมมีเรื่องจะขอร้องให้ช่วย...ครับ”
ตู้ไปรษณีย์สีแดงในความคิดผม หันกลับมาหากันช้า ๆ
“คบ แต่นี่ไม่ค่อยมีเวลาให้นะ”
?
เครื่องหมายคำถามคงเต็มหน้าผมไปหมด รู้สึกว่าเราเริ่มจะคุยกันคนละภาษา ผมปวดหัวตึบขึ้นมา ไม่รู้จะแปลความหมายของคำพูดนั้นยังไงดี
“ยังไงนะครับ คือผมจะขอ..”
“ก็บอกว่าจะคบ ก็อุตส่าห์ตามมาขอถึงที่นี่เลยหนิ”
“ฮะ”
“ก็จะมาขอกันเป็นแฟนไม่ใช่เหรอ ก็บอกว่าจะคบไง”
ผมอยากจะร้องไห้ จะร้องไห้แบบที่มีน้ำตาไหลออกมาเลยด้วย
อ่านตอนแรกกันได้ 14 / 04 / 2023
อัปเดตวันละ 1 ตอนถ้วน 22.15 น. อ่านฟรีจนจบเลยค่ะ
แต่สำหรับใครที่ต้องการรวดเดียวจบก็จะมี E-Book ด้วยเหมือนกันค่ะ ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
พูดคุยกันได้ในเม้นต์ หรือ ทวิตเตอร์ @-เจนจิพีเอชจุด-
Guest
