นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแยกของหวังหยุนปิงกับท่านสี่เหยียน จากนิยายเรื่อง “ข้าไม่อยากเป็นซูเปอร์สตาร์”
ใครที่เคยอ่านมาก่อนคงจะหมั่นไส้และอยากจิกหัวหวังหยุนปิงไม่มากก็น้อย เพราะตอนแรกเราตั้งใจจะเขียนให้เสี่ยวปิงเป็นตัวร้ายในเรื่องนั้นไปเลย แต่ก็ทำใจไม่ได้ เลยต้องเขียนภาคแยกออกมา เพื่ออธิบายที่มาที่ไปให้ละเอียดขึ้นค่ะ
ฝากเอาใจช่วยหวังหยุนปิงกับท่านสี่เหยียนด้วยนะคะ คนหนึ่งก็ไม่รู้ใจตัวเอง รักเขาแต่ไม่รู้ตัว คนหนึ่งก็ปากแข็ง ปากอย่างใจอย่าง ทั้งที่รักเขาแทบตายแต่ก็ปากร้ายตลอด แต่พอปรับความเข้าใจกันได้ก็หวานและขยันแจกอาหารหมา จนคนรอบข้างหมั่นไส้กันหมด
ตอนอ่านอาจจะต้องเตรียมยาดมกับยาพาราไว้ด้วยนะคะ ขนาดคนเขียนยังหัวจะปวดกับคู่นี้เลยค่ะ 555
หมอกพรางใจ
ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยการแลกเปลี่ยนและผลประโยชน์ ทำให้หวังหยุนปิงเข้าใจมาตลอดว่าตัวเองเป็นแค่คู่นอนสำหรับเหยียนคุน หรือท่านสี่เหยียนที่ทุกคนรู้จักดี
อีกทั้งในใจยังยึดติดอยู่กับใครบางคน ทำให้เขามองไม่เห็นความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง และมองไม่เห็นความรู้สึกที่แท้จริงของคนข้างกาย คล้ายมีเมฆหมอกบดบังตา กว่าเมฆหมอกจะสลายและรู้ตัวว่าแท้ที่จริงแล้วตัวเองนั้นรักใคร ความสัมพันธ์ก็มาถึงจุดที่ไม่อาจย้อนคืน…
เพราะรู้ดีว่าในใจของคนคนนั้นมีใครอีกคนอยู่ ทำให้เหยียนคุนจำต้องเก็บซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง และใช้การแลกเปลี่ยนกับผลประโยชน์บังหน้าเพื่อเข้าหา
ขอแค่อีกฝ่ายอยู่ข้างกายเขา จะอยู่ในฐานะอะไรก็ไม่สำคัญ ต่อให้ถูกมองเป็นแค่ผู้สนับสนุนก็ไม่เป็นไร ในใจหวังว่าสักวันจะสามารถเข้าไปอยู่ในหัวใจของคนคนนั้นได้
แต่พอฝืนมาจนสุดทาง สุดท้ายหัวใจของคนคนนั้นก็ไม่มีตัวเองอยู่ จึงจำใจต้องปล่อยมือทั้งที่ยังรัก…
....................................
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ จะลงให้อ่านฟรีจนจบแล้วค่อยติดเหรียญค่ะ
ถ้ามีคำผิด คำตก รบกวนช่วยทักด้วยนะคะ จะรีบแก้ไข ขอบคุณมากค่า

Guest
