เหมือนฝัน

เหมือนฝัน ศศิกานต์

เหตุการณ์รอดตายอย่างปาฏิหาริย์ในอดีต ทำให้เธอได้รับสัมผัสพิเศษมาอย่างไม่รู้ตัว สัมผัสที่ทำให้เธอรู้อดีตของคนอื่น ด้วยอาชีพที่ทำอยู่ ในบางครั้งเธอก็ใช้มันเพื่อให้เข้าใจคนไข้ได้มากขึ้น แต่กับเขานั้นต่างออกไป เธอไม่สามารถมองเห็นอดีตของเขาได้เลย

อาทิตย์ ทิวากร

เพราะอุบัติเหตุเช่นกัน ที่ทำให้จิตกรหนุ่มอย่างเขาจากที่เป็นคนเก็บตัว หาตัวจับยากอยู่แล้ว ก็ยิ่งเข้าถึงยากมากขึ้นไปอีก ก่อนชีวิตของเขาจะเปลี่ยนไป เมื่อมีพยาบาลสาวอย่างเธอเข้ามาดูแล พยาบาลที่จุ้นจ้านเกินหน้าที่ ทำให้เขาต้องอารมณ์เสียอยู่บ่อยครั้ง

“นะนี่มัน…” ศศิกานต์แทบจะหาเสียงตัวเองไม่เจอ ภาพที่ถูกวาดทิ้งไว้บนผ้าแคนวาสตรงหน้า สะกดสายตาเธอเป็นอย่างมาก เพราะภาพที่เธอเห็นอยู่ตอนนี้ มันเป็นคน ๆ เดียวกับผู้หญิงที่เธอเห็นในฝันมาตลอด มันจะเป็นไปได้ยังไง ที่ภาพในฝันของเธอจะถูกเขาวาดไว้ ไหนจะรูปวาดผู้ชายอีก แม้จะไม่ถูกวาดส่วนหัว แต่เธอก็รู้สึกคุ้นกับรูปร่างนี้เหลือเกิน มันเป็นความรู้สึกคิดถึงและโหยหา ซึ่งเธอเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน

ก่อนที่เสียงเข้มจะดังขึ้นด้านหลัง ทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ

“ทำอะไรของเธอ ใครอนุญาตให้เธอเข้ามาที่นี่!”

“ฉะ ฉันแค่เดินหลงทางมา ฉะ ฉันเห็นว่ารูปมันสวยดี กะ ก็เลยเดินมาดู” เสียงหวานเอ่ยตอบ โดยที่สายตาของเธอยังจับต้องไปที่รูปภาพไม่ละไปไหน เพราะความสงสัยที่มีในใจนั้นยังไม่ได้รับคำตอบ

“ฉันพูดด้วย เธอต้องมองหน้าฉัน ไม่ใช่เอาแต่มองรูปวาดนั่น”