โคโยตี้ที่รัก

พิมเอ็งอยู่ไหนหว่ะ

เรา:อยู่นี้จ๊ะเเม่

เเม่:วันนี้เอ็งไม่ไปเรียนหรือไงว่ะห๊ะ!!

เรา:ไปสิเเม่เเต่หนูขอช่วยเเม่ก่อนนะจ๊ะ

เเม่:ไปเลยไปเรียนเอ็งนี้กูให้ไปเรียนมึงยังจะช่วยกูอีก

เรา:ก็หนูอยากจะช่วยเเม่นิจ๊ะ

เเม่:ไม่ต้องเเม่หรอกเอ็งไปเรียนได้เเล้วเอ่งจะจบม.6เเล้วเอ่งไปได้เเล้ว

เรา:งั้นก็ได้จ้ะงั้นหนูไปก่อนจ๊ะสวัสดีจ๊ะเเม่

เเม่:เออเอ็งก็ตั้งใจเรียนล่ะ

เรา:จ้ะเเม่

สวัสดีค่ะเราชื่อพิมดาวเรียกเราพิมเฉยๆก็ได้ตอนนี้อายุเราสิบเเปดก้าวเก้าเเล้วเราเป็นใส่ๆขาวๆชีดๆ น้ำห้าสิบสองส่วนร้อยหกสิบสอง อวบมั่งน่ะ😂 ฐานะทางบ้านพอกินพออยู่เราว่าจบมหกที่นี้เเล้วเราจะไปต่อที่กรุงเทพเเต่ไม่รู้พ่อกับเเม่จะไห้ไปหรือเปล่าเราเรียนอยู่สายวิทย์-คณิต เรามีเพื่อนสนิทอยุ่หนึ่งคน ชื่อ เดือน เรียนสายศิลป์คนละสายกันเเต่ไปไหนด้วยกันตลอดเดือนเป็นคนมีฐานะถือว่ารวยที่เดียวเเต่เดือนไม่อวดรวยเหมือนใครหลายๆคนนิสัยคือไม่ยอมคนตบมาตบกลับต่างจากเราไม่กล้าสู้คนสักเท่าไหร่เลย เเละเรามีพี่ชายหนึ่งคนตอนนี้เป็นตำรวจที่เชียงใหม่นานๆที่จะกลับมาบ้าน

.

.

ตัดมาที่โรงเรียนของเราหน้าอยู่😂😂

เดือน:โห้วันนี้พิมมาเช้าจัง

เรา:เรามาเช้าทุกไหมล่ะบ้างที่

เดือน:ก็จริงของเเกฮ่าๆ

เรา:ฮ่าๆ

เดือน:จบมหกที่นี่เราไปเรียนที่กรุงเทพดีไหม

เรา:เราว่าจะถามเเกอยู่เเต่ติดด่อเราสิท่านสองคนจะไห้ไปหรือเปล่า

เดือน:เราว่าคงให้ไปน่ะ

เรา:เเต่เราส่งสารพ่อกับเเม่ต้องทำงานหาเงินให้เราอีกท่านสองคนก็เเก่ขึ้นทุกวัน

เดือน:เอางี้เดี๋ยวเราไปคุยกับท่านให้เอาไหม เพราะถึงยังไงพ่อฉันก็อยากให้เเกไปกับเราด้วย

เรา:เฮ้ออเราเกรงใจเเก

เดือน:ไม่ต้องเกรงใจหรอกเราไปเพื่อนกันเเต่เด็กๆเเล้วน่ะพิม

เรา:ก็ถูกของเเกเฮ้อ

เดือน:ไม่ต้องเครียดน้าาไปเข้าเเถวได้เเล้ว

เรา:ป่ะ(จากนั้นเราทั้งสองคนเดินไปเข้าเเถวเเละเเยกย้ายไปเรียนอีกไม่กี่วันก็จะปิดเทอมเเล้ว)

.

.

.

.

เลิกเรียน📔📖

เดือน:เฮ้อพอใกล้จะปิดเทอมเนี่ยงานเยอะจัง

เรา:ก็ ธรรมดาอยู่เเล้วไหมอย่าบนมากน่ะเดียวก็จบเเล้ว

เดือน:จ๊ะ คุณเเม่พระ

เรา:ค่ะ 😊

กร:สาวๆกลับกันยังไง😊

เดือน:มีคนมารับอ่ะ

กร:เเล้วพิมล่ะ

เรา:เอ่ออ(เดือนมึงจะไม่ช่วยกูหน่อยเหรอ)

เดือน:พิมมันกลับบ้านกับเราน่ะ

กร:อ๋องั้นเราไปก่อนน่ะเดี๋ยวเราทักไปน่ะพิม

เรา:อืม (กรก็เดินออกไป)

เดือน:มีเเฟนอยู่เเล้วยังจะมายุ่งกับเเกอีกส่วนเเฟนมันก็มาตบมึงอีก

เรา:ชั่งเขาเถอะถึงทักมาโทรมาเราก็ไม่รับหรอกไม่สนใจ ด้วย

เดือน:ดีเเล้วจะได้ไม่เจ็บอยูากับเราอ่ะดีเเล้ว

เรา:ดียังไงอะเเก

เดือน:ก็อยู่โสดขึ้นคานกับเราไงฮ่าๆ

เรา:เเบบนี้ก็ได้เหรอ

เดือน:ได้สิ ชิวชิว(มันคงมีความสุขมากอะ)

เรา:โอเคจ้าา

เดือน:ป่ะกลับบ้านกันรถเรามารับเเล้ว

เรา:อืม(จากนนั้นก็ขึ้นรถไปบ้านเราอีเดือนมันไปบ้านเราประจำบ้างวันก็ไปนอนบ้านเราไม่ใหญ่หรอกมันเป็นบ้านไม้สองชั้นเเต่สบายน่ะบอกเลย)